Ψάχνοντας τον… Χουλκ

Κι επίσημα μιλάμε για δύο ομάδες: τον Παναθηναϊκό εσωτερικού κι εξωτερικού. Κάτι σαν το ΚΚ στα '80s. Πρόκειται για δύο εντελώς… διαφορετικά σύνολα, τα οποία θα ήταν ενδιαφέρον να συναντηθούν για να φανεί η μεγάλη τους διαφορά. Εντός έδρας οι πρωταθλητές Ελλάδας παίζουν ακριβώς όπως έχουν σχεδιάσει. Τρέχουν, σουτάρουν με τρομερά υψηλά ποσοστά, βγάζουν τη γλώσσα του αντιπάλου στην πίεση.

Εκτός έδρας οι νταμπλούχοι Ελλάδας είναι ακριβώς το αντίθετο και η εύκολη νίκη επί της Γαλατά από 15' κιόλας κατέδειξε πόσο καλύτερος είναι από τους Τούρκους. Πόσο καλύτερο μπάσκετ μπορεί να παίξει. Σύμφωνοι, κι εκτός έδρας πιθανώς να κερδίσει ο Παναθηναϊκός, αλλά θα κερδίσει με άλλο στιλ. Πιο αργός, σαφέστατα χαλαρότερος στην άμυνα, η ποιότητά του θα υπερισχύσει.

Θα ξυπνήσει ο Ιβάνοβιτς το θηρίο;

Στην Ελλάδα είναι σαν τον Χουλκ, ταιριάζει και το χρώμα, αλλά μόλις περάσει τα σύνορα γίνεται ο συνεσταλμένος επιστήμονας που… θέλει και δεν θέλει. Πώς θα καταφέρει ο Ιβάνοβιτς να ξυπνήσει το θηρίο μόλις προσγειωθεί στην αλλοδαπή; Δεν είναι θέμα διάθεσης μόνο.

Το εκπληκτικό παιχνίδι στο ΟΑΚΑ είναι απόρροια της άνεσης που αισθάνονται σπίτι τους και βεβαίως μέτριοι αντίπαλοι εύκολα τα παρατάνε. Το τρίποντο είναι για παράδειγμα ένας παράγοντας διαφοράς. Με την Γαλατά οι "πράσινοι" είχαν ως το 37' 13/26 σουτ από το 6μ75. Στη Βαρκελώνη σούταραν 7/26 και στη Μαδρίτη 10/25. Πιο ισχυροί αντίπαλοι σίγουρα, αλλά το πρόβλημα δεν είναι ο αντίπαλος.

Ο Γκάνι Λαβάλ έρχεται για να γεμίσει κάπως την άμυνα και να καλύψει ένα σημαντικό κενό πίσω από τον Μπατίστα. Είναι μία προσθήκη ποιότητας, για λίγα λεπτά, και μένει να δούμε πόσο μπορεί να ανεβάσει τους πρωταθλητές. Θα αποτελέσει τεράστια αλλαγή, αν ο Νιγηριανός στην πιο κρίσιμη σεζόν της καριέρας του, βρει τον δικό του… Χουλκ.

Διαβάστε ακόμη:

Παναθηναϊκός - Γαλατάσαραϊ 86-77