Πλημμυρολίγκα... για όλους

Το ευρωπαϊκό μπάσκετ μοιάζει να βρίσκεται στην καλύτερη εποχή του. Η απήχηση μεγαλώνει τόσο ώστε με τρεις διοργανώσεις και 76 ομάδες να παίζουν ταυτόχρονα ο κόσμος θέλει και μπορεί να παρακολουθεί ό,τι συμβαίνει. Αιχμή του δόρατος, η ναυαρχίδα του σπορ, η Ευρωλίγκα. Γεμάτα γήπεδα, υψηλό επίπεδο μπάσκετ σε ένα καινούργιο σύστημα που καταρχάς μεγαλώνει την αίσθηση του ανταγωνισμού. Ολοι στη θέση τους κι έτοιμοι για μία μεγάλη σεζόν. Μοναδική παραφωνία οι ίδιοι οι διοργανωτές, οπως φάνηκε στην πρεμιέρα.

ΤΟ... ΟΜΙΧΛΩΔΕΣ ΑΝΤΙΑΘΛΗΤΙΚΟ

Σε άλλες εποχές η σύγχυση που δημιούργησε η Ευρωλίγκα στους διαιτητές και στις ομάδες θα προκαλούσε... ακραία φαινόμενα, αλλά πάλι τα επεισόδια με τη διακοπή στην Πόλη κατά την αναμέτρηση της Γαλατά με την ΤΣΣΚΑ αποτελούν τη χειρότερη διαφήμιση. Από τον πρώτο αγώνα της χρονιάς φάνηκε πως έχει δημιουργηθεί ένα ομιχλώδες τοπίο που δεν θα είναι απίθανο να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα όταν οι αγώνες θα είναι κρίσιμοι.

Δεν έχει ξαναγίνει να μην υπάρχει ξεκάθαρη στάση σ' ένα τόσο σημαντικό θέμα όσο το αντιαθλητικό φάουλ με την οδηγία αυστηροποίησης και την διάθεση για πλεονέκτημα. Πιο χαρακτηριστική περίπτωση ένα φάουλ του Καϊμακόγλου στον Ντόλμαν σε αιφνιδιασμό, όταν έξυπνα ο Έλληνας φόργουορντ ακολουθεί την... οδηγία, πάει στην μπάλα για να κάνει φάουλ, το κάνει, ο αντίπαλός του περνάει, ο "Κάι" κοιτάει τον διαιτητή και ξαφνικά σταματά την επίθεση των Καταλανών. Ούτε οι ρέφερι ήξεραν τι ακριβώς να δώσουν.

Μια διοργάνωση που σέβεται ολους τους εμπλεκόμενους αυτά τα λύνει τέλη Ιουλίου πριν καν μπουν οι ομάδες στο παρκέ για προετοιμασία.

ΟΙ ΟΜΑΔΕΣ ΣΩΖΟΥΝ ΤΗΝ ΕΥΡΩΛΙΓΚΑ

Βλέπουμε 16 ομάδες να εμφανίζονται πανέτοιμες για μία φρέσκια αρχή. σοβαρές, οργανωμένες με τεράστιες δαπάνες και δεν μπορείς να είσαι σίγουρος πως θα τελειώνουν οι αγώνες. Δεν συζητάμε για λεπτομέρειες όπως τα λάθη στις τηλεοπτικές μεταδόσεις όπου αλλού δεν υπήρχε χρόνος, αλλού σκορ, αλλού ηταν λάθος.

Το 2000 στην πρώτη μετάδοση της νεογέννητος Ευρωλίγκας τα λάθη ήταν σαφώς λιγότερα και 16 χρόνια μετά φαίνεται πως το μοναδικό ενδιαφέρον ήταν να μπουν 16 ομάδες να παίξουν και μετά βλέπουμε. Τα βλέπει ο συνταξιούχος Στερν (τις πρακτικές του οποίου προσπαθούν να παπαγαλίσουν-μεταλαμπαδεύσουν) και δεν σηκώνεται από τα γέλια.

Δεν πρόκειται για την παραδοσιακή ελληνική γκρίνια, αλλά για την απαίτηση του οποιουδήποτε ασχολείται με το μπάσκετ, όταν ουσιαστικά "κλειδώνει" το προϊόν για το καλό του όπως λέγεται, άπαντες να δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους. Η Ευρωλίγκα όφειλε να είναι άψογα προετοιμασμένη αλλά φαίνεται πως... κολυμπάει σε μία πλημμύρα που η ίδια χωρίς λόγος δημιούργησε.

ΑΝΕΤΟΙΜΟΙ ΑΙΩΝΙΟΙ

Για τις δικές μας ομάδες είναι σαφές πως τις βλέπουμε ανέτοιμες. Αν για τον Παναθηναϊκό υπάρχει μία δικαιολογία ως πιο νέα ομάδα, αυτή χάνεται παίζοντας με τη Ζαλγκίρις, ο Ολυμπιακός εξέπληξε δυσάρεστα με την εικόνα του στο μεγάλο μέρος της πρεμιέρας.

Επειδή τα των πρωταθλητών αναλύθηκαν ενδελεχώς, οι κυπελλούχοι κινδύνεψαν να μπουν σε απίστευτους μπελάδες από τους πανέτοιμους και με συγκεκριμένη κατεύθυνση Λιθουανούς. Αυτό μοιάζει να είναι (και πιθανώς να είναι) το ζήτημα για την ομάδα του Πεδουλάκη, η αναζήτηση δηλαδή της ισορροπίας ανάμεσα σε αυτό που πρεσβεύει ο κόουτς και στο στιλ των παικτών που διαθέτει.

Ο Παναθηναϊκός έδειξε να λειτουργεί επιθετικά με πολύ σουτ, καλές προϋποθέσεις, αλλά σώθηκε από τις ατομικές ενέργειες του Παππά και τις επιθετικές άμυνες των αθλητικών ψηλών. Χάθηκαν πολλά αμυντικά ριμπάουντ, αφού οι ψηλοί -πλην Μπουρούση- δεν είναι εξπέρ στον συγκεκριμένο τομέα. Θα κόψουν, θα εμποδίσουν τις πάσες, θα μαρκάρουν κοντούς, αλλά κάποιοι θα πρέπει να βοηθούν στα ριμπάουντ, όπως τόνισε και ο Έλληνας τεχνικός ζητώντας από όλη την ομάδα να προσφέρει.

Αυτό θα είναι κομβικό, αλλά το πλέον κομβικό είναι το τρίποντο από το οποίο μοιάζει αποφασισμένος κατ' αρχάς να ζει και να πεθαίνει το σύνολο των "πρασίνων". Έχει πολύ δρόμο μπροστά του, καθώς ο Μπουρούσης ακόμα δεν έχει προσαρμοστεί όπως και οι παίκτες γύρω του ενώ προστίθεται ένας γκαρντ εντελώς διαφορετικός από αυτόν με τον οποίο δούλεψε η ομάδα όλο το καλοκαίρι.

Η... ΚΑΘΑΡΣΗ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ

Το ντέρμπι της Δευτέρας για τους αιωνίους είναι η ευκαιρία για πραγματική αρχή, διότι η γκρίνια ξεκινά νωρίς από τον κόσμο. Αφενός στον Πειραιά με τον ίδιο κορμό κι ελάχιστες προσθήκες αναμενόταν η ομάδα να εμφανιστεί πανέτοιμη στη Μαδρίτη αφετέρου στο ΟΑΚΑ, με σημαντικές μεταγραφές, η απειλή με διπλό της Ζαλγκίρις δεν αποτέλεσε την καλύτερη συνθήκη.

Και για να μην ξεχνιόμαστε. Την δεκαετία του '90, απαιτούσαν πολλοί από τον κόσμο να μην έχει άποψη διότι το μπάσκετ ήταν δύσκολο και... μπλα μπλα μπλα, δεν το καταλαβαίνουν όλοι. Τα τελευταία χρόνια ζητείται από τους φιλάθλους να χειροκροτούν απλά και να μην απαιτούν κάτι παραπάνω.

Σε μία περίοδο απίστευτης κρίσης σε όλα τα επίπεδα αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμα των φίλων του μπάσκετ να έχουν άποψη, να την εκφράζουν και να γκρινιάζουν όταν βλέπουν κάτι στραβό. Πληρώνουν από το υστέρημά τους κι έχουν δικαίωμα, όπως κάθε... πελάτης, αφού μιλάμε για προϊόντα, να εκφέρουν γνώμη διότι αυτό το ενδιαφέρον πληρώνει τους μισθούς όλων.