Ένα πρόβλημα... δύο λύσεις

Ένα πρόβλημα καλείται να λύσει η Εθνική Ελλάδας μέσα στο Ευρωμπάσκετ 2015. Ένα! Αν συμβεί, τότε όλες οι επιδιώξεις θα υλοποιηθούν. Και αξίζει αυτή η προσπάθεια να ευοδωθεί. Το " Ακρόπολις" μας επιβεβαίωσε όλα όσα είχαμε δει έως τώρα. Εννοείται πως ένα πολύπειρο προπονητικό τιμ κρύβει πράγματα από το σκάουτιγκ των αντιπάλων, με γνώμονα, όμως, την εικόνα που θα είναι και η γενική εικόνα, παίκτες και προπονητές καλούνται να βρουν απάντηση στο ζήτημα της... ομάδας.

Περιορίζονται οι αλλαγές

Ο Φώτης Κατσικάρης, αγώνα με τον αγώνα, έδειξε τη διάθεση να μειώσει τις αλλαγές, να σταθεροποιήσει κάποια σχήματα, αλλά αυτό ακόμα δεν λειτουργεί. Μάντζαρης, Περπέρογλου, Καϊμακόγλου και Παπανικολάου είναι αυτοί που περνούν σε "ειδικούς" ρόλους. Στο "Ακρόπολις", από τους παίκτες που ορίσαμε ως "τέσσερα αστέρια", μόνο ο Αντετοκούνμπο έδειξε πως είναι έτοιμος για την αποστολή του, η οποία βεβαίως δεν είναι ιδιαίτερα πολύπλοκη, αφού του ζητείται να βγάζει όλη την ενέργεια και τη διάθεσή του στο παρκέ. Ο Κουφός πρέπει να μάθει να ισορροπεί σε χρόνο με τον Μπουρούση και ο Σπανούλης με τον Καλάθη να αποδείξουν πως προλαβαίνουν να μάθουν να παίζουν μαζί. Με εξαίρεση το εκπληκτικό δεκάλεπτο κόντρα στην Τουρκία, η... καλή πεντάδα έδειξε πως ξεκινάει πολύ δυναμικά, αλλά όσο περνούν τα λεπτά δεν βρίσκει αμυντική ισορροπία.

Ακόμα κι έτσι, όλοι γυρνούν και κοιτούν το δίδυμο των γκαρντ, διότι από τα δικά τους χέρια περνούν όλα. Ίσως γι' αυτό και να είδαμε ένα δεύτερο αγωνιστικό σενάριο στο φινάλε του "Ακρόπολις", το οποίο επιδιώκει πολύ χαμηλά σκορ, εκεί όπου ο επιθετικός ρυθμός δεν έχει τόση σημασία.

Η ώρα της... Γιαννάκειας άμυνας

Ο Κατσικάρης μοιάζει αποφασισμένος οι αλλαγές να έχουν ως σκοπό να πέφτει ο ρυθμός και η ομάδα να γυρνάει σε άμυνα. Πολύ άμυνα. Τόση, που ο Παναγιώτης Γιαννάκης πρέπει να χάρηκε πολύ βλέποντας τον αγώνα με τη Λιθουανία. Η Εθνική για 30 λεπτά επιδίωξε κι έδωσε όλη την ενέργεια στην άμυνα, κάτι που λογικά κόστισε στην επίθεση. Σε ένα τέτοιο παιχνίδι, οι... Αμερικανοί πλην Αντετοκούνμπο (και ο Σπανούλης) δείχνουν πολύ λιγότερο αποτελεσματικοί σε σχέση με τον Σλούκα, τον Πρίντεζη και τον Ζήση. Μόνο που η Εθνική με δίδυμο Σλούκα-Ζήση δεν μπορεί να βγάλει μεγάλο χρονικό διάστημα. Θεωρητικά.

Το "Ακρόπολις" αποτέλεσε την αποθέωση του παιχνιδιού του Αντετοκούνμπο και του Πρίντεζη και ο Κατσικάρης δεν είχε κανένα πρόβλημα να στηριχθεί πάνω τους. Η ενέργεια του μικρού και η απίστευτη ωριμότητα του Πρίντεζη αποτελούν σημαντικούς παράγοντες. Ναι, αυτήν την στιγμή, αν κρίναμε μόνο από το "Ακρόπολις", θα έλεγε κανείς πως οι βασικοί άξονες του παιχνιδιού είναι αυτοί οι δύο. Σίγουρα, με την πίεση να πέφτει στον Σπανούλη πρωτίστως, αλλά και στον Καλάθη, οι υπόλοιποι έχουν περισσότερο χώρο να δράσουν μεν, αλλά...

Ποιος θα κρατήσει το "τιμόνι" στα κρίσιμα;

Αλλά κάποιος οφείλει να τραβάει την ομάδα από τα γκαρντ σε εκείνες τις στιγμές που θα βρεθούν απέναντι τύποι όπως ο Πάρκερ, ο Γκασόλ, οι Σέρβοι και όταν έχεις Σπανούλη - Καλάθη, αυτοί πρέπει να το κάνουν. Αυτοί οφείλουν να το κάνουν, αυτοί μπορούν να το πετύχουν. Εκεί που κολλήσαμε πέρυσι στο Μουντομπάσκετ, στη δημιουργία κι εκτέλεση από τα γκαρντ, φέτος δεν γίνεται να αποτελεί ζήτημα. Διότι αν αποτελέσει ζήτημα, τότε όλη η πορεία της ομάδας μας θα αποτελέσει ζήτημα. Όχι βεβαίως στο ξεκίνημα, αλλά σε εκείνα τα τέσσερα παιχνίδια που θα μας στείλουν στους Ολυμπιακούς Αγώνες και τα μετάλλια.

Δεν γίνεται να προβλέψουμε και να προσδιορίσουμε τη διαδρομή σε αυτό το Ευρωμπάσκετ. Για το μόνο που άπαντες οφείλουν να είναι σίγουροι, αφορά στη βεβαιότητα πως η Εθνική ομάδα θα κάνει το καλύτερο δυνατό. Θα δώσει το 100% των δυνάμεών της.

Διαβάστε ακόμη

Ελλάδα - Λιθουανία 67-62