Ο κίνδυνος με τον Ζοτς και ο Ράιτ του Πεδουλάκη

Είναι πραγματικά στέρεες οι βάσεις που έχει κτιστεί αυτός ο Παναθηναϊκός. Η αλήθεια είναι πως δεν πολυφαίνεται στα παιχνίδια που δεν παίζει μπάσκετ, όμως σε ένα τόσο σκληρό παιχνίδι, με πολύ ιδιαίτερες συνθήκες, οι παίκτες και το προπονητικό τιμ έδειξαν συγκεντρωμένοι στην αποστολή. Στη μακράν πιο επίπονη αποστολή, δυσκολότερη και από του ΣΕΦ, όταν έχεις να αντιμετωπίσεις το ψυχολογικό βάρος που ουσιαστικά λύγισε ακόμα κι έναν Ομπράντοβιτς.

Τρέξε Ράιτ, τρέξε

Τέτοιοι αγώνες είναι απίστευτα δύσκολοι στη διαχείρισή τους, γι' αυτό και θες ανθρώπους όπως ο Αλβέρτης, οι οποίοι έχουν ζήσει παρόμοιες καταστάσεις και μπορούν να κρατούν την ομάδα μακριά από την ψυχολογική φόρτιση. Ο Παναθηναϊκός είχε πεντακάθαρο μυαλό, εξαιρετικό αγωνιστικό πλάνο, κτύπησε μετά από το ξεκίνημα την Φενέρ σε όλες τις αδυναμίες της και κυρίως ΕΤΡΕΞΕ. Με 41 πόντους στο ημίχρονο η... εθνική εορτή ήρθε νωρίτερα στο ΟΑΚΑ, αλλά η παρουσία του Ράιτ, με πρόταση του Πεδουλάκη, αυτόν τον σκοπό είχε. Ο τέως προπονητής του Παναθηναϊκού, από όλους τους διαθέσιμους παίκτες (και από τον Τζέτερ), προτίμησε τον Αμερικανό πλέι μέικερ γιατί παίζει συνέχεια στο... κόκκινο.

Αυτό που κάνει το νυν προπονητικό τιμ είναι να του δίνει το ελεύθερο να τρέχει όσο θέλει και ουσιαστικά αυτός να ξεμπλοκάρει την ομάδα. Όπως ξεμπλόκαρε τον Μπράμο με το επικό παιχνίδι του, όπως στο δεύτερο ημίχρονο βοήθησε τον Διαμαντίδη να είναι θετικότατος. Το ρόστερ μίκρυνε ακόμα περισσότερο, αλλά στο τέλος της ημέρας δεν έχει σημασία διότι δώσαμε υπερβολική σημασία στο ροτέισον, για μία ομάδα που ουσιαστικά δίνει ένα παιχνίδι την εβδομάδα.

Ο Ράιτ φαίνεται να γιατρεύει πάσα... νόσο για τον φετινό Παναθηναϊκό, που έπαιξε χωρίς δύο σημαντικότατους παίκτες (Γκιστ και Κάρι), πήρε τον δεύτερο σερί τελικό και ουσιαστικά ξέρει ότι με τη Μάλαγα και τον Ολυμπιακό θα παίξει την τρίτη θέση επί ίσοις όροις. Το πρόσημο για τον Αλβέρτη... and partners είναι ένα τεράστιο "συν", καθώς γνωρίζαμε ότι Μανωλόπουλος και Πρίφητς είναι άριστοι, ίσως και οι καλύτεροι στην προπονητική προετοιμασία, ο τρόπος με τον οποίο επιβάλλεται ο Φράγκι θυμίζει... Α, Ομπράντοβιτς.

Το έβδομο ευρωπαϊκό και ο πρώτος... κίνδυνος

Η υποδοχή στον κορυφαίο Ευρωπαίο προπονητή είναι το έβδομο ευρωπαϊκό που ψάχνει ο Παναθηναϊκός, μία από τις σημαντικότερες στιγμές στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Το άξιζε τόσο ο σύλλογος όσο και ο Ζοτς για όσα προσέφερε και τώρα...

Εδώ ελλοχεύει ένας κίνδυνος για τους πρωταθλητές Ελλάδας. Έγιναν η πιο επιτυχημένη ομάδα στην Ευρώπη την τελευταία 15ετία, επειδή ποτέ δεν κόλλησαν σε ονόματα. Όταν ο Μποντίρογκα έπρεπε να φύγει, έφευγε. Όταν ο Αλβέρτης χρειαζόταν να περάσει στο βάθος του πάγκου, περνούσε. Αυτό έπραξε με τόνους αγάπης και ο Ομπράντοβιτς, φεύγοντας πέρυσι. Φάνηκε σε αυτό το διήμερο ότι δεν αποχώρησε λόγω αλλαγής στη διοίκηση, αλλά γιατί έβλεπε ότι στην επόμενη ημέρα δεν θα μπορούσε να προσφέρει όσα προσέφερε πάντα. Είναι ο κορυφαίος σε τίτλους, σε διαχείριση, σε ιδέες, δεν έχει κτίσει από το μηδέν μία ομάδα με χαμηλό προϋπολογισμό και γι' αυτό έδειξε τον δρόμο στο σύλλογο.

Είναι προφανές και από τις δηλώσεις του Δημήτρη Γιαννακόπουλου ότι θα γίνει προσπάθεια να επιστρέψει το καλοκαίρι ο Σέρβος και αυτό είναι το ευκταίο σενάριο.

Η πιθανότητα να μην γυρίσει...

Η παγίδα βρίσκεται στην πιθανότητα να μην γυρίσει ο Ομπράντοβιτς, οπότε ο Παναθηναϊκός που άλλαξε σελίδα χάρη στο πάθος του διοικητικού ηγέτη του και τις επιλογές του το καλοκαίρι του 2012, κινδυνεύει να κάνει πισωγύρισμα.

Διότι όποιος κι αν έρθει δεν θα είναι ο Ζοτς (διότι δεν υπάρχει καλύτερος στην Ευρώπη, συν το δέσιμο με το "τριφύλλι") οπότε θα ξεκινά η ίδια διαδικασία όπως με τον Πεδουλάκη.

Ο Παναθηναϊκός οφείλει να αξιολογήσει το μέγεθός του ψυχρά και αυτός ο μπασκετικός κολοσσός, στέκεται πάντα πάνω από παίκτες και προπονητές. Η προσκόλληση στο παρελθόν, στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι, δεν βοηθάει πάντα.

Άλλωστε οι πράσινοι παραμένουν πρωταγωνιστές, έγιναν πρωταγωνιστές, κυριως επειδή διαθέτουν μία πανίσχυρη διοίκηση εδώ και πολλά χρόνια η οποία μπορεί να επιλέγει τους καλύτερους με τεράστιες δαπάνες και καθημερινή ενασχόληση με τον σύλλογο.

Διαβάστε ακόμη:

Σχόλιο Νίκος Γιαννόπουλος: Η μεγάλη ανατριχίλα

Παναθηναϊκός - Φενέρμπαχτσε 76-67

Η βράβευση του Ομπράντοβιτς: "Σας αγαπώ πάρα πολύ"

Η είσοδος του Ομπράντοβιτς και η αποθέωση (VIDEOS)

Δ. Γιαννακόπουλος: "Μπράβο σε όλους, ήταν μαγική βραδιά"

Αλβέρτης: "Περήφανος για τον Παναθηναϊκό που ξέρει να αναγνωρίζει"

Ομπράντοβιτς: "Ο Παναθηναϊκός είναι σε καλά χέρια"