Μάρκο Σίλβα: Τέσσερα χρόνια μόνο επιτυχίες, αλλά θέλει και παίκτες

Ο 37χρoνoς Μάρκο Σίλβα εκτός απροόπτου θα είναι ο νέος προπονητής του Ολυμπιακού. Κάθε φορά που ξεκινάω να αναλύω κάποιον καινούργιο προπονητή, νιώθω την ανάγκη να αρχίσω γράφοντας το ίδιο κλισέ, το οποίο όμως απεικονίζει την πραγματικότητα. Ο προπονητής είναι σαν το λαχείο. Ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος τι θα κληρώσει. Αυτό που οφείλεις να γνωρίζεις προτού τον επιλέξεις είναι αν το ποδόσφαιρο που αυτός πρεσβεύει συμβαδίζει με τα θέλω της ομάδας σου.

Από εκεί και πέρα, αν κοιτάξουμε το βιογραφικό των περισσότερων προπονητών, βλέπουμε πως οι ίδιοι άνθρωποι στην πορεία τους είχαν επιτυχημένες και αποτυχημένες συνεργασίες. Πρόσφατο παράδειγμα ο Λουίς Ενρίκε, που λοιδορήθηκε στην Ρώμη κι έμεινε στο μυαλό των φίλων της Ρόμα σαν ποδηλάτης και όχι ως προπονητής. Ο Ενρίκε φέτος πήγε στην Μπαρτσελόνα, σταμάτησε το τίκι-τάκα και εμφάνισε μια ποδοσφαιρική πρόταση που δεν βρήκε αντίπαλο.

Δεν έχει βιώσει αποτυχία

Ο Μάρκο Σίλβα εργάζεται για τέσσερα χρόνια ως προπονητής και ακόμα δεν έχει βιώσει κάποια αποτυχία. Δεν είμαι σίγουρος αν αυτό που αναφέρω είναι θετικό, καθώς αναδεικνύει και το ρίσκο που παίρνει ο Ολυμπιακός φέρνοντας έναν νέο προπονητή. Τα τρία χρόνια στην Εστορίλ και η περυσινή του χρονιά στην Σπόρτινγκ δημιούργησαν τις προϋποθέσεις να γίνει ελκυστικός και για ομάδες του εξωτερικού. Ο Σίλβα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και "μάγος του Εστορίλ", καθώς είχε τρεις σπουδαίες σεζόν με την ομάδα. Τη σεζόν 2011-12 την ανέβασε στην πρώτη κατηγορία και πέτυχε (και τις δύο χρονιές) να τη βγάλει στην Ευρώπη.

Το 2012-13 η Εστορίλ κατέκτησε την 5η θέση με 45 βαθμούς, 13 νίκες, 6 ισοπαλίες, 11 ήττες και 47-37 γκολ. Τη σεζόν 2013-14 κατάφερε να πλασαριστεί στην 4η θέση που αποτελεί και την καλύτερη της ιστορίας της, αποδίδοντας εκπληκτικό ποδόσφαιρο, με ρεκόρ 15-9-6 και 42-26 γκολ.

Έδωσε τίτλο μετά από 7 χρόνια στη Σπόρτινγκ

Αυτές οι δύο χρονιές του έδωσαν το δικαίωμα να αναλάβει την τρίτη ποδοσφαιρική δύναμη της χώρας. Την Σπόρτινγκ Λισαβόνας. Η αλήθεια είναι πως ανέλαβε μια ομάδα, στην οποία ο προκάτοχός του Λεονάρντο Ζαρντίμ είχε βάλει ήδη στέρεες βάσεις. Τη χρονιά του Ζαρντίμ η Σπόρτινγκ τερμάτισε στην 2η θέση με 67 βαθμούς, 7 πίσω από την Μπενφίκα.

Η παρουσία του Σίλβα έφερε πρόοδο. Μπορεί η Σπόρτινγκ να υποχώρησε μια θέση στο πρωτάθλημα, αλλά αυτό έγινε γιατί ανέβηκαν πιο ψηλά στη βαθμολογία οι Μπενφίκα και Πόρτο. Η Σπόρτινγκ μάζεψε 9 βαθμούς περισσότερους, είχε μόλις 2 ήττες και πέτυχε 13 γκολ περισσότερα. Επί Ζαρντίμ είχε 54-20 γκολ στο πρωτάθλημα και επί Σίλβα 67-29.

Έδωσε στην ομάδα επιθετικότητα και έναν τίτλο μετά από επτά χρόνια, μετά από έναν δραματικό τελικό, στον οποίο αναδείχθηκε νικήτρια στα πέναλτι η Σπόρτινγκ, παρά το γεγονός πως έχανε με 2-0 στο 83'.

Χαφ και εξτρέμ που κάνουν τη διαφορά

Ο Σίλβα μέχρι σήμερα έχει δείξει πως παραμένει πιστός στην πορτογαλική σχολή. Δηλαδή σχεδιασμός πάνω στο καθαρό 4-3-3 με 6άρι, δύο εσωτερικούς χαφ, ένα στράικερ στην κορυφή και δύο εξτρέμ, που συνεισφέρουν πολύ στην ανάπτυξη και στο τελείωμα των φάσεων.

Στο συγκεκριμένο στιλ ποδοσφαίρου είναι πολύ σημαντικό να έχεις εσωτερικούς χαφ, οι οποίοι θα μπορούν να δημιουργούν και να πατάνε περιοχή και εξτρέμ που θα κάνουν την διαφορά. Στη φιλοσοφία του, η ανάπτυξη στηρίζεται στο ανέβασμα της μπάλας με μικρές πάσες από τους εσωτερικούς χαφ και ακούμπημα για δημιουργία στους εξτρέμ. Το ποδόσφαιρο του Σίλβα βοηθά πολύ τους ακραίους επιθετικούς να αναδείξουν τα προσόντα τους, αλλά απαιτεί και καλούς ακραίους.

Μεταμόρφωσε Καρίγιο και Μανέ

Ο Σίλβα βρήκε ταλέντο στη Σπόρτινγκ στο πρόσωπο του 24χρονου Περουβιανού Αντρέ Καρίγιο και του 21 χρόνου Κάρλος Μανέ και το εξέλιξε, ενώ βοήθησε τον σταρ Νάνι να κάνει ένα νέο ξεκίνημα στην καριέρα του.

Βλέποντας πόσο εξελίχθηκαν τα νούμερα των Καρίγιο και Μανέ στα χέρια του Σίλβα, γίνεται εύκολα αντιληπτό πόσο θα ωφεληθεί ο Ολυμπιακός αποκτώντας παίκτες στα άκρα που θα κάνουν τη διαφορά, αλλά και την ώθηση που μπορεί να δώσει ο Πορτογάλος στην καριέρα των Φορτούνη, Γιαννιώτα. Ο Καρίγιο, το 2013-14 επί Ζαρντίμ αγωνίστηκε σε 22 ματς, είχε δύο γκολ και πέντε ασίστ. Με τον Σίλβα έπαιξε 46 αγώνες, έβαλε επτά γκολ και έφθασε στον ασύλληπτο αριθμό των 18 ασίστ. Το γεγονός πως η Σπόρτινγκ πήρε 18 ασίστ από το δεξί της εξτρέμ, τον Καρίγιο, μαρτυρά και το παιχνίδι του Σίλβα που αναζητά ανάπτυξη από τους δυο εξτρέμ.

Και η βελτίωση στα νούμερα του 21χρονου ακραίου επιθετικού Μανέ είναι εντυπωσιακή. Επί Ζαρντίμ, ο Μανέ έπαιξε σε 18 ματς, καταγράφοντας δύο γκολ και τέσσερις ασίστ, ενώ με τον Σίλβα αγωνίστηκε σε 41 ματς, έβαλε εννέα γκολ και έδωσε έξι ασίστ. Από την πλευρά του, και ο Νάνι πήρε την ώθηση που χρειαζόταν για να επανέλθει, μετρώντας 38 παιχνίδια, 12 γκολ και οκτώ ασίστ.

Τρίτη σε τελικές η Σπόρτινγκ στο CL

Αν χαρακτηρίζει κάτι τις ομάδες του Σίλβα είναι το γεγονός πως δεν έχουν αίσθηση του φόβου, προσπαθούν να κερδίσουν παντού, κάτι που είναι πολύ σημαντικό όταν προέρχεσαι από μικρό πρωτάθλημα και έχεις ως στόχο να διακριθείς στο Champions League. Η Σπόρτινγκ στο Champions League βρισκόταν στον ίδιο όμιλο με τις Τσέλσι, Σάλκε και Μάριμπορ.

Παρά το γεγονός ότι έπαιζε με 48.6% κατοχή, έβγαζε μεγάλη επιθετικότητα. Είχε τις περισσότερες τελικές στον όμιλο με 17.2 ανά ματς και ήταν η τρίτη ομάδα σε τελικές στη διοργάνωση. Μάζεψε επτά βαθμούς με 12-12 τέρματα, ήταν καλύτερη από την Σάλκε και αποκλείστηκε επειδή δεν πήρε βαθμό από την Τσέλσι, ενώ η Σάλκε πήρε ισοπαλία στο "Στάμφορντ Μπριτζ".

Μεγαλύτερη επιθετικότητα η Σπόρτινγκ

Αν συγκρίνουμε τα νούμερα της εφετινής Σπόρτινκ στο Champions League με αυτά του Ολυμπιακού, μπορούμε να βγάλουμε εύκολα το συμπέρασμα πως ο Σίλβα είναι σε θέση να βγάλει μια μεγαλύτερη επιθετικότητα από τους ερυθρόλευκους.

Ολυμπιακός Σπόρτινγκ

Κατοχή 47% 48.4%

Τελικές 11.3 17.2

Γκολ 10 12

Σε ανάπτυξη 3 8

Αντεπιθέσεις 2 1

Στημένα 5 2 (και 1 πέναλτι)

Το 83% της ανάπτυξης της Σπόρτινγκ στο Champions League μετρήθηκε με μικρές πάσες. Στο σύνολο ήταν 375. Έδωσε 52 μεγάλες μπαλιές, δηλαδή το 12% της ανάπτυξης και 22 σέντρες, δηλαδή το 5%. Τα αντίστοιχα νούμερα του Ολυμπιακού του Μίτσελ ήταν 343 μικρές πάσες (80%), 68 μεγάλες (16%) και 20 σέντρες (5%). Παρατηρούμε μια συμπεριφορά των δύο ομάδων στα στατιστικά νούμερα του Champions League, που δεν διαφέρει και πολύ, απλά η Σπόρτινγκ είχε ένα φανερό πιο επιθετικό τόνο.

Η ανάπτυξη και των δύο ομάδων προσπάθησε να γίνει κυρίως από τα άκρα, απλά ο Μίτσελ αναγκάστηκε να ανεβάζει πολύ τα μπακ, επειδή δεν είχε κατάλληλους εξτρέμ και ο Σίλβα είχε την πολυτέλεια να έχει εξτρέμ που να κάνουν τη διαφορά. Ο Ολυμπιακός είχε 27% ανάπτυξη από τον άξονα, 39% λόγω Μαζουάκου από τα αριστερά και 34% από δεξιά. Η Σπόρτινγκ από τον άξονα είχε ανάπτυξη στο 26%, 36% από αριστερά και 38% από δεξιά.

Η διαφορά έγκειται στον επιθετικό τόνο που έδωσε στην Σπόρτινγκ τη δυνατότητα το 31% του καθαρού χρόνου των παιχνιδιών της να βρίσκεται στο 1/3 του αντιπάλου και μόλις στο 25% στο δικό της. Τα αντίστοιχα νούμερα του Ολυμπιακού ήταν ανάποδα. Δηλαδή μόλις το 23% του καθαρού χρόνου βρισκόταν στο 1/3 του αντίπαλου και το 32% στο δικό του.

Δύσκολη η ζωή του Τσόρι, δεν έχει θέση ο Φουστέρ

To ρόστερ του Ολυμπιακού, με βάση το ποδόσφαιρο που εφαρμόζει ο Σίλβα, χρειάζεται ενίσχυση με εξτρέμ που να κάνουν τη διάφορα και όχι έναν, αλλά δύο εσωτερικούς χαφ. Στο 4-3-3 που εφαρμόζει ο Πορτογάλος, πρακτικά δεν έχουν θέση οι Τσόρι, Φουστέρ. Ποδοσφαιριστές που με διαφορετικό τρόπο μπορούν να προσφέρουν στο 4-2-3-1. Ο Φουστέρ, στον Ολυμπιακό, βρίσκει παιχνίδι στα άκρα, ο Σίλβα όμως, θέλει από τους εξτρέμ να περνάνε τον παίκτη τους για να δημιουργήσουν ρήγμα, κάτι που δεν διαθέτει ο Φουστέρ.

Ο Τσόρι είναι μεγαλύτερη κλάση και πιθανότατα, να κατέβει λίγο πιο χαμηλά και το 4-3-3 να το εφαρμόσει ο Σίλβα με τον Αργεντινό ένα κλικ πιο πάνω από τον άλλον εσωτερικό χαφ. Στα δύσκολα παιχνίδια του Champions League όμως θα υπάρχει πρόβλημα, γιατί ο συγκεκριμένος χώρος για ομάδα που παίζει κάτω από 50% απαιτεί μαρκάρισμα.

Αξιολογώντας τον τρόπο παιχνιδιού της Σπόρτινγκ στο Champions League, τη συμπεριφορά του Ολυμπιακού στην ίδια διοργάνωση, αλλά και τη λογική που ήθελε να περάσει ο διάδοχος του Μίτσελ, Περέιρα, μπορούμε να ισχυριστούμε πως η επιλογή Σίλβα μπορεί να λειτουργήσει σαν μια συνέχεια ή με τις κατάλληλες μεταγραφές να φέρει την εξέλιξη και να δημιουργήσει έναν πιο ελκυστικό και πιο επιθετικό Ολυμπιακό, ο οποίος θα έχει σαν βάση το παιχνίδι από τα άκρα. Αν πάντως δεν έρθουν μεγάλα εξτρέμ, το ποδόσφαιρο του Σίλβα δεν μπορεί να έχει εφαρμογή.

Διαβάστε ακόμη:

Μάρκο Σίλβα: Ο 37χρονος που κέρδισε το σεβασμό του Μουρίνιο

Σχόλιο Σταύρου Γεωργακόπουλου: Γιατί ο Ολυμπιακός επέλεξε τον Σίλβα