Παιχνίδια αυτογνωσίας
Ο Τάσος Μαγουλάς γράφει τους στόχους των "αιωνίων" και η κριτική που θα τους ασκηθεί βάσει αυτών.
Όταν ξεκινάει η χρονιά κάθε ομάδα θέτει τους στόχους της και σε μεγάλο βαθμό κρίνεται από αυτούς. Σίγουρα δεν είναι μόνο μία... δήλωση «επιδιώξεων» αλλά ιδιαίτερα τα μεγάλα μεγέθη επιλέγουν την αφετηρία τους.
Ο Ολυμπιακός τολμά και φέτος και θέτει ως μοναδικό στόχο την πρόκριση στο φάιναλ φορ. Μία ομάδα με τόσο υψηλούς στόχους, θα κριθεί με γνώμονα τον σκοπό της.
Το παιχνίδι με την Βαλένθια όπως τα περισσότερα σε αυτή την φάση είναι πολύ χρήσιμα για να τονώσουν το πνεύμα νικητή μίας ομάδας που μπορεί να κερδίζει στον πόντο τους αγώνες αρνούμενη να ηττηθεί, αλλά της δείχνουν αυτό που λείπει.
Σίγουρα λείπει ο Πρίντεζης ενώ και ο Λοτζέσκι θα μπορούσε να βάλει κάποια από τα πολλά άστοχα τρίποντα. Εκείνο που και όταν θα γυρίσουν θα λείπει από τον Ολυμπιακό και πιθανώς να του κοστίσει, είναι η απουσία παιχνιδιού στην ρακέτα. Η απουσία ενός ψηλού που θα μπορεί να δίνει την άνεση στους γκαρντ να του δίνουν την μπάλα και να υποχρεώνει αυτός την αντίπαλη άμυνα να κλείσει πάνω του.
Το ίδιο ισχύει και στην άμυνα όπου Χάντερ και Ντάνστον δυσκολεύονται αρκετές φορές με παίκτες ψηλότερους και δυνατότερους. Ο Σφαιρόπουλος παίζει διαφορετικό μπάσκετ από αυτό που ήθελε να παίξει ο Μπαρτζώκας και ως αποτέλεσμα ο Ολυμπιακός βρίσκεται σε μεταβατικό στάδιο. Τρεις σοβαρότατες απουσίες(διότι και ο Παπαπέτρου θα είχε ρόλο) κοστίζουν, αλλοιώνουν την εικόνα αλλά και όταν θα επιστρέψουν θα χρειαστούν τρικ για να καλυφθεί ένα κενό πολύ συγκεκριμένο. Πέρυσι κόστισε, παρά τις επενδύσεις σε σέντερ. Φέτος το σκεπτικό του Μπαρτζώκα ήταν να καλυφθεί με ακόμα πιο γρήγορο παιχνίδι, με δύο ημίψηλους οι οποίοι θα παίζουν συνέχεια με ταχύτητα υποχρεώνοντας πιο βαριά κορμιά να αποσυρθούν. Μέχρι τώρα πάντως αυτό δεν γίνεται.
Το συγκεκριμένο ζήτημα το γνωρίζει ο Σφαιρόπουλος και λογικά θα προσπαθήσει να το λύσει.
Η ευφυΐα του Διαμαντίδη
Το πόσο μεγάλος παίκτης είναι ο Διαμαντίδης λέγεται συχνά. Η μπασκετική του ευφυΐα αποδεδειγμένη. Φέτος φρόντισε να την αξιοποιήσει κι εκτός παρκέ όταν έθεσε ως στόχο απλά την πρόκριση στο τοπ-16. Αυτό σημαίνει να είσαι ηγέτης. Βλέποντας μία ομάδα να αλλάζει σημαντικά, φρόντισε να χαμηλώσει τις απαιτήσεις και να σηκώσει ένα μεγάλο μέρος από την πίεση που θα ασκηθεί όταν θα πατάει το παρκέ.
Γνωρίζει το μέγεθος της ομάδας του και όσο απορρέουν από αυτό, γνωρίζει πως ένα λανθασμένο σκεπτικό μπορεί να διαλύσει τα πάντα.
Ο Παναθηναϊκός στην Πολωνία έκανε αυτό που ορίζει η τεράστια διαφορά με την αντίπαλό του και δεν…έκανε στο ΟΑΚΑ. Προσαρμόστηκε στο παιχνίδι της, αξιοποίησε την πληθωρικότητα στην επίθεση για να διαλύσει κάθε πλάνο των αντιπάλων. Ο Ιβάνοβιτς στο άναρχο παιχνίδι των αντιπάλων και στα πολύ δυσκίνητά κορμιά τους, απαντούσε με τους ψηλούς του οι οποίοι έπαιρναν την μπάλα εκεί που έπρεπε για να τελειώνουν άνετα τις φάσεις.
Ο Μαυροκεφαλίδης πρέπει να έχει να αισθανθεί τόσο άνετα σε επίθεση ομάδας από τα χρόνια του στον ΠΑΟΚ με την έννοια πως δεν χρειαζόταν να κάνει τίποτε περισσότερο από το να τελειώνει γρήγορα τις φάσεις. Αυτή είναι και η διαφορά του φετινού Παναθηναϊκού. Καταστρέφει το παιχνίδι, μέτριων ομάδων βεβαίως βεβαίως όπως ο η Τουρόβ, με την επιθετική του ποιότητα.
Τί θα γίνει στα δύσκολα; Οι πράσινοι εδώ και τρία χρόνια έχουν αποδειχθεί ικανότατοι στην διαχείριση τέτοιων παιχνιδιών διότι διαθέτουν τεράστια αυτογνωσία. Κατανοούν πως δεν είναι πια η ομάδα με τους 12 σούπερ σταρ και προσαρμόζονται στις απαιτήσεις των αντιπάλων. Ξεκινούν πολλές φορές πλέον ως αουτσάιντερ και τότε κτυπούν.
Το ζήτημα είναι ένα πλέον: πότε θα γυρίσει ο Νέλσον και σε τί κατάσταση θα βρίσκεται. Αυτός είναι ο καταλύτης για όσα θα μπορεί να πράξει η ομάδα του Ιβάνοβιτς στο τοπ-16 όπου θα την περιμένει πιο δύσκολη σειρά παιχνιδιών.
.jpg)
