Εθισμός στη σφαλιάρα!

«Δεν έχουμε πίστη και φρεσκάδα όταν είμαστε υποχρεωμένοι να ανατρέψουμε το σκορ», διέγνωσε ο Γιώργος Γεωργιάδης, μετά την ήττα του ΠΑΟΚ στην Κομοτηνή. Και πρόσθεσε: «Για μια ομάδα σαν τον ΠΑΟΚ, το να δέχεται γκολ πρέπει να είναι η εξαίρεση. Ούτε ο κόσμος, ούτε οι ίδιοι οι παίκτες πιστεύουν στην ομάδα κι αυτό είναι μεγάλο πρόβλημα. Δεν γίνονται ούτε μαγικά, ούτε θαύματα, πιστεύω, όμως, ότι θα αλλάξουμε αρκετά πράγματα και θα είμαστε έτοιμοι στα πλέι οφ»

Κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει τον Γ.Χ. Κατ’ αρχήν, δεν ανέλαβε με το ζόρι προπονητής. Κάποιοι του το ζήτησαν. Υστερα, τι να προλάβει να αλλάξει μέσα σε μια εβδομάδα; Η ομάδα είναι βαριά άρρωστη και χρειάζεται ριζική θεραπεία. Ούτε χρόνο έχει, ούτε μπορεί να εγγυηθεί ότι είναι ο καλύτερος γιατρός.

Από την άλλη, δίκιο έχει. Κανείς πια δεν πιστεύει σ’ αυτήν την ομάδα. Ούτε η ίδια η ομάδα. Οι μόνοι που πιστεύουν είναι οι αντίπαλοι. Ο,τι μπορούν να την κερδίσουν πανεύκολα. Και την κερδίζουν όλοι πανεύκολα, με τη γνωστή ταρίφα: Τριάρα ή τεσσάρα.

Δύο οι μεγάλες αδυναμίες

Δεν πρόκειται να γίνουν θαύματα, ούτε μαγικά. Οντως. Ωστόσο, ο Γεωργιάδης είναι υποχρεωμένος να επιδιώξει βελτίωση σε δύο τομείς. Στην αμυντική λειτουργία και την επιθετική ανάπτυξη. Οποιος νομίζει ότι το αγωνιστικό πρόβλημα του ΠΑΟΚ είναι μόνο η άμυνα, κάνει λάθος. Το ότι δεν μπορεί να αναπτυχθεί και να δημιουργήσει ευκαιρίες είναι μεγαλύτερο πρόβλημα. Διότι αυτή η αδυναμία δίνει το δικαίωμα στον αντίπαλο να κερδίζει μπάλες και να «χτυπάει» με αντεπιθέσεις σε κενούς χώρους. Οι παίκτες του ΠΑΟΚ πουλάνε συνεχώς την μπάλα, γιατί ούτε να τη χειριστούν μπορούν, ούτε τι να την κάνουν ξέρουν όταν την έχουν στα πόδια τους.

Ακόμη και ο Νομπόα, ο οποίος, θεωρητικά, είναι δεξιοτέχνης, έχει πνιγεί στην ανυπαρξία. Ακόμη κι αυτός δείχνει «άμπαλος» δίπλα σε όλους τους υπόλοιπους. Ο Περέιρα έχει τα χάλια του, ο Γκολάσα είναι σαν να μην υπάρχει, ο Μακ πελαγοδρομεί άσκοπα, ο Τζιόλης μπορεί να δώσει μια πάσα της προκοπής αλλά είναι απελπιστικά αργός, ο Κάτσε (όπως και ο Τζανδάρης) μόνο να τρέχει και να κόβει ξέρει, άντε λοιπόν, δώστε απάντηση στο ερώτημα πώς είναι δυνατόν να αναπτυχθεί αυτή η ομάδα και να δημιουργήσει ευκαιρίες.

Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι και ο Γεωργιάδης ακολουθεί τη... σαχλαμάρα του Αγγελου Αναστασιάδη να παίζει μπαλαντέρ γύρω – γύρω και παντού ο Αθανασιάδης. Αναγκαστικά την ακολουθεί. Γιατί βλέπει ότι ο Κλάους είναι ο πιο κοντρολαρισμένος και ο πιο σωστός τακτικά παίκτης της ομάδας. Αυτό δεν τιμά καθόλου το ρόστερ, αλλά είναι η αλήθεια. Οπως είναι αλήθεια και το γεγονός ότι ο ΠΑΟΚ υποχρεώνεται να παίζει μονίμως χωρίς να έχει «κορυφή» τον χαρισματικό σκόρερ του. Ο οποίος και «κορυφή» να έπαιζε, ξέρουμε ότι ελάχιστες φορές θα μπορούσαν να του βγάλουν την καλή πάσα οι υπόλοιποι. Φαύλος κύκλος...

Συζητήσεις χωρίς νόημα

Σε φαύλο κύκλο, γενικά, βρίσκεται όλη η ομάδα. Οι ήττες φέρνουν έλλειψη αυτοπεποίθησης και η έλλειψη αυτοπεποίθησης φέρνει ήττες. Προσέξτε τι είπε ο Ιτάνζ: «Ζούμε μια δύσκολη κατάσταση τους τελευταίους μήνες, είναι κάτι σαν... αρρώστια. Εχουμε πάντα θέληση, αλλά ίσως είναι θέμα επιθυμίας. Είναι αρκετά που πρέπει να συζητήσουμε μεταξύ μας». Το πήραν χαμπάρι και οι παίκτες. Μιλάμε για αρρώστια. Και τη θεραπεία δεν την ξέρει κανείς. Λέει ότι έχουν θέληση, αλλά το πρόβλημα είναι η επιθυμία! Τι θα πει αυτό; Κανείς δεν ξέρει.

Λέει επίσης ότι πρέπει να μιλήσουν στα αποδυτήρια. Ναι, αλλά τα είπαν χίλιες φορές τους τελευταίους δυόμιση μήνες. Αλλαξε κάτι; Οχι. Πάνε από το κακό στο χειρότερο. Τι θα ωφελήσει μια ακόμη συζήτηση; Το θέμα είναι νομίζω να πιστέψουν ότι μπορούν να σώσουν τη χρονιά και να προσπαθήσουν απλώς να έχουν τη συνοχή που είχαν στην αρχή του Πρωταθλήματος. Μπάλα καλή δεν πρόκειται να παίξουν γιατί δεν μπορούν. Μπορούν, όμωβς, αν το προσπαθήσουν σοβαρά, να γίνουν μια ομάδα πειθαρχημένη και συμπαγής, όπως ήταν μέχρι και το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό στο «Γ. Καραισκάκης».

Ωρα να «βγάλουν» εγωισμό

Θα έλεγα ότι πρέπει επιτέλους να ξυπνήσει και ο εγωισμός τους που βρίσκεται σε λήθαργο. Εχουν εθιστεί στη σφαλιάρα και έχουν πάθει ανοσία. Εχουν καταντήσει τον ΠΑΟΚ καrπαζοεισπράκτορα. Κάθε αντίπαλος μπορεί στο άνετο να του «ρίχνει» τριάρες και τεσσάρες. Από την άλλη πλευρά, ο ΠΑΟΚ τρώει σφαλιάρες και από τους διαιητές, που δεν του δείχνουν κανέναν σεβασμό. Ο ΠΑΟΚ έχει καταντήσει αξιολύπητος. Τον «δέρνουν» αλύπητα αντίπαλοι και διαιτητές και κανείς δεν δείχνει ικανός να τον προστατέψει. Ούτε οι παίκτες, ούτε ο προπονητής, ούτε η ανύπαρκτη διοίκηση. Οι παίκτες, όμως, οφείλουν να αντιδράσουν. Δεν είναι δυνατόν να ανέχονται αυτή την απαράδεκτη κατάσταση.

Το ερώτημα προβάλλει αμείλικτο: Ποια τύχη μπορεί να έχει αυτή η ομάδα, στην αγωνιστική και ψυχολογική κατάσταση που βρίσκεται σήμερα; Τι μπορεί να πετύχει έως τη λήξη της κανονικής περιόδου και, πολύ περισσότερο, στα πλέι οφ; Ποια κατάληξη μπορεί να έχει η φετινή προσπάθεια, όταν η ομάδα κάνει σταθερά πορεία υποβιβασμού με το που μπήκε το 2015; Την απάντηση που δεν βρήκε ο Αγγελος Αναστασιάδης και, τελικά, δημιούργησε το έκτρωμα που εδώ και καιρό βλέπουμε, οφείλει να τη βρει ο Γιώργος Γεωργιάδης. Γι’ αυτόν τον λόγο ανέλαβε. Είναι άχαρος ο ρόλος του, είναι δύσκολο το έργο του, είναι ελάχιστος ο χρόνος που διαθέτει, είναι τεράστια η πίεση, αλλά αυτός είναι πλέον ο καπετάνιος.

Περισσότερο, όμως, οφείλουν οι ίδιοι οι παίκτες να συνειδητοποιήσουν ότι έχουν γίνει περίγελος. Παίζουν σε έναν ΠΑΟΚ που διασύρεται και εξευτελίζεται, κυρίως με δική τους ευθύνη. Αν έχουν λίγη τσίπα, πρέπει να συνέλθουν. Οχι, όπως είπαμε, για να παίξουν μπαλάρα, αλλά για να προσπαθήσουν όσο μπορούν να μαζέψουν τους βαθμούς που χρειάζονται. Με την άθλια εικόνα που εξακολουθούν να παρουσιάζουν είναι ζήτημα αν κατορθώσουν να διατηρήσουν την τρίτη θέση στη βαθμολογία. Ας καταλάβουν ότι άλλα περιθώρια δεν υπάρχουν. Εκτός κι αν θέλουν να μείνουν να παίζουν μόνοι τους στην Τούμπα, εντελώς απαξιωμένοι...

Διαβάστε ακόμη

Πανθρακικός-ΠΑΟΚ 3-1

Κ. Κεφαλογιάννης: Το παρεάκι που καταστρέφει τον ΠΑΟΚ