Ο Σπανούλης έδειξε το δρόμο

Ο Τάσος Μαγουλάς γράφει για τον Βασίλη Σπανούλη που έδωσε και πήρε τα πάντα στην Εθνική πλην του ολυμπιακού μεταλλίου και έδωσε το σύνθημα για την επόμενη μέρα στην "επίσημη αγαπημένη".

17 ΣΕΠ 2015

Σε ένα βράδυ με την εθνική να αποτυγχάνει σε σχέση με τον βασικό στόχο αλλά να διατηρείται ζωντανή για το όνειρο των ολυμπιακών αγώνων, ξεκίνησε η ανανέωση. Υποχρεωτικά. Φεύγουν μεγάλες, σημαντικές φιγούρες με τεράστια προσφορά και το εύκολο είναι να πάμε στην αποθέωση. Την αγιογραφία.

Η ιστορία έχει όλο το χρόνο να καταγράψει τα πεπραγμένα μιας καλής παρέας και ιδιαίτερα του ηγέτη της. Πέντε μετάλλια από το 2000, 15 χρόνια, εξαιρετικοί αριθμοί. Και τώρα; Ο Σπανούλης αποχώρησε μετά από ώριμη σκέψη και σίγουρα μετά από συζήτηση με το alter ego και συνοδοιπόρο του Νίκο Ζήση. Το γεγονός πως το επισημοποίησε ενώ οι συμπαίκτες του δεν έπραξαν το ίδιο δείχνει πως ο Λαρισαίος δεν ήθελε να αφήσει περιθώρια παρερμηνείας.

Τα δύο ερωτήματα για Σπανούλη

Δυο ερωτήματα προκύπτουν κι έχουν ενδιαφέρον για την απόφαση του Σπανούλη: επιλέγει να αποχωρήσει και να μην παίξει ούτε στο προολυμπιακό ενοχλημένος από την έντονη κριτική που ασκήθηκε σε αυτή την ομάδα; Αν ισχύει αυτό πρέπει να μιλάμε για την χειρότερη απόφαση της ιστορίας. Κρίνοντας όμως από την διαδρομή του, ο άνθρωπος που άφησε τον Παναθηναϊκό για τον Ολυμπιακό στην κορύφωση της κόντρας τους, μάλλον δεν επηρεάζεται από την αρθρογραφία.

Καταλήγουμε στο δεύτερο: ο Σπανούλης έκρινε πως δεν μπορεί αυτή η ομάδα να πάει καλύτερα; Αυτό που σίγουρα μέτρησε αφορά στο γεγονός πως δεν κατάφερε σε τρία τουρνουά να τραβήξει την ομάδα όπως έκανε το 2009 ή με την ομάδα του.

Ο μεγάλος παίκτης ξέρει πότε να ανοίγει τον δρόμο. Πότε να δίνει την τελευταία μεγάλη πάσα. Ο Σπανούλης βγάζει πολύ κόσμο από την δύσκολη θέση και δίνει το σύνθημα για την επόμενη ημέρα. Ανανέωση. Μάλλον αλλαγή, μια στρατηγική κίνηση την οποία δεν είναι απλό να πάρει ένας προπονητής.

Και το κύριο πρόβλημα του Κατσικάρη σε αυτή την ομάδα ήταν η εμφανής προσπάθεια να στηρίξει παιδιά που τα ξέρει καλά ελπίζοντας να βγάλουν την ομάδα από το τέλμα. Όπως και πέρυσι όμως την τράβηξαν στο τέλμα και Σπανούλης έχει την γενναιότητα του ηγέτη να βγει μπροστά και να δείξει το δρόμο.

Έδωσε και πήρε τα πάντα

Το κάνει όντας ... πλήρης ημερών με τις εθνικές μετά από πέντε χρόνια γνωρίζοντας πως ουδείς θα τον επικρίνει. Παράλληλα δρομολογεί με άμεσο τρόπο την επόμενη ημέρα. Ανέλαβε την αγωνιστική ευθύνη για την αποτυχία, προσέφερε τα πάντα στην αγαπημένη του Εθνική, πήρε τα πάντα, πλην ολυμπιακού μεταλλίου. Φεύγοντας προσφέρει στον προπονητή και την ομοσπονδία όλες τις ευκαιρίες να κτίσουν μια ομάδα η οποία ξεκινώντας από το προολυμπιακό θα στοχεύσει στο πανευρωπαϊκό του 2017 και το παγκόσμιο της Κίνας το 2019.

Ο Σπανούλης ξέρει πως αυτή η ομάδα δεν γίνεται να προσφέρει κάτι παραπάνω. Ξέρει πως ήταν δύσκολο στους προπονητές να αφήσουν τους παλιούς εκτός. Η αποτυχία του 2015 φέρει για πρώτη φορά την σφραγίδα των αθλητών περισσότερο από του προπονητή και μόνο ένας πολύ μεγάλος ηγέτης θα αναλάμβανε τόσο ξεκάθαρα τις ευθύνες για τη γενιά του προσφέροντας παράλληλα την ευκαιρία γρήγορα να ανακάμψει η ομάδα.

Κάποιοι ίσως ισχυριστούν πως ο διεθνής γκαρντ στα 33 του, υπολόγισε και την φθορά για το τελευταίο στάδιο της καριέρας του. Δεν ισχύει διότι θα αποχωρούσε ούτως ή άλλως το 2016 μετά τους Ολυμπιακούς. Έναν σύντομο τουρνουά όπως το προολυμπιακό δεν θα άλλαζε κάτι. Η επιλογή της αποχώρησης δείχνει πως είναι απόρροια της πεποίθησης πως αγωνιστικά έκλεισε ο κύκλος.

Είναι τρομερά σημαντικό όταν φεύγει ένας μεγάλος ηγέτης να τον ευχαριστείς όχι μόνο για το παιχνίδι του, τους πόντους και τους τίτλους, αλλά για το γεγονός πως φροντίζει το μέλλον της ομάδας του. Μεγάλος αθλητής, μεγάλη απόφαση, ένα ιδανικό αντίο.