Λογικήκαιαδιαφορία

Ο Τάσος Μαγουλάς σχολιάζει την παρουσία της Εθνικής στο παιχνίδι με την Ολλανδία.

11 ΣΕΠ 2015

Η Ελλάδα πήγε στο Ευρωμπάσκετ για έναν μόνο σκοπό: να πετύχει. Δεν πήγε να θέλξει με το μπάσκετ της, δεν πήγε να αναδείξει παίκτες ή να υποστηρίξει κάποιον αθλητή της. Δεν κάνει χάρες ούτε και ...χαρές. Από την Αθήνα στο Ζάγκρεπ και από εκεί στη Λιλ για έναν και μόνο στόχο: το μετάλλιο. Σοβαρή συνειδητοποιημένη, κυνική η ομάδα δεν παίζει. Νικάει. Και το πράττει παίζοντας κάτι που καταρχάς υποδεέστεροι αντίπαλο δεν γίνεται να ακολουθήσουν: το παιχνίδι των αλλαγών.

Η Ελλάδα χωρίς τον Σπανούλη κατεβαίνει ένα επίπεδο, πολύ απλά διότι κτίστηκε έτσι. Δούλεψε έναν μήνα με σκοπό το μεγαλύτερο μέρος να κινείται γύρω από τον παίκτη που χρίστηκε ηγέτης. Γι αυτό και με την Ολλανδία δεν βρήκε ποτέ ρυθμό. Διότι, παρά κάποιες εκλάμψεις, ο Κατσικάρης πείστηκε πως η επιτυχία θα έρθει αν ακολουθηθεί η πεπατημένη του χαμηλού ρυθμού, των πολλών αλλαγών και των συγκεκριμένων ρόλων.

Ο Μάντζαρης, ο Παπανικολάου, ο Περπέρογλου έμοιαζαν νωθροί αλλά περισσότερο ήταν ...σκουριασμένοι. Δεν αγωνίστηκαν ουσιαστικά όλο το τελευταίο διάστημα οπότε δεν γίνεται να πατήσουν τον διακόπτη και να προσφέρουν.

Ο Κατσικάρης προσπάθησε να βγάλει κάτι, αλλά από την στιγμή που ο ίδιος πέρασε το σκεπτικό της ομάδας με συγκεκριμένη κατεύθυνση, δεν γίνεται να ζητήσει το οτιδήποτε από όσους δεν υπολογίζονται άμεσα.

Άλλος ο στόχος

Η νίκη επί της Κροατίας, τα ξεσπάσματα με Σλοβενία και Γεωργία, όλα έχουν έναν και μόνο στόχο: την 20η Σεπτεμβρίου. Όχι την βραδιά της 10ης. Ναι δεν είναι τιμητικό και σίγουρα δεν ταιριάζει σε μία μεγάλη ομάδα να χαροπαλεύει κόντρα στους Ολλανδούς, όμως αποτελεί μία πραγματικότητα. Οι παίκτες θέλουν τα νοκ άουτ, πεινάνε για μία επιτυχία και θα κάνουν τα πάντα για να την κατακτήσουν. Ως αποτέλεσμα θα είναι παγερά αδιάφοροι με τις τουλίπες διότι πρέπει να κρατήσουν δυνάμεις και να μην ρισκάρουν. Ο ηγέτης τους δεν έβγαλε ποτέ την φόρμα και αυτό ήταν και ένα μήνυμα χαλάρωσης.

Το προπονητικό τιμ περίμενε πως οι εκτός ροτέισον θα έκαναν την ανάγκη χρέος, αλλά ο διακόπτης τελικά δεν γύρισε ποτέ. Δεν εμπνέει καμία ανησυχία η εικόνα με τους Ολλανδούς, όπως και δεν έπρεπε να μας βγάλει στους δρόμους η νίκη επί των Κροατών. Αυτή είναι η ομάδα τελικά. Θα στηρίζεται στις προσωπικότητες την εμπειρία και την γνώση να κερδίζει παιχνίδια γύρω από τον Σπανούλη με αιχμές τον Πρίντεζη, τον Καλάθη τους δύο σέντερ και τον Ζήση. Εγκατέλειψε το εγχείρημα ενός γρήγορου ομαδικού μπάσκετ, την απόκτηση μπασκετικής ταυτότητας. Δεν ενδιαφέρει κανέναν από τους εμπλεκομένους αλλά και κανέναν μας, αν έτσι γίνει η δουλειά.

Στο τέλος της ημέρας είναι όντως τόσο ψηλό το επίπεδο ώστε στο βράδυ της απόλυτης χαλάρωσης, της απουσίας του Σπανούλη, των πολλών αλλαγών, οι Ολλανδοί δεν κατάφεραν να πάρουν την πολύτιμη γι αυτούς νίκη. Όποιος είδε τους επίσης αδιάφορους Κροάτες, καταλαβαίνει την διαφορά.

Η εθνική ταξίδεψε για να κερδίσει και πιστεύει πως έχει βρει τον τρόπο. Η αήττητη πορεία στην πρώτη φάση δικαίωσε την επιλογή και μένουν 10ημέρες ακόμα. Οι 10 ημέρες που θα δικαιώσουν ή θα διαψεύσουν τις προσδοκίες. Το πλάνο είναι συγκεκριμένο και οι παίκτες αποφασισμένοι. Στην Λιλ, λοιπόν, φίλοι μου. Στην Λιλ.