Το γήπεδο ορίζει το μέλλον και την εκτόξευση

Η χρονιά στην ΑΕΚ κυλάει έτσι όπως είχε σχεδιαστεί εξαρχής. Απολαυστικά. Άγχος για το αποτέλεσμα του αγώνα δεν υπάρχει, ο κόσμος πάει στο γήπεδο και το ευχαριστιέται με την ψυχή του, η προσμονή για τη δημιουργία κάτι πραγματικά μεγάλου είναι γλυκιά. Και απαλύνει τον πόνο όλων να βλέπουν την ομάδα να κάνει το restart από τα πολύ χαμηλά.

Το γήπεδο ορίζει το μέλλον και την εκτόξευση

Διότι μνήμη έχουν όλοι και θυμούνται τι τράβηξε η ΑΕΚ τα προηγούμενα χρόνια και πόσο δεινοπάθησε πέρσι με το δούλεμα που έτρωγε για τον "μεσσία" Βιντιάδη και τον πακτωλό εκατομμυρίων που επρόκειτο να επενδυθούν στην ομάδα. Κανείς δεν ξεχνά το παραμυθάκι που σκαρφίστηκαν Αδαμίδης και Δημητρέλος για να συνεχίσουν να κρατάνε σιδηροδέσμια την ΑΕΚ.

Μοιάζει σαν ψέμα αλλά είναι πραγματικότητα αυτό που συντελείται απ' το καλοκαίρι, σε σχέση με το μίζερο παρελθόν. Η αλήθεια είναι ότι μονάχα με τούτη την νέα τάξη πραγμάτων στην ΑΕΚ θα μπορούσαν να απορροφηθούν οι κραδασμοί και να αποδεχτεί ο οπαδός της ομάδας ότι μέσω τούτης της διαδικασίας θα γεννηθεί κάτι πρωτοποριακό. Με καμιά άλλη διοίκηση στα πράγματα, δεν θα μπορούσε η ΑΕΚ να αντέξει σοκ υποβιβασμού. Ούτε καν στη Β' Εθνική, όπως αρχικώς σχεδίαζαν Δημητρέλοι και Κασνακίδηδες, για να είναι γατζωμένοι στην (διοικητική και εξωδιοικητική) εξουσία.

Η πορεία έχει δρομολογηθεί και αυτό το βλέπει κανείς στα όμορφα κυριακάτικα απογεύματα. Παίζει το ενδεχόμενο (με 12.060 εισιτήρια) η ΑΕΚ να είχε πιο πολύ κόσμο (τουλάχιστον 17.000 μαζί με πιτσιρικάδες μαθητές) απ΄ ότι το αστυνομικοκρατούμενο ντέρμπι “αιωνίων” στη Λεωφόρο. Η δυναμική είναι τεράστια και πηγάζει πρωτίστως από ένα πράγμα: την προοπτική του γηπέδου.

Την Τετάρτη το μεσημέρι θα επισημοποιηθεί η έναρξη των εργασιών με τα αποκαλυπτήρια των τελικών σχεδίων της “Αγιά Σοφιάς”. Αυτό θα είναι το πρώτο μεγάλο βήμα. Το δεύτερο χρονικά τοποθετείται εκεί περί τα τέλη Φεβρουαρίου με αρχές Μαρτίου. Προβλέπεται την ημέρα που θα εισέλθουν μπουλντόζες και εκσκαπτικά μηχανήματα στην έκταση των 27,5 στρεμμάτων, να συρρεύσουν χιλιάδες πιστών στα πέριξ του οικοπέδου που ορίζεται ως "πάτρια εδάφη" και "ιερά χώματα" της ΑΕΚ. Το τρίτο, σε δυο χρόνια από τώρα, με την ολοκλήρωση του έργου, την είσοδο ομάδας και κόσμου σε μια χλιδάτη ποδοσφαιρική arena με το έντονο βυζαντινό χρώμα που θα συνάδει με την παράδοση και την ιστορία του συλλόγου.

Ουδείς αμφιβάλλει ότι ο ρους της ιστορίας της ΑΕΚ θα αλλάξει μόλις μπει η ομάδα στο σπίτι της. Αυτό περιμένουν, αυτό λαχταρούν όλοι, γι' αυτό βλέπεις κόσμο να καταπίνει την πίκρα της Γ' Εθνικής και να μην δείχνει τόσο θλιμμένος που περνά από τούτη την σκληρή δοκιμασία. Το γήπεδο ορίζει το μέλλον και την εκτόξευση της ΑΕΚ. Με τη δημιουργία ομάδας ανταγωνιστικής που θα κάνει πρωταθλητισμό και θα φτιάχνει νέες γενιές οπαδών. Πόσα ματς είναι τα επίσημα σε μια σεζόν; Είκοσι πέντε; Ε, σε τόσα sold out στοχεύουν στην "Αγιά Σοφιά" σε δυο χρόνια από τώρα. Να μην πέφτει καρφίτσα.

Κατά τ' άλλα και ως προς την ομάδα, η αλήθεια είναι ότι παρά τις συνεχόμενες τριάρες, θεαματικά πράγματα δεν βλέπουν οι φίλοι της ΑΕΚ. Βάζει γκολ και κερδίζει τα ματς, χάρη στις ατομικές εξάρσεις κάποιων παικτών και την αδιαμφισβήτητη υπεροχή της έναντι ερασιτεχνικών σωματείων. Πότε θα αρχίσει να αποδίδει καρπούς η δουλειά της τεχνικής ηγεσίας (τόσο το καλοκαίρι όσο και μέσα στη σεζόν) είναι ένα ερώτημα που πιθανόν να μας βασανίζει για καιρό. Δεκτόν ότι χρειάζεται πίστωση χρόνου, από την άλλη ωστόσο υπάρχει και ο αντίλογος που λέει ότι κάποια στιγμή πρέπει να παρουσιαστεί μια ΑΕΚ με αυτοματισμούς, με ρυθμό και ταχύτητα, με σωστές επιλογές στην ανάπτυξη, με ομαδικό πνεύμα αλλά και ατομικές πρωτοβουλίες προς όφελος της ομάδας. Αν δεν μπορέσει αυτά τα πράγματα να τα βγάλει μέσα στη σεζόν τότε δυο πράγματα θα συμβαίνουν: Ή δεν κάνουν οι παίκτες που έχει (γι' αυτή την κατηγορία) η ομάδα ή κάτι δεν (θα) κάνει σωστά ο προπονητής. Άλλη αιτία δεν θα βρούμε.

Από κει και πέρα είναι πασιφανές ότι η μεταγραφή του Τσιρίλο (με βάση και τον περιορισμό στον αριθμό των ξένων παικτών) ήταν αχρείαστη. Τα δυο ακραία μπακ με τη σωστή δουλειά μπορεί να έχουν τα φόντα να σταθούν και σε υψηλότερες κατηγορίες. Ο Σταθάκης δεν είναι ο "γκαφατζής" αμυντικός των καλοκαιρινών φιλικών αλλά ένα στόπερ που εκτός των άλλων δίνει σωστά την μπάλα στα 20 και 30 μέτρα. Ο Κορδέρο είναι ο παίκτης που ξεχωρίζει σαν τη μύγα μες στο γάλα σ' όλη την κατηγορία. Ο Γεωργέας για πλάκα βγάζει και τρίτο ημίχρονο. Ο Γροντής αν πάει στράφι το ταλέντο του θα φταίει πρωτίστως ο ίδιος. Ο Μπρέσεβιτς εξακολουθεί να είναι ερωτηματικό για το αν μπορεί να σταθεί (και να κάνει τη διαφορά) στη Β' Εθνική. Ο Ντακόλ την ξέρει καλά την Β' αλλά μέχρι εκεί. Περιμένουμε Ανάκογλου, περιμένουμε Πλατέλλα, για να ευχαριστηθεί πιο πολύ την ΟΛΑ του ο οπαδός της ΑΕΚ που στηρίζει με θέρμη την ομάδα...

News 24/7

24MEDIA NETWORK