Η τελευταία σφαίρα του Πεπ Γκουαρδιόλα

Ο Γκουαρδιόλα αντιμετωπίζει τον Σιμεόνε στην απόλυτη σύγκρουση των δύο σχολών του ποδοσφαίρου. Ο Θέμης Καίσαρης γράφει για την Μπάγερν που έμαθε απ'τα λάθη της, τη βραδιά που ο Γκουαρδιόλα πρόδωσε τον εαυτό του και την τελευταία σφαίρα του Πεπ.

Η τελευταία σφαίρα του Πεπ Γκουαρδιόλα
PHOTOGRAPH: PATRIK STOLLARZ/AFP/

Κανείς δεν είχε διάθεση να ρωτήσει για τον αγώνα με την Γκλάντμπαχ στη συνέντευξη Τύπου της Παρασκευής. Όλοι ρωτούσαν τον Γκουαρδιόλα για το 1-0 της Μαδρίτης και τον επαναληπτικό στο Μόναχο. Ο Γκουαρδιόλα ήταν σαφής: “Δεν πέθανα. Μετά τον αγώνα με την Ατλέτικο όλοι με σκότωσαν. Αλλά είμαι ακόμα εδώ. Έχω μια σφαίρα ακόμη. Μετά την Τρίτη μπορείτε να με σκοτώσετε, εντάξει. Αλλά έχω ακόμη μια σφαίρα”.

Το βλέμμα του έλεγε περισσότερα απ’τα λόγια του. Πάμε να δούμε πως αυτό το φινάλε της ευρωπαϊκής του διαδρομής με την Μπάγερν συνδέεται με το ξεκίνημα πριν από δύο χρόνια και ποια θα είναι η τελευταία σφαίρα του μεγάλου Πεπ.

Όταν ο Πεπ πρόδωσε τον εαυτό του

Δύο χρόνια πριν, ημιτελικοί Champions League 2013-14. Η Μπάγερν στην πρώτη χρονιά του Γκουαρδιόλα στον πάγκο αντιμετωπίζει τη Ρεάλ Μαδρίτης. Όπως και τώρα κόντρα στην Ατλέτικο, έτσι και τότε η Μπάγερν έδωσε τον πρώτο αγώνα στην Ισπανία, αντιμετώπισε μια ομάδα που την περίμενε πίσω απ’την μπάλα με ένα αμυντικό, reactive 4-4-2 και έχασε με 1-0, με την κατοχή στο 72%-28% υπέρ της.

Πριν έρθει ο επαναληπτικός του Μονάχου, είχαμε συζητήσει αναλύτικά το τι πήγε στραβά και τι θα έπρεπε να αλλάξει ο Πεπ στη ρεβάνς. Η κριτική προς το πρόσωπο του Γκουαρδιόλα είχε γίνει με βάση τις ίδιες του τις αρχές.

Το 4-4-2 έβαζε πρόβλημα στην Μπάγερν, αφού Μπενζεμά-Ρονάλντο ήταν πιο δύσκολο να αντιμετωπιστούν απ’τον κλασικό ένα φορ που αφήνουν ψηλά οι περισσότερες ομάδες που αμύνονται. Μπόατενγκ και Ντάντε έμεναν συχνά στο 2vs2 και η Ρέαλ στόχευε διαρκώς στα κενά που άφηναν οι προωθήσεις των Ραφίνια και Αλάμπα, ειδικά στην πλευρά του Βραζιλιάνου, όπου βρήκε το γκολ και τη μεγάλη ευκαιρία του Κριστιάνο. Κι εδώ τα ερωτήματα για τον Γκουαρδιόλα είναι πιο έντονα.

Ο Πεπ αγνόησε τελείως έναν απ’τους βασικούς κανόνες που άφησε ως παρακαταθήκη ο δημιουργός του Ολοκληρωτικού Ποδοσφαίρου, ο Ρίνους Μίχελς: H ομάδα χρησιμοποιεί πάντα έναν στόπερ παραπάνω απ’τους σέντερ φορ του αντιπάλου. Αν ο αντίπαλος παίζει με έναν φορ στην κορυφή, η άμυνα έχει δύο κεντρικούς αμυντικούς, οπότε η διάταξη είναι 4-3-3. Αν ο αντίπαλος παίζει με δύο φορ, τότε η άμυνα παίζει με τρεις και η διάταξη γίνεται 3-4-3.

Ως ένας απ’τους (πολλούς) πιστούς ακόλουθους και συνεχιστές του Ολλανδικού οράματος της δεκαετίας του 1970, ο Γκουαρδιόλα τηρούσε πάντα αυτήν την αρχή, ακόμα και όταν στους τελευταίους μήνες της θητείας του στην Μπάρτσα έπαιζε μ’εκείνο το 3-3-4. Σίγουρα κάτι είχε στο μυαλό του, αλλά μου φαίνεται αδιανόητο (για εκείνον και τις αρχές του) να αφήνει δύο στόπερ απέναντι σε δύο φορ στο Μπερναμπέου.

"ΜΗΝ Μ'ΑΦΗΣΕΙΣ Ν'ΑΛΛΑΞΩ ΑΠΟΨΗ"

Αυτά λέγαμε τότε. Η ρεβάνς ήρθε, ο Πεπ επανέλαβε το ίδιο λάθος και τα έκανε όλα χειρότερα, η Μπάγερν κατέβηκε με τετράδα στην άμυνα και φουλ επιθετικό σχήμα, η Ρεάλ θριάμβευσε με 4-0 και πήρε το εισιτήριο για τον τελικό. Λίγους μήνες αργότερα ο Μάρτι Περαρνάου κυκλοφορεί το βιβλίο Herr Pep και έχουμε την ευκαιρία να μάθουμε λεπτομέρειες για εκείνους τους αγώνες και τις αποφάσεις του Γκουαρδιόλα. Διαβάστε αναλυτικά το τι έγινε τότε.

Ο Γκουαρδιόλα αποφασίζει να παίξει στον επαναληπτικό με 3-4-3 το οποίο θα αλλάζει σε 3-5-2 για να ανακόπτει τις θανατηφόρες αντεπιθέσεις της Μαδρίτης και θα επιτρέψει ταυτόχρονα στην Μπάγερν να διατηρήσει την κατοχή και την πίεση ψηλά προς την εστία του Κασίγιας.

Η ώρα έχει πάει τέσσερις τα ξημερώματα. Ο Πεπ απευθύνεται στον βοηθό του, Ντομενέκ Τορέντ και του λέει: "Ντομέ, μην μ'αφήσεις να αλλάξω άποψη τις επόμενες μέρες. Είναι ο μόνος τρόπος για να περάσουμε".

Φεύγουν όλοι για ύπνο. Στο αεροπλάνο της επιστροφής για το Μόναχο ο Καταλανός αλλάζει και πάλι γνώμη. Το 3-4-3 ήταν παροπλισμένο για μήνες και έτσι αποφασίζεται να επιλεχθεί το 4-2-3-1, το σύστημα δηλαδή με το οποίο αγωνιζόταν συνήθως η ομάδα στην Μπουντεσλίγκα. O Πεπ αλλάζει άποψη δεύτερη φορά μέσα σε λίγες ώρες.

Αργότερα, το απόγευμα της Παρασκευής, η είδηση του θανάτου του Τίτο Βιλανόβα απλώνει βαριά τη σκιά της πάνω από ολόκληρο τον κόσμο του ποδοσφαίρου. Ο Πεπ περνάει το Σαββατόβραδο με τους στενούς του συνεργάτες και κοιτάζει παλιές φωτογραφίες του με τον Τίτο στο κινητό του.

'ΕΙΣΤΕ ΓΕΡΜΑΝΟΙ, ΠΑΙΞΤΕ ΣΑΝ ΓΕΡΜΑΝΟΙ"

Την Δευτέρα το πρωί, παραμονές του επαναληπτικού, ο Πεπ συγκεντρώνει τους παίκτες του και τους ζητά (κάτι που δεν συνηθίζει) να εκφραστούν ελεύθερα για τον αγώνα που θα κρίνει την πρόκριση στον τελικό. Τους έχει ήδη τονίσει ότι είναι υπερήφανος για τον τρόπο με τον οποίο αγωνίστηκαν στο Μπερναμπέου.

Παρόλο που εννοεί κάθε του λέξη, η ομάδα που τελικά θα παρατάξει στη ρεβάνς θα έχει μια διάταξη εντελώς διαφορετική, και συνάμα αλλοπρόσαλλη, σε σχέση με το πρώτο παιχνίδι. Οι παίκτες του μεταφέρουν την επιθυμία τους να επιτεθούν από το πρώτο λεπτό. Η λογική (μαζί και η υπομονή) χάνεται και επικρατεί το άκρατο συναίσθημα. Εγκαταλείπονται οι σκέψεις για διάταξη 3-4-3 και 4-2-3-1 και επιλέγεται εν τέλει το 4-2-4.

Έχοντας περάσει σχεδόν όλη την πρώτη του σεζόν προσπαθώντας να πείσει την ομάδα να αγωνιστεί με τον δικό του τρόπο, ο Πεπ στο πιο κρίσιμο παιχνίδι της χρονιάς υπαναχωρεί και δίνει τα ηνία στους παίκτες. Στην ανάλυση λίγες ώρες πριν τον αγώνα τους λέει: "Είστε Γερμανοί, βγείτε εκεί έξω, παίξτε σαν Γερμανοί και επιτεθείτε." Λόγια που δε θυμίζουν καθόλου Γκουαρδιόλα.

Προδίδει ακόμη και την σπουδαιότερη προσωπική του αγωνιστική κατάκτηση: Η μετατόπιση του Λαμ στο κέντρο του γηπέδου που τόσο βοήθησε τους Βαυαρούς καθ'όλη τη διάρκεια εκείνης της σεζόν,εγκαταλείπεται και ο αρχηγός ξεκινά στο δεξί άκρο της άμυνας. Η συνοχή πάει περίπατο, η ομάδα δεν έχει αρχή και τέλος.

Το τελικό 0-4 μοιάζει σχεδόν εξωπραγματικό, αλλά δεν είναι. Η Μπάγερν του Πεπ, o Πεπ ο ίδιος, έχει βιώσει την χειρότερη ήττα της καριέρας του. Το σημαντικότερο: o Γκουαρδιόλα πρόδωσε για μια νύχτα τις ίδιες του τις αρχές.

Η τελευταία σφαίρα του Πεπ

Δύο χρόνια αργότερα, ο Πεπ βρίσκεται στο ίδιο σταυροδρόμι. Έχει χάσει 1-0 στην Ισπανία και καλείται να το ανατρέψει στο Μόναχο για να πάει στον τελικό, τον πρώτο και τελευταίο του με την Μπάγερν. Και μην αμφιβάλλετε για το αν ο Γκουαρδιόλα βρίσκει ή όχι ομοιότητες με το τότε. Αμέσως μετά το 1-0 της Ατλέτικο την περασμένη Τετάρτη έκανε μια δήλωση που τα φανερώνει όλα. “Δεν θα προσπαθήσουμε να επιτεθούμε στη ρεβάνς όπως κάναμε με τη Ρεάλ πριν από δύο χρόνια”.

Η ΜΠΑΓΕΡΝ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΟΣΟ ΚΑΚΗ ΣΤΗ ΜΑΔΡΙΤΗ

Ο Πεπ το ξέρει το τότε λάθος, το θυμάται. Και παρά το 1-0, νομίζω πως φάνηκε πως το θυμόταν και στον πρώτο αγώνα με την Ατλέτικο. Ναι, η ομάδα του Σιμεόνε νίκησε, ο Σαούλ έλαμψε, αποθεώθηκαν από όλους και από εμάς, απολύτως δίκαια. Όμως, όπως συζητήσαμε και στο κείμενο μετά το 1-0, η Μπάγερν δεν ήταν όσο κακή πιστεύει ο περισσότερος κόσμος.

Ναι, οι ευκαιρίες της δεν ήταν πολλές, αλλά εδώ παίζει ρόλο και η αποτελεσματικότητα του αντιπάλου. Οι επτά αποκρούσεις του Ομπλακ ήταν οι περισσότερες που έχει αναγκαστεί να κάνει φέτος σε εντός έδρας παιχνίδι. Και, οκ, η Μπάγερν θα έπρεπε/μπορούσε να απειλήσει περισσότερα ή για να το πούμε πιο σωστά, για μεγαλύτερα διαστήματα μέσα στο παιχνίδι.

ΣΩΣΤΗ ΠΙΣΩ ΑΠ'ΤΗΝ ΜΠΑΛΑ

Όμως, υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος. Αυτή που λέει πως η Μπάγερν δεν είχε την αφέλεια που έφερε τον αποκλεισμό πριν από δύο χρόνια. Ναι, έχασε ξανά 1-0, αλλά αυτό ήταν αποτέλεσμα μιας εκπληκτικής ατομικής ενέργειας, ενώ ακόμα και το δοκάρι του Τόρες ήρθε σε αντεπίθεση που βρήκε πολλούς παίκτες της Μπάγερν πίσω απ’την μπάλα.

Πριν δύο χρόνια στο Μπερναμπέου το γκολ του Ρονάλντο ήταν απλώς μία απ’τις πολλές ευκαιρίες που έβρισκε για πλάκα η Ρεάλ. Φέτος η Μπάγερν ήταν πολύ πιο σωστή. Το δίδυμο Τόρες-Γκριζμάν είχε τριάδα να το προσέχει, τους Χάβι Μαρτίνεθ-Αλάμπα-Αλόνσο. Ακόμα και η απόφαση του Πεπ να μην ξεκινήσει τον Μίλερ που έφερε κύμματα κριτικής ήταν “συντηρητικής” και σωστής λογικής: ένας παραπάνω χαφ για να μπορεί η Μπάγερν να επιτεθεί, αλλά κυρίως να αμυνθεί σωστά απέναντι στη φάλεγγα της Ατλέτι.

Σε σχέση με τους αγώνες κόντρα στη Ρεάλ, ο Πεπ πήγε στον πρώτο αγώνα καλύτερα προετοιμασμένος για να παίξει απέναντι σε μια ομάδα που θα τον περίμενε με 4-4-2. Ναι, έχασε, ναι, απέτυχε να σκοράρει, αλλά η συνολική εικόνα της Μπάγερν ήταν καλύτερη. “Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο ικανοποιημένος ήμουν με τα τελευταία 75 λεπτά του αγώνα κόντρα στην Ατλέτικο”, είπε την Παρασκευή. Το μυαλό του ταξίδεψε και στους περσινούς ημιτελικούς με την Μπαρτσελόνα: “Ήθελα να αφήσουμε την πόρτα ανοιχτή για τη ρεβάνς, δεν ήθελα μια επανάληψη αυτού που έγινε πέρσι με την Μπαρτσελόνα".

Ο ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΜΠΟΑΤΕΝΓΚ

Η Μπάγερν ήταν πιο συντηρητική απ’τα δύο προηγούμενα χρόνια, το 1-0 ανατρέπεται, η πόρτα είναι ανοιχτή. Γι’αυτό έγραψα πως μπορεί ο Ρόκυ Μπαλμπόα να πήρε τον πρώτο αγώνα, αλλά η Μπάγερν δεν έχει πέσει ακόμα στο καναβάτσο. Όμως, αυτό δεν σημαίνει πως έτσι απλά, επαναλαμβάνοντας την εμφάνιση του Καλντερόν θα περάσει στον τελικό.

Θα χρειαστεί να είναι καλύτερη. Πολλά εξαρτώνται απ’τον Μπόατενγκ. O 27χρονος σέντερ-μπακ ήταν τραυματίας για τρεις μήνες, αλλά πλέον είναι καλά. Έχει επιστρέψει έδω και καιρό στις προπονήσεις και το Σάββατο έπαιξε βασικός για 68’ κόντρα στην Γκλάντμπαχ.

Το Champions League είναι βέβαια διαφορετικό τεστ, αλλά ο πειρασμός για τον Γκουαρδιόλα είναι μεγάλος. Ο Πεπ ξέρει πως ο Μπόατενγκ είναι ο καλύτερος στόπερ που διαθέτει, τόσο με την αμυντική παρουσία του, όσο με την ικανότητα που έχει στο χτίσιμο των επιθέσεων με την μπάλα στα πόδια.

Συν τοις άλλοις, η παρουσία του 27χρονου Γερμανού στην άμυνα, θα στείλει τον Αλάμπα στο αριστερό άκρο, εκεί που ο Μπερνάτ φάνηκε ανεπαρκής στη Μαδρίτη, ενώ δίνει τη δυνατότητα στους Βαυαρούς να παίξουν εξαρχής με τριάδα στην άμυνα, με Κίμιχ, Μπόατενγκ, Μαρτίνεθ πχ, για να αντιμετωπίσουν έτσι το δίδυμο Γκριζμάν-Τόρες. Με 3-4-3 έπαιξε το Σάββατο η Μπάγερν, ίσως να μην είναι τυχαίο.

ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΣΤΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΙΛΕΡ

Ανεξαρτήτως της παρουσίας του Μπόατενγκ, η Μπάγερν δεν έχει πολλά να διορθώσει στο παιχνίδι της χωρίς την μπάλα. Εκεί που θα χρειαστεί βελτίωση θα είναι στην παραγωγή ευκαιριών, στο χτίσιμό τους. “Θα πρέπει να είμαστε πιο γρήγοροι”, δήλωσε ο Πεπ και προφανώς δεν εννοεί να τρέχουν πιο γρήγορα.

Στο Καλντερόν το πλάνο ήταν να πάνε στα άκρα, αλλά η Μπάγερν το εκτέλεσε σχεδόν εμμονικά, χωρίς να προσπαθεί με συνέπεια να παίξει γρήγορα, να βρει κάθετα τους χώρους που άφηνε το γεγονός πως η Ατλέτικο έπαιρνε μεγάλο πλάτος στο γήπεδο. Στη ρεβάνς η Μπάγερν δεν “αντέχει” να ανοίξει το ματς, γιατί σε μια αντεπίθεση μπορούν να τελειώσουν όλα, αλλά στο τελευταίο κομμάτι του γηπέδου θα πρέπει να είναι πιο γρήγορη στους συνδυασμούς, στις πάσες, στις αλλαγές παιχνιδιού.

Είναι μάλλον βέβαιο πως θα δούμε τον Μίλερ βασικό. Η απόφαση του Πεπ να τον κρατήσει στον πάγκο στη Μαδρίτη τον έβαλε στο στόχαστρο, αλλά όπως εξηγήσαμε είχε λογική. Ο Μίλερ έχει βαφτίσει τον εαυτό του Raumdeuter, που σημαίνει “εξερευνητής του χώρου”, και σίγουρα θα είναι περισσότερο από απαραίτητος απέναντι σε μια ομάδα που δεν αφήνει καθόλου χώρους.

ΕΝΑ ΟΣΚΑΡ ΓΙΑ ΤΟΝ "ΝΟΝΟ ΝΟ2"

Η σύγκρουση με την Ατλέτικο θα είναι επική. Μάχονται δύο ομάδες που η κάθε μία είναι η κορυφαία στο στιλ της. Καμία ομάδα δεν παίζει ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας όπως το κάνει η Μπάγερν τα τελευταία τρια χρόνια, καμία ομάδα δεν παίζει πίσω απ’την μπάλα όπως το κάνει το ίδιο διάστημα η Ατλέτικο.

Θα είναι πραγματικά κρίμα που ένας εκ των Γκουαρδιόλα-Σιμεόνε θα μείνει εκτός, δεν θα φτάσει καν στον τελικό. Απ'την άλλη, αυτός που θα πάρει το εισιτήριο θα έχει αποκλείσει έναν πραγματικά πολύ μεγάλο αντίπαλο.

Για τον Πεπ, που είναι και το θέμα μας, θα είναι το τελευταίο ευρωπαϊκό ματς στο Μόναχο, η τελευταία σφαίρα. Όταν τον συζητήσαμε ξανά τον Δεκέμβριο έγραφα πως μπορεί να έδειξε και στο Μόναχο πως δεν μοιάζει με κανέναν, αλλά θα μου κακοφανεί αν η τριετία της Δεύτερης Ποδοσφαιρικής Επανάστασης δεν σφραγιστεί με τον τίτλο τον Μάιο στο Μιλάνο. Θα είναι σαν να χάσει το Όσκαρ το δεύτερο μέρος του Νονού.

Το γεγονός πως ο Γκουαρδιόλα κλείνει την παρουσία του στην Μπάγερν μου δημιουργεί την αίσθηση πως όντως έχει την τελευταία σφαίρα και αυτή τη φορά θα πάει μέχρι τέλος. Κι αν δεν το κάνει, ο μεγάλος Σιμεόνε, θα έχει κάνει μία ακόμα υπέρβαση. Όποιος κι αν περάσει, όποιος κι αν το πάρει, το ποδόσφαιρο θα έχει θριαμβεύσει.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

"Εκεί που δεν σε πάει η ποιότητα, σε πάνε τα α@@@@@α"

News 24/7

24MEDIA NETWORK