Στο… 30% το μυστικό της επιτυχίας

Ο Στέλιος Γρηγοριάδης "αναζητεί" τα κενά του ρόστερ του ΠΑΟΚ, με δεδομένες τις μεταγραφές που έγιναν, αλλά και τη δήλωση του Αγγελου Αναστασιάδη για το 70% του κορμού της ομάδας, ενώ καλεί τα "μεγάλα κεφάλια" σε ξεκάθαρες εξαγγελίες για τους στόχους.

20 ΙΟΥΛ 2014

Δεν ξέρω αν του ξέφυγε του Αγγελου Αναστασιάδη ή αν σκόπιμα μίλησε υπερβάλλοντας, πάντως χαρακτήρισε ως 70% του κορμού του ΠΑΟΚ τους τέσσερις διεθνείς, Σαλπιγγίδη, Τζαβέλλα, Τζιόλη και Γλύκο. Αριθμητικά δε στέκει κι αυτό είναι προφανές, όταν μιλάμε για τέσσερις στους 11, στους 18, ή στους 24. Προφανώς ο προπονητής του ΠΑΟΚ εννοεί "κορμό" 6-7 παίκτες και μέσα σ’ αυτούς υπολογίζει οπωσδήποτε τους διεθνείς. Αλλά, ας μη μείνουμε στην αριθμητική. Ας πάμε στην ουσία.

Οταν θεωρούνται πλειονότητα του κορμού μιας ομάδας, η οποία φιλοδοξεί να είναι ανώτερη από την περσινή, ο Σαλπιγγίδης που βρίσκεται στην κατιούσα της καριέρας του, ο Τζιόλης που θεωρήθηκε "λίγος" πέρσι και δόθηκε δανεικός, ο Τζαβέλλας που αποτελεί αμφιλεγόμενη προσωπικότητα και ο Γλύκος που ακόμη κανείς δεν ξέρει αν θα παραμείνει, εύλογα αναρωτιέται κανείς τι είδους ΠΑΟΚ θα παρουσιάσει ο Αγγελος, όσο ποιοτικό κι αν είναι το υπόλοιπο 30% του κορμού.

Λίγοι έχουν "χάρισμα"

Οι πολλοί πιτσιρικάδες που πλαισίωσαν το τιμ του βασικού σταδίου της προετοιμασίας στην Ολλανδία φαίνεται ότι χρειάζονται χρόνο και πολλή δουλειά. Για να είμαστε ακριβείς και να λέμε όλη την αλήθεια, κανείς δεν βγάζει μάτια. Κανείς δεν ξεχωρίζει. Κανείς δεν εντυπωσιάζει. Κανείς δεν πείθει αυτή τη στιγμή ότι έχει τα προσόντα να σταθεί στην πρώτη ομάδα. Ολοι επιβεβαιώνουν τη λογική σκέψη ότι δεν αρκεί να είσαι Ελληνας και νεαρός, αλλά πρέπει να είσαι και ατόφιο ταλέντο. Πρέπει, δηλαδή, να έχεις κάτι από… Κούδα, για να είσαι αρχηγός της ομάδας από τα 18 σου, ή κάτι από Σκαρτάδο, για να κάνεις αμέσως τη διαφορά, ή κάτι από αρκετούς άλλους Ελληνες άσους του παρελθόντος, που συνυπήρξαν στον ΠΑΟΚ και συγκρότησαν μια πραγματικά αξιόλογη ομάδα.

Ο τελευταίος που είχε αυτό το προσόν ήταν ο Στέφανος ο Αθανασιάδης, που σκόραρε κατά βούληση από τις πρώτες συμμετοχές του, όντας 17 χρόνων, ακόμη και όταν ο Σάντος τον χρησιμοποιούσε μόνο για πέντε και για δέκα λεπτά. Ο μόνος που τον ακολούθησε τα τελευταία τέσσερα – πέντε χρόνια ήταν ο Κάτσε. Και οι μόνοι που έδειξαν πέρσι ικανοί να πάρουν τη σκυτάλη ήταν ο Κίτσιου και ο Κουλούρης. Χρειάζονται όμως και αυτοί χρόνο για να αποδείξουν αν όντως μπορούν να συμβάλουν στη δημιουργία μιας ομάδας ικανής να διεκδικεί και να κατακτά τίτλους όχι μόνο στα λόγια, αλλά και στην πράξη. Σε κάθε περίπτωση, δεν μπορούν σήμερα να θεωρηθούν το υπόλοιπο 30% του κορμού.

Από την άλλη πλευρά, αυτά τα παιδιά που έχει μαζί του ο Αγγελος, έχουν αναδειχτεί πρωταθλητές Ελλάδας με την Κ-17 και την Κ-20. Συνεπώς, αξίζουν. Γι’ αυτό λέμε… ίδωμεν. Ο προπονητής τους φιλοδοξεί να αναδείξει με μεγαλοπρέπεια τα προσόντα τους και μακάρι να το πετύχει το συντομότερο δυνατό.

Τουλάχιστον τρεις λείπουν

Πάμε τώρα στους υπόλοιπους και στους νεοαποκτηθέντες. Βιτόρ, Μαντούρο, Μάρτενς, Κατσικάς, Σπυρόπουλος, Ιτάνζ, είναι όσοι απέμειναν από το περσινό ρόστερ, μαζί με Αθανασιάδη, Κάτσε, Κίτσιου, από τους λεγόμενους "βασικούς". Γκολάσα, Ρατς, Μακ και Περέιρα, είναι όσοι αποκτήθηκαν φέτος. Τα άκρα "γεμίζουν", τα αμυντικά χαφ είναι πάλι κομπλέ και τα κενά "φωνάζουν": Αν δεν μείνει ο Γλύκος θα χρειαστεί ένας έμπειρος τερματοφύλακας. Πρέπει ακόμη να αποκτηθούν ένας κεντρικός αμυντικός, ένας επιτελικός χαφ και ένας φορ, εκτός κι αν ο Αγγελος θεωρήσει ότι είναι καλυμμένος με Κλάους, Κουλούρη και με την εναλλακτική του Σάλπι για την "κορυφή". Χρειάζονται, με άλλα λόγια, τουλάχιστον τρεις ακόμη έμπειροι και ποιοτικοί παίκτες, για να παρουσιάσει το ρόστερ μια σχετική πληρότητα σε όλες τις θέσεις και όλους τους ρόλους. Γιατί, αυτή τη στιγμή που μιλάμε, οι μόνοι παίκτες που κατατάσσονται αυτονόητα στον κορμό, εκτός των Ελλήνων διεθνών, είναι οι Βιτόρ, Κάτσε, Αθανασιάδης.

Πρόβλημα στην ανάπτυξη

Σε ό,τι αφορά στους ρόλους, βλέπω πάλι τον ίδιο κίνδυνο: Να καλυφθεί πλήρως η ομάδα από αμυντικογενείς χαφ, αλλά να μη διαθέτει τους μέσους με δεξιοτεχνία, με ταχύτητα, με ευστροφία, με φαντασία, με ικανότητα στον δημιουργικό τομέα. Στην ανάπτυξη υποφέρει κυρίως ο ΠΑΟΚ όλα τα τελευταία χρόνια, αλλά ποτέ δεν απέκτησε τους παίκτες που θα μπορούσαν να λύσουν το πρόβλημα. Ούτε ο Μάρτενς βοήθησε πέρσι σ’ αυτόν τον τομέα, ούτε καν ο Νάτχο, ο οποίος σαφώς ξεχώρισε με τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του, αλλά έδειξε ότι είναι περισσότερο ένα "6άρι" ή ένα "8άρι" και πολύ λιγότερο ένα "10άρι" που θα πάρει την ομάδα στην πλάτη του και θα τη βοηθήσει να επιβάλει το δικό της παιχνίδι στο χόρτο.

Δεν ξέρω τι μπορούμε να περιμένουμε από τον Γκολάσα και τον Περέιρα, η αν όντως ο ΠΑΟΚ θα κατορθώσει να αποκτήσει έναν τέτοιο παίκτη στη συνέχεια. Θα το δούμε. Με τα σημερινά δεδομένα, πάντως, πιστεύω πως όσο καλή δουλειά και να κάνει ο Αγγελος, η ομάδα θα υστερεί πάλι σε ταχύτητα, σε ανάπτυξη, σε δημιουργία ευκαιριών και, κατά συνέπεια, στο σκοράρισμα. Ισως η απάντηση δοθεί με την απόκτηση του Φορτούνη. Δεν θέλω να τον υπερεκτιμήσω, αλλά είμαι βέβαιος ότι ο ΠΑΟΚ δεν διαθέτει σήμερα παίκτη με τα δικά του χαρακτηριστικά.

Κοντολογίς, το μυστικό της επιτυχίας για τον νέο ΠΑΟΚ, κρύβεται στο υπόλοιπο 30% του κορμού, αν υποθέσουμε ότι έχει μια λογική η δήλωση του Αγγελου για το 70%. Το μέγα ερώτημα είναι ΠΟΙΟΙ άλλοι παίκτες θα αποκτηθούν και ΤΙ ΕΙΔΟΥΣ παίκτες θα αποδειχθούν αυτοί που αποκτήθηκαν, σε συνδυασμό με το αν και κατά πόσο δικαιολογήσουν φέτος την ύπαρξή τους ο Μάρτενς και ο Μαντούρο…

Ξεκάθαρες εξηγήσεις

Παρεμπιπτόντως, θεωρώ απαραίτητη μια εξήγηση από τον Ιβάν Σαββίδη και τον Αγγελο Αναστασιάδη, αμέσως μετά την ολοκλήρωση των μεταγραφικών κινήσεων. Πρέπει να απευθυνθούν στον κόσμο του ΠΑΟΚ για να ξεκαθαρίσουν ποιοι είναι οι άμεσοι και μεσοπρόθεσμοι στόχοι και ποιοι είναι οι τρόποι που επέλεξαν για να επιδιώξουν την επίτευξη αυτών των στόχων.

Για να ακολουθήσει ο οπαδός του ΠΑΟΚ και να στηρίξει τη νέα προσπάθεια, πρέπει να ξέρει. Από λόγια "παχιά" και ανέφικτες εξαγγελίες έχει χορτάσει. Απαιτεί πλέον σοβαρές προγραμματικές δηλώσεις για να μετέχει συνειδητά στην επιχείρηση της υλοποίησης ρεαλιστικών στόχων.

Πάνω απ’ όλα, ο οπαδός του ΠΑΟΚ νιώθει την ανάγκη να πειστεί ότι τα "μεγάλα κεφάλια" της ομάδας του ξέρουν τι θέλουν και πώς θα το πετύχουν. Οτι έχουν πάψει να πλατσουρίζουν σε θολά νερά. Οτι επέλεξαν συνειδητά συγκεκριμένη κατεύθυνση και ότι κρατάνε πυξίδα για να μην αποπροσανατολιστούν και χαθούν στον δρόμο…