Σας γουστάρει ο Λέτο

Ανήμερα των 108ων γενεθλίων του Παναθηναϊκού ο Γιάννης Αλαφούζος έφερε δώρο στους φίλους της ομάδας έναν ποδοσφαιριστή που έχει συνδέσει το όνομά του με την επιτυχημένη περίοδο της ομάδας. Την περίοδο των τίτλων, της ωραίας μπάλας, της όμορφης ατμόσφαιρας στο γήπεδο, αλλά και την περίοδο του "κάλυπτα κι εγώ τον Κατσουράνη" (με αυτό να πηγαίνει στην κατηγορία της αδικίας αναφορικά με το τι τελικά πήρε ο Παναθηναϊκός εκείνη την περίοδο σε σχέση με αυτά που άξιζε. Σίγουρα λιγότερα).

Η κουβέντα για τον Λέτο περνάει στην κατηγορία του "ποδοσφαιρικού". Κι αυτό είναι λογικό και ωραίο για μία ομάδα, η οποία μέχρι πριν λίγο καιρό ταλανιζόταν από την εσωστρέφειά της και τις πληγές που άφησε η Καμπάλα. Ο κόσμος συζητά πάλι για μπάλα ακόμα κι αν σε αυτή τη συζήτηση υπάρχει η σχετική γκρίνια για το τι μπορεί να προσφέρει ο "παροπλισμένος" για πολλούς, Σεμπάστιαν Λέτο.

Το ποδοσφαιρικό μπαίνει σε δεύτερη μοίρα. Είναι από τις περιπτώσεις εκείνες που λες ότι δεν πηγαίνεις να πάρεις τον έτοιμο, τον ενδεκαδάτο, τον παικταρά που θα σου αλλάξει τη ροή. Είναι από τις περιπτώσεις εκείνες που λες "δεν γίνεται να μην τον πάρεις". Ό,τι κι αν είναι.

Πολλά "αλλά", αλλά...

Ναι, συμφωνώ ότι ο Παναθηναϊκός φέρνει έναν ποδοσφαιριστή που κουβαλά πολλά "αλλά". Παικταράς, αλλά. Μπαλαδόρος, αλλά. Έκανε τα καλύτερά του χρόνια στον Παναθηναϊκό, αλλά. Δεν υπάρχει αλλά. Η πλειοψηφία του κόσμου της ομάδας κουράστηκε με τα αλλά.

Ο σύλλογος έφτασε τα 108 και όντας πλήρης ημερών, σαν τους ηλικιωμένους, τους υπερήλικες, κάθεται και αναπολεί τα παλιά τα χρόνια. Τα ωραία, τα αγνά, τα χορταστικά. Ε, ορίστε. Αντί να κάθεστε να βλέπετε βιντεάκια με τον Λέτο, θα έχετε την ευκαιρία να τον δείτε μπροστά σας. Από την πρώτη στιγμή που θα εμφανιστεί στα επίσημα της Λεωφόρου μέχρι τη στιγμή που θα φορέσει την πράσινη φανέλα και θα πατήσει το χορτάρι. Σε αμφότερες τις περιπτώσεις ακόμα και οι λεγόμενοι γκρινιάρηδες θα τον χειροκροτήσουν. Από αναγνώριση, από αγάπη, από ποδοσφαιρικό σεβασμό, ακόμα και για τις θύμισες του πρόσφατου παρελθόντος.

Ευκαιρία για ποδοσφαιρική αναγέννηση

Τόσο ο Δημήτρης Κριτής όσο και ο Τσάρλυ τα εξήγησαν μια χαρά σχετικά με την απόκτησή του. Αναφέρθηκαν στο συναίσθημα, στο ποδόσφαιρο, στα συν και τα πλην. Το επιμύθιο του κειμένου του Τσάρλυ είναι αυτό που πρέπει να κρατάμε όταν θα ξαναμπεί η κουβέντα για το πόσο είναι έτοιμος να προσφέρει ο Αργεντινός ή αν θα φτάσει ποτέ ξανά τα παλιά, καλά επίπεδα. Σε αυτό το ελληνικό πρωτάθλημα όπου η ποιότητα είναι είδος προς εξαφάνιση, ο Λέτο μπορεί να προσφέρει. Και ταυτόχρονα να του προσφέρει ο Παναθηναϊκός. Την ποδοσφαιρική του αναγέννηση και την αγάπη για αυτό που ξέρει καλύτερα από πολλούς άλλους στην ομάδα: την μπάλα.

Ο Αργεντινός κλείνει έναν κύκλο μεταγραφών που μεσούσης της περιόδου δεν έχουμε ξαναδεί. Ίσως χρειαστεί να ανατρέξουμε στα χρόνια του Κοσκωτά για να δούμε ομάδα που να έκανε τόσες πολλές μεταγραφές σε χειμερινή σεζόν. Επειδή πολλά έχουν καταλογιστεί στον Γιάννη Αλαφούζο, αυτή τη φορά έπραξε το σωστό. "Ξεμπερδεύουμε με το παλιό", που έλεγε και μια προεκλογική διαφήμιση. Έφερε παίκτες να αντικαταστήσουν αυτούς που έφυγαν, έφερε παίκτες να αντικαταστήσουν αυτούς που δεν έδειξαν τίποτα, έφερε παίκτες που μπορούν να κάνουν τη διαφορά στον Παναθηναϊκό και -το σημαντικότερο- να καλύψουν τα "θέλω" του Στραματσόνι.

Οι απαντήσεις στο γήπεδο

Τουλάχιστον προς το παρόν, ας μπει στην άκρη η γκρίνια. Εξάλλου ο σύλλογος έχεις ως χαρακτηριστικό την εσωστρέφειά του. Τώρα, όμως, ήρθε η ώρα της υπομονής μέχρι τον απολογισμό. Η ομάδα ενισχύθηκε, ο προπονητής καλύφθηκε, το οπαδικό αίσθημα επίσης, οπότε οι απαντήσεις στο γήπεδο...