Στο μυαλό του Δημήτρη Σαλπιγγίδη

Ας πάρουμε δεδομένο ότι ο Δημήτρης Σαλπιγγίδης είναι το "μαύρο πρόβατο" για την πλειοψηφία των οπαδών του ΠΑΟΚ. Οπερ σημαίνει πως αυτομάτως τον καθιστά ως τον ποδοσφαιριστή που θα μπορούσε με την πρώτη ευκαιρία να περάσει την πόρτα της εξόδου (ειρήσθω εν παρόδω, έχει συμβόλαιο με τον Δικέφαλο έως το 2017). Είτε με πωλητήριο είτε με ένα βελούδινο διαζύγιο.

Χωρίς να ξέρω καταστάσεις, αλλά γνωρίζοντας τον χαρακτήρα του Δημήτρη Σαλπιγγίδη και τον επαγγελματισμό του, είναι σίγουρο πως αυτή τη στιγμή δεν περνά καλά στον ΠΑΟΚ. Οχι λόγω αγωνιστικών καταστάσεων και χαμένου τελικού, αλλά γιατί ζει ένα deja vu όντας (ξανά) απέναντι σε αυτούς που ουδέποτε αποδέκτηκαν την φυγή του και την μετακίνησή του στον Παναθηναϊκό, πόσω μάλλον την επιστροφή του στον ΠΑΟΚ.

Η περίοδος χάριτος για τον Ελληνα επιθετικό τελείωσε και η εικόνα που παρουσίασε στον πρόσφατο τελικό με τον Παναθηναϊκό ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Εκφράσεις του στιλ "μην βάλεις ξανά το περιβραχιόνιο" ή "σήκω και φύγε" γεμίζουν σκέψεις τον "Σάλπι", ο οποίος το τελευταίο πράγμα που θέλει είναι να παίζει κάπου όπου αισθάνεται ανεπιθύμητος και κυρίως να δημιουργεί -άθελά του- προβλήματα.

Ας πάμε στο σενάριο με το οποίο ο Δημήτρης Σαλπιγγίδης ρίχνει τους τίτλους τέλους στην καριέρα του στον ΠΑΟΚ. Η επόμενη μέρα ποια θα είναι; Το ενδεχόμενο ο επόμενος σταθμός να είναι μακριά από την Ελλάδα είναι αυτό που συγκεντρώνει τις περισσότερες πιθανότητες. Το ενδεχόμενο επιστροφής στον Παναθηναϊκό είναι αυτό με τις λιγότερες. Είναι, όμως, εφικτό κάτι τέτοιο; Θεωρητικά και πρακτικά, ναι. Αμφότερες οι πλευρές δεν θα έλεγαν "όχι", αλλά ας το δούμε πιο αναλυτικά:

ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ: Εδώ δεν τίθεται καμία αμφιβολία. Ο Γιάννης Αναστασίου θέλει τέτοιους ποδοσφαιριστές με αδαμάντινο -που λέει και μια ψυχή- χαρακτήρα, που υπηρετούν τα "θέλω" του προπονητή και τους στόχους της ομάδας, δεν δημιουργούν προβλήματα, γίνονται αγαπητοί στο κοινό και δίνουν πάντα το 100% των δυνατοτήτων τους. Ο Σαλπιγγίδης έχει... περάσει αυτά τα τεστ από την προηγούμενη θητεία του στο τριφύλλι.

ΚΟΣΜΟΣ: Το χειροκρότημα αναγνώρισης του κόσμου του Παναθηναϊκού στον πρόσφατο τελικό διώχνει κάθε αμφιβολία στο ερώτημα "πως θα το πάρει ο κόσμος;" Ο Σαλπιγγίδης ουδέποτε δήλωσε Παναθηναϊκός, αλλά έφυγε σαν φίλος. Ουδέποτε πούλησε οπαδιλίκι, αλλά ήταν πάντα από τους πλέον σταθερούς και πολύτιμους παίκτες του Παναθηναϊκού. Ο κόσμος του τριφυλλιού αναγνώρισε την προσπάθειά του και την αντρίκια στάση του και σίγουρα θα τον καλοδεχθεί σε μία ενδεχόμενη επιστροφή.

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ: Εδώ το θέμα σηκώνει μεγάλη κουβέντα. Για το αν ο Δημήτρης Σαλπιγγίδης χωράει ή ταιριάζει στον Παναθηναϊκό του Αναστασίου. Μη βιαστείτε να γελάσετε γιατί υπάρχει η άποψη ότι ο 32χρονος επιθετικός δεν μπορεί να βρει θέση σε αυτόν τον Παναθηναϊκό ή ότι ο Παναθηναϊκός δεν χρειάζεται παίκτη σαν τον Σαλπιγγίδη γιατί έχει τον Καρέλη. Το να κρίνεις έναν ποδοσφαιριστή μόνο από το σωματότυπο και όχι από αυτά που μπορεί να σου προσφέρει, είναι λάθος εξ αρχής. Καρέλης και Σαλπιγγίδης φαίνονται ίδια κοψιά, αλλά πρόκειται για παίκτες που έχουν διαφορετικά πλεονεκτήματα, διαφορετικά μειονεκτήματα, αλλά και κοινά σημεία. Σε αυτό που σίγουρα υπερτερεί ο "Σάλπι" είναι στην πείρα, στο τι μπορεί να προσφέρει στα αποδυτήρια και στη ηρεμία που εκπέμπει.

ΣΙΓΟΥΡΙΑ: Το ελληνικό ποδόσφιαρο είναι ένα γνωστό μονοπάτι για τον διεθνή στράικερ. Δεν χρειάζεται να ξενιτευτεί, παραμένει στην επικαιρότητα -και δη της Εθνικής, ειδικά για τον νέο προπονητή- ενώ δεν θέλει χρόνο προσαρμογής. Τούτη τη στιγμή ο Παναθηναϊκός βγάζει αγωνιστική και διοικητική υγεία -σε αντίθεση με το πρόσφατο παρελθόν που έχει ζήσει και ο ίδιος ο ποδοσφαιριστής- ο κόσμος έχει αγκαλιάσει την προσπάθεια που γίνεται, υπάρχει συγκεκριμένο ταβάνι μακριά από το άγχος του πρωταθλητισμού και -το σημαντικότερο- υπάρχει ένα πλάνο που εκτελείται μέχρι... κεραίας από έναν προπονητή που χαίρει της εκτίμησης όλων.

Καλά όλα τα παραπάνω, αλλά τον Σαλπιγγίδη... τον ρωτήσαμε; Ωραία η υπόθεση εργασίας, αλλά ο ίδιος ο ποδοσφαιριστής τι ακριβώς θέλει; Επιστρέφουμε στην αρχή του κειμένου για την απάντηση: να αγωνίζεται κάπου που να μην αισθάνεται "μαύρο πρόβατο". Τόσο απλό, τόσο ξεκάθαρο. Ο ΠΑΟΚ τούτη τη στιγμή δεν τα προσφέρει αυτά. Αν, λοιπόν, συνεχίσουμε την υπόθεση εργασίας και πάμε στη μεριά του παίκτη, ο Παναθηναίκός ανήκει στα "θέλω" του; Θεωρητικά, ναι. Πρακτικά, όχι. Μεγαλώνει το πρόβλημα με τους οπαδούς του ΠΑΟΚ και ρίχνει λάδι στη φωτιά.

Οπότε η λύση του εξωτερικού φαντάζει ως η ιδανική περίπτωση για τον 32χρονο επιθετικό. Ένα τελευταίο καλό συμβόλαιο, μία θητεία με ηρεμία και προσθήκη εμπειριών στο πλούσιο παλμαρέ του και "αποτοξίνωση" από την αρρωστημένη κατάσταση του ελληνικού ποδοσφαίρου. Αρκεί να θέλει να ξενιτευτεί. Αλλιώς, ο Παναθηναϊκός θα είναι πάντα εκεί και θα έχει μία πόρτα ανοιχτή...