Η ΑΕΚ έτοιμη για πρωταθλήτρια χειμώνα, ο Παναθηναϊκός αναζητά... τσάτσους

Μετά τη νίκη επί του Λεβαδειακού, η ΑΕΚ είναι έτοιμη να κατακτήσει τον τίτλο της πρωταθλήτριας χειμώνα, την ίδια ώρα που στον Παναθηναϊκό "τρώνε" τις σάρκες τους. Βίοι αντίθετοι για τις δύο ομάδες στο εφετινό πρωτάθλημα και πλέον τελείως διαφορετικοί στόχοι. Σχολιάζει ο Τσάρλυ.

Η ΑΕΚ έτοιμη για πρωταθλήτρια χειμώνα, ο Παναθηναϊκός αναζητά... τσάτσους

Έπρεπε να φτάσουμε στη 13η αγωνιστική για να νικήσουν και οι τρεις διεκδικητές του τίτλου. Η AEK έφυγε με διπλό από τη Λιβαδειά στο τελευταίο εκτός έδρας παιχνίδι πρωταθλήματος και δημιούργησε τις προϋποθέσεις να κάνει γιορτές στην κορυφή του μετά από πολλά χρόνια. Τα επόμενα δύο παιχνίδια που ολοκληρώνουν τον πρώτο γύρο είναι στο ΟΑΚΑ με Κέρκυρα και Απόλλωνα, στο φετινό πρωτάθλημα σίγουρο "τρίποντο" δεν υπάρχει, αλλά θα πρέπει να γίνει ένα μεγάλο λάθος για να μην πάρει τον άτυπο τίτλου του πρωταθλητή χειμώνα η Ένωση.

ΑΜΥΝΤΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ

Το διπλό στην Λιβαδειά ήρθε μέσα από πολύ σοβαρή αντιμετώπιση του παιχνιδιού. Ο Μανόλο Χιμένεθ χρησιμοποίησε ενδεκάδα Γιουρόπα Λιγκ. Το σχήμα με τον Μπακάκη αριστερό μπακ, το καλό δίδυμο που έχει απομείνει στον άξονα των Σιμόες, Γαλανόπουλου, πλάτος από Γκάλο, Λόπες και τριάδα με πολλές ελευθερίες των ποιοτικών Αραούχο, Λιβάγια, Χριστοδουλόπουλου.

Η ΑΕΚ, μέσα από την καλή της αμυντική λειτουργία της, δημιούργησε τις προϋποθέσεις για να νικήσει εύκολα. Είχε ασφάλεια με την αμυντική τριάδα και κεντρικούς χαφ τους γρήγορους Σιμόες, Γαλανόπολου και κατάφερνε με μεγάλη ευκολία και αρκετά ψηλά να σταματά τις επιθέσεις των παικτών του Ανιγκό και να ξανακερδίζει με μεγάλη ευκολία την κατοχή.

Στο πρώτο ημίχρονο η ΑΕΚ δεν είχε ανοίξει το σκορ, αλλά η κατοχή μπάλας στο 66% και η ανύπαρκτη απειλή από πλευράς Λεβαδιακού ήταν τα στοιχεία που έδειχναν πως θα φέρουν το διπλό.

ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΝΙΚΗΣ

Είχε δημιουργηθεί ένα πολύ εύκολα διαχειρίσιμο παιχνίδι για τους αμυντικούς της ΑΕΚ και το μόνο που χρειαζόταν για να κατακτηθεί η νίκη ήταν να συνεργαστούν μία φορά σωστά δύο εκ των Χριστοδουλόπουλου - Λιβάγια - Αραούχο.

Η ΑΕΚ έφτανε πολύ εύκολα έξω από την περιοχή του Λεβαδιακού και χάλασε επιθέσεις από μία συνηθισμένη για την φετινή ομάδα βιασύνη που υπάρχει στην τελική επιλογή.

Η καλή συνεργασία ήρθε στο 52ο λεπτό από όμορφη συνεργασία των Αραούχο - Λιβάγια και μέσα από μια ποιοτική δημιουργία και εκτέλεση ήρθε το γκολ που ουσιαστικά έκανε εύκολη τη δουλειά της ΑΕΚ.

Ο Λεβαδιακός, χωρίς τον Μπραντάο δεν έχει τρόπο να επιτεθεί, δεν δείχνει και εκπαιδευμένος να πάρει μέτρα και να επιτεθεί. Μετά το τέρμα του Αραούχο, η ΑΕΚ βρήκε εύκολα χώρους και θα μπορούσε να νικήσει με πολύ μεγαλύτερο σκορ.

ΕΧΕΙ ΣΤΗ ΒΙΕΝΝΗ ΜΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ

Έχοντας καλή ψυχολογία, φτιάχνοντας και την αυτοπεποίθηση του Αραούχο κάτι που στη συνέχεια μπορεί να αποδειχτεί πολύτιμο η ΑΕΚ διατηρήθηκε στην κορυφή, πάει για πρωταθλήτρια χειμώνα, αλλά έχει την Πέμπτη να κάνει μία δουλειά.

Να πάει στην Βιέννη και να υπερασπιστεί κάτι που της ανήκει. Έχει χύσει πολύ ιδρώτα για να πάει στους 32 του Γιουρόπα, έχει κάνει καλύτερη διοργάνωση από την Αούστρια και αυτή η πρόκριση τής αξίζει. Θα βάλει σφραγίδα σε σημαντικές βραδιές, θ' αποκτήσουν την αξία που τους αναλογεί αποτελέσματα όπως οι ισοπαλίες με την Μίλαν, το διπλό στην Κροατία, αλλά και οι μάχες που δόθηκαν να μην χαθούν τα εντός έδρας παιχνίδια με την Αούστρια και τη Ριέκα.

Μέσα από τέτοιες επιτυχίες μεγαλώνουν οι σύλλογοι, αλλά αν έρθει, τότε η διοίκηση θα πρέπει να φροντίσει να γεμίσει το ρόστερ. Ο Χιμένεθ ζήτησε τέσσερις μεταγραφές για να μπορέσει η ΑΕΚ να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία της να κατακτήσει το φετινό τίτλο και να μην αποτελέσει μπούμερανγκ το να συνεχίσει στη νοκ άουτ φάση του Γιουρόπα. Φυσικά έχουμε καιρό για αυτές τις συζητήσεις, προέχει η μάχη της Βιέννης.

ΑΛΛΑΞΕ Η ΕΠΟΧΗ

Σκληρό απόγευμα για τον Παναθηναϊκό αυτό που βίωσε με τον Πανιώνιο. Η εικόνα τόσο του παιχνιδιού όσο και στις εξέδρες δείχνει πως το επόμενο διάστημα θα είναι πολύ δύσκολο. Η εποχή συσπείρωσης φαίνεται πως πέρασε και αρχίζει ένα δύσκολο διάστημα.

Είναι σκληρό και δύσκολο να δεχθούν οι οπαδοί του Παναθηναϊκού το να βλέπουν την ομάδα τους να έχει φανερά κατώτερη σε ποιότητα ενδεκάδα σε παιχνίδια με αντιπάλους όπως ο Ατρόμητος και ο Πανιώνιος. Από πολύ νωρίς έγινε κατανοητό πως παρουσιάζεται μία τεράστια ευκαιρία στον Πανιώνιο να νικήσει μέσα στην Λεωφόρο και να μπει ξανά στην πρώτη 5άδα.

Δεν θέλω να κρίνω αγωνιστικά τον Παναθηναϊκό, άλλωστε και τον κόσμο της ομάδας τον απασχολούν διαφορετικά πράγματα και όλοι καταλαβαίνουμε πως πάμε σε μια "καυτή" εβδομάδα, κατά την οποία περιμένουμε να δούμε ποιος θα ανοίξει την πόρτα και ποιοι θα ακολουθήσουν.

ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΕΜΦΥΛΙΟΥ

Σ' αυτήν την πολύ δύσκολη εβδομάδα που έρχεται οι οργανωμένοι, που όλο αυτό το διάστημα διατυμπάνιζαν πως θα κρατήσουν τον Παναθηναϊκό, πρόσφεραν τις χειρότερες δυνατές υπηρεσίες. Με την επιλογή τους ν' αρχίσουν να βρίζουν την οικογένεια, δημιούργησαν διχόνοια και "ματαίωσαν" το κλίμα συσπείρωσης που είχε δημιουργηθεί.

Όσοι ασχολούνται με τη δουλειά γνωρίζουν πως δεν μπορώ να κατηγορηθώ ότι ανήκω σε κάποια πλευρά. Δεν υπάρχει όμως τίποτα χειρότερο για μία ομάδα, που αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα και βασίζεται στην καλή θέληση των ποδοσφαιριστών της για να μην διαλυθεί, να δημιουργούνται συνθήκες διχασμού.

Και αυτό που συνέβη στη Λεωφόρο είναι το μοναδικό που δεν έχει ανάγκη ο σύλλογος. Τα λόγια, τα συνθήματα έχουν νόημα, αν τα ακολουθούν πράξεις. Το να δημιουργείται σε εποχή που η μοναδική ελπίδα σωτηρίας του Παναθηναϊκού είναι ο κόσμος που τον υποστηρίζει, συνθήκες εμφυλιακές είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί.

Ο απλός κόσμος αντέδρασε, καθώς καταλαβαίνει πως αυτή η σύγκρουση έχει δημιουργήσει μεγάλο πρόβλημα στον Παναθηναϊκό και δεν βοηθάει σε τίποτα να συντηρείται αυτήν την εποχή και να χαλάει το κλίμα συσπείρωσης που είχε δημιουργηθεί και έχει τόσο ανάγκη η ομάδα.

Δεν είναι τσάτσος του Βαρδινογιάννη όποιος πιστεύει πως δεν εξυπηρετεί σε τίποτα να υβρίζεται η οικογένεια. Προσωπικά πιστεύω πως οι ευθύνες της που βρίσκεται σήμερα σε αυτό το σημείο ο Παναθηναϊκός είναι τεράστιες. Είχε τις τύχες του συλλόγου στα χέρια της από το 1979, όφειλε να εξασφαλίσει την επόμενη ημέρα και όλοι γνωρίζουμε πως είχε και έχει τη δυνατότητα να το κάνει.

Αυτή η εποχή κρίνεται το μέλλον του Παναθηναϊκού και δεν υπάρχει χώρος για οτιδήποτε δημιουργεί πρόβλημα. Τα συνθήματα κατά της οικογένειας έφεραν αποδοκιμασίες από την πλειονότητα του υπόλοιπου γηπέδου, δημιούργησαν συνθήκες για να πέσει ξύλο στους επισήμους και να δημιουργηθεί μία εικόνα απίστευτης παρακμής. Και ο απλός Παναθηναϊκός, αν μπορούσε για κάτι να νοιώθει περήφανος την εφετινή χρονιά είναι ο ξεχωριστός τρόπος που είχε διαχειριστεί την κρίση ο κόσμος του συλλόγου.

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΠΑΣΑΡΟΥΜΕ;

Το μοναδικό που θέλω να γράψω για το αγωνιστικό κομμάτι είναι πως ενώ κατανοώ τα προβλήματα, τις δυσκολίες που έχει ο Ουζουνίδης να έχει τους ποδοσφαιριστές του σε καλή αγωνιστική κατάσταση. Δεν μπορώ να δικαιολογήσω όμως τον λόγο που αρνούνται μόνιμα οι ποδοσφαιριστές του να συνεργαστούν.

Πετάνε με ευκολία προϋποθέσεις που υπάρχουν για να βγει μία σωστή επίθεση, επειδή για έναν περίεργο λόγω αρνούνται να πασάρουν στην κίνηση του συμπαίκτη τους. Ο Ουζουνίδης για πρώτη φορά έδειξε ενοχλημένος από αυτήν την εικόνα, πάντως είναι κάτι που το βλέπουμε εφέτος να συμβαίνει με υπερβολή σε πολλά παιχνίδια του Παναθηναϊκού και επιβάλλεται να πάρει μετρά ο προπονητής για να λυθεί άμεσα. Προς αυτή την κατεύθυνση κινήθηκε άλλωστε και στην συνέντευξη Τύπου.

Επίσης, αποτελεί μονόδρομο για τον Παναθηναϊκό να πάει σε ένα πλάνο αξιοποίησης των ακαδημιών και να δημιουργήσει έναν ελληνικό κορμό, ψάχνοντας ακόμα και σε μικρές κατηγορίες νέους ποδοσφαιριστές που να μπορούν να στελεχώσουν την ομάδα.

Μέσα από πραγματικό σκάουτινγκ να αναζητηθούν παιδιά, σε μικρότερες κατηγορίες, φθηνές λύσεις από ποδοσφαιριστές που θα είναι τιμή τους να αγωνιστούν στον Παναθηναϊκό και μέσα από αυτούς να δημιουργηθεί μία ομάδα που θα παλεύει. Όταν δεν μπορείς να πληρώσεις στην ώρα σου, δεν γίνεται να είσαι γεμάτος ξένους.

Μ' αυτόν τον τρόπο μπορείς να δημιουργήσεις ένα πολύ χαμηλό μπάτζετ και στην πράξη δεν είναι και τόσο δύσκολο να βρεις παίκτες να μπορούν να δώσουν περισσότερα από τους Γιόχανσον, Ρέις, Μολίνς ακόμα και από τον Άλτμαν. Κατανοώ πως είναι καλό παιδί ο Μολίνς, αλλά η εικόνα του με το που έρχεται η μπάλα στα πόδια του δεν αντέχεται, ο άνθρωπος σταματά όλες τις επιθέσεις.

News 24/7

24MEDIA NETWORK