Οι πρωταγωνιστές της νίκης

Ο Θέμης Καίσαρης περνάει από ακτινογραφία τη νίκη του Ολυμπιακού και ξεχωρίζει τα πρόσωπα που έφεραν την επιτυχία.

05 ΝΟΕ 2015

Ο Ολυμπιακός το πέτυχε κι αυτό, συνεχίζει να πατάει κορυφές που ήταν άγνωστες σ' αυτόν. Τρίτη σερί νίκη στον όμιλο, εννέα βαθμοί απ' την 4η αγωνιστική, μπορεί να προκριθεί στους 16 απ' την 5η αγωνιστική, ακόμα κι αν δεν πάρει άλλο πόντο, έχει ήδη εξασφαλίσει τη συνέχεια του Europa. Πράγματα που δεν είχε πετύχει ποτέ ξανά στο Champions League και ήρθαν μέσα από έναν αγώνα που κι αυτός ήταν πρωτόγνωρος για φέτος.

Νίκη και σε κακό σενάριο

Από τη 2η αγωνιστική κιόλας ξέραμε πως το πολύ δύσκολο ματς θα είναι αυτό με την Ντινάμο στο Φάληρο. Για τον απλούστατο λόγο πως πάντα είναι δύσκολο για όλες τις ομάδες να παίξουν με το στιλ που δεν έχουν συνηθίσει, ειδικά σε must-win αγώνα. Ο reactive Ολυμπιακός των στημένων και των αντεπιθέσεων που έφεραν τις νίκες σε Λονδίνο, Κροατία, Τούμπα και ΑΕΚ δεν θα αισθανόταν 100% βολικά σε ένα παιχνίδι που αυτός θα ήταν εξ ορισμού το αφεντικό.

Πριν από το ματς το ιδανικό για τον Ολυμπιακό θα ήταν να κυλήσει όπως και τα άλλα. Με τον ίδιο πίσω απ' την μπάλα, σφιχτό, να βγάζει ένταση και να κυνηγάει τις ευκαιρίες του στην κόντρα, αδιαφορώντας για την κατοχή. Για να δώσω ένα σχήμα σ' αυτό, είπα στην εκπομπή της Τρίτης στον Sport24 Radio πως αν ο Ολυμπιακός φτάσει ή ξεπεράσει το 60% κατοχής, τότε κάτι θα έχει πάει άσχημα.

Οι ερυθρόλευκοι τελείωσαν με 59% και όντως τα πράγματα τους πήγαν άσχημα. Βρέθηκαν πίσω στο σκορ για πρώτη φορά φέτος σε must win παιχνίδι, έπρεπε πλέον να πάρουν την μπάλα και να δημιουργήσουν και το κερασάκι ήρθε όταν ο Φορτούνης έχασε δύο κλασικές ευκαιρίες μέσα σε δύο δευτερόλεπτα στη φάση του πέναλτι.

Παρόλα αυτά, ο Ολυμπιακός νίκησε. Το έκανε με πρωταγωνιστές τον Σίλβα, τον Πάρντο, τον Φορτούνη, τον Μιλιβόγεβιτς και τον Κασάμι. Αυτοί είναι που δικαιούνται το μεγαλύτερο κρέντιτ και θα τους δούμε αναλυτικά. Όμως, πριν κάνουμε αυτό, αξίζει μια συνολική κουβέντα. Γιατί πέρα απ' αυτούς που ξεχώρισαν και έφεραν την ανατροπή, υπάρχει το σύνολο.

Μία ακόμη απόδειξη μεγέθους

Και το σύνολο χθες έζησε μια ακόμα πιστοποίηση ανόδου, μεγέθους. Παλιά το ματς που πήγαινε στραβά, τελείωνε και στραβά. Παλιά ο κόσμος στη στραβή θα φόρτωνε με άγχος και πίεση την ομάδα. Παλιά ένα μεγάλο διπλό δεν το ακολουθούσε άλλο ένα. Παλιά η επιστροφή στην έδρα και σε αγώνα άλλων συνθηκών θα έφερνε γκέλα. Παλιά οι παίκτες κάπου θα λύγιζαν στο χαμένο πέναλτι. Παλιά ο Ολυμπιακός δεν νικούσε αν δεν ήταν πραγματικά πολύ καλός και φέτος νίκησε χωρίς να είναι στην Κροατία, παλιά οι ανατροπές και τα γκολ στο φινάλε ήταν για τον αντίπαλο, όχι για τους ερυθρόλευκους.

Δεν αλλάζουν αυτά σε μια μέρα. Θέλουν χρόνο και δουλειά, θέλουν διαδρομή, μια πορεία που τελικά είναι τόσο αργή που δεν την παίρνεις χαμπάρι όταν συμβαίνει, ματς με το ματς. Είναι πορεία χρόνων και δεν έχει σημασία αν αυτοί που παίζουν τώρα δεν έχουν συμμετάσχει σ' αυτήν. Φοράνε πλέον μια φανέλα που την κουβαλάει αυτή τη διαδρομή, που έχει αποκτήσει άλλη υπόσταση στην Ευρώπη. Το ξέρουν μέσα στον Ολυμπιακό, το ξέρουν και οι αντίπαλοι.

Πάμε και στα πρόσωπα.

Η επιλογή Ερνάνι

Η πρώτη δουλειά ενός προπονητή δεν είναι οι αλλαγές, αλλά η εικόνα που έχει συνολικά η ομάδα του, ο τρόπος που δουλεύεται, η αγωνιστική φιλοσοφία που εμφανίζει στο χορτάρι, η ατομική κατάσταση των παικτών. Ο Σίλβα έχει ήδη πάρει πολύ καλό βαθμό σε όλα φέτος. Το έχουμε ξαναπεί, δεν έχει τόση σημασία το τι ποδόσφαιρο σ' αρέσει όσο το πόσο καλή σ' αυτό είναι η ομάδα που προπονείς.

Κεράσακι σ' αυτά έχει έρθει το γεγονός πως ο Πορτογάλος αποδεικνύεται πολύ ψύχραιμος κατά τη διάρκεια των αγώνων. Προσωπικά δεν θα πω πως ο Ερνάνι τον εξέθεσε, όπως έγραψε ο Σταύρος Γεωργακόπουλος. Κι αυτό γιατί ξέραμε πριν απ' τον ματς πως ο Πάρντο είχε σημάδια κόπωσης και συν τοις άλλοις ο Σίλβα ήξερε πως η Ντινάμο θα περιμένει, το ματς έχει άλλα ζητούμενα. Δεν ήταν ρίσκο ή αχρείαστη σκέψη το να θέλει να δώσει την ευκαιρία στον Ερνάνι να προσφέρει σ' αυτό το στιλ παιχνιδιού.

Το είδαμε όλοι, η επιλογή δεν βγήκε, ούτε σε άμυνα (ο Ερνάνι “κοιμήθηκε” στη φάση του γκολ των Κροατών), ούτε σε επίθεση, αφού ο Πορτογάλος είναι επιπόλαιος, άγουρος και βιαστικός σαν 18χρονος που κάνει καμάκι στις πρώτες του διακοπές.

Ψύχραιμος και σωστός Σίλβα

Ο Σίλβα είχε μεγάλη ψυχραιμία. Ήξερε πως, απ' τη στιγμή που η Άρσεναλ έχανε στο Μόναχο, τότε για τον Ολυμπιακό ισοπαλία και ήττα με την Ντινάμο ήταν πάνω-κάτω το ίδιο. Είτε πήγαινε στην τελευταία αγωνιστική με έξι βαθμούς είτε με επτά, πάλι θα ήθελε 1Χ με την ομάδα του Βενγκέρ. Την πραγματική διαφορά θα την έκανε η νίκη, που θα “τελείωνε” την Ντινάμο και θα έδινε στους ερυθρόλευκους το αβαντάζ να μπορούν την τελευταία αγωνιστική να χάσουν με σκορ μικρότερο του 2-3 και πάλι να προκριθούν.

Μ' αυτά στο μυαλό, ο Πορτογάλος όχι μόνο έκανε το λογικό (Πάρντο στη θέση του Ερνάνι), αλλά “άνοιξε” πολύ την ομάδα του με την αλλαγή του Φινμπόγκασον. Έπαιζε με παίκτη παραπάνω, ήθελε δεύτερο φορ, αλλά οι περισσότεροι μου έλεγαν στο live chat μετά τον αγώνα πως δεν έπρεπε να βγει ο πολύ καλός Κασάμι, αλλά ο Φορτούνης ή ο Σεμπά.

Όχι, ο Σίλβα είχε δίκιο. Κράτησε και τον Σεμπά, κράτησε και τον Φορτούνη, γιατί ήξερε πως αυτός μπορεί μέχρι τέλους να του φτιάξει τη φάση που θα φέρει το γκολ και γιατί η ομάδα του δεν χρειαζόταν πια το δίδυμο Μιλιβόγεβιτς-Κασάμι.

Felipe Finisher Pardo

Ο Κολομβιανός έζησε μια μεγάλη βραδιά. Μαζί μ' αυτήν μας βοήθησε λίγο περισσότερο να καταλάβουμε τι παίκτης είναι. Παίζει στο πλάι αλλά ήδη έχουμε δει πολλές φορές πως δυσκολεύεται στο να βοηθήσει να ανοίξει οργανωμένη άμυνα, ενώ λατρεύει να παίζει στην κόντρα.

Τη διάθεσή του να γυρίζει αμέσως και να φύγει στο χώρο όταν ο αμυντικός κολλάει πάνω του την είχαμε τονίσει και στη video analysis που είχαμε κάνει σε καλοκαιρινό φιλικό, την είδαμε ξανά στη φάση της αποβολής. Αυτό που δεν είχαμε δει μέχρι τώρα απ' τον Πάρντο ήταν τα τελειώματα και την κίνηση του δεύτερου επιθετικού.

Γιατί αυτό έκανε στα δύο γκολ, κυρίως στο 2ο. Και μάλλον ο Πάρντο είναι περισσότερο ένας παίκτης που παίζει στο πλάι για να κινηθεί ως δεύτερος επιθετικός παρά ως εξτρέμ. Finisher περισσότερο από δημιουργός.

Το κορυφαίο δίδυμο Μιλιβόγεβιτς-Κασάμι

Ένα δίδυμο που έκανε απίστευτα πράγματα. Ο Μιλιβόγεβιτς απ' την αρχή του αγώνα ήταν εξαιρετικός, ενώ ο Κασάμι ανέβηκε στην πορεία και στο δεύτερο ημίχρονο ήταν συγκλονιστικός. Οι δύο κεντρικοί χαφ του Ολυμπιακού είχαν από πέντε κλεψίματα ο καθένας, ένα τρομερό υψηλό νούμερο. Δέκα φορές παρενέβησαν σε πάσες αντιπάλου και έκαναν την μπάλα δικιά τους, μια τρομερή προστασία στην αμυντική τετράδα.

Ταυτόχρονα ο Κασάμι ήταν δεύτερος για τον Ολυμπιακό σε πάσες στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου, με το εξαιρετικό 11/13, και ο Μιλιβόγεβιτς είχε τέσσερα κερδισμένα τάκλινγκ. Ένα δίδυμο πολύ υψηλού επιπέδου, που σε κάνει να σκέφτεσαι δύο πράγματα. Το πρώτο είναι το πόσο αστείο ήταν να διαβάζουμε (και να βλέπουμε κόσμο να πείθεται) πως τάχα ο Κασάμι δεν είναι κάτι σπουδαίο και δεν έκανε και τίποτα τρομερό στην περσινή σεζόν.

Το δεύτερο είναι πως μιλάμε για το κορυφαίο δίδυμο μέσων των τελευταίων δέκα χρόνων στον Ολυμπιακό.

Η κλάση του Φορτούνη

Αφήσαμε τελευταίο τον Φορτούνη. Διαβάζω πως δεν ήταν καλός, αλλά κατάφερε να προσφέρει. Δυσκολεύομαι να καταλάβω πως ο Φορτούνης δεν ήταν καλός σε ένα ματς που ήταν ξανά ο κορυφαίος δημιουργός του Ολυμπιακού (4 ευκαιρίες), ο κορυφαίος ντριμπλέρ (4), ο πρώτος σε πάσες στο τελευταίο κομμάτι του γηπέδου. Τα ίδια έκανε στην Κροατία, τα ίδια έκανε και χθες, σε αγώνες που οι αντίπαλοι δεν του αφήνουν σπιθαμή χώρου και έχουν πάντα έναν παίκτη πάνω του.

Όλοι αποθεώνουν τις δύο ντρίμπλες και την κάθετη που έφερε το πέναλτι. Λίγοι πρόσεξαν πως πριν την ενέργεια ο ίδιος ο Φορτούνης ξεκίνησε την αντεπίθεση, όταν πήρε την μπάλα με πλάτη στη σέντρα και κάτω από ασφυκτική πίεση κοντρόλαρε, πάσαρε στο πλάι και έτρεξε να την ξαναπάρει και να επιτεθεί κατά μέτωπο.

Όλοι αποθεώνουν την ασίστ που έφερε τη νίκη, σε διάστημα μάλιστα που ο Φορτούνης είχε χτυπήσει. Λίγοι πρόσεξαν πως για να αποκτήσει ο Ολυμπιακός αριθμητικό πλεονέκτημα, ο Φορτούνης είχε κάνει σπριντ στην άμυνα, είχε κερδίσει την μπάλα με εκπληκτικό τάκλινγκ πριν πασάρει στον Πάρντο που κέρδισε την αποβολή.

Ο Φορτούνης κάνει πράγματα σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού. Ακόμα κι όταν δεν είναι καλά τα στημένα του, ακόμα κι όταν ζει μια πολύ άσχημη στιγμή, το να χάνει πέναλτι και την επαναφορά σε αγώνα Champions League. Αν νομίζετε πως οι σκάουτ της Τότεναμ που βρέθηκαν χθες στο Φάληρο έφυγαν προβληματισμένοι και όχι ενθουσιασμένοι, μάλλον κάνετε λάθος.