Ο Παναθηναϊκός φώναξε ότι πάει για πρωτάθλημα

Είχε πολλά χρόνια να μπει ο Παναθηναϊκός τόσο εμφατικά σε πρεμιέρα πρωταθλήματος. Από το πρώτο σφύριγμα οι ποδοσφαιριστές του Αντρέα Στραματσόνι φώναζαν ότι εφέτος πηγαίνουν για πρωτάθλημα.

Η αλήθεια είναι πως το έκανε εύκολο ο τρόπος που τον αντιμετώπισε ο αντίπαλος. Ο Λεβαδιακός δεν πίεσε καθόλου πάνω στην κατοχή των παικτών του Στραματσόνι, δεν μπόρεσε να κρατήσει μπάλα και αποδείχθηκε ένας "σάκος του μποξ".

ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΗΚΑΝ ΟΛΟ ΤΟ ΓΗΠΕΔΟ

Η διαφορά όμως του εφετινού Παναθηναϊκού με αυτόν των προηγουμένων ετών ήταν πως αυτές τις ομάδες τις "ξεγυμνώνει" πλέον. Υπάρχει ποιότητα στη σκέψη, στις αποφάσεις και στις επιλογές. Οι ποδοσφαιριστές του Στραματσόνι εκμεταλλεύονταν απ' αρχής όλο το γήπεδο: τα ανεβάσματα των Μέστο - Χουλτ, τη μεγάλη πάσα του Λεντέσμα, τα τρεξίματα των Γουακάσο και Ιμπάρμπο, τη διάθεση του Μπεργκ, το πρεσάρισμα και τα φρέσκα πόδια του Λουντ.

Ας τα βάλουμε όμως όλα σε μία σειρά.

ΠΟΛΛΑ ΑΝΕΒΑΣΜΑΤΑ

Η μεταφορά μπάλας από τον άξονα σε συνδυασμό με την παθητικότητα που έδειξαν οι ποδοσφαιριστές του Λεβαδειακού και τις ανύπαρκτες καλύψεις στα ανεβάσματα των Μέστο - Χουλτ έδιναν τη δυνατότητα στα ακραία μπακ του Παναθηναϊκού να κερδίζουν πάντα μέτρα. Λειτουργούσαν περισσότερο ως εξτρέμ και επέτρεψαν στον Ιταλό προπονητή να έχει συνεχώς πολλούς ποδοσφαιριστές μέσα στην αντίπαλη περιοχή. Το πιο σημαντικό όμως ήταν πως η μπάλα πήγαινε σωστά στα πλάγια, με ποιοτική/σίγουρη μεταφορά και με το πού ακουμπούσε στα πόδια τους γίνονταν κινήσεις που επέτρεπαν αυτοματισμούς και όμορφες συνεργασίες.

ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΑΣΕΣ ΤΟΥ ΛΕΝΤΕΣΜΑ

Μεγάλο ρόλο στην απελευθέρωση των "πρασίνων" έπαιξαν οι σίγουρες μεταβιβάσεις του Λεντέσμα. Ο Αργεντίνος ήταν πρόβλημα με την Μπρόντμπι στη Δανία και πιθανότατα να μην είναι σε θέση να βγάλει παιχνίδια που θα χρειαστεί να παίζει μόνιμα σε ένταση έχοντας μεγάλη συμμετοχή στο αμυντικό κομμάτι.

Σε παιχνίδια όμως που ο αντίπαλος δεν τον κουράζει με τρεξίματα ή κάλυψη χώρων και δεν τον πιέζει όταν έχει την μπάλα κάνει μεγάλη διαφορά. Με τη μεγάλη πάσα αξιοποιεί τα τρεξίματα που γίνονται από τους συμπαίκτες του σε τεράστιο ποσοστό, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα να δυσκολεύεται να βγει το αμυντικό πλάνο του αντιπάλου.

Στο ελληνικό πρωτάθλημα τα παιχνίδια που η αντίπαλη ομάδα δεν μπορεί να πρεσάρει το 6άρι του Παναθηναϊκού είναι αρκετά και σε αυτούς τους αγώνες οι συμπαίκτες του θα ξέρουν πως θα πάρουν την μπάλα εκεί ακριβώς που θέλουν. Είναι πολυτέλεια να έχεις πίσω από τη σέντρα ποδοσφαιριστή που μπορεί να φέρει την μπάλα εκεί που πρέπει και να αξιοποιεί ανοίγματα των ακραίων μπακ μαζί και τις κινήσεις των επιθετικών στην πλάτη της αντίπαλης άμυνας.

ΓΟΥΑΚΑΣΟ ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ

Η μεγάλη μεταγραφή του εφετινού Παναθηναϊκού φαίνεται πως είναι ο Γουακάσο. Πρώτον και κύριον γιατί αγοράστηκε και ανήκει στο σύλλογο. Κυρίως όμως για όσα προσφέρει στο γήπεδο. Μετά από χρόνια ο Ζέκα δεν τρέχει μόνος, για την ακρίβεια εμφανίστηκε ποδοσφαιριστής που τρέχει περισσότερο από τον Πορτογάλο. Στη Λιβαδειά ο Γουακάσο πρόσφερε τρεξίματα, κοψίματα στην αντίπαλη περιοχή, απείλησε με τα καλά του πόδια, πέτυχε το δεύτερο γκολ, έκλεψε μπάλες και ήταν γεμάτος ενέργεια.

Η μεγαλύτερη προσφορά του όμως είναι πως με αυτόν στ' αριστερά ο Παναθηναϊκός μπορεί να έχει έναν επιπλέον εξτρέμ χωρίς να χάνει παίκτη από τον άξονα.

Έβλεπες το παιχνίδι του Παναθηναϊκού και δεν ήταν ξεκάθαρο, αν έπαιζε 4-3-1-2 η 4-2-3-1. Αυτό συνέβαινε γιατί απέναντι σε έναν πολύ αργό αντίπαλο για τα τρεξίματα του Γκανέζου μπορούσε εύκολα να δίνει πλάτος και κοψίματα στα αριστερά. Μαζί και συμμετοχή στον άξονα.

ΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΙ ΤΟΝ ΜΠΕΡΓΚ Ο ΙΜΠΑΡΜΠΟ

Τρεξίματα όμως πολλά παίρνει στην επίθεση και από τον Ιμπάρμπο. Ο Κολομβιανός μπορεί να χρειάζεται πολλές ευκαιρίες για να βάλει το γκολ, όμως είναι πολύ ωφέλιμος και έχει την ευχέρεια σε κάθε παιχνίδι να δημιουργεί για τον εαυτό του πολλές καθαρές τελικές.

\Διαθέτει ένα συνδυασμό ταχύτητας και δύναμης που δεν αφήνει σε ησυχία την αντίπαλη άμυνα και ταυτόχρονα ελευθερώνει πολύ τον Μπεργκ, αφήνοντας του πολλούς κενούς χώρους για να κινηθεί. Πιθανότατα γι' αυτόν το λόγο ο Στραματσιόνι την εποχή αυτή τον χρησιμοποιεί περισσότερο σε ρόλο δεύτερου επιθετικού και συνεχώς ψάχνει διατάξεις με τον Ιμπάρμπο κοντά στον Μπεργκ και όχι στα άκρα.

Ο Σουηδός στο πρώτο μέρος πετούσε. Έχει "φτιαχτεί" βλέποντας πως στην ομάδα έχει μπει ποιότητα, έχει συμπαίκτες που μπορούν να ανεβάσουν επίπεδο τον Παναθηναϊκό και να τον βοηθήσουν στη μάχη για τον τίτλο. Υπάρχει μία συνολική λειτουργία που τον ελευθερώνει και τον βάζει με μεγάλη συχνότητα μέσα στο παιχνίδι. Ο Μπεργκ βρήκε το χαμένο χαμόγελό του και θύμισε την εικόνα που είχε την πρώτη σεζόν που τον γνωρίσαμε.

Τότε ο Σουηδός ήταν ένας από τους καλύτερους συμπαίκτες που έχω δει στην Ελλάδα. Αυτό με τον καιρό άλλαξε και ο Μπεργκ μεταμορφώθηκε προς το χειρότερο. Ειδικά την περυσινή σεζόν βλέπαμε έναν άλλον ποδοσφαιριστή γεμάτο νεύρα. Στη Λιβαδειά το χαμόγελο του επέστρεψε και έμεινε ακόμα και όταν είδε να του ακυρώνονται -για οφσάιντ- δύο τέρματα, το δεύτερο λανθασμένα.

Ο πραγματικός Μπερκ επέστρεψε μαζί με συμπαίκτες, οι οποίοι μπορούν και να τον αξιοποιήσουν.

Η ΕΞΤΡΑ ΜΕΤΑΓΡΑΦΗ

Ο Στραματσόνι φαίνεται πως κερδίζει εφέτος ακόμα έναν ποδοσφαιριστή, τον Λουντ. Ο Φινλανδός έκανε μία πολύ καλή προετοιμασία και ο Ιταλός προπονητής τον επιβράβευσε χρησιμοποιώντας τον βασικό στην πρεμιέρα σε ρόλο μάλιστα δημιουργικού χαφ. Παρότι δεν μοιάζει αυτός ο ρόλος να ταιριάζει στα προσόντα του, ήταν υπέροχος. Είχε καλές επιλογές με την μπάλα, πέρασε δύσκολες πάσες, αλλά κυρίως πρόσφερε πολύ με το πρεσάρισμα που έκανε ψηλά. Πρεσάρισμα που κρατούσε τον Παναθηναϊκό στην επίθεση και έδινε την δυνατότητα να επανακτάται εύκολα η μπάλα.

ΜΠΗΚΕ ΠΕΙΣΤΙΚΑ

Ο Παναθηναϊκός έκανε ένα εντυπωσιακό ξεκίνημα στο πρωτάθλημα. Είχε πολλά χρόνια να μπει τόσο πειστικά σε πρεμιέρα. Από το πρώτο σφύριγμα έμοιαζε σαν να φωνάζει ότι έχει ως στόχο να πάρει τον τίτλο.

Αξιόπιστο δείγμα ο Λεβαδειακός δεν είναι γιατί δεν έβαλε την παραμικρή δυσκολία. Δεν πρέσαρε, δεν πίεσε πάνω στην μπάλα, δεν είχε κατοχή για να τρέξει και να δούμε πώς θα λειτουργούσε ανασταλτικά ο Παναθηναϊκός. Όμως πολλές φορές στο πρόσφατο παρελθόν οι "πράσινοι" σε παιχνίδια με ανάλογης δυναμικότητας ομάδες, δεν βλέπονταν, προκαλούσαν υπνηλία και άφηναν ακόμα και βαθμούς.

Ο εφετινός Παναθηναϊκός αυτές τις ομάδες μπορεί να τις "καθαρίζει" με το που μπαίνει στο γήπεδο.

Αυτό έκανε και στη Λιβαδειά.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:

Λεβαδειακός-Παναθηναϊκός 0-3: Χάθηκε η… μπάλα (STOP)