Με καλό Μπεργκ μπορεί και υπερβάσεις

Το παιχνίδι του ΠΑΟΚ στην Ξάνθη ήταν εξ' ορισμού δύσκολο. Είναι πρόβλημα να παίζει μέσα σε τρεις ημέρες δύο φορές με την ίδια ομάδα. Συνήθως είναι πολύ δύσκολο για το φαβορί να κερδίσει και τα δύο παιχνίδια όταν παίζει στο γήπεδο του, πόσο μάλλον που αυτή τη φορά ο ΠΑΟΚ και τα δύο παιχνίδια τα είχε στην έδρα της Ξάνθης.

ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΥΝΤΑΓΗ Ο ΛΟΥΤΣΕΣΚΟΥ

Ο Λουτσέσκου στο τέλος παραδέχτηκε πως για τον ίδιο η ισοπαλία είναι σαν νίκη. Ο Ρουμάνος τεχνικός για ακόμα μία φορά παρουσίασε ένα σύνολο που έπαιζε άμυνα πολύ βαθιά και ήταν φανερό πως το καλύτερο αποτέλεσμα που μπορούσε να φέρει ήταν το 0-0.

Τα κατάφερε κυρίως επειδή ο ΠΑΟΚ είχε απουσίες και ο Βλάνταν ΊΒιτς ήταν αναγκασμένος να πάει σε μεγάλο rotation. Το τελευταίο διάστημα ο ΠΑΟΚ κατάφερε να πάρει ένα σερί νικών κυρίως επειδή διόρθωσε το μεγάλο του πρόβλημα στην τελική.

ΕΛΕΙΠΑΝ ΟΙ ΕΚΤΕΛΕΣΤΕΣ

Από τη βασική ενδεκάδα όμως έλειπαν όλοι οι ποδοσφαιριστές, που βοήθησαν ώστε να διορθωθεί αυτό το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετώπιζε από την αρχή της σαιζόν. Χωρίς τους Μυστακίδη, Μάτος, Πρίγιοβιτς, Ενρίκε δεν υπήρχε ο ποδοσφαιριστής που θα τελειώσει σωστά μία από τις πολλές επιθέσεις που δημιουργήθηκαν. Ειδικά η ευκαιρία του Κλάους, που κατάφερε να εκτελέσει πάνω στον Ζίφκοβιτς ενώ ο τερματοφύλακας της Ξάνθης ήταν εξουδετερωμένος είναι από τις ευκαιρίες που δεν χάνονται.

Όμως αυτό συνολικά είναι ένα πρόβλημα που αντιμετώπισε για μεγάλο διάστημα ο ΠΑΟΚ και φαίνεται πως βρήκε λύση με τη μεγαλύτερη σε χρόνο συμμετοχή του Μυστακίδη, τα ανεβάσματα του Μάτος και φυσικά τις μεταγραφές των Ενρίκε Πρίγιοβιτς. Εδώ να μην ξεχάσω να αναφέρω "προς θεού μην χαθεί το κεφάλαιο Κλάους". Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε. Προχωράμε.

ΤΟ ΒΑΡΥ 3-5-2

Ο Ίβιτς το τελευταίο διάστημα δείχνει πως έχει εμπιστοσύνη στο ρόστερ του και αλλάζει με ευκολία τακτική. Έχουμε δει τον ΠΑΟΚ να εφαρμόζει το 4-3-1-2 στα τελευταία παιχνίδια, στην Ξάνθη πήγε σε ένα καθαρό 3-5-2.

Τη συγκεκριμένη τακτική την εφάρμοσε και ο Χιμένεθ στο παιχνίδι Κυπέλλου στον Πλατανιά. Και οι δύο ομάδες με το 3-5-2 έμειναν στο 0-0. Μπορεί να είναι και τυχαίο όμως θέλω να επισημάνω κάτι. Το τελευταίο διάστημα οι ομάδες που εφαρμόζουν το 3-5-2 σε υψηλό επίπεδο δεν χρησιμοποιούν τρία βαριά κορμιά στο κέντρο της άμυνας. Δεν πάνε με τρεις στόπερ. Βλέπουμε τον Αλέγκρι στην Γιουβέντους να παίζει το 3-5-2 βάζοντας ακόμα και τον Άλβες σαν τρίτο στόπερ στα δεξιά, τον Κόντε να χρησιμοποιεί τον Αθπιλικουέτα.

Αυτό συμβαίνει για να μην χάνεται παίκτης από την ανάπτυξη, να υπάρχει ταχύτητα από τις πίσω γραμμές και από την μία πλευρά να μπορεί ο παίκτης γραμμής να λειτουργεί σαν εξτρεμ. Στην Ελλάδα ο Στραματσόνι στο ξεκίνημα της σαιζόν αλλά και στα τελευταία τους παιχνίδια οι Χιμένεθ, Ίβιτς πήγαν με αρκετά βαριά τριάδα, η οποία δεν βοήθησε στο να υπάρχει επιθετικότητα από τις πίσω γραμμές.

Το θετικό για τον ΠΑΟΚ είναι πως κρατά την καλή του αμυντική συνοχή και είναι φανερό πως είναι πολύ γυμνασμένη ομάδα. Περιμένουμε με μεγάλο ενδιαφέρον τον αγώνα της Πέμπτης με την Σάλκε.

ΜΕ ΗΓΕΤΗ ΤΟΝ ΜΠΕΡΓΚ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΠΑΕΙ ΓΙΑ ΥΠΕΡΒΑΣΕΙΣ

Ο Παναθηναϊκός αν και δεν είχε ανάλογη διάρκεια στην απόδοση του με το παιχνίδι με τον Αστέρα συνέχισε την ανοδική του πορεία και κράτησε ψηλά την ψυχολογία του.

Είναι σημαντικό που ο Μπεργκ πέτυχε χατ τρικ. Ο Ουζουνίδης έχει βελτιώσει τον Παναθηναϊκό αλλά και ο ίδιος γνωρίζει πως με "καυτό" τον Μπεργκ οι δυνατότητες της ομάδας του αυξάνονται. Για την ακρίβεια υπερβατικούς στόχους όπως κατάκτηση Κυπέλλου μόνο με ηγέτη τον Μπεργκ μπορούν να διεκδικήσουν.

Ο Παναθηναϊκός δεν μπήκε φρέσκος, δεν υπήρχαν ιδέες στο πρώτο ημίχρονο, είχε σε αυτό το διάστημα πολλές λανθασμένες επιλογές ο Βιγιαφάνιες που βελτιώθηκε αισθητά στο τελευταίο κομμάτι του παιχνιδιού.

ΤΟ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ ΤΟΥ ΚΛΩΝΑΡΙΔΗ ΚΑΙ Η ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΤΟΥ

Μια αναγκαστική αλλαγή λειτούργησε θετικά και άλλαξε την εικόνα του αγώνα μαζί με την εσωτερική παρέμβαση που έκανε ο Μαρίνος Ουζουνίδης.

Το έχω επισημάνει από την πρώτη στιγμή που επέστρεψε ο Κλωναρίδης, το παιδί έχει πολλά προσόντα, όμως εύκολα παθαίνει μικροτραυματισμούς. Στην επιστροφή του υπάρχει μία υπέρ του διαφορά σε σχέση με την προηγούμενη θητεία του, που στο χέρι του είναι να την εκμεταλλευτεί.

Τον πιστεύει περισσότερο ο Ουζουνίδης από ότι ο Αναστασίου. Με τον Αναστασίου με το που έχανε ένα μικρό χρονικό διάστημα έχανε πόντους και αργούσε να επιστρέψει στις πρώτες επιλογές. Έδειξε συνεπής πάντως στο πρόβλημα που τον κρατά στάσιμο και στο τρίτο κολλητό παιχνίδι που αγωνίστηκε ζήτησε αλλαγή.

Η ΔΙΟΡΘΩΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ

O Ουζουνίδης πέρασε τον Εμποκού πιο κοντά στον Μπεργκ και έβαλε τον Βλαχοδήμο αριστερά που προσέφερε πλάτος και ταχύτητα. Το δεύτερο ημίχρονο ήταν διαφορετικό και σε αυτό έπαιξε ρόλο τόσο η ενέργεια που έδειξε ο Βλαχοδήμος αλλά και ότι παίζοντας ο Εμποκού στον χώρο του Κλωναρίδη ο Παναθηναικός είχε έναν χαφ περισσότερο.

Ο Παναιτωλικός έπαιζε χαμηλά, είχε και τον Μάκο στην θέση 6 και ο Κλωναρίδης έπαιζε σε χώρους που δεν έφθανε η μπάλα. Η διορθωτική κίνηση του Ουζουνίδη να φέρει τον Εμποκού κοντά στον Μπεργκ βοήθησε στο να έχει καλύτερη δημιουργία ο Παναθηναϊκός και να ασκήσει πίεση για να ανοίξει το σκορ. Μέχρι να έρθει το τέρμα του Μπεργκ, ο Παναθηναϊκός είχε κάνει τρεις καλές ευκαιρίες. Τελικά την άμυνα του Χάβου την άνοιξε μία εντυπωσιακή σέντρα του Χουλτ στην κίνηση του Βιγιαφάνιες στο απέναντι δοκάρι.

ΒΓΑΖΕΙ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΟΤΑΝ ΒΡΙΣΚΕΙ ΧΩΡΟΥΣ

Αποδείχθηκε από τη στιγμή που έγινε το 1-0, πως ο Παναθηναϊκός πλέον έχει ανεβάσει πολύ το επίπεδο των αντεπιθέσεων που βγάζει. Όταν βρίσκει ψηλά την αντίπαλη άμυνα μπορεί να εκμεταλλευτεί άριστα τον χώρο και να χτυπήσει στην πλάτη της αντίπαλης άμυνας με πολλές επιλογές και ποιότητα.

Αν θυμηθούμε πως ήταν ο Παναθηναϊκός τις τελευταίες 40 ημέρες του Στραματσόνι και τη δυσκολία να δημιουργήσει και να παράγει ποδόσφαιρο τον Ιανουάριο, γίνεται εύκολα αντιληπτή η βελτίωση που υπάρχει το τελευταίο διάστημα αλλά και οι προοπτικές που δημιουργούνται. Νομίζω πως σιγά σιγά και ο κόσμος του Παναθηναϊκού θα πρέπει να αντιληφθεί πως κάτι αλλάζει και να βοηθήσει την προσπάθεια που γίνεται.