Φλώροι οι Γουόριορς; Ασέβεια!
Ο Τάσος Μαγουλάς "βγαίνει από τα ρούχα του" και δεν σηκώνει πλάκα με τους Γουόριορς!
Το χειρότερο με την δημοκρατία ήταν πάντα όσοι έπρεπε να εφαρμόσουμε τους κανόνες της. Συνήθως ξεχνάμε την βασικότερη αρχή της: τον σεβασμό των ελευθεριών του άλλου. Όταν σου δίνουν το ελεύθερο να γράψεις είτε είσαι καντηλανάφτης είτε οτιδήποτε άλλο, φροντίζεις να είσαι σοβαρός. Όταν θες να κάνεις πλάκα για ένα θέμα, οφείλεις να είσαι πολύ πιο σοβαρός και διαβασμένος.
Ένα ελαφρύ θέμα για το πόσο άγευστοι και άχρωμοι είναι στα μάτια πολλών οι Γουόριορς θα ήταν η ιδέα της χρονιάς. Η απόδοσή της υπήρξε εκτέλεση του μπάσκετ, του ΝΒΑ, της δημοσιογραφίας, της ίδιας της ιστοσελίδας μας. Διότι μπορείς και πρέπει κάποιες φορές να δεις την αστεία πλευρά αλλά όταν δεν ξέρεις, απλά αγοράζεις ένα ευμεγέθη νάρθηκα αν σου έρθει η φαγούρα να γράψεις.
Το κείμενο για τους Γουόριορς είναι προσβλητικό για μία χούφτα ανθρώπων που από τα μέσα των 00s προσπαθούσαν να επαναφέρουν το ΝΒΑ στην Ελλάδα έχοντας να αντιμετωπίσουν το στρατό των Τζορντανόπληκτων και για τους 5000 πιστούς (όπως τους είχε μετρήσει το μοναδικό τότε συνδρομητικό όταν το απέρριπτε ως πρόγραμμα προς επένδυση).
Δεν κάνεις πλάκα με τους Γουόριορς!
Αυτή η μικρή παρέα με ξενύχτια, χαβαλέ, διαφωνίες, κόντρες κατάφερε να το επαναφέρει για να γράφει ο καθένας την ιδέα του χωρίς να έχει ιδέα.
Ναι, αν θες να κάνεις πλάκα με τους Γουόριορς και είχες ασχοληθεί περίπου επτά λεπτά, θα την έκανες ώστε να διασκεδάσει ο αναγνώστης και όχι να εκνευριστεί. Πέραν του γεγονότος πως το κοινό του ΝΒΑ πολλές φορές γνωρίζει περισσότερα, το να γράψεις για κάτι που δεν έχεις ιδέα, δείχνει πως πρώτα από όλα παίρνεις στην πλάκα τον εαυτό σου, μετά όσους το διαβάσουν.
Όταν γνωρίζεις έστω και λίγο το αντίκειμενο μπορείς πραγματικά να "παίξεις" με τους άχρωμους Γουόριορς. Ξεκινάς με το άχρωμο...χρώμα των ίδιων των δύο ηγετών σε σχέση με των διάσημων μπασκετικών πατεράδων τους και ας μην είναι πολιτικώς ορθό. Ούτως ή άλλως είναι αντικείμενο πλάκας στις ΗΠΑ "they are Michael Jackson blacks" ειπώθηκε σε ενα σταντ απ κόμεντι νούμερο.
Πες για το ότι δεν έχουν ένα σοβαρό τατουάζ στα χέρια ή στο λαιμό. Ο προπονητής τους έχει ρεκόρ 20-0 αλλά ούτε μία νίκη. Γράψε για τον Λουκ Γουόλτον ως τον Γιώργο Παπανδρέου του ΝΒΑ. Παιδί του μπαμπά του.
Ο Στιβ Κερ μόνο αδιάφορος δεν ήταν ως παίκτης, νικητής πραγματικός, ή ως παράγοντας πριν πάρει την δουλειά του προπονητή. Γράψε πως ακόμα και αυτός τους παράτησε στο ξεκίνημα επειδή τους βαρέθηκε.
Δεν συζητάμε για την μπασκετική ανάλυση, όπου δεν αρκεί μία πεντάδα και ξεχνάμε τον Γκριν και τον Μπαρνς. Δηλαδή επτά γνωστοί είναι λίγοι, ενώ απέξω θα πει την 12αδα των Λέικερς ή των Σέλτικς στο τελευταίο τους πρωτάθλημα.
Δες και κανένα βίντεο με συνεντεύξεις τύπου σε τελικούς όπου όλοι αμολάνε τα πιτσιρίκια τους στο πόντιουμ ακόμα και μέσα στο γήπεδο.
Κάνε πλάκα με το σήμα τους που έχει την γέφυρα Ρίου-Αντίρριου. Κάτι τέτοιο έτσι πρόχειρα.
Και, πάνω από όλα, δεν υπάρχει πιο σκληρή ομάδα πνευματικά από αυτούς τους Γουόριορς που δεν έχουν τα ύψη, τα σώματα αλλά την καρδιά να βάζουν με αθληταράδες.
Γράψε για μπούτια και στήθη
Στο τέλος της ημέρας, όταν δεν σέβεσαι κάτι, δεν σε ενδιαφέρει, μην ασχολείσαι. Θες να έχεις κλικ; Υπάρχουν χιλιάδες παραθλητικά θέματα. Μπούτια, στήθια, ιστορίες για αγρίους και τίτλοι; Αναρίθμητοι.
Η ιστοσελίδα μας είχε πάντα μία διαφορετικότητα. Κάποιοι την ονομάζουν αιρετικότητα και το ευχάριστο είναι πως συνεχίζει να υπηρετεί την μεγάλη αίρεση: να λες την γνώμη σου χωρίς περιστροφές. Κάνουμε λάθη, έχουμε υπερβολές. Δεν προσβάλαμε ποτέ όμως κανένα και αν το κάναμε ζητήσαμε συγνώμη.
Πάντα υπήρχε δημοκρατικότητα. Ποτέ ασέβεια και μία εξαίρεση ευτυχώς επιβεβαιώνει τον κανόνα.
Είναι η ώρα να να ζητήσουμε συγνώμη.
