Έχασε όλα τα κανονάκια του ο Χάσι

Η επιλογή Μπέσνικ Χάσι βάσει του βιογραφικού του ήταν μία έκπληξη. Επιλογή που κυρίως έγινε γιατί θεωρήθηκε ικανός στο να διαχειρίζεται προκριματικά παιχνίδια το καλοκαίρι, μετά την επίτευξη του συγκεκριμένου στόχου απέναντι σε φανερά κατώτερες ομάδες αρχίζει να φαίνεται πως δεν είναι ικανός για να είναι προπονητής σε έναν σύλλογο με μεγάλες απαιτήσεις.

ΔΕΙΧΝΕΙ ΑΝΕΠΑΡΚΗΣ

Ο προπονητής του Ολυμπιακού, πρέπει να πετύχει δύο πράγματα πέρα από τους στόχους. Να καταφέρει να παρουσιάσει μία σκληρή ανταγωνιστική ομάδα ικανή να δώσει μάχες απέναντι σε μεγαθήρια που βγάζουν υψηλό ρυθμό στο Τσάμπιονς Λιγκ και να είναι σε θέση να παίξει ελκυστικό ποδόσφαιρο και να έχει συχνή παραγωγή ευκαιριών στο ελληνικό πρωτάθλημα.

Και στα δύο ζητούμενα σε αυτά τα πρώτα παιχνίδια η αποτυχία του ήταν εμφατική. Στο παιχνίδι με την Σπόρτινγκ δημιούργησε ο ίδιος συνθήκες για να δεχθεί η ομάδα του ένα ταπεινωτικό αποτέλεσμα, το οποίο δεν ήρθε καθαρά από τύχη.

Στα 4 παιχνίδια πρωταθλήματος η ανάπτυξη του Ολυμπιακού είναι προβληματική. Θυμίζει έντονα την περσινή ομάδα του Μπέντο, μόνο που ο ίδιος έχει περισσότερους και ποιοτικότερους ποδοσφαιριστές που τους έχει διαλέξει στην πλειοψηφία τους ο ίδιος. Μοιάζει σαν να υπάρχει πρόβλημα σε όλα τα κομμάτια του παιχνιδιού.

ΟΤΑΝ ΕΠΙΤΙΘΕΤΑΙ

Α) Δεν έχει δημιουργία, δεν δημιουργούνται συνεργασίες.

Β)Δεν διαθέτει καθαρό στράικερ να τον κάνει αποτελεσματικό στην τελική εκτέλεση, να του επιτρέψει να βάλει με μεγαλύτερη συχνότητα η μπάλα στην αντίπαλη περιοχή και να μπορεί να λειτουργήσει σαν μαξιλάρακι στην δημιουργία.

Γ) Στερείται ασφάλεια στις πίσω γραμμές, ώστε να μπορέσει να επιβάλει το παιχνίδι του στα μέτρα που θέλει και να ασκεί σε μεγαλύτερη διάρκεια πίεση, δίχως να χάνεται η ισορροπία του.

ΟΤΑΝ ΑΜΥΝΕΤΑΙ

Α) Δεν διαθέτει σκληράδα και αναχαίτιση από τον άξονα, το μοναδικό χαφ που μπορεί να κάνει βρώμικη δουλειά και να βγάλει σκληράδα είναι ο Ρομαό που αναγκαστικά παίζει στόπερ, κανένα 6άρι το δεν βγάζει σκληράδα. Δεν είναι τυχαίο πως το καλύτερο παιχνίδι του Ολυμπιακού έγινε στην Κροατία, όταν η τριάδα στον άξονα ήταν οι Ζιλέ, Ρομαό, Οφόε και δεν υπήρχαν τόσες αποστάσεις μεταξύ των γραμμών.

Β) Οι ποδοσφαιριστές που καλούνται να αναλάβουν μεσοεπιθετικούς ρόλους παίζουν τόσο σε φάση άμυνας αλλά και στο κομμάτι της ανάπτυξης μόνο με την μπάλα, γεγονός που έχει επιπτώσεις τόσο στην επιθετικότητα όσο και στην αναχαίτιση του αντιπάλου.

Γ) Ο Ένγκελς παρουσιάζεται υπερβολικά βαρύς και όταν αμύνεται δεν πάει δυνατά στις φάσεις, ο χώρος που δημιουργείται ανάμεσα του και στον αριστερό μπακ είναι ένα μόνιμο πρόβλημα, όπως και η έλλειψη πίεσης από τα 6άρια δημιουργεί την δυνατότητα στον αντίπαλο για άμεσες επιθέσεις πάνω στα στόπερ. Όταν ο αντίπαλος κινείται σε χώρο που βρίσκεται ο Έγχελς, τα μέτρα προς εκμετάλλευση είναι πολλά.

Δ) Το πρόβλημα στα άκρα της άμυνας είναι τεράστιο, το καλοκαίρι για έναν λόγω που δυσκολεύομαι να αντιληφθώ υπερεκτιμήθηκε ο Κούτρης, παρότι το καμπανάκι χτύπησε στα Ευρωπαϊκά παιχνίδια στον Ολυμπιακό δεν το άκουσαν, τον Μίλιτς δεν τον πιστεύει ο προπονητής και δεν έδειξε και κάτι τα ιδιαίτερο και την αριστερή πλευρά την κρατά ο μπακ ταχύτητας Φιγκέιρας.

Είναι διαφορετικό πάντως να παίζεις μπακ με αντίθετο πόδι, από ότι εξτρέμ. Στα εξτρέμ συνηθίζεται κάτι τέτοιο, ώστε να έχουν δημιουργικοί και ικανοί στην εκτέλεση ακραίοι το καλό τους πόδι προς τα μέσα, ώστε να μπορούν να έρθουν προς τον άξονα να πλησιάσουν συμπαίκτη τους και να συνδυαστούν μαζί του, αλλά και να φέρουν την μπάλα στο καλό τους πόδι να εκτελέσουν.

Ο μπακ θέλει πολλά μέτρα να τρέξει το γήπεδο με την μπάλα, το να το κάνει με το μέσα πόδι είναι ένα πρόβλημα. Συνήθως ρόλος σε ακραίους μπακ με ανάποδο πόδι, δίνεται για αμυντικές αποστολές, σε πιο συντηρητικούς ακραίους που περισσότερο βοηθούν σαν συμπλήρωμα στα στόπερ.

Ο Φιγκέιρας σαν όπλο έχει τα πολλά ανεβάσματα, η απόφαση να πρέπει να πάρει ένα μεγάλο αριθμό σαν αριστερό μπακ, είναι από μόνη της πρόβλημα. Στο παιχνίδι με τον Αστέρα ο Μπέσνικ Χάσι χρησιμοποίησε στα δεξιά τον Ζιλέ. Ο ποιοτικός Βέλγος, έπαιζε στα νιάτα του μπακ, όμως πλέων είναι φανερό πως έχασε τα τρεξίματα του, είναι απλός, έχει καλή πάσα, δίνει σιγουριά με την μπάλα αλλά δεν καλύπτει αποστάσεις ούτε για χαφ.

Χρειάζεται στον άξονα έναν πιο σκληρό ποδοσφαιριστή που να πηγαίνει αυτός πιο επιθετικά στο μαρκάρισμα. Είναι περίεργο και ανησυχητικό που πίστεψε ο Μπέσνικ Χάσι βλέποντας την κατάσταση του Ζιλέ πως είναι σε θέση να παίξει μπακ. Ο Αστέρας διάβασε την αδυναμία του και πήγε σε πολλές επιθέσεις από την δική του πλευρά.

ΔΕΝ ΔΙΟΡΘΩΘΗΚΑΝ ΟΙ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ

Υπάρχει ένας συνδυασμός λανθασμένης διαχείρισης σε μία ομάδα που ενισχύθηκε το καλοκαίρι αλλά άφησε κενά. Πιστεύω πως υπερεκτιμήθηκαν τα παιχνίδια με Παρτιζάν και Ριέκα, δεν αξιολογήθηκαν σωστά οι αδυναμίες του ρόστερ και δεν διορθώθηκαν στο τελευταίο κύμα των μεταγραφών. Η διοίκηση σωστά και έγκαιρα έδωσε στον Μπέσνικ Χάσι ένα ρόστερ που ήταν ικανό να βάλει την ομάδα στους ομίλους, στην διάρκεια υπήρξαν μόνο κάποια έξτρα συμπληρώματα όπως των Μίλιτς, Ζιλέ.

Μόλις ήρθε η πρόκριση, περιμέναμε όλοι να γίνουν και οι τελευταίες μεταγραφές, τα λεφτά του Τσάμπιονς Λιγκ, η πώληση του Ρέτσου προσέφεραν την δυνατότητα για να κλείσουν σημαντικά κομμάτια από τις παραλείψεις που υπήρχαν στο ρόστερ. Ο Ολυμπιακός όπως είχα γράψει σε πολλά μου κείμενα εκείνο το διάστημα, χρειαζόταν ασφάλεια στο κέντρο άμυνας, αξιόπιστη λύση στα αριστερά της άμυνας, γρήγορο σκληρό 6άρι και καθαρό στράικερ.

Τελικά αποκτήθηκε ακόμα ένα στοίχημα για το κέντρο στην άμυνα, στην λογική αν μας βγει να ξαναπουλήσουμε και όχι να δοθούν τα 7 εκατομμύρια για να λύσουμε το πρόβλημα, ο Τζούρτζεβιτς που και αυτός δεν είναι καθαρός στράικερ, παίζει περισσότερο εκτός περιοχής και όχι μέσα σε αυτήν και έμειναν οι υπόλοιπες θέσεις ως έχει.

"ΠΑΙΖΕΙ" ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΜΕ ΑΕΚ

Σίγουρα βοηθά και η διαχείριση του προπονητή, να εμφανίζονται και να παρουσιάζονται σε υπερθετικό βαθμό οι παραλείψεις που υπάρχουν στο ρόστερ. Ο Μπέσνικ Χάσι έχασε γρήγορα τον χρόνο που του έδωσε η πρόκριση στους ομίλους και το ντέρμπι με την ΆΕΚ του δίνει μία τελευταία ευκαιρία.

Τα τελευταία δύο χρόνια το πρώτο ντέρμπι της χρονιάς ήταν το Ολυμπιακός-ΑΕΚ στο Καραϊσκάκης, ο Ολυμπιακός το κέρδιζε εύκολα και ο Μελισανίδης άλλαζε προπονητή. Δίνεται η ευκαιρία στην ΆΕΚ να γραφτεί φέτος το έργο ανάποδα.