Ένας Παναθηναϊκός που μπορεί να φέρει εξέλιξη
Ο Τσάρλυ σχολιάζει την εικόνα του Παναθηναϊκού κόντρα στον Ηρακλή και τα στοιχεία στα οποία πρέπει να χτίσει ο Αντρέα Στραματσόνι.
Δεν είναι δική μου δουλειά να κρίνω, αλλά να πω την αμαρτία μου, έχω βαρεθεί τις εύκολες θετικές κρίσεις σε παιχνίδια που δεν προσφέρονται για συμπεράσματα. Ο χρόνος, πάντοτε, δίνει τις απαντήσεις του και είναι σκληρός. Για παράδειγμα, στις αρχές του χρόνου, διαβάζαμε αποθεωτικά σχόλια για μία πάσα του Εσιέν, μετά από σειρά παιχνιδιών που έμενε ακούνητος και προσπαθούσαν να πείσουν πρώτα τους εαυτούς τους και στην συνέχεια τον κόσμο πως θα κάνει την διαφορά στο κέντρο του Παναθηναϊκού.
Προσοχή και υπομονή με Μολέντο
Μετά τον αγώνα με τον Ηρακλή ζήσαμε κάτι παράξενο. Αποθεώνεται στόπερ όχι για τις αμυντικές του ικανότητες αλλά γιατί έβαλε δύο γκολ. Εδώ θέλω να πω πως, στην περίπτωση Μολέντο, χρειάζεται προσοχή. Η Μέταλιστ το 2013 έδωσε στην Ιντερνασιονάλ περίπου 5 εκατομμύρια ευρώ. Ο ίδιος έχει ταλαιπωρηθεί πολύ και μέχρι να έρθει στον Παναθηναϊκό είχε να πάρει επίσημο παιχνίδι από τον Μάρτιο του 2014. Αν το γόνατο του αντέξει και ο ίδιος είναι υγιής, είναι φυσιολογικό ο χρόνος να είναι σύμμαχος του.
Είναι θετικό για έναν κεντρικό αμυντικό πως πατά στα στημένα την αντίπαλη περιοχή, που έχει αντίληψη που πάει η μπάλα και κερδίζει κεφαλιές. Δεν γίνεται όμως να κρίνεται από αυτό το στοιχείο έναν στόπερ. Ας κάνουμε υπομονή, ας περιμένουμε να δούμε τον Μολέντο σε παιχνίδια που θα πρέπει να λειτουργήσει καλά χαμηλά, στον χώρο που θα πρέπει να λειτουργεί.
Ένα σέντερ μπακ με το σώμα του Βραζιλιάνου τον κρίνεις από το αν βγαίνει πρώτος στην μπάλα, από το αν μαρκάρει καλά βαθιά μέσα στην περιοχή ψηλούς φορ, από το αν είναι σε θέση να δημιουργεί ασφάλεια και να δίνει το δικαίωμα στον προπονητή του να τον κρατά ψηλά, επιτρέποντας του να ανεβάζει ψηλά τις γραμμές του και να ασκεί πίεση στον αντίπαλο και φυσικά στο να ανταποκρίνεται στο πρέσινγκ των αντίπαλων φορ.
Τίποτα από όλα αυτά, δεν έχουμε δει ακόμα στο επιθυμητό επίπεδο από τον Μολέντο. Έχει κάποια στοιχεία, όπως ύψος, δύναμη, πάθος και θέληση για να επιστρέψει. Πιθανότατα, μία προετοιμασία με τον Παναθηναϊκό να τον βοηθήσει, αλλά θα πρέπει αν περιμένουμε τον χρόνο να δώσει τις απαντήσεις του.
Επιτέλους σχέδιο που θα φέρει εξέλιξη
Για πρώτη φορά από την ημέρα που πάτησε το πόδι του ο Στραματσόνι στην Ελλάδα έχω να γράψω θετικά σχόλια για παιχνίδι του Παναθηναϊκού. Όχι για την έκταση του σκορ, στην Ελλάδα άλλωστε, πολλές φορές μπορεί να σε παραπλανήσουν αποτελέσματα. Είναι η πρώτη φορά που είδαμε ένα σχέδιο από τον Ιταλό τεχνικό που αν δουλευτεί ο χρόνος θα είναι σύμμαχος και μπορεί να φέρει εξέλιξη. Βέβαια, η αλήθεια είναι πως το ορθόδοξο πλάνο ήρθε επειδή ο Πράνιτς ήταν τιμωρημένος και έπαιξε με κανονικό αριστερό μπακ, και δεν είχε την μόνιμη τρύπα στα αριστερά.
Δυστυχώς για τον Παναθηναϊκό, ο Στραματσόνι έχει εισηγηθεί την παραμονή τόσο του Πράνιτς όσο και του Πέτριτς. Μόνο αυτό να έχουμε στο μυαλό μας καταλαβαίνουμε πως είναι δύσκολο να είναι κανείς αισιόδοξος, επίσης μιλάμε για έναν άνθρωπο που με μεγάλη ευκολία αλλάζει σχηματισμούς και πλάνο.
Λουντ παρτενέρ του Ζέκα
Βγάζοντας όλα αυτά από το μυαλό μας, ο Παναθηναϊκός μπορεί να επενδύσει στο πλάνο του παιχνιδιού με τον Ηρακλή. Όλα σε μία ομάδα ξεκινάνε από την αμυντική λειτουργία και φάνηκε πως με τον Νάνο, αντί του Πράνιτς και με κάποιον κανονικό χαφ που μπορεί να στηρίξει τον Ζέκα -και όχι με πειράματα τύπου Κουτρουμπή- αριστερά και πιο μπροστά από τον Πορτογάλο ή με τον Εσιέν που με το ζόρι περπάταγε στον ίδιο ρόλο.
Ο Λουντ ταλαιπωρήθηκε από τον Αναστασίου, χρησιμοποιήθηκε σε ρόλους που δεν του ταιριάζουν, δεν είναι σίγουρα και καμία μεγάλη κλάση, αλλά είναι καλύτερος για παρτενέρ του Ζέκα από τους Εσιέν, Κουτρουμπή, Δώνη, Μπούι και διάφορους περίεργους που άφηναν εκτεθειμένο τον Πορτογάλο και τον ανάγκαζαν να κάνει το σούπερμαν!
Ποιότητα από την επιθετική τετράδα
Ο Παναθηναϊκός είχε μία βάση και από εκεί και πέρα η διαφορά έγινε με τους 4 ποιοτικούς ποδοσφαιριστές ψηλά. Επιτέλους είδαμε μπάλα, επιτέλους είδαμε έναν αγώνα που δεν μας έπιανε πονοκέφαλος. Μεσοαμυντικά δεν υπήρχαν κενά που άνοιγαν τις γραμμές της ομάδας και δεν βοηθούσαν να υπάρχει συνοχή. Οι Μπεργκ, Λέτο, Εβανζελίστα, Βιγιαφάνιες , μπορούσαν να δημιουργήσουν συνεργασίες να κάνουν την διαφορά και να προσφέρουν όμορφες ποδοσφαιρικές στιγμές που έχουν λείψει από παιχνίδια του Παναθηναϊκού.
Επιμένω πως για να παίξει μία ομάδα σωστό ποδόσφαιρο και να μπορεί να έχει ελκυστική ανάπτυξη δεν φθάνει μόνο να έχει ποιοτικούς ποδοσφαιριστές, χρειάζεται να υπάρχει αμυντικό σχέδιο που να δημιουργεί συνοχή. Αυτό που μας έδωσε να καταλάβουμε το παιχνίδι με τον Ηρακλή και αποτελεί καινούρια βάση συζήτησης είναι πως η τετράδα Μπεργκ, Λέτο, Βιγιαφάνιες, Εβανζελίστα μπορεί να προσφέρει ελκυστικό ποδόσφαιρο και στο ελληνικό πρωτάθλημα να κάνει τη διαφορά.
Για πρώτη φορά δηλαδή, υπήρξε ένα παιχνίδι με έναν σχηματισμό, που σε κάνει να πιστέψεις πως αν ο προπονητής του επενδύσει και δουλέψει πάνω σε αυτήν την λογική θα έρθει η εξέλιξη. Είναι μεγάλη πολυτέλεια για το ελληνικό ποδόσφαιρο να διαθέτεις 3 ποδοσφαιριστές, περιφερειακά από τον Μπεργκ, που να ξέρουν να δημιουργήσουν και να μπορούν να συνεργαστούν μεταξύ τους.
Η απλότητα του Βιγιαφάνιες κάνει την διαφορά
Τη διαφορά την κάνει ο Βιγιαφάνιες. Ο Αργεντινός δεν είναι ο πιο εντυπωσιακός ποδοσφαιριστής, αλλά ο πιο ουσιαστικός από τους τρεις. Αυτός που δίνει ισορροπία και μπορεί να παίξει σε τρεις θέσεις, δίνοντας την δυνατότητα στον προπονητή του να αλλάζει με ισορροπία την τακτική.
Ο Βιγιαφάνιες παίζει αριστερό εξτρέμ με σύγχρονο τρόπο, δηλαδή ακουμπά η μπάλα πάνω του, την κρατά στην αριστερή πλευρά, βοηθά τους συμπαίκτες του να κάνουν κίνηση και μπορεί να την αξιοποιήσει. Εύκολα παίζει πίσω από τον επιθετικό και αριστερός εσωτερικός χαφ σε τριάδα, προσφέροντας σίγουρο κράτημα μπάλας και καλές επιλογές από χαμηλά.
Στο Καραϊσκάκη έδειξε πως πρόκειται για έναν ποδοσφαιριστή που τακτικά ξέρει πώς να σταθεί σε ειδικές αποστολές και σε απαιτητικούς δύσκολους ρόλους. Πρόκειται για μακράν την καλύτερη μεταγραφή του Ιανουαρίου. Για έναν ποδοσφαιριστή που μπορεί να παίξει σε υψηλό επίπεδο τρεις ρόλους και να προσφέρει ποιότητα και σιγουριά στην ανάπτυξη.
Να απαλλαχθεί από τους Κροάτες
Ο Στραματσόνι έχει ένα όπλο που δεν υπήρχε επί Αναστασίου: ποδοσφαιριστές με ποιότητα. Χρειάζεται να λειτουργήσει σαν προπονητής, να βρει σχηματισμό, που θα προσφέρει συνοχή στον Παναθηναϊκό, να γυμνάσει την ομάδα, να κάνει καλές επιλογές σε θέσεις που χρειάζεται ενίσχυση να την απαλλάξει από τους Κροάτες και να επενδύσει σε ποδοσφαιριστές που μυρίζουν υγεία και έχουν πράγματα να προσφέρουν.
