Πάλι καλά που δεν πάθαμε και τίποτα

Σέντρα και... άγιος ο Θεός. Ασύνδετη και μονότονη η Εθνική, χωρίς φρεσκάδα και εμπνεύσεις, απογοήτευσε, αλλά σώθηκε από την Κύπρο. Η ευκαιρία με το Βέλγιο για να αλλάξει άρδην η ψυχολογία, να παραμείνει ζωντανή και να φύγει η ξενέρα από τον κόσμο. Σχόλιο του Σταύρου Καραΐνδρου.

ΠΡΟΚΡΙΜΑΤΙΚΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΚΥΠΕΛΛΟΥ / ΕΛΛΑΔΑ - ΕΣΘΟΝΙΑ / WORLD CUP PRELIMINARY / GREECE - ESTONIA (ΑΝΤΩΝΗΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ / EUROKINISSI)
ΠΡΟΚΡΙΜΑΤΙΚΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΚΥΠΕΛΛΟΥ / ΕΛΛΑΔΑ - ΕΣΘΟΝΙΑ / WORLD CUP PRELIMINARY / GREECE - ESTONIA (ΑΝΤΩΝΗΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ / EUROKINISSI) EUROKINISSI SPORTS

Το παιχνίδι από το ξεκίνημά του είχε συγκεκριμένους όρους για την Εθνική. Οι απουσίες. Πολλοί από τους ποδοσφαιριστές δεν είχαν παίξει ξανά μαζί, ενώ το βασικότερο ήταν η απουσία του βασικού σου επιθετικού. Πρόβλημα όχι μόνο για το συγκεκριμένο ματς, αλλά και για τη γενικότερη ένδεια του ελληνικού ποδοσφαίρου όσον αφορά στους επιθετικούς.

ΣΕΝΤΡΑ ΚΙ ΑΓΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ

Η παρουσία του Βέλλιου στην βασική ενδεκάδα και η κεφαλιά που έκανε στα πρώτα λεπτα, χάνοντας την πιο καθαρή ευκαιρία του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος, έδωσε θάρρος στο χωριάτη να ανέβει στο κρεβάτι. Και δώσ'του σέντρες και ξανά μανά, χωρίς δημιουργία, χωρίς αυτοματισμούς, χωρίς συνδυασμούς.

Οι Εσθονοί που έπαιζαν μαζικά άμυνα δεν είχαν ιδιαίτερο πρόβλημα. Παιχνίδι από τον άξονα δεν είχαν να αντιμετωπίσουν και ο μοναδικός σοβαρός κίνδυνος ήταν ο Δώνης που έδειχνε δραστήριος και συνάμα ικανός να διασπάσει την άμυνα με τον δρασκελισμό του.

Το πρώτο ημίχρονο πέρασε... κουραστικά. Η Εθνική απογοήτευσε. Ναι, ήταν άλλοθι οι απουσίες, αλλά και η έλλειψη φαντασίας στο παιχνίδι έκανε ακόμα πιο δύσκολο το έργο. Και από τη στιγμή που τα νέα από την Κύπρο δεν ήταν ευχάριστα, ένα μαύρο σύννεφο απλώθηκε πάνω από το Φάληρο.

ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΙΔΙΑ

Στο δεύτερο μέρος και με την πάροδο του χρόνου η κατάσταση διαφοροποιήθηκε όσον αφορά στην εξέλιξη του αγώνα στην Λευκωσία. Η Κύπρος μάς έκανε το δώρο κόντρα στους Βόσνιους, αλλά εμείς δείχναμε το ίδιο βραχυκυκλωμένοι και κολλημένοι στον ανούσιο τρόπο παιχνιδιού. Ο Μάνταλος δεν βοηθούσε, ο Φορτούνης προσπαθούσε να απλώσει το παιχνίδι και να ανοίξει χώρους, ο Δώνης έψαξε τους κενούς χώρους με τις αντεπιθέσεις του και ο Διαμαντάκος κλήθηκε να δώσει το κάτι διαφορετικό στην επίθεση αντί του Βέλλιου.

Στα τελευταία λεπτά η πίεση από πλευράς ελληνικής ομάδας εντάθηκε, αλλά οι περισσότερες επιθετικές προσπάθειες ήταν στο κουτουρού. Οπως ήταν λογικό, οι προσπάθειες είχαν και λίγο από ηρωισμό, αφού πλέον δεν έπαιζε ρόλο ο τρόπος παιχνιδιού, αλλά να γίνει η δουλειά. Ένα γκολ. Αρκεί να μπει, να έρθει η νίκη, να ξεχάσουμε αυτό το παιχνίδι και να πάμε με το Βέλγιο για κάτι καλύτερο.

Τα γεμίσματα των τελευταίων λεπτών και οι απέλπιδες προσπάθειες να έρθει η λύτρωση στο φινάλε κατέληξαν στον κάλαθο των αχρήστων. Η Ελλάδα έκανε γκέλα με την Εσθονία, γιατί περί γκέλας πρόκειται, αλλά είναι τυχερή στην ατυχία της να κρατάει στα χέρια της την μοίρα αναφορικά με τη δεύτερη θέση. Ας είναι καλά η Κύπρος.

ΔΕΝ ΧΑΘΗΚΕ ΤΙΠΟΤΑ, ΠΑΜΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ

Το κακό για το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα είναι ότι πρέπει να αφήσει άμεσα το συγκεκριμένο παιχνίδι στην άκρη. Το ίδιο και ο κόσμος που ξενέρωσε με την εικόνα. Ακολουθεί η αναμέτρηση με τους Βέλγους που μπορεί να αλλάξει άρδην την ψυχολογία και τα δεδομένα. Μία καλή, έστω υποφερτή απόδοση και ένα θετικό αποτέλεσμα θα επαναφέρει τα χαμόγελα και θα σωθεί η παρτίδα.

Το θέμα είναι ότι πολλοί δεν κατάλαβαν την κρισιμότητα του αγώνα με τους Εσθονούς όχι λόγω δυναμικότητας, αλλά λόγω της κατάστασης που είχε διαμορφωθεί πριν από τη σέντρα. Οι φιλοξενούμενοι δεν είχαν διάθεση να γίνουν σάκος του μποξ, αλλά και οι Ελληνες διεθνείς δεν έβγαλαν διάθεση να καθαρίσουν το τρίποντο και να κοιτάξουν το παρακάτω. Είναι και η εποχή τέτοια που οι παίκτες δεν έχουν παιχνίδια στα πόδια τους. Και κάπως έτσι δένει το γλυκό.

Ας μην αρχίσουν οι καταστροφολάγνοι να γράφουν επικήδειους για την ελληνική ομάδα. Ας μη θυμηθούμε βραδιές... Φαρόε ούτε να αρχίσει η καυλάντα (sic) για την κακή εμφάνιση με τους Εσθονούς. Πάει, πέρασε αυτό το παιχνίδι, η προσπάθεια συνεχίζεται, το ίδιο και η αναγέννηση μίας ομάδας που έγινε περίγελος "εν μια νυκτί". Το ταμείο γίνεται στο τέλος. Κλισέ, αλλά αλήθεια. Ειδικά για μία ομάδα που αγωνίζεται για να επανακτήσει το χαμένο της ποδοσφαιρικό εγωισμό.

News 24/7

24MEDIA NETWORK