Οι Ευρωπαίοι στο μικροσκόπιο του Τσάρλυ

Ο Παναθηναϊκός πληρώνει τα εγκλήματα των προηγούμενων ετών που όπως φαίνεται τον... κυνηγούν και αδικούν ακόμα και τώρα στην Ευρώπη. Η ΑΕΚ βρήκε, επιτέλους, ένα σύστημα που της ταιριάζει, ενώ ο ΠΑΟΚ βρήκε στο πρόσωπο του Λουτσέσκου έναν κανονικό προπονητή. Σχολιάζει ο Τσάρλυ.

Οι Ευρωπαίοι στο μικροσκόπιο του Τσάρλυ
panathinaikos aek paok geniki

Ο ΠΑΟΚ δυσκολεύτηκε, έδειξε πως ακόμα δεν είναι έτοιμος, θέλει πολλή δουλειά και σημαντική ενίσχυση για να μπορεί να πετύχει τους εφετινούς μεγάλους στόχους του, όμως κατάφερε με την επιμονή και τις στοχευμένες αλλαγές του Λουτσέσκου να πάρει ένα σημαντικό προβάδισμα. Η ΑΕΚ ήταν καλά διαβασμένη. Το 3-5-2 που εφάρμοσε ο Μανόλο Χιμένεθ έδειξε να ταιριάζει στο ρόστερ της και πέτυχε να φέρει την πρόκριση στον επαναληπτικό, μπροστά στον κόσμο της.

Ο Παναθηναϊκός άντεξε για 68 λεπτά. Μέχρις εκείνο το σημείο είχε μία εμφάνιση πέρα από κάθε προσδοκία, ήταν τέλειος, δημιούργησε τεράστια ελπίδα και ενθουσιασμό στο κοινό του, γρήγορα όμως αποδείχτηκε πως θαύματα στον πραγματικό κόσμο δεν γίνονται τόσο εύκολα, πάμε να δούμε το κάθε παιχνίδι ξεχωριστά.

ΧΑΜΟΓΕΛΑ Ο ΛΟΥΤΣΕΣΚΟΥ

Στον ΠΑΟΚ μπορούν να χαμογελούν για την πρώτη παράσταση του Ραζβάν Λουτσέσκου. Η διοίκηση πήρε μία κομβική απόφαση την περασμένη εβδομάδα, η οποία από μόνη της, όποιο και να είναι το αποτέλεσμα, μαρτυρά πως έχει συμβεί ένα μεγάλο λάθος σε μία επιλογή.

Στην πράξη πέρα από την επιλογή του Στανόγιεβιτς, υπάρχει και μία καθυστέρηση σε κάποιες σημαντικές μεταγραφές. Είναι δεδομένο πως ο ΠΑΟΚ με το σημερινό ρόστερ πρωτάθλημα δεν μπορεί να διεκδικήσει. Όπως είναι σήμερα η ομάδα, δεν υπάρχει η δυνατότητα για να πετύχει το μεγάλο ποσοστό νικών που απαιτεί το ελληνικό πρωτάθλημα για να μείνει στην μάχη μέχρι τέλους. Σίγουρα τα πράγματα αλλάζουν, αν αποκτηθούν οι Ελ Καντούρι - Βιεϊρίνια. Αν συμβεί αυτό, τότε ο ΠΑΟΚ θα έχει μία απίστευτη πληθώρα μεσοεπιθετικών με ποιότητα, που θα δώσουν στον Λουτσέσκου την ικανότητα να αποδείξει πως είναι σε θέση να δημιουργήσει και ομάδες που παίζουν κυριαρχικό ποδόσφαιρο.

Στο ντεμπούτο του πάντως, έδωσε ένα πρώτο θετικό δείγμα ως προς την ικανότητα του μέσα από τις αλλαγές και το διάβασμα του παιχνιδιού, να βοηθήσει τους παίκτες του να ανοίξουν την άμυνα του αντιπάλου.

ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΣΥΜΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ

Ο Λουτσέσκου έχει τεράστια συμβολή στην ανατροπή, πήρε σημαντικό ρίσκο και την επιλογή να ανοίξει την άμυνα της Έστερσουντ όχι με δεύτερο επιθετικό, αλλά αρχικά βάζοντας δεύτερο δημιουργό και από την στιγμή που είδε πως κουτουλούσαν οι Μπίσεσβαρ - Πέλκας και χρειαζόταν πλάτος κατέληξε στο 4-1-4-1 που στο τέλος έδωσε και τη λύση.

Η απόφαση που αποδείχτηκε κομβική, ήταν η επιλογή να βγάλει τον Σάκχοφ και να περάσει στην θέση του τον Πέλκα, ν' αφήσει μόνο του στη θέση "6" τον γρήγορο Τσίμιροτ, ν' ανεβάσει την τελευταία γραμμή άμυνας. Σύντομα κατάλαβε πως έπρεπε να βγάλει ένα δημιουργό και να χρησιμοποιήσει 4 ποδοσφαιριστές, που να κινούνται περιφερειακά του Πρίγιοβιτς και με αυτό τον τρόπο να υπάρχει μόνιμα πλάτος για να ακουμπά η μπάλα και ταυτόχρονα η περιοχή να είναι γεμάτη σε κάθε σέντρα.

Σίγουρα ο Λουτσέσκου, όπως και ο κάθε προπονητής στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, θα κριθεί μέσα από ένα συνολικό πλάνο και από την κατεύθυνση που θα δώσει στην ομάδα του. Αυτοματισμούς που θα δημιουργήσει, συνεργασίες, αμυντική λειτουργία, μετάβαση από την μία συνθήκη παιχνιδιού στην άλλη, ένα συνολικό ποδοσφαιρικό πλάνο που θα κληθούν να βγάλουν εις πέρας οι παίκτες του ΠΑΟΚ. Η ομάδα του Ιβάν Σαββίδη ξεκινά για πρώτη φορά εδώ και πολλά χρόνια με σκοπό να κάνει πρωταθλητισμό στην πράξη και όχι στα λόγια και ο προπονητής του πρέπει να είναι σε θέση να διδάξει ένα ποδόσφαιρο και να καλλιεργήσει μία νοοτροπία που να το επιτρέπει.

ΛΥΣΕΙΣ ΣΕ ΚΟΜΜΑΤΙ ΠΟΥ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΘΗΚΕ

Μέσα σε μία εβδομάδα, δεν υπήρχε η απαίτηση να παρουσιάσει κάτι το διαφορετικό. Ο Λουτσέσκου αρχικά έκανε ότι οποιοσδήποτε φυσιολογικός προπονητής: έβαλε την προφανή ενδεκάδα, αυτή που μοιάζει σαν να έχει δουλευτεί περισσότερο. Στόχος ήταν μία νίκη με το μηδέν στην άμυνα, πλάνο που στράβωσε από νωρίς. Το παιχνίδι τον ανάγκασε να πάει σε κάποιο ρίσκο και υπήρξε η ανάγκη για επέμβαση. Δεν είναι απλό να πάει σε επιθετική κίνηση ένας προπονητής που δουλεύει σε μία ομάδα μόλις για 6 ημέρες.

Ο Λουτσέσκου πέτυχε πρώτον να κρατήσει ψηλά στο 0-1 το ηθικό της ομάδας του, κάτι που πιθανότατα με τον υπό μόνιμη αμφισβήτηση Στανόγιεβιτς το πιο πιθανό είναι να μη συνέβαινε. Στη συνέχεια πέτυχε με το διάβασμα του αντιπάλου, την κατανόηση πως του επίπεδο της Έστερσουντ του δίνει το δικαίωμα να πάει με έναν αμυντικό χαφ και να ανεβάσει την τελευταία γραμμή άμυνας για να κλείσει τον αντίπαλο του και δικαιώθηκε. Ήταν ένα απόλυτα επιτυχημένο Λουτσέσκου και το πιο σημαντικό είναι πως έδωσε λύσεις σε ένα από τα κομμάτια που αμφισβητείται, αν δηλαδή είναι ικανός να βοηθήσει ομάδα που αναζητά το κυριαρχικό ποδόσφαιρο.

ΤΗΣ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ ΤΟ 3-5-2

Η ΑΕΚ ήταν καλά διαβασμένη και πέτυχε τον κυριότερο στόχο της, να παίξει την πρόκριση μπροστά στον κόσμο της. Δεν σκόραρε για ακόμα ένα ευρωπαϊκό παιχνίδι, αλλά σε σχέση με τα παιχνίδια με την ΤΣΣΚΑ, αυτή τη φορά υπήρχε σχέδιο και τρόπος για να επιτεθεί. Η ΑΕΚ ήταν απειλητική και πιο επικίνδυνη όσο έπαιζε με 11 παίκτες. Επίσης, έδειξε χαρακτήρα καθώς δεν λύγισε όταν έμεινε με παίκτη λιγότερο και κράτησε το μηδέν.

Είναι φανερό πως στο ρόστερ που έχει δημιουργηθεί ταιριάζει το 3-5-2, η εικόνα της ΑΕΚ έδειχνε πως είναι μία διάταξη που εξυπηρετεί πολλούς κομβικούς παίκτες, προσφέρει αμυντική ασφάλεια, δίνει ελευθερία και αυτοπεποίθηση στους Σιμόες, Μάνταλο, προσφέρει στήριγμα στον Λιβάγια και ταχύτητα με τον Κλωναρίδη. Όλα αυτά ήταν τα στοιχεία που έφεραν αυτό το αποτέλεσμα. Το 3-5-2 έχει το πλεονέκτημα ότι έχεις παραπάνω παίκτη στο κέντρο άμυνας, παραπάνω παίκτη στον άξονα και δίδυμο στην επίθεση και την αδυναμία πως υπάρχει ένας ποδοσφαιριστής μόνο σε κάθε πλευρά. Για να βγει χρειάζεται σχηματισμός με ταχύτητα στον άξονα ώστε να βοηθούν οι εσωτερικοί χαφ στις πλευρές και οι δύο ακραίοι στόπερ να δίνουν χαμηλά καλύψεις στα μπακ.

ΜΠΟΡΕΙ ΜΕΧΡΙ... ΤΕΛΟΥΣ

Ήταν λοιπόν σοφή επιλογή του Χιμένεθ να πάει σε τριάδα στον άξονα με τους Σιμόες, Μάνταλο, Γαλανόπουλο, ποδοσφαιριστές που έχουν την δυνατότητα να καλύψουν αποστάσεις και να πιέσουν στο πλάτος του γηπέδου. Η ΑΕΚ έχοντας ασφάλεια αμυντική και ένα πολύ γρήγορο άξονα που κέρδιζε μάχες και μπορούσε να απειλήσει με κάθετα τρεξίματα από την πίσω γραμμή, ήταν πολύ επικίνδυνη μετά από κάθε κερδισμένη μονομαχία. Θύμιζε τις καλές ελληνικές ομάδες που καταφέρνουν στο τέλος να πετύχουν έναν υπερβατικό στόχο.

Μην γελιόμαστε, για την ΑΕΚ που έχει 6 χρόνια να σκοράρει στην Ευρώπη και να μπει σε ομίλους Europa, το να αποκλείσει σε μία διαδικασία πλέι οφ την Μπριζ είναι κάτι υπερβατικό. Σε αυτές τις περιπτώσεις πρώτος στόχος, είναι να μπορέσεις να παλέψεις και ο πρώτος στόχος έγινε πράξη. Η ΑΕΚ τα κατάφερε και ταυτόχρονα έδειξε πως έχει και ένα σχέδιο ικανό να φτάσει μέχρι το τέλος και να πάρει την μεγάλη πρόκριση.

ΠΡΟΒΛΗΜΑ Η ΑΠΟΒΟΛΗ ΛΙΒΑΓΙΑ

Ο Λιβάγια μπορεί να έχει δεχτεί κριτική, αλλά η απουσία του από την ρεβάνς είναι η μοναδική άσχημη είδηση που βγήκε από το παιχνίδι στην Μπριζ. Τον ποδοσφαιριστή τον γνωρίζω και είναι πολύ ανώτερος από την αίσθηση που έχει δημιουργηθεί από το πρώτο διάστημα που αγωνίζεται στη χώρα μας.

Δεν είναι σίγουρα καθαρός στράικερ, αλλά είναι ένας επιθετικός με καλό κοντρόλ, ποιοτική σκέψη και απόφαση στην πάσα του και φυσικά όταν λυθεί θα προσφέρει και σε σκοράρισμα. Ξέρει ποδόσφαιρο, αλλά είναι το στιλ του τέτοιο που χρειάζεται κάποιον με ταχύτητα κοντά του. Το σχέδιο στο Βέλγιο είχε και την ταχύτητα του Κλωναρίδη, στο πλάι του και την κάθετη κίνηση από την τριάδα στον άξονα αλλά και ανεβάσματα από τα μπακ.

Σε ένα παιχνίδι που ο Λιβάγια έπρεπε να λειτουργήσει σαν μαξιλάρι στην κατοχή και στην κάθε κερδισμένη μπάλα της ΑΕΚ και να προσφέρει με την ποιοτική του επιλογή στην πάσα, πήρε άριστα. Δυστυχώς υπέπεσε σε λάθος στο 58ο λεπτό και η ΑΕΚ δεν θα τον έχει στη ρεβάνς, ο Χιμένεθ πρέπει να βρει σε ποιόν θα δώσει το συγκεκριμένο ρόλο. Διαβάζω πως είναι υπερβολική η αποβολή του, η αλήθεια είναι πως όσο με συμπάθεια προς την ΑΕΚ και πατριωτισμό να δεις τη φάση, το πάτημα με τα σκαριά στο πόδι του αντιπάλου πάντοτε τιμωρείται από τους διαιτητές. Ήταν ορισμός της κάρτας η κίνηση του Λιβάγια.

Συνολικά το πλάνο για τη ρεβάνς έχει βρεθεί και νομίζω, πως η λογική τους συγκεκριμένου 3-5-2 θα πρέπει να αποτελέσει οδηγό και για πολλά παιχνίδια με αυξημένο βαθμό δυσκολίας μέσα στη σεζόν.

ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΛΟΓΙΚΗ

Πάμε τώρα στον Παναθηναϊκό. Αν δει κανείς την ενδεκάδα που ξεκίνησε το παιχνίδι με την Μπιλμπάο, με τον άπειρο Βλαχοδήμο στο τέρμα, με τον Ρέις, δεξί μπακ, τον Μόλις σέντερ φορ, τον Άλτμαν πίσω του και σκεφτείς πως αλλαγές θα μπουν οι Χατζηγιοβάνης, Δώνης, μπορείς εύκολα να υποθέσεις πως δεν γίνεται να υπάρχει ανταγωνισμός απέναντι στην Αθλέτικ Μπιλμπάο.

Ο Παναθηναϊκός για 68 λεπτά ήταν πάνω από κάθε προσδοκία και το γεγονός αυτό είναι κάτι που το είδαμε όλοι, είναι κάτι που μένει καθώς είναι αποτέλεσμα σωστής καθημερινής δουλειάς και αν σκεφτούμε πως μέσα σε αυτήν την ομάδα θα μπούνε οι Τσάβες, Βιγιαφάνες, Κουλιμπαλί, Γιόχανσον, πως ο Λουτσιάνο έχει περιθώρια για να βελτιωθεί αρκετά, το ίδιο και ο Καμπέσας, δημιουργούνται σημαντικές προσδοκίες, τουλάχιστον για το επίπεδο του ποδοσφαίρου που θα παίξει η ομάδα.

ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΕΤΩΝ

Το πραγματικό πρόβλημα ανήκει στο παρελθόν. Είναι περίεργο να καλείσαι να γράψεις για το σήμερα και το μυαλό σου να πηγαίνει σε άλλα παιχνίδια, σε περασμένες χρονιές. Τον Παναθηναϊκό εκτός ομίλων δεν τον άφησε η Μπιλμπάο, αλλά οι εκπαιδευτικές ήττες επί Αναστασίου, ο Ζεζουάλδο Φερέιρα που σε ευρωπαϊκά παιχνίδια προτιμούσε τον Μαρίνο από τον Καραγκούνη και ξεφτιλιζόταν από την Οντένσε και τη Μακάμπι, οι επιλογές του Στραματσόνι, τα λάθη της διοίκησης του Αλαφούζου, οι αστοχίες σε μεταγραφές, όλα αυτά που έφεραν τον Παναθηναϊκό στο γκρουπ των αδυνάτων στα προκριματικά των πλέι οφ για το Europa.

Δυστυχώς για το σύλλογο τα προηγούμενα χρόνια διαπράχτηκε ένα έγκλημα κατά εξακολούθηση το οποίο έφερε τον Παναθηναϊκό στην δυσάρεστη θέση, να παίζει προκριματικά Αύγουστο μήνα με την Μπιλμπάο. Όχι ο φετινός Παναθηναϊκός του Ουζουνίδη, καμία ελληνική ομάδα, δεν είναι σε θέση να περάσει Αύγουστο μήνα την Μπιλμπάο.

Και το κακό είναι πως από την στιγμή, που και φέτος θα μείνει εκτός Ευρώπης, αυτό είναι κάτι που θα συνεχιστεί, ο Παναθηναϊκός για να μπει σε ομίλους, θα αναζητά υπέρβαση και όσο δεν θα το καταφέρνει, θα απομακρύνεται και άλλο από την δική του φυσιογνωμία, από το πραγματικό του DNA.

ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΤΕΛΕΙΟ ΗΜΙΧΡΟΝΟ

Στην πράξη ο Παναθηναϊκός αποκλείστηκε από τους ομίλους, όταν κληρώθηκε με την Μπιλμπάο, μετά έψαχνε ένα θαύμα. Από εκεί και πέρα, έκανε ένα υπερβατικό παιχνίδι για 68 λεπτά πέρα από κάθε προσδοκία. Είχε ένα τέλειο πρώτο ημίχρονο, στο πρώτο 45 λεπτό πέτυχε να κρατήσει χαμηλό ρυθμό, να προστατέψει τις πλευρές με τον τρόπο λειτουργία των Λουντ, Καμπέσας, να μην βρουν μέτρα οι Βάσκοι και ταυτόχρονα να βρίσκει τρόπο να είναι απειλητικός ώστε να μην δέχεται μεγάλη πίεση.

Αυτό το τέμπο, θα έπρεπε να το κρατήσει για όλο το 90 λεπτό. Αν υπήρχε μία ελπίδα να καταφέρει παίξει την πρόκριση στο Σαν Μαμές ήταν να κρατήσει χαμηλά το ρυθμό του αγώνα σε όλο το 90λεπτό.

ΧΑΘΗΚΕ Ο ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ

Στην πράξη αποδείχτηκε κακό σενάριο ότι βρήκε εύκολα γκολ ο Παναθηναϊκός. Το 2-0 ανάγκασε την Μπιλμπάο ν' αλλάξει λογική, να ρισκάρει, να διαβάσει την αδυναμία του Παναθηναϊκού στα δεξιά και να γεμίσει την περιοχή του. Αν ψάχνουμε για λάθος, είχε να κάνει με το γεγονός πως η χαρά με το 2-0 ήταν τόσο μεγάλη που χάθηκε ο έλεγχος του παιχνιδιού.

Υπήρξε ένας μεγάλος ενθουσιασμός που βοήθησε το παιχνίδι να αποκτήσει ρυθμό. Είναι και το συνολικό πλάνο του Ουζουνίδη, στη λογική να παίξουμε μπάλα, η ομάδα άπειρη και δεν είναι εύκολο να γυρίσει το κουμπί και να πας όταν χρειάζεσαι σε διαχείριση αυτού που έχεις πετύχει. Η αλήθεια είναι πως το επίπεδο του αντίπαλου ήταν πολύ πιο υψηλό και τίποτα δεν προεξοφλεί πως αν πήγαινε ο Παναθηναϊκός να παίξει με το σκορ, θα το πετύχαινε.

Έχοντας όμως το σκορ στο 2-0, την Μπιλμπάο να αλλάζει τακτική να πηγαίνει στα αριστερά τον Μπενιάτ, να τον πλησιάζει και ο Μουνιαΐν, σε ένα χώρο που εσύ αμύνεσαι με τον Ρέις, να περνά στα δεξιά τον Ινάκι Ουίλιαμς και να γεμίζει με δεύτερο φορ την περιοχή, ο αγώνας οδηγεί στο να πας με τριάδα και να τελειώσεις με 5-4-1.

Προσέξτε η συγκεκριμένη κρίση γίνετε εκ του αποτελέσματος και βλέποντας τον τρόπο που έχει πετύχει τα δύο τέρματα η Μπιλμπάο.

ΕΝΑ ΚΟΡΜΙ ΑΚΟΜΑ

Από ένα σημείο του παιχνιδιού και μετά, γίνεται αντιληπτό πως η Μπιλμπάο θα πάρει μεγάλο νούμερο κατοχής, ο Καμπέσας έχει τρέξει πολύ και έχει κουραστεί, δεξιά παίζει ο Ρέις, έχει μπει απέναντι και ο Ουίλιαμς, το παιχνίδι φωνάζει πως θα χάσεις κατοχή, θα παίξεις άμυνα πιο χαμηλά και θα δεχτείς σέντρες, χρειάζεσαι ένα κορμί ακόμα. Αν έμπαινε ο Κολοβέτσιος πιθανότατα να μην έπαιρναν τόσο εύκολα καθαρές κεφαλιές από τη μικρή περιοχή οι Ντε Μάρκους - Αντούριθ, καθώς μαζί τους θα πηδούσε και στις δύο περιπτώσεις ο αριστερός στόπερ.

Μπορεί βέβαια να βρισκόταν κάποιος άλλος τρόπος να ανοίξουν την άμυνα του Παναθηναϊκού και αν αυτό το πολύ πιθανό σενάριο επιβεβαιωνόταν να δεχόταν κριτική ο Ουζουνίδης που γύρισε την ομάδα πίσω, τα έχει όμως αυτά η ζωή του προπονητή. Επειδή πάντως δεν είναι η πρώτη φορά που ο Παναθηναϊκός βλέπει αυτό το έργο τα τελευταία χρόνια, -απλά τώρα είναι πιο σκληρό γιατί κάποια στιγμή το θαύμα άρχισε να φαίνεται πιθανό και έχοντας στο μυαλό το κλίμα που υπήρξε και την εμφάνιση μέχρι το 68ο λεπτό, το 2-3 μοιάζει λίγο άδικο-, θα πρέπει να γίνει δουλειά τόσο στο τακτικό αλλά και στο ψυχολογικό κομμάτι στη διαχείριση αποτελεσμάτων.

ΠΑΡΑΔΟΘΗΚΕ ΕΥΚΟΛΑ Ο ΒΛΑΧΟΔΗΜΟΣ

Επίσης για τον τρόπο που δέχεται τα δύο τέρματα ο Παναθηναϊκός έχει ευθύνη ο Βλαχοδήμος. Όχι τόσο που τα δέχθηκε, αλλά επειδή η αίσθηση ήταν πως δεν υπήρχε τερματοφύλακας, οι σέντρες έγιναν σε χώρους, που έπρεπε να δράσει, αν έκρινε πως δεν προλάβαινε να βγει, η τοποθέτηση του έπρεπε να είναι τέτοια που να μικρύνει την γωνία στον επιθετικό, ο άπειρος τερματοφύλακας του Παναθηναϊκού, σε δύο σέντρες που βγήκαν από την απέναντι πλευρά στο ύψος της μικρής περιοχής, έμοιαζε παραδομένος.

News 24/7

24MEDIA NETWORK