Τσαρλς Μπάρκλεϊ: Τα είπε… όλα

Υπάρχουν πολύ λίγοι παίκτες που ο θρύλος του μεγάλωσε επειδή δεν κατέκτησαν κανέναν τίτλο. Πρέπει να είσαι πολύ μεγάλος για να θυμάται ο κόσμος πως τελικά δεν πήρες τίποτα αν και το άξιζες. Γράφει ο Τάσος Μαγουλάς.

09 ΔΕΚ 2014

Στο τέλος της ημέρας τα δακτυλίδια δεν κάνουν πάντα τον πρωταθλητή και ο Τσαρλς Μπάρκλεϊ μπορεί να στέκεται πρώτος και καλύτερος στη λίστα των κορυφαίων οι οποίοι έμειναν χωρίς τίτλο.

Δεν θα ήταν απίθανο να μείνει και χωρίς Ολυμπιακό μετάλλιο, αλλά το πάθος του για το μπάσκετ ήταν λίγο πιο πάνω από το πάθος του για την καλή ζωή, ιδιαίτερα το καλό φαγητό.

" Είσαι πολύ χοντρός για να παίξεις στην ομάδα μου", του είχε πει ο Μπόμπι Νάιτ το 1984 με το μύθο να λέει πως η απάντηση ήταν: " ναι αλλά είμαι ο πιο όμορφος".

Ο Τσαρλς πάει… πανεπιστήμιο και στριπτιζάδικο

Απόφοιτος του Όμπουρν για το οποίο είχε να πει αρκετά ενδιαφέροντα όπως όταν ρωτήθηκε πόσο σημαντική είναι η αποφοίτηση στο πανεπιστήμιο: " Για μένα καθόλου, αλλά για δύο παιδιά που δούλεψαν για μένα, πολύ. Οι 20 πόντοι και τα 10 ριμπάουντ σε βοηθούν να περάσεις πολλά μαθήματα".

" Όταν το Όμπουρν με προσέγγισε για να φοιτήσω σε αυτούς, με πήγαν σε ένα στριπτιζάδικο και μόλις είδα τις γκόμενες, κατάλαβα πως αυτό το πανεπιστήμιο καλύπτει της ακαδημαϊκές ανάγκες μου" .

Ο Σερ Τσαρλς κατάφερε να επιβληθεί ως ένας από τους μεγάλους της ιστορίας μόνο και μόνο γιατί αγαπούσε το μπάσκετ. Κοντός για τεσσάρι, χοντρός για τριάρι και με μέτριο σουτ, είχε όλα τα στοιχεία του παίκτη που… παραλίγο να τα καταφέρνε.

"Πιάσε την γαμ… μπάλα"

Πώς πέτυχε; " Δεν υπάρχει μυστικό για τα ριμπάουντ. Τρέχα και μάζεψε εσύ την γαμ…η μπάλα". Αυτή ήταν η ιστορία της ζωής του. Ήθελε περισσότερο την μπάλα από κάθε άλλο. Ήθελε να σκοράρει περισσότερο από κάθε άλλο, να πάρει ριμπάουντ περισσότερο από κάθε άλλο, ήθελε να νικήσει περισσότερο από κάθε άλλο. Μέχρι που βρέθηκε ο μοναδικός στην ιστορία που το ήθελε ακόμα πιο πολύ.

Ο Τσάκι πέτυχε να αλλάξει τη θέση του πάουερ φόργουορντ, κάτι που γιγαντώνει το μέγεθός του διότι κανείς μετά από αυτόν δεν κατάφερε να πετύχει έχοντας τα δικά του στοιχείο. Δηλωνόταν πάντα κοντά στο 1μ98, αλλά ουσιαστικά δεν ξεπέρασε ποτέ το 1μ94. Δούλεψε σκληρά λόγω του προβλήματος με τα κιλά για να είναι ο πιο δυνατός και αξιοποίησε δύο στοιχεία του κορμιού του: τα πολύ μακριά χέρια και τον ευτραφή… πισινό. Ίσως το καλύτερο ποστάρισμα της αγοράς.

Έμπλεξε στην Ανατολή πρώτα με τους Πίστονς με τους οποίους είχε τρανούς καυγάδες και μετά με τους Μπουλς: " Αυτοί οι Σίξερς δεν πάνε πουθενά τα επόμενα χρόνια. Θέλω να φύγω", είπε τόσο απλά όταν πίεσε να πάει στο Φοίνιξ το 1992.

Ακολούθησε η χρονιά της ζωής του, η οποία ξεκίνησε με μία από τις ατάκες της ζωής του, όταν είδε τον ρούκι σέντερ Όλιβερ Μίλερ στην πρώτη προπόνηση: " Μικρέ να βάλουμε ένα χάμπουργκερ στο στεφάνι για να πάρεις κανένα ριμπάουντ".

Προδομένος από τον Μάερλι

Μία απίστευτη χρονιά καθώς οι δαντελένιοι Σανς του Κέβιν Τζόνσον, του Νταν Μάερλι, του Σέντρικ Σεμπάλος, του Τομ Τσέιμπερς, βρήκαν τον παίκτη που θα τους έκανε πρωταθλητές. Κατ' αρχήν στη Δύση. Μίλησε λιγότερο από κάθε άλλη χρονιά κι έπαιξε με μοναδικό τρόπο.

Τόσο ώστε οι Σανς κατάφεραν να ζορίσουν απίστευτα τους Μπουλς. Πιτσιρικάδες τότε με το "Τρίποντο" (Καρύδες και λοιπές δυνάμεις) να Τζορταντοκρατείται, είδαμε για πρώτη φορά έναν παίκτη να τα βάζει με τον Ερ και τους παίρναμε τηλέφωνα στο περιοδικό να τους κράξουμε μετά από τις νίκες του Φοίνιξ. Ήταν το τρολάρισμα της εποχής. 42 Ο Τζόρνταν; 30 με 15 ριμπάουντ και οκτώ ασίστ ο χοντρός.

Σ' εκείνους τους τελικούς τα έδωσε όλα και προδόθηκε από έναν συμπαίκτη του ονόματι Νταν Μάερλι που έκανε έρμπολ από τα τέσσερα μέτρα στην πιο εύκολη επίθεση, η οποία θα έδινε τον έκτο τελικό στο Φοίνιξ και την ευκαιρία για ένα έβδομο εντός έδρας παιχνίδι τίτλου. Είπαμε, έχασε τελικό από τον μοναδικό αντίπαλο που ήθελε περισσότερο τη νίκη.

"Σταματάω. Θα σε πληρώσουμε. Πού υπογράφω;"

Ακριβώς αυτή η διάθεση για νίκη και τίτλους τον οδήγησε στο Χιούστον. Αναγνωρίζοντας πως τις επόμενες δύο χρονιές κόστισε στους Σανς τη συμμετοχή σε τελικούς, μεταπήδησε στον μεγάλο… αντίπαλο. Ήταν αργά πλέον. Το 1998 σκέφτηκε να αποχωρήσει αλλά: " Είπα στους Ρόκετς ότι σταματάω είναι οριστικό. Μου απάντησαν πως έχουν για μένα εννέα εκατομμύρια δολάρια. Πού υπογράφω;" .

Τελικά το τέλος υπογράφτηκε στις 9 Δεκεμβρίου του 1999. Ένας τραυματισμός που σε συνδυασμό με το σωματικό βάρος τον έβγαλαν από το μπάσκετ πλήρη… ημερών και αριθμών, χωρίς τίτλο. Ε και; Παρών σε κάθε ολ σταρ γκέιμ το οποίο χαρακτήριζε ως " μία συνάντηση του 50% των μαύρων εκατομμυριούχων στις ΗΠΑ" .

Περί Αγκόλας και Παναμά

Η συμμετοχή του με την Ντριμ Τιμ αρκεί να καλύψει πολλά.

Όπως και… είπε πολλά με πρώτα θύματα τους Ανγκολέζους οι οποίοι έπαιξαν σκληρά: " Με κτυπάς, θα σε κτυπήσω. Έτσι είναι και δεν με νοιάζει αν αυτός που μου επιτέθηκε έχει να φάει τρεις ημέρες" .

Μοναδικός διπλωμάτης: " Παίζουμε με τον Παναμά; Θα τους πάρουμε την διώρυγα".

Όσο μπόι του έλειπε τόσο πάθος και γνώση του μπάσκετ είχε. Τόσο μεγάλο στόμα και αυτό το χαρακτηριστικό τον συνοδεύει ακόμα.

Πολλές φορές γράφουμε πολύ τετριμμένα: μίλησε για όλους και για όλα. Μόνο ο Μπάρκλεϊ μιλούσε για όλους και για όλα. Μετά τον Τζαμπάρ και με τον Τζόρνταν γνωστό για τη… σιωπή του σε οποιοδήποτε κοινωνικό ζήτημα, ο Μπάρκλεϊ μπήκε μπροστά.

Ένας μαύρος στην πιο… λευκή πολιτεία της Αλαμπάμα, με λευκή γυναίκα και με την ατάκα να θέλει να δραπετεύσει από το στόμα του για όλα: " Ποτέ δεν μπήκα στο γραφείο του κυβερνήτη της Αλαμπάμα. Κανείς μαύρος δεν μπαίνει, αν δεν καθαρίζει σκάλες" .

Μαύροι και Δημοκρατικοί

Μιλούσε συχνά με τον γνωστό του τρόπο για τις φυλετικές διακρίσεις αλλά και για τα λάθη των μαύρων: " Καλά στην Αυστραλία δεν υπάρχουν μαύροι; Πώς αφήνουν τα ρολόγια τους πάνω στο τραπέζι;"

Όταν αποσύρθηκε: " Είμαι αυτό που ταιριάζει στις ΗΠΑ. Ένας ακόμα άνεργος μαύρος" .

Η πολιτική ήταν πάντα προς συζήτηση και κυρίως οι Δημοκρατικοί: " Στο πανεπιστήμιο τα παιδιά για να βγάλουν τα έξοδά τους δούλευαν σε βενζινάδικα και ψήφιζαν τους Δημοκρατικούς. Το ίδιο κάνουν και τώρα. Μάλλον δεν τους πολυβοήθησε το συγκεκριμένο κόμμα" .

Τώρα κρατούσε μόνος του, μέχρι να εμφανιστεί ο Σακ με το Shaqtin a fool, τις μπασκετικές εκπομπές του ΤΝΤ. Και δεν είχε πρόβλημα: " Χαίρομαι που οι Σέλτικς πάνε καλά. Είναι ωραίο να είσαι σε ένα γήπεδο που φτύνουν και πετούν ότι έχουν πάνω τους" .

" 0/23 σουτ; Ένα θα έβαζε και ο Στίβι Γουόντερ" .

Κλείνοντας, το αγαπημένο του θέμα: η δίαιτα. " Σκέφτομαι να αδυνατίσω διότι δεν έχω πρόβλημα να μου κάνουν πλάκα οι κοκκαλιάρηδες, αλλά με ενοχλεί να με κοροϊδεύουν οι χοντροί" και προς τον σέντερ Στάνλεϊ Ρόμπερτς: " Θα ήσουν ο καλύτερος παίκτης στο ΝΒΑ αν έλεγες συχνότερα μία λέξη: χόρτασα" .