Γιατί θα είναι επιτυχία για την ΑΕΚ η πρόσληψη Μοντανιέ

Η ΑΕΚ για δεύτερη συνεχόμενη φορά προσπαθεί να πάρει προπονητή από τα μεγάλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Θέλω να ξεκινήσω το κείμενο για τον Μοντανιέ γράφοντας πως ποτέ δεν ξέρεις και αν θα σου βγει η όχι ένας προπονητής αν θα ταιριάξει με την ομάδα. Η συμφωνία μαζί του πάντως θα αποτελέσει επιτυχία του συλλόγου και δείγμα πως θέλει να ανέβει επίπεδο και να πετύχει σημαντικούς στόχους.

Ο Μοντανιέ είναι ένας προπονητής που μπορεί εύκολα να βρει καλή δουλειά στο πρωτάθλημα της Ισπανίας και της Γαλλίας.

Για τη συνολική καριέρα του Μοντανιέ έχουν γραφτεί πολλά κείμενα. Αλλά όπως συμβαίνει συνήθως είναι ωραιοποιημένα. Έχει πλάκα που με ελάχιστες εξαιρέσεις, όταν παρουσιάζεται ένας προπονητής, οι αρθρογραφίες που γίνονται και οι πληροφορίες που ερχόνται σε κάνουν αν δεν τον γνωρίζεις να πιστεύεις πως είναι ο μάγος της μπάλας. Εύλογα καταλαβαίνει κανείς πως αν ήταν έτσι τα πράγματα, ο Μοντανιέ δεν θα έπαιρνε το αεροπλάνο για να έρθει στα 51 του χρόνια στην Ελλάδα.

Το θαύμα της Μπουλόν

Πρόκειται για έναν προπονητή που έχει κάνει τέσσερις δουλειές σαν πρώτος, με τις τρεις να είναι κάτι παραπάνω από υπέροχες. Η καριέρα του Μοντανιέ από το 2004 που ανέλαβε την Μπουλόν μέχρι το καλοκαίρι του 2013 ήταν στρωμένη από επιτυχίες. Το θαύμα της Μπουλόν, που από την Λιγκ 4 που την ανέλαβε, κατάφερε και την ανέβασε το 2009 στο Σαμπιονά. Άφησε την Μπουλόν χωρίς να κάτσει μαζί της στο Σαμπιονά καθώς πίστεψε πως ολοκλήρωσε το έργο του και ανέλαβε τη Βαλανσιέν.

ΔΥΟ ΗΡΕΜΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗ ΒΑΛΕΝΣΙΕΝ

Απόφαση που του βγήκε, καθώς στην Βαλανσιέν έφτιαξε το όνομα του και πέρασε δύο ήρεμα χρόνια, χωρίς πίεση. Ο Μοντανιέ εφάρμοσε καθαρό 4-3-3 με τρία καθαρά αμυντικά χαφ και δημιούργησε μία ομάδα που μπορούσε να παίξει ποδόσφαιρο στην κόντρα και να είναι ανταγωνιστική. Ξεκίνησε την καριέρα του στην Βαλανσιέν με 3 ήττες, όμως την 4η αγωνιστική κέρδισε στην Τουλούζ με 0-1 και στη συνέχεια η σεζόν πήγε ιδανικά. Την 16η αγωνιστική μάλιστα η Βαλανσιέν κέρδισε στην έδρα της, την Μονακό με 3-1 και έφθασε την 5η θέση.

Ήρθε ένα ντεφορμάρισμα στη συνέχεια για να ολοκληρώσει την πρώτη του χρονιά ο Μοντανιέ ως προπονητής ομάδας πρώτης κατηγορίας, στην 10η θέση με 52 βαθμούς. Στα ίδια επίπεδα κυμάνθηκε και η δεύτερη του σεζόν στη Βαλλανσιέν. Είχε δημιουργηθεί άλλωστε μία σκληρή ομάδα, που ήξερε να αμύνεται και τερματίστε εύκολα στην 12η θέση με 48 βαθμούς, χωρίς να κινδυνέψει με υποβιβασμό, ενώ έφτασε στους 4 του Λιγκ Κάπ, όπου και αποκλείστηκε από την Παρί.

Ο Μοντανιέ κατάλαβε πως έχει ταβάνι στην Βαλανσιέν, πως κατάφερε δύο σεζόν κρατώντας την στο Σαμπιονά χωρίς καν να μπει θέμα παραμονής της το μέγιστο. Δικαιώθηκε καθώς στη συνέχεια η Βαλανσιέν έγινε μία ομάδα που πάλευε μέχρι τέλους για την παραμονή και τη σεζόν 2013-14 υποβιβάστηκε και ακόμα και σήμερα βρίσκεται στη δεύτερη κατηγορία.

Πήγε στην Σοσιεδάδ, που ο σύλλογος έχει παράδοση στο να πηγαίνει σε ψαγμένες λύσεις από το εξωτερικό. Γι' αυτήν την επιλογή, ο Μοντανιέ αλλά και ο σύλλογος δικαιώθηκαν απόλυτα.

ΚΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΠΟΛΥΣΗ ΣΤΗ ΣΟΣΙΕΔΑΔ

Δεν ήταν βέβαια όλα εύκολα. Η καλή χρονιά, ήταν η δεύτερη. Την πρώτη σεζόν του ταλαιπωρήθηκε και έφθασε κοντά στο να βιώσει για πρώτη φορά στην καριέρα του την απόλυση. Δεν ξεκίνησε καλά η συνεργασία του με την Σοσιεδάδ. Την πρώτη του σεζόν είχε 9 βαθμούς σε 13 αγωνιστικές και δεν μπορούσε να βρει τρόπο να εκμεταλλευτεί το ποιοτικό ρόστερ που είχε στα χέρια του. Μετρούσε από της 26 Σεπτεμβρίου μέχρι και της 6 Νοεμβρίου που χάνει με 4-0 από την Βαγιεκάνο, 6 ήττες και 1 ισοπαλία σε 7 συνεχόμενα παιχνίδια.

Βρίσκεται υπό πίεση και τα δημοσιεύματα θέλουν να παίζει με την Εσπανιόλ στης 20 Νοεμβρίου το κεφάλι του. Η Σοσιεδάδ βρισκόταν στην τελευταία θέση και όλα έδειχνα πως μόνο με νίκη θα παρέμενε ο Μοντανιέ. Το τελικό αποτέλεσμα ήταν 0-0 αλλά η Σοσιεδάδ δεν κέρδισε γιατί ο Γιορέντε έχασε απίστευτες ευκαιρίες και είχε δύο δοκάρια. Δίνεται στο Μοντανιέ το δικαίωμα να συνεχίσει, πετυχαίνει την επόμενη αγωνιστική διπλό στην Μπέτις, με 3-2 με γκολ του στόπερ Μαρτίνες στις καθυστερήσεις και αρχίζει ένα εντυπωσιακό σερί καλών παιχνιδιών, με αποκορύφωμα το διπλό στο Μεστάγια 0-1, με τυχερό γκολ του Γκρειζμάν. Το αήττητο σερί έφτασε στις 7 αγωνιστικές έβγαλε τη Σοσιεδάδ από οποιοδήποτε φόβο για υποβιβασμό, συνδυάστηκε με ελκυστικό ποδόσφαιρο και με τον Γκριεζμάν να ξεπετάγεται και να δείχνει πως πρόκειται για ποδοσφαιριστή που θα φέρει πολύ χρήμα στην Σοσιεδάδ και θα μας απασχολήσει.

Ο Μοντανιέ την πρώτη σεζόν του δεν εντυπωσίασε με την παρουσία του, έβγαλε την Σοσιεδάδ στην 12η θέση και είχε ταπεινωτικό αποκλεισμό στους 16 του Κυπέλλου, χάνοντας στη Μαγιόρκα με 6-1, ενώ είχε κερδίσει στο πρώτο εντός με 2-0.

ΟΙ ΤΑΚΤΙΚΕΣ

Την πρώτη χρονιά του έπαιξε με 4-3-3 και εφάρμοσε και το 4-2-3-1. Είχε τρεις πολύ ποιοτικούς παίκτες, Γκριεζμάν, Βέλα, Πριέτο, που μπορούσαν να παίξουν πίσω από τον στράικερ Αγκιρέτσε, αλλά και με τον Βέλα να παίρνει χρόνο σαν ψεύτικο 9άρι, όταν η επιλογή ήταν 4-3-3 σε σχηματισμό, ικανό να παίξει καλά την αντεπίθεση.

Το όπλο της Σοσιεδάδ, που την επόμενη σαιζόν την ανέβασε επίπεδο, ήταν πως μπορούσε να βγάλει σκληράδα και να παίξει στην κόντρα, αλλά και να παίξει ελκυστικό ποδόσφαιρο και να ανοίξει άμυνες. Ένα χαρακτηριστικό της φιλοσοφίας Μοντανιέ το έχουν πολλοί Γάλλοι προπονητές και θα το δούμε και στην ΆΕΚ, είναι πως η επιθετική τριάδα ή τετράδα δεν μένει σταθερή.

Οι Πριέτο, Γκριεζμάν, Βέλα άλλαζαν συνεχώς θέσεις μεταξύ τους κάτι που και τους ελευθέρωνε και κούραζε τις αντίπαλες άμυνες.

Η Σοσιεδάδ την πρώτη σεζόν Μοντανιέ έπαιξε αρκετά με 4-3-3, τη δεύτερη η επιτυχία ήρθε με 4-2-3-1.

ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΝΟΕΜΒΡΙΟ

Εδώ θέλω να σημειώσω, κάτι το οποίο συνέβη σε αρκετές δουλειές του Μοντανιέ και μπορεί να παίζει ρόλο ο συνολικός τρόπος που δουλεύει.

Και τη δεύτερη χρονιά στη Σοσιεδάδ, άργησε να πάρει μπρος η ομάδα. Για δεύτερη συνεχόμενη σεζόν στο ξεκίνημα υπήρχαν μουρμούρες και άσχημα αποτελέσματα. Η Εσπανιόλ μάλλον ήταν το γούρι του Μοντανιέ, καθώς ξανά το θετικό σερί άρχισε, όταν έχασε στο γήπεδο του από την Εσπανιόλ με 1-0 στις 10 Νοεμβρίου. Μέχρι τότε μετρούσε μόλις 10 βαθμούς σε 10 αγωνιστικές και η Σοσιεδάδ, με ένα ποιοτικό ρόστερ, ήταν στην 17η θέση. Ξανά γκρίνιες, ξανά πίεση για τη θέση του. Διάβαζα τα αφιερώματα αυτές της ημέρες και τα έγραφαν όλα τόσο ωραιοποιημένα, στην πραγματικότητα όμως πέρασε από πολλά κύματα στην Σοσιεδάδ και πάλεψε πολύ για να πετύχει και να πείσει για την αξία του.

Και τις δύο σεζόν έφτασε κοντά στο φάσμα της απόλυσης και κατάφερε ισάριθμες φορές να μεταμορφώνει την ομάδα του από τα μέσα Νοεμβρίου και μετά.

Η Σοσιεδάδ κάνει την αρχή με διπλό στην Μάλαγα 2-1 με γκολ του Βέλα και του Πριέτο, στη συνέχεια κερδίζει 4-0 την Βαγιεκάνο, ξανά το αήττητο σερί είναι 7 αγωνιστικές, ξανά περνάει με διπλό από το Μεστάγια σε αυτό το διάστημα, αλλά αυτή τη φορά με το εμφατικό 5-2.

ΤΕΤΑΡΤΗ ΜΕ ΕΛΚΥΣΤΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ Η ΣΟΣΙΕΔΑΔ

Τη δεύτερη σεζόν από ένα σημείο και μετά ο Μοντανιέ έχει εμπιστοσύνη στο ρόστερ του και το αφήνει να παίξει. Πάει σε ένα επιθετικό 4-2-3-1 πετυχαίνει η ομάδα του νίκες με μεγάλα σκορ, 5-2 στο Μεστάγια, 4-1 στον Σαμ Μαμές, 3-2 την Μπαρτσελόνα, 4-2 εντός την Βαλένθια, έρχεται 3-3 με την Ρεάλ κερδίζει 2-1 στο "Σάντσεθ Πιθχουάν" και πολλά άλλα μεγάλα αποτελέσματα, τα όποια έχουν συνδυαστεί με πολύ όμορφο και επιθετικό ποδόσφαιρο.

Την Σοσιεδαδ του Μοντανιέ, από τα μέσα Νοέμβρη του 2012, μέχρι και το τέλος της σεζόν χαιρόσουν να την βλέπεις. Ο Μοντανιέ αφήνει το 4-3-3 και τους αμυντικογενείς μέσους δημιουργεί με τους Ιγιαραμέντι, Μαρκέλ Βεργκάρα ένα δίδυμο αμυντικών χαφ και παίζει μόνιμα πλέον με τους Πριέτο, Βέλα, Γκριεζμάν πίσω από τον Αγκιρέτσε, με μία παραλλαγή σε σχέση με την προηγούμενη σεζόν. Ο Πριέτο να παίζει κυρίως σαν δημιουργός πίσω από τον Αγκιρέτσε και να αλλάζει συνεχώς θέσεις με τον Γκριεζμάν και ο Βέλα να ξεκινά από τα δεξιά και να παίζει περισσότερο σαν δεύτερος φορ.

Όλα αυτά σε μία ομάδα που έπαιζε αυτοματοποιημένα γρήγορα, με κατοχή, αλλά και με αντεπιθέσεις. Ο Μοντανιέ, από ένα σημείο και μετά άφησε πολλές ελευθερίες και συχνές αλλαγές ρόλων μέσα στο παιχνίδι. Βγάζει την Σοσιεδάδ στην 4η θέση, στέλνοντας την στα πλέι οφ του Τσάμπιονς Λιγκ, έχοντας πετύχει 70 τέρματα.

ΗΤΑΝ ΚΑΥΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΟΥ 2013

Φτάσαμε λοιπόν στο πικ της καριέρας του. Το καλοκαίρι του 2013 ο Μοντανιέ έχει πίσω του ένα βιογραφικό με μόνο επιτυχημένες δουλειές και η λογική έλεγε πως, βρισκόμενος στα 48 του χρόνια, θα επέλεγε να κάνει ένα μεγάλο βήμα. Ο ίδιος είχε τη σπάνια τύχη για προπονητής να αποφασίζει από το 2004 μέχρι και το 2013 μόνος του, το πότε θα αποχωρήσει από την ομάδα που δούλευε και διάλεγε τη στιγμή που πίστευε πως δεν έχει να προσφέρει κάτι περισσότερο. Το 2013 ο Μοντανιέ ήταν ένα από τα πιο ελκυστικά ονόματα στην αγορά, μπορούσε να πάρει πολύ καλή δουλειά και ήταν έκπληξη που αποφάσισε να αναλάβει την Ρεν και τεράστια επιτυχία του συλλόγου που κατάφερε να τον φέρει εκείνο το καλοκαίρι.

Η Ρεν είναι μία παράξενη ομάδα, ο ιδιοκτήτης της και συλλέκτης έργων τέχνης, Φρανσουά Πινό, έχει πολύ χρήμα, (ο γιος του είναι ο σύζυγος της Σάλμα Χαγιέκ) αλλά δεν το χαλάει για να κάνει μεγάλη τη Ρεν. Στην ομάδα της Βρετάνης πιστεύουν πολύ στις Ακαδημίες τους. Πίστευαν πως έχουν μία μαγιά πίσω τους, ικανή με έναν προπονητή που όπου πάει πετυχαίνει και ξέρει να αναδεικνύει νεαρούς, να δημιουργήσουν κάτι πραγματικά σπουδαίο.

Η απόλυτη αποτυχία του Μοντανιέ

Εδώ μπορείτε να καταλάβετε το λόγο που ο Μοντανιέ που στα 48 του το 2013 ήταν ένα από τα πιο ελκυστικά ονόματα της ευρωπαϊκής αγοράς, σήμερα μιλάει με την ΑΕΚ. Όποιος ασχολείται με το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, όσα προανέφερα πάνω-κάτω τα γνωρίζει. Αυτό που είδα πως έχει κρυφτεί, μπορεί από άγνοια, είναι τα 2,5 χρόνια στην Ρεν. Μιλάμε για καταστροφή, για την απόλυτη αποτυχία.

Η Ρεν του Μοντανιέ έπαιξε άθλιο ποδόσφαιρο. Χωρίς ταυτότητα, δίχως αρχή και τέλος. Κάπως έσωσε στο τέλος την υστεροφημία του, έχοντας ως επιχείρημα πως τουλάχιστον έβγαλε το νεαρό Ντεμπελέ και επέτρεψε στη διοίκηση να βάλει λεφτά στο ταμείο της πουλώντας τον πρόσφατα στην Ντορτμουντ. Η αλήθεια όμως είναι πως η εικόνα της ομάδας που ξεκίνησε μαζί της τρεις σεζόν ήταν απελπιστικά άσχημη. Τα παιχνίδια της Ρεν δεν βλεπόντουσαν.

ΤΟ ΑΛΛΟΘΙ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΣΕΖΟΝ

Την πρώτη σαιζόν του είχε την ατυχία να του πάθει χιαστούς στις 29 Σεπτεμβρίου, στην αρχή δηλαδή, ο Αλεσαντρινί, το μεγάλο όνομα της Ρεν, ο άνθρωπός που είχε σκοπό να του δώσει ο Μοντανιέ αντίστοιχο ρόλο με αυτό του Γκριεζμάν και στο Σαμπιονά τον έβλεπαν σαν τον νέο Αζαρ.

Η Ρεν ξεκίνησε τη σεζόν με 4-2-3-1, κινδύνευε όμως με υποβιβασμό και τέλειωσε τη χρονιά με 4-5-1 για να πάρει αποτελέσματα. Παρότι ήταν απόλυτα απογοητευτική η πρώτη του χρονιά και μέχρι την 35η αγωνιστική ήταν στην 15η θέση και κινδύνευε, την έβγαλε τη χρονιά χωρίς εντάσεις. Κράτησε την ομάδα το γεγονός πως υπήρχε η προοπτική κατάκτησης του Κυπέλλου, η Ρεν έφτασε μέχρι τον τελικό όπου έχασε δίκαια και εύκολα με 2-0, όχι από κανένα μεγάλο όνομα, αλλά από την Γκινγκάμπ.

Η φιλόδοξη Ρεν τερμάτισε τη σεζόν 12η, με 46 μόλις γκολ σε 38 αγώνες, υπήρχε όμως το άλλοθι της πρώτης χρονιάς και του τραυματισμού που ήταν ένα σοκ για την ομάδα του Αλεσαντρινί.

ΜΟΝΙΜΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΝΤΟΣ ΕΔΡΑΣ

Αυτό που ενοχλούσε πάντως και έγινε και πιο εμφατικό στη συνέχεια ήταν πως ο Μοντανιέ δεν κατάφερε να δημιουργήσει ομάδα που να παίζει στοιχειώδες κυριαρχικό ποδόσφαιρο. Αποδεικνύεται και από το γεγονός πως ποτέ δεν κατάφερε να εκμεταλλευτεί την έδρα του. Την πρώτη σεζόν του είχε ρεκόρ 5-7-6 στις εντός έδρας αναμετρήσεις.

Τη δεύτερη σεζόν το ποδόσφαιρο που έπαιζε η Ρεν συνέχιζε να είναι βαρετό. Συνολικά πέτυχε η ομάδα του Μοντανιέ μόλις 35 γκολ σε 38 αναμετρήσεις, η τέταρτη χειρότερη συγκομιδή τερμάτων στο πρωτάθλημα. Ο συντελεστής τερμάτων ήταν 35-42. Δεν κινδύνεψε, δεν διεκδίκησε τίποτα πήρε από την αρχή μία θέση στα μέσα της βαθμολογίας και έβγαλε μία δεύτερη βαρετή χρονιά με πολύ κακό ποδόσφαιρο, τερματίζοντας τελικά στην 9η θέση.

Δεν υπήρχε τίποτα πιο βαρετό από το να ξοδέψεις δύο ώρες κάποιος για να δει την Ρεν του Μοντανιέ να παίζει ποδόσφαιρο. Τη δεύτερη σεζόν έχασε τον κόσμο, ο ιδιοκτήτης της ομάδας όμως είχε βασίσει πολλά στο πρότζεκτ Μοντανιέ και τον στήριζε. Τις δύο πρώτες χρονιές παρότι δεν πέτυχε τίποτα και δεν δημιούργησε ομάδα με ταυτότητα δεν υπήρχε ποτέ θέμα απομάκρυνσής του.

ΜΕ 5-4-1 ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΧΡΟΝΙΑ

Η τελευταία του χρονιά ξεκίνησε καλά. Ο Μοντανιέ έπαιξε για μεγάλο διάστημα με 3 στόπερ. Και μην φανταστείτε κανένα επιθετικογενή 3-4-3, αλλά καθαρό σφιχτό 5-4-1 με τον Τζιοβάνι Σιό μόνο του να παλεύει μπροστά. Η σεζόν άρχισε με ήττα στην Μπαστιά, στη συνέχεια ήρθαν 4 συνεχόμενες νίκες με ανταρτοπόλεμο. Φαινόταν πως δεν θα συνεχιστεί η καλή πορεία. Ακολούθησαν 4 συνεχόμενα 1-1 μέχρι να έρθει ο εντός έδρας διασυρμός από τη Νις με 4-1.

Ήταν η 3η σεζόν Μοντανιέ και η άθλια εικόνα της ομάδας δεν μπορούσε να δικαιολογηθεί. Ακολούθησαν 7 παιχνίδια χωρίς νίκη μέχρι να κερδίσει στο τοπικό ντέρμπι με 2-0 την Ανζέ. Την εβδομάδα πριν από το παιχνίδι με την Ανζέ, οι οπαδοί της Ρεν, για να ασκήσουν πίεση προς την ιδιοκτησία της ομάδας, μάζευαν υπογραφές για την απόλυση του Γάλλου τεχνικού.

Η διοίκηση δεν ήθελε να τον απολύσει, αλλά του άσκησε πίεση φέρνοντας τον έμπειρο προπονητή Κουρμπίς και δίνοντας του το ρόλο του τεχνικού διευθυντή. Με αυτόν τον τρόπο έκανε σαφές στον Μοντανιέ τη δυσαρέσκεια της, του πήρε αρμοδιότητες, αλλά και ετοίμασε την επόμενη ημέρα.

Το διπλό στην Ανζέ, κάπως του έδωσε χρόνο, αλλά υπήρξαν ακόμη 5 παιχνίδια, χωρίς νίκη μέχρι να κάνει διπλό στην Γκινγκάμπ, με 0-2 με γκολ και ασίστ του πιτσιρικά Ντεμπελέ.

ΝΤΕΜΠΕΛΕ, ΤΟ ΜΟΝΟ ΘΕΤΙΚΟ

Ο Ντεμπελέ είναι το μοναδικό πράγμα που μπορεί να καυχιέται ο Μοντανιέ για τη δουλειά τους στη Βρετάνη. Τον πέταξε στα βαθιά και παραλίγο να του σώσει τη δουλειά. Η παρουσία του Ντεμπελέ έδωσε αρχικά μία δυναμική και το δικαίωμα στον Μοντανιέ να αλλάξει το 5-4-1 σε 4-4-2 χρησιμοποιώντας τον Ντεμπελέ ως παρτενέρ του Σιό. Ακολούθησε το εντός έδρας 2-2 με την Λοριάν, η νίκη με 4-2 επί της Τρουά, σε όλα αυτά τα παιχνίδια ο Ντεμπελέ δικαίωνε τον προπονητή του.

Όμως ο Μοντανιέ είχε τη Ρεν χωρίς εντός έδρας νίκη από τις 15 Αυγούστου, όταν σε παιχνίδι για την 2η αγωνιστική κέρδισε με 1-0 την Μονπελιέ. Ο κόσμος έβραζε και με το που αποκλείστηκε στο Κύπελλο χάνοντας ξανά στο γήπεδο του από την Μπουργκ που βρίσκετε στην Λιγκ 2, ξέσπασε και οδήγησε τον Μοντανιέ στην έξοδο, με τον Κουρμπίς να παίρνει την θέση του και να αναλαμβάνει την ομάδα.

Δεν είναι Στραματσιόνι

Ήταν πολύ μέτρια η δουλειά του Μοντανιέ στην Ρεν και αυτός είναι και ο λόγος που δίνει το δικαίωμα στην ΑΕΚ να μιλά μαζί του. Όμως το 99% των προπονητών με μεγάλο βιογραφικό έχουν και κάποια άσχημη δουλειά. Εδώ ο Μουρίνιο τα έκανε σαλάτα στην Τσέλσι. Η ΑΕΚ, αν συμφωνήσει μαζί του, δεν θα φέρει Στραματσιόνι, αλλά έναν προπονητή που θα μπορούσε να βρει ακόμα καλή δουλειά σε Ισπανία και Γαλλία, που από το 2004 μέχρι του καλοκαίρι του 2013, είχε μόνο επιτυχημένες συνεργασίες και συνολικά πέτυχε στις Μπουλόν, Βαλανσιέν, Σοσιεδάδ και απέτυχε με κρότο στην τελευταία του δουλειά στη Ρέν.

Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΟΥ

Η ΑΕΚ, αν τελικά συμφωνήσει με τον Μοντανιέ, θα αποκτήσει έναν σοβαρό προπονητή, που ξέρει να διακρίνει το ταλέντο, να δίνει ευκαιρίες και να το αναδεικνύει. Έχει μάθει να δουλεύει με γρήγορους ποδοσφαιριστές στα άκρα της επίθεσης που μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Είναι δεδομένο πως θα ψάξει εκεί για τέτοιου είδους ποδοσφαιριστή. Θέλει το 6άρι του να είναι ψηλός, να κρατά τη θέση του και να είναι άψογος τακτικά, οπότε αν δεν αποκτήσει κάποιον για αυτό το ρόλο με το ρόστερ που έχει σήμερα η ΑΕΚ στο ποδόσφαιρο του Μοντανιέ 6άρι είναι ο Γιόχανσον και εσωτερικός ο Σιμόες.

Στην καριέρα του δεν είναι δογματικός, έχει παίξει όλα τα συστήματα και όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά ψάχνεται και αλλάζει. Τα αγαπημένα του πάντως είναι το καθαρό 4-3-3 και όταν η ομάδα του βρίσκει ρυθμό την αφήνει να λειτουργεί με το 4-2-3-1. Αν υπάρχει πίεση και δεν πάνε καλά τα πράγματα, δοκιμάζει σχήματα για να κλέψει αποτελέσματα και να κερδίσει χρόνο.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Νέος κύκλος συζητήσεων ΑΕΚ-Μοντανιέ