Δεν σούταραν ο Χούπμαν και ο Γιαβτόκας
Ο Τάσος Μαγουλάς εξηγεί γιατί, μετά το 84-79 επί της Γαλατάσαραϊ στην Πόλη, έχει σημασία να νικάει ο Παναθηναϊκός ακόμη κι αν χρειάζεται να σκοράρει με... κεφαλιές από τη μικρή περιοχή.
Για όποιον δεν το έχει αντιληφθεί ο Παναθηναϊκός είναι μια ομάδα που άλλαξε τα πάντα πριν από δύο μήνες, προχώρησε σε μία ακόμα προσθήκη πεντάδας αλλά σηκώνει το ίδιο βάρος: πρέπει να νικάει. Πρέπει να κατακτά τίτλους. Πρέπει να βρεθεί στο φάιναλ φορ. Δεν είναι ΤΣΣΚΑ που άντεξε μία χρονιά εξευτελισμού, όπως με το πείραμα Βουγιόσεβιτς, δεν είναι ισπανικός σύλλογος που στρέφεται στο πρωτάθλημα και συνεχίζει.
Η πίεση που ασκείται στην Ελλάδα, διπλασιάζεται στον συγκεκριμένο σύλλογο με την απουσία από φάιναλ φορ, την αποχώρηση τεράστιων προσωπικοτήτων. Λογικά όλα. Σχεδόν όλα.
ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΧΡΟΝΟ
Τώρα όμως ο Πασκουάλ δεν έχει χρόνο ούτε να μιλήσει για την δική του φιλοσοφία ούτε κανείς θα ακούσει δικαιολογίες για μία χαμένη ευρωπαϊκή χρονιά. Πάει μόνο για τη νίκη.
Με έναν παίκτη να βάζει 50; Με 30 τρίποντα; Με κεφαλιές από την... μικρή περιοχή; κανένα πρόβλημα. Όταν είσαι τόσο καινούργια ομάδα, όταν προσπαθείς να βρεις τρόπους να ανοίξεις το ρόστερ σου, αλλά δεν αρκεί ο χρόνος, κοιτάς να νικήσεις. Έχοντας μάλιστα ως δεδομένο πως ο πιο εύκολος και γρήγορος τρόπος για να ετοιμάσεις μία ομάδα για να πετύχει είναι η άμυνα, ο Παναθηναϊκός δεν διαθέτει πληθώρα παιδιών που έχουν ως προτεραιότητα την πίεση στον αντίπαλο.
Παίρνει όσα θα του δώσει το παιχνίδι, η αντίπαλη ομάδα, ο αντίπαλος προπονητής. Με τον Ολυμπιακό σε δύο αγώνες πήρε το ένας εναντίον ενός. Και νίκησε. Με την Γαλατά, έβγαλε με καλή κυκλοφορία περισσότερα τρίποντα από δίποντα. Κανένα πρόβλημα. Δεν σούταραν ο Χούπμαν και ο Γιαβτόκας, αλλά παίκτες με έφεση στο μακρινό σουτ. Και τελικά με τεράστια επιτυχία διότι οι πράσινοι πήραν μετά από καιρό ένα διπλό που τους προσφέρει την ευκαιρία να κτίσει ένα σερί για να κλειδώσει από νωρίς την οκτάδα και να δει το τελικό πλασάρισμα.
Η Γαλατά δεν πίεσε τόσο το μακρινό σουτ γι αυτό τα 25 από τα 31 σουτ μοιάζουν να έρχονται με ρυθμό προπόνησης, πολύ καλά σουτ όπως τα θέλουν οι προπονητές.
Ο Τζέιμς με τις ένας εναντίον ενός φάσεις του, αποτελούν τον λόγο που πληρώνεται οπότε ακόμα και τα σουτ από τα 8 μέτρα ή τα ντράιβ που καταλήγουν σε κάρφωμα ή... σέντρα αν βρει ψηλό, είναι στοιχεία που χρειάζονται.
Ο ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ ΗΡΩΑΣ
Η νίκη στην Πόλη αποτέλεσε ένα πολύ σημαντικό αποτέλεσμα, δείχνοντας παράλληλα έναν χαρακτήρα που αρχίζουν να βγάζουν οι παίκτες του Πασκουάλ, χαρακτήρας που μετουσιώνεται σε νίκες.
Παράλληλα βρίσκεται ακόμα σε αρχικό στάδιο... χαρακτήρα, οπότε αλίμονο αν ξεστρατίσει, αν πιστέψει πως είναι τώρα έτοιμος για πολλά παραπάνω. Το γεγονός πως ακόμα δεν διαθέτει, πιθανώς δε να μην καταφέρει, ως το τέλος της σεζόν, να παρουσιάσει έναν σταθερό τρόπο δεν αποτελεί κάτι παράδοξο. Το παράδοξο θα ήταν το αντίστροφο. Έχοντας όμως τόσο γεμάτο και ποιοτικό ρόστερ, ο Καταλανός ψάχνει κάθε βράδυ τον διαφορετικό του ήρωα που θα τον πάει ως το ροζ φύλλο της νίκης.
Τα καλά νέα είναι πως διαθέτει αρκετές προσωπικότητες για κάτι τέτοιο. Το κακό νέο αφορά στο γεγονός πως δύσκολα με τις πολύ καλές ομάδες ένας παίκτης ή ένας καλός αριθμός στα στατιστικά θα αρκούν όχι για μία βραδιά, αλλά για μία σειρά αναμετρήσεων.
Αυτό όμως δεν αφορά στον τωρινό Παναθηναϊκό που οφείλει να χαίρεται, να ανεβαίνει ηθικά με κάθε παιχνίδι στο οποίο νικά. Μαζεύοντας νίκες μεγαλώνεις την ίδια την...διαδρομή.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Από την αρχή της ιστορίας του κυπέλλου, ο Παναθηναϊκός ζύγισε σωστά την κατάσταση και μίλησε για Θεσσαλονίκη. Έδωσε ρεσιτάλ συμφωνώντας για να μεταφερθεί η κόντρα στο Αλεξάνδρειο. Άλλωστε παραμένει με τεράστια διαφορά φαβορί και μοιάζει τρομερά δύσκολο ακόμα και να δυσκολευτεί από τον μαχητικό αλλά χωρίς πολλές λύσεις Άρη.
Τέτοιες αποφάσεις προσφέρουν στο κύρος ενός συλλόγου. Αυτές οι νίκες μένουν στην ιστορία.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ 2: Είμαστε τεράστιοι υποκριτές όλοι όσοι εμπλεκόμαστε με οποιονδήποτε τρόπο με το ελληνικό μπάσκετ, σε ό,τι αφορά στον Ντόντσιτς. Χαιρόμαστε, μοιράζουμε μπράβο στον Λάσο, ψέγουμε τις ελληνικές ομάδες που δεν δίνουν αντίστοιχες ευκαιρίες. Η Ρεάλ έχασε το σούπερ καπ και δεν πήρε έμπειρο γκαρντ αντί του Ροντρίγκεθ για να στηρίξει αυτόν τον μικρό. Μία τέτοια κατάσταση θα έχει πάνω κάτω που δεν θα αντέχε όχι σύλλογος Ευρωλίγκας, αλλά ομάδα που θέλει άνοδο από την Α2.
Η ευχή και η κατάρα μας, η ανάγκη για επιτυχίες.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:
