Το "δώρο" του Ζοτς

Ο Τάσος Μαγουλάς γράφει για τη νίκη του Παναθηναϊκού επί της Φενέρ, αλλά και το... "δώρο" που έκανε στους "πράσινους" ο Ομπράντοβιτς αποχωρώντας από το σύλλογο.

31 ΟΚΤ 2014

Όχι, ο Ομπράντοβιτς δεν έκατσε να χάσει. Όχι, ο Ομπράντοβιτς δεν καθόταν να χάσει σε καμία από τις ήττες του Παναθηναϊκού από την Παρτιζάν. Ο τίτλος θα αναλυθεί πιο κάτω και θα καταλάβετε πως δεν είναι ούτε πιασάρικος ούτε προκλητικός επί τούτω. Σύμφωνοι θέλει να προκαλέσει το ενδιαφέρον αλλά όχι γι αυτό που κάποιος θα… ήθελε να σκεφτεί. Διότι και την Πέμπτη, νίκησε ο Παναθηναϊκός τον παλιό του προπονητή, δεν έχασε αυτός. Το θέμα βεβαίως δεν μπορεί να είναι μόνο η νίκη των πρασίνων με το πανέμορφο θέαμα που προσέφεραν. Αλλά προέχει αυτό που πάντα οφείλει να στέκεται πάνω από πρόσωπα: η ομάδα.

Το μέγεθος του Παναθηναϊκού δεν καταδεικνύεται μόνο από τα έξι αστέρια στην φανέλα, αλλά αυτά τα έξι αστέρια είναι απόρροια του μεγέθους του. Και το μέγεθος αποδεικνύεται κυρίως στις πιο δύσκολες στιγμές. Ο τρόπος που οι πράσινοι προχώρησαν μετά από τα πιο επιτυχημένα 15 χρόνια στο ευρωπαϊκό μπάσκετ είναι μοναδικός.

Η "βοήθεια" του Ζοτς

Σε αυτό βοήθησε πολύ και ο Ομπράντοβιτς με την αποχώρησή του. Γνωρίζοντας πως δεν θα του ήταν εύκολο να διαχειριστεί έναν τόσο αλλαγμένο Παναθηναϊκό με σημαντικές μειώσεις σε προϋπολογισμό, προτίμησε να αφήσει την αγαπημένη του ομάδα ελεύθερη να προχωρήσει. Ήταν το τελευταίο του δώρο.

Αυτό κάνει αυτή την στιγμή ο Παναθηναϊκός με τον Ιβάνοβιτς. Προχωρά σε μία επόμενη ημέρα έχοντας καταφέρει με τον Πεδουλάκη να πάρει τίτλους και να οικοδομήσει μία βάση.

Την Πέμπτη είδαμε το τελειότερο παιχνίδι που μπορεί να κάνει αυτή η ομάδα και πολύ απλά είναι ο βασικός λόγος της νίκης. Γρήγορο μπάσκετ με βασικό στήριγμα τον Μπατίστα που δεν θα είχε αντίπαλο ούτως ή άλλως στην άδεια ρακέτα, από ποιοτικούς ψηλούς, της Φενέρ και μετά…Διαμαντίδης. Ο αρχηγός του Παναθηναϊκού μοίρασε τόνους από ελεύθερα σουτ και οι συμπαίκτες του τα έβαλαν. Απλό παιχνίδι, ομαδικό με 25 ασίστ και το απλό είναι πάντα και το πιο δύσκολο.

Όλα βάσει σχεδίου

Το πλάνο του Παναθηναϊκού λειτουργεί. Παίζουν οι πιο νέοι (Γιάνκοβιτς, Παππάς και Μποχωρίδης) αλλά όχι οι πιτσιρικάδες. Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος ζήτησε μετά την αποπομπή Πεδουλάκη, έναν Παναθηναϊκό που θα αποδίδει όμορφο μπάσκετ κρατώντας μία ισορροπία σε άμυνα κι επίθεση. Αυτό γίνεται τώρα αλλά είναι σημαντικό να καταλάβουν άπαντες, πως αυτός ο δρόμος είναι συνήθως ανηφορικός ιδιαίτερα όταν στο ρόστερ συνεχίζουν να υπάρχουν κενά.

Οι πράσινοι περιμένουν να επιστρέψει ο Μαυροκεφαλίδης και από αυτό το σημείο θα δείξουν πόσο μακριά μπορούν να φτάσουν φέτος. Ένα παιχνίδι ειδικών συνθηκών με τόσο μεγάλη συναισθηματική φόρτιση δεν μπορεί να αποτελεί πάντα ασφαλές δείγμα.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Αυτό που έκανε τον Ζοτς μεγάλο ήταν η γνώση των αδυναμιών του και πόσο τις κάλυπτε. Ξέρει πως δεν αποτελεί δυνατό του στοιχείο η δημιουργία από το μηδέν. Είναι σαφές από την εικόνα της πανάκριβης Φενέρ την τελευταία διετία πως ακόμα πειραματίζεται αναφορικά με το τι πρέπει να κάνει.

Δεν είναι εύκολο όταν για 15 χρόνια ο Παναθηναϊκός του προσέφερε τόσα σε όλους τους τομείς όσα δεν γίνεται να του προσφέρει η Φενέρ ή οποιαδήποτε ευρωπαϊκή ομάδα. Ποτέ στην Ευρώπη προπονητής δεν δούλεψε σε ένα τόσο υγιές αγωνιστικό περιβάλλον με την απόλυτη αρμονία ανάμεσα σε διοίκηση-ομάδα και κόσμο.