Αυτά άλλαξε ο Πασκουάλ και έκανε πρωταθλητή τον Παναθηναϊκό

Την ώρα που έκατσε η σκόνη από την εμφατική νίκη του Παναθηναϊκού και την κατάκτηση του τίτλου μέσα στο ΣΕΦ, ας δούμε με καθαρό μυαλό τι άλλαξε ο Πασκουάλ, τι είναι κωλοτούμπα και συνολικά που βρισκόμαστε.

Είναι δεδομένο πως ο Παναθηναϊκός παρουσιάστηκε πολύ ανώτερος στους τελικούς από τον Ολυμπιακό. Φάνηκε από το πρώτο παιχνίδι πως έχει σαν αντίπαλο τον κακό του εαυτό ότι ο Πασκουάλ διαθέτει ένα πιο γεμάτο ρόστερ, που έχει μεγαλύτερο βάθος και οι παίκτες του υπερτερούν σε μεγάλο βαθμό σε ενέργεια από τους αντιπάλους τους. Έπρεπε ο Τσάβι Πασκουάλ να βρει τον τρόπο να εξαργυρώσει όλα τα υπερ του στοιχεία και να πάρει το πρωτάθλημα σπάζοντας την έδρα του Ολυμπιακού.

Πρακτικά πάλευε με παθογένειες που ταλαιπώρησαν τον Παναθηναϊκό όλη τη χρονιά και δεν του επέτρεψαν να εκμεταλλευτεί στο βαθμό που θα έπρεπε τα προσόντα των παικτών του.

ΠΕΡΙ ΚΩΛΟΤΟΥΜΠΑΣ

Επειδή διαβάζω για κωλοτούμπες, θέλω να πω το εξής. Κωλοτούμπα είναι να κρίνεις τα ίδια γεγονότα με διαφορετικό τρόπο. Κωλοτούμπα θα ήταν να γράψω τώρα που τελείωσε η σαιζόν πως μου άρεσε το μπάσκετ που έπαιζε ο Παναθηναϊκός. Αυτό δεν συνέβη, ο Παναθηναϊκός ήταν μία ομάδα που σε μεγάλα διαστήματα οι παίκτες του ξέφευγαν και δεν ήταν στον έλεγχο του προπονητή του.

Με αυτόν τον τρόπο χάθηκαν σημαντικά παιχνίδια όπως αυτό στην έδρα της Ούνικς Καζάν και συνολικά δημιουργούσαν δυσκολία στο να κερδηθούν εκτός έδρας παιχνίδια που πήγαιναν στο τέλος. Προβλήματα υπήρξαν πολλά, κάποια εκ των οποίων πως ο Καλάθης, που έχει δημιουργία, δεν έχει εμπιστοσύνη στο σουτ του, πως ο Τζέιμς τρελαίνεται εύκολα και δεν βλέπει γήπεδο και ο Μπουρούσης δεν ήταν καλά και δεν μπορούσε να δώσει εμπιστοσύνη στους συμπαίκτες του, σε άμυνα και επίθεση.

O "MΠΟΥΡΟΥ" ΗΤΑΝ ΚΑΛΑ ΣΤΟΥΣ ΤΕΛΙΚΟΥΣ

Στους τελικούς από το πρώτο παιχνίδι έγινε φανερό πως ο Μπουρούσης είναι καλά, μπορεί να δώσει μάχες με τους ψηλούς του Ολυμπιακού και να παίξει στα πόδια ακόμα και τον Σπανούλη. Επίσης προσφέρει τη δυνατότητα στους συμπαίκτες του να του περνάνε την μπάλα. Ήταν στο στιλ του και οι δύο ψηλοί του Ολυμπιακού, δεν τον κούραζαν οι Μιλουτίνοφ, Γιανκ ακόμα και όταν έχανε μάχες.

Ο Μπουρούσης στους τελικούς είχε 9,4 πόντους 6,2 ριμπάουντ. Ο Παναθηναϊκός θα μπορούσε να είχε καθαρίσει τους τελικούς πολύ νωρίτερα αν οι συμπαίκτες του δεν τον ξεχνούσαν στον πρώτο τελικό και αν δεν χτυπούσε στον 3ο.

Ο ΚΑΛΑΘΗΣ ΣΟΥΤΑΡΕ ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

Ο Καλάθης συνολικά είναι παρεξηγημένος. Κρίνεται για τα λεφτά που παίρνει και όχι για όσα προσφέρει που είναι πολλά. Το μεγάλο του πρόβλημα πάντως είναι πως όταν είναι άστοχος τον παίρνει από κάτω ψυχολογικά. Ο ίδιος χάνει τον αυτοέλεγχο του και ο Παναθηναϊκός δυσκολεύεται γιατί ο αντίπαλος παίζει άντερ τον παίκτη που αμείβεται με 2 εκατομμύρια.

Στην πράξη με αυτόν τον τρόπο γίνεται πιο δύσκολη η ζωή των συμπαικτών του. Σε αυτή τη σειρά των τελικών ο Καλάθης σούταρε λίγο και όχι άσχημα. Συνολικά είχε 6/14 τρίποντα. Παρότι ο Καλάθης δεν έδινε το δικαίωμα στους αντιπάλους να μην τον υπολογίζουν, δεν δημιουργούσε φόβο στη δική του ομάδα και ο Μπουρούσης προσέφερε τη δυνατότητα για εναλλακτικό πλάνο, το μεγάλο πρόβλημα του Παναθηναϊκού ήταν στην δημιουργία.

Και αυτό ήταν ένα κομμάτι που για να κερδηθεί το πρωτάθλημα ήταν υποχρεωμένος να το λύσει ο προπονητής του Παναθηναϊκού. Αν δεν το κατάφερνε θα ήταν μία προσωπική του αποτυχία γιατί είχε στα χέρια του φανερά καλύτερα υλικά. Έπρεπε όμως να λύσει το πρόβλημα της επιθετικής δημιουργίας.

Το μοναδικό πλεονέκτημα που είχε δείξει ο Ολυμπιακός σε αυτή τη σειρά στα πρώτα τρία παιχνίδια ήταν πως σε σετ επιθέσεις μπορούσε να βρίσκει το ελεύθερο σουτ και να βάζει όταν πρέπει την μπάλα μέσα. Με αυτόν τον τρόπο κατάφερε και διατήρησε παρότι ήταν συνολικά χειρότερος δύο φορές το πλεονέκτημα, αυτό κατάφερε και άλλαξε ο Πασκουάλ στο 4ο και στο 5ο παιχνίδι.

Μόνο να δει κανείς τις ασίστ σε κάθε τελικό ξεχωριστά μπορεί να αντιληφθεί τη μεγάλη διαφορά.

Αυτό το στοιχείο άλλαξε στους δύο τελευταίους τελικούς.

Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός οι ασιστ των τελικών.

1) 16-10

2) 16-11

3) 21-10

4) 13-17

5) 7-17

ΟΙ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΣΚΟΥΑΛ

Ο Πασκουάλ πήρε το πρωτάθλημα γιατί κατάφερε να κάνει τον Παναθηναϊκό δημιουργικό, σταμάτησε το ατομικό μπάσκετ του Τζέιμς που του στέρησε το μπρέικ στο πρώτο τελικό και πέτυχε να αξιοποιηθούν όλοι οι παίκτες, που μπορούσαν να προσφερουν.

Επίσης, έπαψε το αστείο με τις αδύναμες 5άδες που ξεκινούσε τα παιχνίδια και πήγε μόνιμα σε σχήματα που βοηθούσαν να βγαίνει ψηλός στον Σπανούλη, ενω το τρικ με τον Γκάμπριελ στη θέση 3 που δοκιμάστηκε στους δύο τελευταίους τελικούς είχε σπουδαία αποτελέσματα στην άμυνα.

Όλα αυτά ήταν καινούριες συνθήκες που έδωσαν στον Παναθηναϊκό εύκολα τις νίκες στον 4ο και στον 5ο τελικό. Και δείχνουν και το δρόμο για την επόμενη χρονιά. Ο Παναθηναϊκός πρέπει να συνδυάσει το physical game με το σκεπτόμενο μπάσκετ, να μπορεί να "δέρνει", να τρέχει αλλά και να δημιουργεί, να μην στηρίζεται μόνο στα σουτ.

Το νούμερο κλειδί ήταν πως ο Τζέιμς που ...κουτούλαγε στον πρώτο τελικό, είχε 6 ασίστ. Αν ο Πασκουάλ κατάφερνε να κάνει τον Τζέιμς παίκτη των 6 ασίστ θα είχε ο Παναθηναϊκός χωρίς υπερβολή τον καλύτερο γκαρντ στην Ευρώπη. Αν τελικά μείνει στον Παναθηναϊκό, οδηγός για την νέα χρονιά θα πρέπει να είναι το τελευταίο του παιχνίδι στο ΣΕΦ.

Για να μην μακρυγορούμε. Για όσους έχουν εμμονή να μιλάνε για κωλοτούμπες. Είναι δεδομένο πως ο Παναθηναϊκός φέτος είχε ένα ρόστερ πολύ αθλητικό. Αν σε αυτή την ομάδα, υπήρχε με συνέπεια όλη την σεζόν το διαφορετικό παιχνίδι με πλάτη που είναι ικανός να προσφέρει ο Μπουρούσης, ένα αξιοπρεπές ποσοστό τριών πόντων από τον Καλάθη, δημιουργία από τον Τζέιμς και διάβασμα της αντίπαλης άμυνας, ο Παναθηναϊκός θα μπορούσε να πετύχει πολλά πράγματα και πράγματι θα ήταν μία πολύ καλή ομάδα.

Όμως είναι δεδομένο πως για διάφορους λόγους, είτε με ευθύνη του Πασκουάλ, είτε με ευθύνη συγκεκριμένων αθλητών αυτά δεν υπήρχαν και παρουσιάστηκαν στον 4ο και στον 5ο τελικό. Και αυτά τα στοιχεία είναι που έδωσαν τον τίτλο στον Παναθηναϊκό.

Το φετινό νταμπλ φυσικά το πιστώνεται ο Πασκουάλ και σαν επιτυχημένος πλέον έχει το δικαίωμα να φτιάξει μία ομάδα με στόχο να επαναφέρει τον Παναθηναϊκό εκεί που του αναλογεί, στο Final 4.

Η ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΠΑΠΠΑ

Η μεγάλη στιγμή στους πανηγυρισμούς ήταν η αγκαλιά του Παππά με τον Πασκουάλ.

Στον τεχνικό του Παναθηναϊκού πιστώνεται επίσης πως έγινε ο πρώτος που κατάφερε να βρει ρόλο που να μπορεί να υπηρετήσει στο πιο υψηλό επίπεδο ο Παππάς. Για να συμβεί αυτό χρειάστηκε να αλλάξει πρώτα από όλα ο ίδιος ο Παππάς. Τώρα που η σεζόν τελείωσε, θέλω να γράψω κάτι που γνωρίζω από το κοντινό του περιβάλλον.

Ο Παππάς κατάλαβε πως δεν υπάρχει γι' αυτόν άλλη ευκαιρία, αν δεν έπαιζε και φέτος μπάσκετ, θα έπρεπε να ψάξει ομάδα σε πιο χαμηλό επίπεδο. Αποφάσισε να αλλάξει συνήθειες, ζωή και να σκύψει το κεφάλι για να δουλέψει. Και το πιο σπουδαίο από όλα να αγαπήσει έναν ρόλο που δεν γούσταρε. Το ρόλο του εργάτη. Γνωρίζω πως όταν έμεινε στο ξεκίνημα της σεζόν έξω από τα πλάνα του Πασκουάλ, μόνος του πήγε έπιασε τον προπονητή του και του είπε είμαι διαθέσιμος να κάνω ότι μου ζητήσεις για να παίξω μπάσκετ.

Όταν του βρήκε το ρόλο που τελικά τον έκανε απαραίτητο γρανάζι στην ομάδα, έλεγε στους δικούς του ανθρώπους, πως "η ομάδα φέτος δεν θέλει σκορ από μένα, έχει άλλους, όταν όμως χρειαστεί θα βγω μπροστά και θα τους βάλω εγώ". Και η αλήθεια είναι πως όταν χρειάστηκε στους τελικούς βγήκε μπροστά, άλλωστε δεν είναι στον χαρακτήρα του να κρύβεται.

Η αλήθεια είναι πως κλείνει απογοητευτικά η σεζόν για τον Ολυμπιακό. Δεν μπορεί να σβήσει η πορεία του στην Ευρωλίγκα, όμως το γεγονός πως άδειασε τόσο πολύ στο τελευταίο κομμάτι της σεζόν πρέπει να προβληματίσει τη διοίκηση και την τεχνική ηγεσία του Ολυμπιακού. Και εδώ πρέπει λίγο να σταθούμε.

Είναι λάθος να δικαιολογήσουμε την καθίζηση του Ολυμπιακού μόνο από το άδειασμα που ήρθε μετά το Φάιναλ 4, υπάρχει και μία διαφορετική πραγματικότητα. Ο Ολυμπιακός, με εξαίρεση το παιχνίδι με την ΤΣΣΚΑ που απέναντι του έχει και ψυχολογικά προβλήματα, είναι πολύ καιρό κακός. Μην ξεχνάμε πως στην Ευρωλίγκα έχασε τα 4 από τα τελευταία 5 παιχνίδια που έδωσε στην κανονική σαιζόν, ενώ ούτε στην σειρά με την Εφές μπορεί να πει κανείς πως κυμάνθηκε η απόδοση του σε υψηλά επίπεδα.

Ο ΣΠΑΝΟΥΛΗΣ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ

Ίσως να έχει έρθει η ώρα να εξετάσουν τη μορφή που θα έχει η ομάδα και να πάρουν ξένους που θα έχουν μεγαλύτερη επιρροή. Ο Σπανούλης είναι κομπιούτερ, ο απόλυτος νικητής, όσο παίζει θα είναι ο ηγέτης αυτής της ομάδας, όμως κανένας δεν μπορεί να νικήσει το χρόνο.

Πλέον βγάζει πιο εύκολα τραυματισμούς και παίζεται και πιο εύκολα, χρειάζεται να αλλάξει συνολικά η δομή του Ολυμπιακού και να κοιτάξει ο Σφαιρόπουλος να δώσει το δικαίωμα να νοιώσουν και άλλοι παίκτες πρωταγωνιστές. Ο Πριντέζης, ο Μάντζαρης (εφόσον μείνουν) και ο Παπανικολάου έχουν βρει σε αυτήν την ομάδα το ρόλο τους, του χρόνου είναι η τελευταία χρονιά συμβολαίου του Παπαπέτρου, είναι σίγουρο πως θα κινηθεί γι' αυτό και ο Παναθηναϊκός, οπότε και δεδομένο πως θα κοιτάξει και αυτός να βγει πιο μπροστά.

Είναι πολύ σημαντική αυτή η ελληνική βάση που διαθέτει ο Ολυμπιακός και αποτελεί εγγύηση πως η ομάδα και το χρόνου θα είναι σε υψηλό επίπεδο, νομίζω όμως πως έφτασε η ώρα να δώσει περισσότερο χώρο στους Αμερικάνους, ή να ψάξει για καλύτερους Αμερικάνους.

Η λογική με τους κομπάρσους Αμερικάνους, δεν μπορεί να συνεχιστεί.Πιστεύω πάντως πως ο Γκριν δικαιούταν να έχει περισσότερη επιρροή από ότι είχε στο παιχνίδι του Ολυμπιακού. Επίσης δεν κατάλαβα γιατί, από ένα σημείο και μετά, μειώθηκε τόσο πολύ ο ρόλος του Μπιρτς. Και να του τρώει χρόνο ο Μιλουτίνοφ είναι κατανοητό, να του παίρνει χρόνο ο Γιανγκ, όχι. Βγήκε μία αλαζονεία, που είναι κακός σύμβουλος, η εικόνα της ομάδας ήταν τέτοια που έφερε απότομη προσγείωση. Θα είναι λάθος να τα ρίξουν όλα στο άδειασμα μετά το Φάιναλ 4. Ο Ολυμπιακός έχει ανάγκη για μία μικρή στροφή.

Photo by: Andreas Papakonstantinou / Tourette Photography