Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα για τους Γάλλους

Ο Τσάρλυ γράφει για τη Γερμανία που ήταν η καλύτερη ομάδα του Euro και τους Γάλλους που τώρα έχουν τα δύσκολα μπροστά τους κόντρα στην Πορτογαλία του Σάντος.

Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα για τους Γάλλους

Μία σειρά από παραδόσεις που είχαν αφήσει το στίγμα τους, στην ιστορία του ποδοσφαίρου, έσπασαν σε αυτό το τουρνουά. Οι Ιταλοί στους 16 κέρδισαν τους Ισπανούς που τους είχαν αποκλείσει σε δύο συνεχόμενες διοργανώσεις, οι Γερμανοί έστω και στα πέναλτι για πρώτη φορά απέκλεισαν τους Ιταλούς στα προημιτελικά και στον επόμενο γύρο ήταν η σειρά των Γάλλων να κλείσουν τα δικά τους χρωστούμενα αποκλείοντας τους Γερμανούς!

Ο Ντεσάμπ μπορεί να είναι περήφανος που με την δική του καθοδήγηση οι Γάλλοι έδωσαν ένα τέλος σε αυτήν την παράδοση. Θα πρέπει να ανάψει βέβαια ένα κεράκι στον Λεβ, που χωρίς λόγο έβαλε τον Σβαϊνστάιγκερ στην βασική ενδεκάδα και του χάρισε προβάδισμα από το πουθενά.

Η Γερμανία καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης

Η Γερμανία συνολικά ήταν η καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης. Αυτή που μπορούσε, απέναντι σε όλους τους αντιπάλους, να επιβάλει τον ρυθμό της και να πάρει κατοχή. Όμως, για να κερδίσει σε υψηλό επίπεδο παίρνοντας τον ρόλο του αφεντικού, πρέπει να μην έχεις αδυναμίες. Να μην υπάρχει χώρος που να είσαι τρωτός.

ΕΓΚΛΗΜΑ ΛΕΒ

Ο προπονητής με το κορακί μαλλί και τις σιχαμένες συνήθειες, αποφάσισε να αφήσει την ομάδα του εκτεθειμένη στον χώρο που αγωνιζόταν ο Γκριεζμάν. Ο Σβάινσταϊγκερ υπήρξε τεράστιος χαφ, κάλπαζε με εκπληκτική κάθετη κίνηση και έβγαζε προσωπικότητα. Πλέων όμως έχασε τα όπλα του. Δεν κουνιέται. Στο παιχνίδι με την Ιταλία, μπήκε επειδή τραυματίστηκε ο Κεντίρα και ήταν ένα μεγάλο μόνιμο πρόβλημα ο τραυματισμός του που του στοίχισε προπονήσεις αλλά και η εικόνα που έδειξε με τους Ιταλούς, έκανε την επιλογή του Λεβ εύκολη. Ο προπονητής, όμως, των Γερμανών προτίμησε να παίξει με την λογική, χρησιμοποιώντας τον σε ρόλο 6αριού, εκεί δηλαδή που ο Ντεσάμπ ήθελε να κινείται ο πιο επικίνδυνος ποδοσφαιριστής του.

Οι Γερμανοί δεν είχαν σε όλο το πρώτο ημίχρονο κανένα άλλο πρόβλημα. Είχαν ήρεμη κατοχή, σωστή κυκλοφορία και έψαχναν τρόπο να τελειώσουν καλά μία επίθεση. Η τακτική του Ντεσάμπ κράταγε χαμηλά τον Πογκμπά, τον άφηνε μόνο του μπροστά από τα στόπερ καθώς ο Ματουιντί μπάταρε προς τον Εβρά και έδινε την δυνατότητα στους Γερμανούς να βάζουν παραπάνω ποδοσφαιριστή στον χώρο ανάμεσα στους Ματουιντί, Πογκμπά και στα δύο στόπερ των Γάλλων.

Είχαν βρει εύκολη κατοχή και την δυνατότητα να κρατάνε την μπάλα και να λειτουργούν επιθετικά από την πλευρά του Κίμιχ. Ο Παγιέ, δεν έδινε το απαιτούμενο πλάτος στην άμυνα, επέτρεπε στον Κίμιχ να πάρει μπάλα και να κατεβαίνει χαμηλά με μεγάλη συχνότητα και ανάγκαζε συνεχώς τον Ματουιντί να μπατάρει από την συγκεκριμένη πλευρά για να καλύπτει τον Εβρά.

Η ΑΧΙΛΛΕΙΟΣ ΠΤΕΡΝΑ

Στο διάστημα της απόλυτης υπεροχής των Γερμανών, οι Γάλλοι την μόνη λύση που είχαν ήταν να φέρουν την μπάλα στον χώρο του Σεμπάστιαν. Μόνο όταν έφτανε ο Γκριεζμάν και μία φορά ο Παγιέ, που πήρε φάουλ, στον χώρο που κάλυπτε ο Γερμανός, έπαιρνε ανάσες η Γαλλία και κέρδη από το παιχνίδι.

Σίγουρα ο Λεβ δεν περίμενε να πληρώσει τόσο ακριβά την επιλογή του. Ο ποδοσφαιριστής του έκανε ένα τακτικό λάθος που δεν μπορεί να δικαιολογηθεί για την εμπειρία του, στην πράξη όμως όταν παίζεις σε έναν ρυθμό που δεν μπορείς να ακολουθήσεις το μυαλό θολώνει, η σκέψη δεν είναι καθαρή και αυτό πλήρωσαν οι Γερμανοί.

ΧΑΡΙΣΑΝ ΓΚΟΛ

Η αλήθεια είναι πως το παιχνίδι πήγε αρκετά περίεργα και κύλησε άδικα για τους Γερμανούς. Δέχτηκαν ένα κρύο γκολ στην τελευταία φάση του ημιχρόνου και στο διάστημα που πίεζαν για την ισοφάριση έχασαν τον Μπόατενγκ.

Δεν θυμάμαι να έχει ξανασυμβεί κάτι ανάλογο. Οι Γερμανοί σε δύο συνεχόμενα παιχνίδια χάρισαν γκολ στον αντίπαλο κάνοντας χέρι, σε φάσεις που δεν υπήρχε και ξεκάθαρη απειλή. Και η ισοφάριση των Ιταλών, αλλά και το προβάδισμα των Γάλλων, ήρθαν σε χρονικά σημεία που δεν μπορούσαν οι αντίπαλοι τους, όχι να τους απειλούσαν αλλά ούτε να κερδίσουν μέτρα.

ΤΟ ΚΑΚΟ ΤΟΥΡΝΟΥΑ ΤΟΥ ΜΙΛΕΡ

Το περίεργο παντός του πρώτου ημιχρόνου ήταν πως ενώ το κενό είχε βρεθεί, οι Γερμανοί τακτικά είχαν βρει τρόπους για να πάρουν υπεροχή, παρόλα αυτά όμως τις ευκαιρίες που τους έδινε ο αγώνας δεν τις έβγαλαν.

Τώρα που το τουρνουά ολοκληρώθηκε για τους Γερμανούς και μπορεί να γίνει αξιολόγηση, είναι δεδομένο πως οι Γερμανοί προδόθηκαν από τον Μίλερ. Δεν βρέθηκε σε καλή κατάσταση στο τουρνουά, έμοιαζε σαν να έχασε το φονικό του ένστικτο στο τελείωμα και αποδείχθηκε τεράστια απώλεια ο τραυματισμός του Γκόμεθ στο παιχνίδι με τους Γάλλους.

Ο Ντεσάμπ είναι θριαμβευτής και εκ του αποτελέσματος μπορεί να υποστηρίζει πως δικαιώθηκε που θυσίασε έναν χαφ και περιόρισε τις κινήσεις του Πογκμπά για να ελευθερώσει τον Γκριεζμάν. Ο Γκριεζμάν βρήκε τις φάσεις που του είχε ετοιμάσει ο Ντεσάμπ και έκρινε τον αγώνα.

Στην πράξη πάντως, στο πρώτο ημίχρονο φαινόταν πως η επιλογή του να πάει σε 4-4-2 κράταγε υπερβολικά χαμηλά τον Πογμπά, τον είχε εκτός αγώνα, στερούσε την δυνατότητα στους Γάλλους να έχουν πιο ψηλά αναχαίτιση, προσέφεραν εύκολα μέτρα και κατοχή στους Γερμανούς και κράτησαν την ομάδα του σε παθητικό ρόλο.

Ο Ντεσάμπ πήρε την απόφαση να δώσει στον Γκριεζμάν τον ρόλο που του έχει ο Σιμεόνε στην Ατλέτικο, πήγε με την λογική πως καμία ομάδα δεν είναι τόσο καλή σε επίπεδο Εθνικής για να τον κερδίσει, έχοντας τον ρόλο του αφεντικού και εκ του αποτελέσματος, όχι βάσει εικόνας πρώτου ημιχρόνου, μπορεί να νιώθει δικαιωμένος.

Τεράστιο τακτικά παιχνίδι από τον Πογκμπά

Όλα τα φώτα πάνε -και δικαιολογημένα- στον Γκρειζμάν, ο Πογμπά όμως έκανε ένα τεράστιο παιχνίδι τακτικής και ουσία. Ο Ντεσάμπ του είχε έναν πολύ δύσκολο ρόλο, πολύ χαμηλά δίπλα στον Ματουιντί. Ήταν υποχρεωμένος να κρατά την θέση του και πρακτικά να λειτουργεί αυτός σαν 6άρι καθώς ο Ματουιντί μπάταρε συνέχεια για να καλύπτει τον Εβρά.

Σε αυτό το κομμάτι τα πήγε υπέροχα, είχε σημαντικές αμυντικές επεμβάσεις στην κάλυψη των Ουτιντί, Κονσιελνί. Παρότι ο τακτικός του ρόλος τον κράταγε χαμηλά και δεν του προσέφερε ελευθερίες κατάφερε να είναι πρωταγωνιστής και στα δύο τέρματα των Γάλλων.

Το πέναλτι ήταν καθαρή ατομική ευθύνη του Σβάινσταϊγκερ, αλλά ο Πογκμπά είναι αυτός που πηδάει μαζί του για κεφαλιά και είχε συμμετοχή και το δεύτερο γκολ, είναι από δική του πίεση ψηλά, άδειασμα στον Μουστάφι και εντυπωσιακή δημιουργία.

ΤΩΡΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ

Τώρα έρχονται τα δύσκολα για τους Γάλλους. Το αποψινό παιχνίδι με τους Πορτογάλους είναι πολύ περίεργο για την ομάδα του Ντεσάμπ. Έχει γίνει φανερό σε όλη την διάρκεια του τουρνουά, πως οι Γάλλοι θέλουν χώρους. Ακόμα και σε παιχνίδια με αδύναμες ομάδες, προσπάθησαν κατά διαστήματα να πάρουν παθητικό ρόλο, να αφήσουν μπάλα για να δημιουργηθούν κενά μέτρα.

Το πρόβλημα που θα πρέπει να λύσουν στον αποψινό τελικό είναι ότι η Πορτογαλία ελεύθερα μέτρα δεν αφήνει. Μπορεί η ομάδα του Σάντος να μην είναι η καλύτερη στο να ανοίγει άμυνες, ο τρόπος όμως που καταφέρνει να ελέγχει τον ρυθμό και να μην απειλείται στα νοκ άουτ είναι εντυπωσιακός. Φαντάζει αδύνατον, να πάρεις μέτρα από τους Πορτογάλους, ή να δημιουργήσεις κενό διάδρομο.

Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς θα αντιμετωπίσουν το συγκεκριμένο παιχνίδι οι δύο προπονητές. Τον πιο δύσκολο ρόλο βέβαια τον έχει ο Ντεσάμπ που ξαναπαίρνει τον ρόλο του φαβορί. Το παιχνίδι με τους Γερμανούς το χειρίστηκε από την ημέρα που έγινε γνωστός ο αντίπαλος των Γάλλων στα ημιτελικά, απελευθερώνοντας την ομάδα του και δίνοντας τον τίτλο του φαβορί και το πρέπει στον αντίπαλο.

ΤΕΛΙΚΟΣ ΤΗΣ ΥΠΟΜΟΝΗΣ

Από την στιγμή που οι Γάλλοι παίζουν τελικό στο σπίτι τους με όχι κάποιο παραδοσιακά μεγαθήριο αλλά με τους Πορτογάλους έχουν την πίεση. Φαντάζομαι όμως πως θα πάμε σε αγώνα υπομονής.

Κατοχή για την κατοχή, χωρίς κανένα ρίσκο, περιμένοντας και οι δύο το λάθος του αντιπάλου. Θα πάει μακριά, χρειάζεται υπομονή ακόμα και για να παρακολουθήσεις το συγκεκριμένο παιχνίδι. Ο τελικός θα πάει πολύ στην τακτική και θα μοιάζει σαν μία παρτίδα σκάκι, που οι δύο μονομάχοι θα ζητάνε από τον αντίπαλο να σκεφτεί επιθετικά για να τον χτυπήσουν.

News 24/7

24MEDIA NETWORK