Η δικαίωση και ο άνθρωπος που άλλαξε την ιστορία

Μετά από μια συγκλονιστική σειρά που μονοπώλησε το ενδιαφέρον στα playoffs, ο Ολυμπιακός κατάφερε να πάρει την πρόκριση στο Final 4 της Ευρωλίγκας. Επιτυχία που ήρθε σε ένα χρονικό σημείο που το ποδοσφαιρικό τμήμα δοκιμάζεται από τα σκάνδαλα που έχουν πάρει την δικαστική οδό. Είναι τεράστια επιτυχία της οικογένειας Αγγελόπουλων, αλλά και των αθλητών και των προπονητών της ομάδας, οι οποίοι έχουν πετύχει ο δικός τους Ολυμπιακός, όχι μόνο να μην αποτελεί στη συνείδηση των απλών φιλάθλων συνέχεια του ποδοσφαιρικού σωματείου, αλλά να αποτελεί πηγή έμπνευσης.

Σήμερα ο μπασκετικός Ολυμπιακός, η ομάδα των Σπανούλη, Πρίντεζη, Μάντζαρη, Σλούκα είναι το πιο υγιές κομμάτι του ελληνικού αθλητισμού. Όποιον και να υποστηρίζεις δεν γίνεται να μην αναγνωρίζεις την προσπάθεια και την ψυχή που βγάζει η συγκεκριμένη ομάδα, που σχεδόν πάντοτε βρίσκει τον τρόπο να κερδίζει αντιπάλους με ανώτερο μπάτζετ. Πρακτικά πήραν τη σκυτάλη από τον Παναθηναϊκό του Ομπράντοβιτς και συνεχίζουν.

Δικαίωση για τους Αγγελόπουλους

Η χθεσινή επιτυχία αποτελεί δικαίωση για πολλούς. Για τους αδερφούς Αγγελόπουλους που το 2011 προχώρησαν σε μια κίνηση που άλλαξε την ιστορία στο ευρωπαϊκό μπάσκετ αρπάζοντας τον Σπανούλη και συνέχισαν να στηρίζουν την επιλογή τους παρά τις οικονομικές δυσκολίες που δημιουργήθηκαν. Επέλεξαν να δώσουν ένα τεράστιο συμβόλαιο για να κρατήσουν τον αρχηγό και ηγέτη και να ρίξουν το μπάτζετ για τη στελέχωση με ξένους αθλητές. Επιλογή που δικαιώθηκε. Δικαιώθηκε και το ήθος τους.

Έχω βαρεθεί να βλέπω επιθετικά πρόσωπα πλουσίων. Ακόμα και οι αντιδράσεις του Μαρινάκη όταν πανηγύριζε είχαν τόσο αχρείαστη σκληράδα που ήταν εντελώς παράταιρες με όσα γίνονταν στο ΣΕΦ. Είναι μεγάλο πράγμα να σε κάνει κάποιος με τον τρόπο που αντιδρά να χαρείς με τη δική του χαρά. Είναι σπάνιο, αλλά με την εικόνα τους και τη συνολική τους συμπεριφορά οι Αγγελόπουλοι το έχουν κατακτήσει.

Πρώτη φορά πρώτος σε αυτό το επίπεδο

Δικαιώθηκε και ο Σφαιρόπουλος. Ένας άνθρωπός που στο επίπεδο που κοουτσάρει είναι πρωτάρης. Ο Σφαιρόπουλος έδειξε πως ανήκει σε αυτό το επίπεδο. Διαχειρίστηκε τέλεια τα δεδομένα που προέκυψαν μετά το πρώτο παιχνίδι, έκανε πολλές αλλαγές στο αμυντικό πλάνο και για το τέλος κράτησε το τρικ που έμελλε να ρίξει την Μπαρτσελόνα στα σχοινιά. Έπαιξε με τον Πρίντεζη πεντάρι και αφησε τον Τόμιτς χωρίς να έχει κάποιον να μαρκάρει στις τελευταίες επιθέσεις.

Ο άνθρωπός που άλλαξε την ιστορία

Δικαίωση και μάλιστα εμφατική για τον ηγέτη Βασίλη Σπανούλη. Το 2011 ο Σπανούλης πήρε μία πολύ δύσκολη απόφαση, γεμάτη ρίσκο. Άφησε τη σιγουριά της ομάδας του Ομπράντοβιτς για χάρη του Ολυμπιακού. Η ιστορία δείχνει πως έκανε τη σωστή επιλογή. Από εκείνη την ημέρα, ο Σπανούλης έχει πάρει 2 ευρωπαϊκά, έναντι 1 του Παναθηναϊκού, θα συμμετέχει στο 3ο Final 4, την ώρα που ο Παναθηναϊκός έχει πάει σε 2, μα το πιο σημαντικό είναι πως βρίσκεται σε ένα περιβάλλον που ακολουθεί ένα συγκεκριμένο πλάνο, που έχει προοπτική.

Για να είμαστε ειλικρινείς, για τον Βασίλη ήταν σημαντικό στην ομάδα που θα βρίσκεται να είναι ο απόλυτος leader. Οι Αγγελόπουλοι το καλοκαίρι του 2013 που δεν είχαν την δυνατότητα να κρατήσουν τόσο ψηλά το μπάτζετ, του έδωσαν την επιλογή να έχει λόγο για τα πάντα και έχτισαν την ομάδα στα δικά του θέλω. Παρότι βρισκόμαστε σε μια εποχή που τα ρόστερ είναι πολύ μεγάλα και οι ομάδες που διεκδικούν την Ευρωλίγκα έχουν πολλούς σταρ και όχι έναν, το μοντέλο πάνω στο οποίο χτίστηκε ο φετινός Ολυμπιακός πέτυχε.

Πέτυχε γιατί ο leader δεν είναι απλά ένας καλός παίκτης, αλλά ο καλύτερός απ' όσους βλέπουμε στην διοργάνωση.

Ο Σπανούλης στα 3 παιχνίδια με την Μπαρτσελόνα που ήταν καλά έκανε αυτά που περιμέναμε, αυτά που αναλογούν στον καλύτερο όλων. Έβαλε 48 πόντους ,16 κατά μέσο όρο, με 6/11 δίποντα, 9/19 τρίποντα, 9/13 βολές, έδωσε 18 ασίστ και είχε μόλις 10 λάθη, συγκεντρώνοντας πάνω του το αμυντικό πλάνο το Πασκουάλ και παράλληλα παίρνοντας την μπάλα στα δύσκολα. Η συνεισφορά του Σπανούλη είναι πάντως πολύ μεγαλύτερη από όσα δείχνουν οι αριθμοί. Τα περισσότερα ελεύθερα σουτ του Ολυμπιακού δημιουργούνται από την ικανότητα του να περνά τον παίκτη του, κάτι που διαλύει την ισορροπία της αντίπαλης άμυνας και δημιουργεί αλλαγή στα μαρκαρίσματα και ελεύθερα σουτ.

Πέτυχε επίσης γιατί οι συμπαίκτες του, έχτηκαν χωρίς κόμπλεξ τους συμπληρωματικούς τους ρόλους. Ακόμα και οι Αμερικάνοι που έχει ο Ολυμπιακός δέχονται να παίζουν για να υπηρετούν τον Σπανούλη. Πολλές φορές έχουμε δει τον Ντάνστον και τον Χάντερ, όχι μόνο να σηκώνουν τον Σπανούλη από το παρκέ, αλλά να τον σκουπίζουν κιόλας.

Έπαιξαν σαν να κοστίζουν πάνω από 2 εκατομμύρια

Ότι και να έκανε ο Σπανούλης από μόνος του δεν μπορούσε να κερδίσει την Μπαρτσελόνα. Έπρεπε να βρει συμμάχους. Και ειδικά οι Πρίντεζης, Μάντζαρης έπαιξαν σε αυτά τα δύο παιχνίδια σαν αθλητές 2 εκατομμυρίων ευρώ.

Ο Πρίντεζης, εκτός από το μεγάλο σουτ, ήταν πρώτος σκόρερ της σειράς για τον Ολυμπιακό με 14.8 πόντους. Έβαλε 22 πόντους στο break και έσπασε κάθε αμυντικό σύστημα του Πασκουάλ. Στο ίδιο παιχνίδι μάζεψε 9 ριμπάουντ και συνολικά σούταρε με 70% δίποντα στην σειρά, απέναντι σε 4άρια με πολύ μεγαλύτερο όγκο. Το αστείο είναι πως στο αρχικό διάβασμα της σειράς η θέση 4 ήταν το όπλο της Μπαρτσελόνα. Ο Πρίντεζης είχε αντίθετη άποψη και άλλαξε την ιστορία με τους 22 πόντους και 9 ριμπάουντ που είχε στην Βαρκελώνη, τους 19 πόντους με 4 ριμπάουντ που είχε στο 3ο παιχνίδι και τους 14 πόντους με 3 ριμπάουντ και το μεγάλο σουτ στον τέταρτο και τελευταίο αγώνα της σειράς.

Μεγαλείο έβγαλε ο Μάτζαρης. Ανέκαθεν παραδεχόμουν τους αθλητές που καταφέρνουν να ξεπερνούν τους ανθρώπους στα μεγάλα παιχνίδια. Γι αυτόν τον λόγο για παράδειγμα ,πάντοτε σεβόμουν τον Τόμιτς. Ποτέ τα νούμερα ευστοχίας του Τόμιτς δεν ήταν υψηλά, η καριέρα του είχε συνδεθεί με τα μεγάλα σουτ. Γνώριζες πως αν έπαιρνε στο τέλος την μπάλα ο Τόμιτς θα το κόλλαγε. Ο Μάντζαρης στην κανονική περίοδο σούταρε με 28.6% τρίποντα (είχε 8/28), στο Top16 είχε 33.3% 13/39 και απέναντι στην Μπαρτσελόνα ξέχασε να αστοχήσει, καθώς σούταρε με 90%, 9/10 τρίποντα. Πέτυχε 12 πόντους στο break και 11 πόντους στο τελευταίο παιχνίδι. Έδειξε πως έχει ψυχή και είναι ικανός να αγωνιστεί σαν μεγάλος πλέι μέικερ στα δύσκολα.

"Κόλλησαν" με τα "θέλω" οι Ντάνστον-Χάντερ

Κάποιες προσωπικότητες πάντα ξεχωρίζουν, αλλά η επιτυχία ήταν συνολική. Δικαιώθηκε το πλάνο, το αρχικό σχέδιο, η προσαρμογή που έγινε σε αυτό στα παιχνίδια με την Μπαρτσελόνα και η προσήλωση που έδειξαν οι ίδιοι οι αθλητές στα θέλω της ομάδας.

Μπορεί να υπάρχουν καλύτεροι σέντερ στην Ευρωλίγκα από τους Ντάστον και Χάντερ, αλλά ο Ολυμπιακός ήθελε τέτοιου τύπου αθλητές για να "κουμπώσουν" με το σχέδιο του. Και η αλήθεια είναι πως απέναντι στα κορμιά της Μπάρτσα τα πήγαν υπέροχα. Ο Ντάνστον ολοκλήρωσε τη σειρά με 7.3 πόντους και 4.5 ριμπάουντ και ο Χάντερ με 8.4 πόντους και 4.9 ριμπάουντ.

Στο Final 4 με καρδιά και γνώση

Ο Ολυμπιακός συνεχίζει. Θα πάει σε ένα απαιτητικό Final 4 με το μικρότερο μπάτζετ, αλλά με καρδιά και γνώση. Πάει στην Μαδρίτη προκειμένου να επαναλάβει κάτι που έχει ξανακάνει δύο φορές. Και το γεγονός αυτό αυξάνει τις πιθανότητες επιτυχίας. Η ομάδα των Αγγελόπουλων, του Σφαιρόπουλου, του Σπανούλη και των υπόλοιπων παιδιών, θύμισε στον κόσμο του Ολυμπιακού πόσο πιο όμορφο είναι να έχεις αγωνία για το αποτέλεσμα και να μπορείς να φουσκώνεις από υπερηφάνεια όταν αυτό έρχεται. Και η αλήθεια είναι πως όταν μία επιτυχία είναι τόσο αληθινή, ούτε ο αντίπαλος μπορεί να βγάλει μίσος, ούτε γίνεται να σταθεί απέναντι.

Διαβάστε ακόμη:

Σχόλιο Γιάννη Ζωιτού: Έτσι το σηκώνει

Σχόλιο Νίκου Γιαννόπουλου: Οι αυθεντικότεροι winners κόντρα στους χειρότερους losers

Σχόλιο Τάσου Μαγουλά: Cojones!

Σχόλιο Δημήτρη Καρύδα: Ο παράδεισος του Γιώργου Πρίντεζη

Σχόλιο Παντελή Βλαχόπουλου: Βασίλης Σπανούλης: η photo που μου θύμισε τον Γκάλη

Η ομιλία του Σφαιρόπουλου στους παίκτες: "Είμαι περήφανος" (VIDEO)

Η αποθέωση του Πρίντεζη στα αποδυτήρια (VIDEO)

Η ελληνική περιγραφή στο τρίποντο του Πρίντεζη (VIDEO)