Ρόι Τάρπλεϊ: Ο ατελείωτος δρόμος της καταστροφής

Μέσα από την ακόρεστη διάθεσή του για αυτοκαταστροφή, ο Ρόι Τάρπλεϊ κατάφερε σε κάτι να είναι ο πρώτος: ο πρώτος που τιμωρήθηκε σε τόσο νεαρή ηλικία, του δόθηκε η ευκαιρία της επιστροφής και την ξόδεψε και αυτήν. Ή του την ξόδεψαν, όπως υποστήριζε ο ίδιος.

Στις 6 Δεκεμβρίου του 1995, το ΝΒΑ ανακοινώνει πως για πρώτη φορά στην ιστορία του αποκλείει για δεύτερη φορά δια παντός τον Ρόι Τζέιμς Τάρπλεϊ παίκτη των Ντάλας Μάβερικς στερώντας του ένα βασιλικό συμβόλαιο 26 εκατομμυρίων δολαρίων.

Τέλος και αρχή όλα μπλέχτηκαν σε αυτή την μπασκετική ιστορία που θα μας ήταν εντελώς ξένη, αν η Ελλάδα δεν βοηθούσε πραγματικά τον πεπτωκό… Τάρπλεϊ να σταθεί στα πόδια του. Όχι μία, αλλά τέσσερις φορές. Τέσσερις φορές έπεσε, τέσσερις φορές σηκώθηκε και οφείλει πολλά στη χώρα μας.

Το ίδιο του οφείλουμε κι εμείς, όχι τόσο στον ίδιο τον Ρόι αλλά στο… Party animal μυαλό του το οποίο τον προσγείωσε απότομα στην Ελλάδα μία χώρα που αν κατάφερνε να κρατήσει την καριέρα του στη σωστή διαδρομή, όταν θα τον ρωτούσε κάποιος Έλληνας δημοσιογράφος σε ολ σταρ γκέιμ, τι γνωρίζει από τη χώρα μας, η απάντηση θα ήταν " δεν ξέρω όλες τις χώρες της Αφρικής". Ή κάτι τέτοιο.

Παιδί της φτώχειας

Ως παιδί από φτωχογειτονιά, ο Τάρπλεϊ ακολούθησε με πάθος την καταστροφική κατηφόρα της καταγωγής του, ζώντας περισσότερο απ' όσο θα έπρεπε τη ζωή που του πρόσφερε το ταλέντο του.

Μέχρι το 1991 είχε προλάβει να είναι ο καλύτερος έκτος παίκτης του ΝΒΑ, ο καλύτερος νέος ψηλός, ένας αθλητής που άλλαζε το παιχνίδι των πάουερ φόργουορντ με την ποικιλία κινήσεων, τον εξαιρετικό χειρισμό της μπάλας, το σουτ που θύμιζε γκαρντ, αλλά και τα δυναμικά τελειώματα.

Εξέχων μέλος του καταραμένου ντραφτ του 1986, το οποίο ξεκίνησε με το θάνατο του Λεν Μπάιας και συνεχίστηκε με τη δική του καταστροφή.

Με 17,3 πόντους και 13,1 ριμπάουντ ψηφίστηκε ως ο καλύτερος έκτος παίκτης για την σεζόν 1987-88 και το Ντάλας εμφανίστηκε ως η επόμενη μεγάλη δύναμη στην Δύση παίζοντας τελικούς με τους Λέικερς. Κάπου εκεί όλα τελείωσαν.

Σιδέρωσε την κοπέλα του

Μέχρι το 1991 και τον αποκλεισμό του ήταν πρωταγωνιστής σε φοβερές ιστορίες όπως η τελευταία πριν τον αποκλεισμό του όταν -μεθυσμένος ων- σιδέρωσε το πρόσωπο της κοπέλας του. Λίγο νωρίτερα ο συνδυασμός ναρκωτικών, αλκοόλ και της αγάπης του για την βαριά μεξικανική σάλτσα τού είχαν διαλύσει το στομάχι.

Ήταν τόσο ταλαντούχος ώστε πριν τον διώξουν οριστικά, είχε δυο μεγάλες τιμωρίες. Παραβλέφθηκαν οι μπύρες οι κοκαΐνες, όλα για να του δοθούν ευκαιρίες, όχι επειδή τον αγάπησαν, αλλά γιατί το Ντάλας ήξερε πως χωρίς τον Τάρπλεϊ, δεν είχε μέλλον. Αυτό ήταν αλήθεια μέχρι την έλευση του Μαρκ Κούμπαν.

"Νόμισα πως τα ναρκωτικά είναι μέρος του πάρτι"

Τα έκανε όλα γρήγορα και μέσα στη φούρια του πρόλαβε να συλληφθεί για χρήση ναρκωτικών, για χρήση αλκοόλ, να τιμωρηθεί δύο φορές πριν από την τρίτη τιμωρία, η οποία τον έστειλε στην Ελλάδα.

Ο ίδιος είχε πει: " Νόμισα πως τα ναρκωτικά ήταν μέρος της διασημότητας, αλλά έκανα λάθος. Τότε στο Ντάλας τα πάρτι ήταν κομμάτι του να είσαι στους Μάβερικς. Εγώ δεν σταμάτησα σε αυτά, έβαλα και τα ναρκωτικά στο παιχνίδι. Η πρώτη μου αποβολή από το ΝΒΑ ήταν δικαιολογημένη".

Ο Άρης τον φιλοξένησε την περίοδο 1992-93 και απόλαυσε τη διαδρομή. Μία επική νίκη επί του ΠΑΟΚ με 32 πόντους διαφοράς, το πρώτο ευρωπαϊκό κύπελλο, αλλά και αρκετά χαμένα παιχνίδια στο πρωτάθλημα λόγω απουσίας του μετά το 18-1 της αρχής. Έκανε ρεκόρ σε ριμπάουντ (25 κόντρα στον Πειραϊκό) και στο μεγάλο τελικό κόντρα στην Εφές με 19 πόντους και 18 ριμπάουντ.

Ο Ολυμπιακός έφτασε στον πρώτο του τελικό στον οποίο, αν ο Ιωαννίδης τον επέλεγε για σέντερ στα τελευταία λεπτά, ίσως το Τελ Αβίβ να μην εξελισσόταν σε τόπο… μαρτυρίου, πήρε νταμπλ και το ΝΒΑ τον ζήτησε πίσω.

"Ήθελαν να με λυγίσουν"

Οι διαλυμένοι Μάβερικς του έδωσαν 26 εκατομμύρια δολάρια για να τον επαναφέρουν και το ΝΒΑ είπε "ναι". " Ήθελαν να με λυγίσουν. Αυτός ήταν ο σκοπός τους. Δεν ήταν επανένταξη ή συγχώρεση, αλλά ένα πλάνο για να με τελειώσουν οριστικά. Εγώ πήγα για να καθαρίσω το όνομά μου και κατάλαβα πως ο σκοπός του προπονητή Ντικ Μότα και του ΝΒΑ ήταν να μην μου δώσουν την παραμικρή ευκαιρία. Με αστείες δικαιολογίες έπεισαν τους Μάβερικς πως είμαι προβληματικός πάντα. Δεν είχαν το δικαίωμα να κάνουν όσα έκαναν με παραβίαση των προσωπικών ελευθεριών μου και ποτέ δεν αποδείχθηκε πως είχα πρόβλημα πάλι με αλκοόλ ή ναρκωτικά. Ακόμα και ο πρόεδρος κάποια στιγμή κάπνισε μαριχουάνα" δήλωσε το 1999 ως παίκτης της Ουράλ ο Ρόι Τάρπλεϊ.

Η αλήθεια είναι πως από τότε ο Ρόι ξεκίνησε μία σταυροφορία επανένταξης και αποκατάστασης στο ΝΒΑ. Το 2003 κατέθεσε σχετικό αίτημα που απορρίφθηκε έναν χρόνο αργότερα, αν και πέρασε 12 μήνες με εβδομαδιαία αλκοτέστ.

Χρεοκοπημένος κινήθηκε το 2007 δικαστικά κατά του ΝΒΑ και των Μάβερικς υποστηρίζοντας πως υπήρξε θύμα ρατσιστικής συμπεριφοράς καθώς το πρόβλημα με το αλκοόλ τον κατατάσσει ως άτομο με ειδικές ανάγκες.

Φαίνεται πως πήρε την τελευταία νίκη του και μία οικονομική ανάσα: Το 2009 ανακοινώθηκε εξωδικαστικός συμβιβασμός τόσο με την ομάδα όσο και με το ΝΒΑ.

Διαβάστε ακόμη:

Τάρπλεϊ-Μπέρι: Το μεθυστικό ταλέντο και η γη της επαγγελίας