Καλά και κακά νέα

Ο Τάσος Μαγουλάς κάνει απολογισμό των όσων είδε στο ντέρμπι Ολυμπιακού - Παναθηναϊκού στο ΣΕΦ, αξιολογεί τα θετικά και τα αρνητικά και τα μεταφέρει στα προημιτελικά της Euroleague, ζευγαρώνοντας τους δύο "αιωνίους" με ΤΣΣΚΑ Μόσχας και Ρεάλ Μαδρίτης.

11 ΑΠΡ 2014

Πάντα υπάρχουν καλά και κακά νέα και είναι σημαντικό να αξιολογήσεις σωστά και τα δύο είτε είσαι νικητής, είτε ηττημένος.

Ο Ολυμπιακός κέρδισε τον Παναθηναϊκό σε έναν αγώνα που ίσως κρίνει περισσότερα από το γόητρο, τον νίκησε με ανατροπή, επικράτησε διότι ο καλύτερος παίκτης της Ευρώπης χρειάστηκε 50’’ για να κάνει την δουλειά του.

Ο πρωταθλητής Ευρώπης παραμένει η ομάδα που πρέπει να νικήσει όποιος θέλει το τρόπαιο, δεν είναι φαβορί, αλλά δεν μπορεί και να είναι αουτσάιντερ σε καμία σειρά. Ο πήχυς για μία ομάδα με δύο σερί Ευρωλίγκες, παρά τις πολλές αλλαγές, δεν μπορεί να κατέβει.

Γι' αυτό και το γεγονός ότι δείχνουν χαρακτήρα, επιμονή, τους δίνει σοβαρές ελπίδες να συνεχίσουν μέχρι το Μιλάνο. Ο Μάντζαρης βοήθησε πολύ τον Σλούκα (σταθερά ο καλύτερος γκαρντ στα ντέρμπι) στην ανατροπή και ο Παπαπέτρου, στην πρεμιέρα του ουσιαστικά σε ντέρμπι, ήταν θετικός.

Ένα ακόμα μέτριο παιχνίδι

Κάπου εδώ τα καλά νέα τελειώνουν για τον Ολυμπιακό. Τελειώνουν διότι σε ένα ακόμα παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό δεν κατάφερε να βρει τρόπο να απεγκλωβίσει τον Σπανούλη. Τα σουτ δεν μπήκαν στο σχεδόν καταστροφικό πρώτο ημίχρονο, η προσαρμογή σε όσα καινούργια έβαλε στο παιχνίδι του ο Παναθηναϊκός ήταν κακή. Για μία ακόμα φορά παίκτες όπως ο Λοτζέσκι, ο Σερμαντίνι, ο Κόλινς, ο Σίμονς αλλά και ο Πετγουέι δεν κατάφεραν είτε να προσφέρουν είτε να κάνουν τη διαφορά.

Το παιχνίδι στη ρακέτα ανύπαρκτο στο μεγαλύτερο διάστημα. Μόνο όταν μπήκαν τα σουτ, οι "ερυθρόλευκοι" ισορροπούσαν το παιχνίδι. Η άμυνα λειτουργούσε όταν ο Παναθηναϊκός ήταν αργός κι εμφάνιζε πολλές αδυναμίες όταν οι πρωταθλητές Ελλάδας έτρεχαν. Για 37 λεπτά, το αφεντικό ήταν οι φιλοξενούμενοι και σε μία καυτή έδρα.

Το βράδυ της Παρασκευής, ο Ολυμπιακός θα μάθει αν θα ταξιδέψει προς Μόσχα ή Μαδρίτη. Γνωρίζει όμως άριστα ότι στην παρούσα φάση μοιάζει ευτυχέστερο το σενάριο συνάντησης με την ομάδα που έχει κερδίσει τα δύο τελευταία χρόνια σε τελικό και ημιτελικό. Η ΤΣΣΚΑ ταιριάζει πολύ και στον φετινό Ολυμπιακό, μόνο αν ο φετινός ο Ολυμπιακός καταφέρει να παίξει στο 100% και οι ψηλοί αντέξουν στις μάχες με καλύτερους παίκτες, διότι στην περιφέρεια ο Σπανούλης με την παρέα του έχουν πλεονέκτημα. Με δεδομένο ότι οι αγώνες κερδίζονται από τους κοντούς, τα πράγματα μπορεί να εξελιχθούν καλά. Μπορεί.

Νικούσε ως Αλβέρτης, έχασε σαν Πεδουλάκης

Η δουλειά του Αλβέρτη και των συνεργατών του είναι εμφανής. Πατάνε σε όσα έστησε ο προκάτοχός τους και προσθέτουν εκείνα τα απαραίτητα στοιχεία. Το πρώτο ημίχρονο ήταν μπασκετικά το καλύτερο φετινό. Πλήρες παιχνίδι σε διαφορετικές ταχύτητες, αξιοποίηση όλων των όπλων, μία ομάδα με ενέργεια και ρυθμό. Ο Ράιτ αλλάζει την εικόνα και ο Μαυροκεφαλίδης παίρνει τον χρόνο που χρειάζεται για να βοηθήσει. Όλα αυτά ξεχάστηκαν στο δεύτερο ημίχρονο και ιδιαίτερα στο τέλος.

Το ζήτημα που δεν έλυσε ο Πεδουλάκης και ήλπιζε ότι θα λύσει με τον Ράιτ, φαίνεται να... επιλέγει να μην λύσει ούτε ο Αλβέρτης. Ο Παναθηναϊκός με τον Διαμαντίδη στο παρκέ φαινόταν αργός, προβλέψιμος και οι αριθμοί έλεγαν ότι η ομάδα βρισκόταν στο -5. Εννοείται ότι δεν είναι τα πάντα νούμερα, ιδιαίτερα όταν μιλάμε για έναν από τους κορυφαίους γκαρντ όλων των εποχών. Σε αυτή την αναμέτρηση όμως, οι πρωταθλητές Ελλάδας ήταν πολύ καλύτεροι χωρίς τον αρχηγό τους, αλλά ο Αλβέρτης δεν θέλησε να ζήσει με το ρίσκο να μην χρησιμοποιήσει πολύ στο τέλος τον ηγέτη του. Προτίμησε να πεθάνει σε αυτό το παιχνίδι με τον Διαμαντίδη στο τιμόνι.

Μπορεί να τον αδικήσει κανείς; Και όμως ο νεαρός προπονητής, μείωσε τον χρόνο του αρχηγού του σε αριθμό ρεκόρ: 24 λεπτά. Κανείς δεν ξέρει εφόσον τα λεπτά ήταν... 20, εάν το αποτέλεσμα θα ήταν διαφορετικό. Έχοντας όμως μπροστά μία Ρεάλ (π.χ.), αρχίζουν τα κακά νέα για τον Παναθηναϊκό.

Δεν είναι καλό νέο η... Ρεάλ

Το προφανές άσχημο νέο είναι η συνάντηση σε μία σειρά αγώνων με την πληρέστερη αυτή τη στιγμή ομάδα στην Ευρωλίγκα. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν πρέπει να κατέβει να παίξει. Κανείς δεν επιτρέπεται να ξεγράψει ένα μπασκετικό μέγεθος όπως οι "πράσινοι", αλλά και οι ίδιοι οφείλουν να κατανοήσουν ότι στο παρκέ δεν είναι φαβορί πια. Θα χρειαστούν ρίσκα, τρικ, πολύ δουλειά από Μανωλόπουλο και Πρίφτη για να διαταραχθούν οι ισορροπίες. Πόσο έτοιμος είναι ο Αλβέρτης να ρισκάρει;

Ουσιαστικά ο Παναθηναϊκός γνωρίζει ότι ένας πολύ καλός Διαμαντίδης μειώνει κάθε ρίσκο και ανεβάζει την ομάδα του πολλά επίπεδα. Ένας Διαμαντίδης όπως την Πέμπτη, όπως σε άλλα παιχνίδια φέτος, πόσο εύκολο είναι να μείνει περισσότερο στον πάγκο; Αντέχουν οι υπόλοιποι να κερδίσουν... μόνοι τους την Ρεάλ; Αυτό δεν μπορεί να γίνει. Πιο εύκολο είναι ο αρχηγός να βρει το ρυθμό του και να τραβήξει τους συμπαίκτες του. Μπορεί.