Εκπτώσεις... τέλος

Διδακτική ήττα όταν μιλάμε για μεγέθη όπως ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός. Όσες φορές έχει υπάρξει η συγκεκριμένη αίσθηση, η διαφωνία είναι κάθετη. Όμως οι ήττες από Εφές και Μακάμπι παρέδωσαν όντως το πλέον πολύτιμο μάθημα. Μάθημα μπασκετικής φιλοσοφίας. Σχολιάζει ο Τάσος Μαγουλάς.

Εκπτώσεις... τέλος
ACTION IMAGES PRESS AGENCY

Ο έξυπνος μαθαίνει πάντα από τα λάθη του άλλου, ώστε να μην μάθει από τα δικά του.

Η άποψη του γράφοντος παραμένει πως δεν υφίσταται διδακτική ήττα όταν μιλάμε για μεγέθη όπως ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός. Όσες φορές έχει υπάρξει η συγκεκριμένη αίσθηση, η διαφωνία είναι κάθετη. Στην προετοιμασία θα έλεγε κανείς πως τα πράγματα είναι διαφορετικά καθώς οι ομάδες χρειάζονται να μαθαίνουν από τα φιλικά. Αυτός άλλωστε είναι ο ρόλος τους.

Όσο όμως πλησιάζει η επίσημη πρεμιέρα τόσο πιο δύσκολο είναι μία ήττα να φέρει σεισμικές αλλαγές και σημαντικές διορθωτικές κινήσεις πολύ απλά διότι ο σχεδιασμός είαι συγκεκριμένος. Άρα τί μαθαίνεις από μία ήττα 15 ημέρες πριν το πρώτο τζάμπολ;

Και όμως οι ήττες από Εφές για τον Ολυμπιακό και Μακάμπι για τον Παναθηναϊκό παρέδωσαν όντως το πλέον πολύτιμο μάθημα. Μάθημα φιλοσοφίας μπασκετικής.

Τόσο ο Σφαιρόπουλος όσο και ο Πεδουλάκης από τα πλέον άξια τέκνα της καλύτερης ελληνικής γενιάς προπονητών, δεν τρελλαίνονται ακριβώς για αυτό το στυλ που περνά πια στην Ευρώπη. Είναι ιστορικά πολύ διστακτικοί σε ένα σκεπτικό που τους αφαιρεί ένα μεγάλο κομμάτι του ελέγχου/παρέμβασης σε ένα παιχνίδι.

ΤΡΕΞΙΜΟ ΜΕ... ΜΕΤΡΟ

Πολύ πιο απλά, οι αιώνιοι έδειξαν αποφασισμένοι να ακολουθήσουν το ρεύμα( ο Ολυμπιακός να επιστρέψει) αλλά οι κόουτς δεν είναι έτοιμοι να...παραδωθούν. Ισχυρές προσωπικότητες γαρ, θα προσπαθήσουν να κρατήσουν αρκετά σκέλη της δικής τους συλλογιστικής για να μην γίνει το παιχνίδι, κατά λέξη όπως το λένε στους συνεργάτες τους, «ινδιάνικο». Όπου «ινδιάνικο» στην ελληνική προπονητική ορολογία αφορά στο παιχνίδι πάνω-κάτω χωρίς ανάσα και χωρίς την δυνατότητα ελέγχου από τους προπονητές.

Η Μακάμπι και κυρίως η Εφές κατέδειξαν με σαφήνεια πως όταν θέλεις να παίξεις αυτό το μπάσκετ δεν γίνονται εκπτώσεις. Το γρήγορο παιχνίδι, αυτό το οποίο στηρίζεται στην ταχεία εκτέλεση ανεξαρτήτως χρόνου, το ένας-ένας, το επιθετικό ριμπάουντ, την κίνηση χωρίς την μπάλα, την διάθεση για αιφνιδιασμούς πρωτεύοντες οι δευτερεύοντες, όλο αυτό που έδειξε τόσο οργανωμένα η Εφές, πέρυσι η Λαμποράλ(όχι τόσο η ΤΣΣΚΑ η οποία στηρίζεται στα απίστευτο ταλέντο παικτών για να σκοράρει πολύ) δεν σηκώνει...εκπτώσεις.

Αν θες να τρέξεις, πρώτα το διδάσκεις και είναι τρομερά δύσκολο διότι μπορεί να φαίνεται ανοργάνωτο, ενστικτώδες, αλλά στην πραγματικότητα θέλει διπλάσια δουλειά ώστε οι παίκτες να μπορούν να αντιδράσουν σωστά τόσο στην επίθεση, με σωστές αποστάσεις/κινήσεις όσο και στην άμυνα.

Έχοντας αποδεχθεί πως ο αντίπαλος θα σκοράρει και αυτός πολύ, κάθε ομάδα που θέλει να υπηρετήσει αυτό το μπάσκετ, είναι υποχρεωμένη να ζήσει και με κάποιες άμυνες που δεν θα βγαίνουν, κάποιες επιθέσεις που θα είναι εκτός ελέγχου.

Η Μακάμπι περισσότερο το κάνει με το ένστικτο αλλά αυτό που είδαμε από την καινούργια Εφές αποτελεί πραγματικά υπόδειγμα. Ιδιαίτερα οι φάσεις που ο Ερτέλ σούταρε και ξανασούταρε από επιθετικό ριμπάουντ (όντως ελεύθερος) αποτελούν την επιτομή του συγκεκριμένου παιχνιδιού.

ΣΟΥΤ ΚΑΙ... ΣΟΥΤ

Ελεύθερο σουτ, καλό σουτ. Χωρίς ενδοιασμούς. Χωρίς ...τύψεις.

Αυτό θα πρέπει να συνηθίσουν οι αιώνιοι από την στιγμή που επέλεξαν Αμερικανούς για να στηρίξουν αυτό το μπάσκετ. Ένα τέτοιο στυλ δεν επιδέχεται εκπτώσεις και υποσημειώσεις. Αν ο Σφαιρόπουλος και ο Πεδουλάκης θέλουν να το υπηρετήσουν με βαριά ή ελαφριά καρδιά, είδαν ακριβώς πώς πρέπει να γίνει. Παράλληλα φαίνεται πως οι ομάδες έχουν δουλέψει σε αυτό μεν, αλλά δείχνουν διστακτικές στην εκτέλεσή του δε.

ΞΕΚΑΘΑΡΟ ΜΠΑΣΚΕΤ

Το πραγματικό στοίχημα στη σεζόν είναι αυτό για Σφαιρόπουλο-Πεδουλάκη. Είναι και αυτό που θα κρίνει τις ομάδες τους. Λογικά μία ομάδα που πετυχαίνει έχει ξεκάθαρη κατεύθυνση στο παρκέ, ακολουθεί ένα πλάνο ζει και πεθαίνει με αυτό. Αν για κάποιο λόγο ...σύρονται στο στυλ της Λαμποράλ ή της ΤΣΣΚΑ τότε το πείραμα θα αποτύχει. Αν δηλαδή οι κόουτς δεν έχουν πιστοί για την αποτελεσματικότητά του, τότε είναι καλύτερα να ακολουθήσουν αυτό που πιστεύουν πως θα λειτουργήσει στο ρόστερ τους και θα τους φέρει αποτέλεσμα. Οι παίκτες πάντως που διαθέτουν, δύσκολα είναι αποτελεσματικοί σε μία πιο αργή μπασκετική προσέγγιση.

Στο τέλος της ημέρας όμως, οι προπονητές θα αναλάβουν την ευθύνη για την αποτυχία αυτοί θα κερδίσουν όλα τα εύσημα για την επιτυχία.

News 24/7

24MEDIA NETWORK