Βασανίζεται από τις εμμονές του Αναστασίου
Ο Τσάρλυ γράφει για τις εμμονές του Γιάννη Αναστασίου που στοίχισαν δύο βαθμούς για τον Παναθηναϊκό στο παιχνίδι της Νέας Σμύρνης κόντρα στον Πανιώνιο.
Δεν είναι το μόνο λάθος που έκανε στην Νέα Σμύρνη, αλλά είναι το μοναδικό που δεν γίνεται να εξηγηθεί. Ο Παναθηναϊκός από το συγκεκριμένο ποδοσφαιριστή δεν έχει πάρει απολύτως τίποτα. Δεν φταίει ο Μπαϊράμι, απλά δεν μπορεί. Είτε γιατί αποδείχθηκε κατώτερος ποιοτικά από ό,τι τον περίμεναν είτε γιατί δεν μπορεί να ξεπεράσει το πρόβλημα στη μέση του έχει αποδειχθεί πολλές φορές πως δεν είναι σε θέση να προσφέρει. Πέταξε, λοιπόν, αδικαιολόγητα ένα ημίχρονο δίνοντας του το ρόλο του δημιουργού. Έκανε ο Μπαϊράμι μία καλή πάσα στον Μπεργκ και στη συνέχεια δεν ακούμπησε την μπάλα.
Στην επανάληψη, όταν ο Παναθηναϊκός έπαιξε με πιο ορθολογική σύνδεση, αποδείχθηκε πως είναι σε θέση να ασκήσει πίεση στον Πανιώνιο. Η εικόνα που είχε ο Παναθηναϊκός στο δεύτερο ημίχρονο εκθέτει την απόφαση του Αναστασίου να πετάξει τα πρώτα 45 λεπτά. Ο προπονητής του Παναθηναϊκού πήρε και άλλες αποφάσεις που δεν του βγήκαν, αυτές τουλάχιστον μπορούν να εξηγηθούν ποδοσφαιρικά. Έβγαλε τον Ζέκα από τον άξονα και του έδωσε όλη τη δεξιά πλευρά, κράτησε όπως με Εργοτέλη και Λεβαδειακό τον Ατζαγκούν στην τριάδα του άξονα, ενώ για ακόμα ένα παιχνίδι προτίμησε τον Χουχούμη από τον Νάνο στα αριστερά.
Ας τα πάρουμε με τη σειρά.
Ο Ζέκα σαν δεξί μπακ χαφ
Ο Ζέκα πράγματι έχει στοιχεία που του επιτρέπουν να παίξει όλη την πλευρά. Αν αγωνιζόταν σε έναν Παναθηναϊκό που θα διέθετε καλούς χαφ, όπως ο Μικαέλσεν την εποχή των Καραγκούνη, Μπασινά θα είχε την δυνατότητα να πάρει πολλά παιχνίδια καλύπτοντας με το διασκελισμό και το δυναμικό του τρέξιμο ολόκληρη τη δεξιά πλευρά. Δυστυχώς για τον ίδιο, στο ρόστερ του Παναθηναϊκού οι χαφ είναι οι Μέντες, Λαγός, Δώνης, Πράνιτς. Είναι, λοιπόν, αναγκαστικό να αγωνίζεται στον άξονα, καθώς είναι ο μόνος που ταυτόχρονα μπορεί να καλύψει πολλούς χώρους, να πάει δυναμικά στο μαρκάρισμα και να τρέξει την μπάλα.
Ο Αναστασίου φαίνεται πως πήρε πολύ στα σοβαρά την ευρεία νίκη επί του Εργοτέλη. Σε εκείνο το παιχνίδι όμως το εύκολο 5-0 ήρθε κυρίως από την έλλειψη ανταγωνιστικότητας του αντιπάλου. Αυτό αποδείχθηκε στον αγώνα με τον Λεβαδειακό που ο Παντελίδης έπαιξε πιο σφιχτά στον άξονα, αλλά φαίνεται πως δεν έγινε αντιληπτό από τον προπονητή του Παναθηναϊκού.
Ο Ατζαγκούν στην τριάδα του άξονα
Το αποτέλεσμα της χρησιμοποίησης του Ατζαγκούν χαμηλά ήταν να αναδειχθεί σε μεγάλο βαθμό το πρόβλημα που έχει ο Νιγηριανός στην εύκολη μικρή πάσα και να στερηθεί η ομάδα του τα πατήματά του στην αντίπαλη περιοχή. Το όπλο του Ατζαγκούν είναι η κίνηση χωρίς μπάλα στην περιοχή, που του επιτρέπει σε κάθε παιχνίδι να βρίσκεται έστω μία φορά σε προφανή θέση για γκολ. Άλλοτε τελειώνει τις φάσεις, άλλοτε στέλνει την μπάλα πάνω από την εξέδρα. Το όπλο του, όμως, είναι πως έχει πολύ αναπτυγμένη την ικανότητα να γίνεται απειλητικός για την αντίπαλη άμυνα κόβοντας χωρίς μπάλα στην περιοχή.
Βάζοντάς τον σε δύο συνεχόμενα παιχνίδια σε ρόλο εσωτερικού χαφ, ο Αναστασίου μοιάζει σαν να τον ευνουχίζει. Το συγκεκριμένο πείραμα μπορεί να αποδώσει σε παιχνίδια στην Λεωφόρο με αντιπάλους χαμηλής δυναμικότητας που θα έχουν και χαλαρό άξονα όπως πχ. ο Εργοτέλης. Το παιχνίδι με την ομάδα του Ηρακλείου που έπαιξε σαν ερασιτεχνικό σωματείο στη Λεωφόρο οδήγησε σε λανθασμένα συμπεράσματα αρκετούς συναδέλφους, το δυσάρεστο όμως είναι πως το ίδιο συνέβη και στον προπονητή του Παναθηναϊκού.
Χουχούμης αντί Νάνο
Καταλαβαίνω πως ο Αναστασίου δεν είναι ευχαριστημένος με τον Νάνο. Δεν γίνεται όμως να μπορεί να θεωρηθεί ο Χουχούμης ως μία αξιόπιστη λύση για να καλύψει την αριστερή πλευρά. Δεν επιτρέπεται να σπαταλά δύο συνεχόμενα παιχνίδια ο Παναθηναϊκός δίνοντας τον κύριο όγκο των επιθέσεων στον Χουχούμη. Απέναντι στον Λεβαδειακό είχε 1/13 γεμίσματα, 5 σωστές και 5 λανθασμένες πάσες. Με τον Πανιώνιο είχε 7/17 γεμίσματα 4 σωστές, 7 λανθασμένες πάσες, ενώ το κυριότερο είναι πως χάνει πολύ σε ενέργεια.
Ο Κλωναρίδης τον εκθέτει
Η εικόνα του δευτέρου ημιχρόνου εκθέτει σε μεγάλο βαθμό τον προπονητή του Παναθηναϊκού. Ειδικά η μορφή που πήρε το παιχνίδι από την στιγμή που μπήκε ο Κλωναρίδης που για ακόμα μία φορά έδειξε πόσο παράξενη είναι η συμπεριφορά του προπονητή του Παναθηναϊκού στο πρόσωπό του.
Δείτε τη φάση του γκολ με τον Πανιώνιο, θυμηθείτε το πρώτο τέρμα που πετυχαίνει ο Παναθηναϊκός στην Τούμπα, το παιδί έχει την ικανότητα να φθάνει χαμηλά πλάγια μέσα στην αντίπαλη περιοχή και να γυρνά σωστά την μπάλα.
Εκτός από τον καλό διασκελισμό που διαθέτει έχει και την ικανότητα όταν φθάνει χαμηλά στην αντίπαλη περιοχή να τροφοδοτεί σωστά πάνω στο κόψιμο κάποιου συμπαίκτη του. Ό,τι και να μου γράψετε από κάτω, δεν μπορεί να δικαιολογηθεί να προτιμάται ο Μπαϊράμι από τον Κλωναρίδη και η μεταμόρφωση του Παναθηναϊκού το χρονικό διάστημα που αγωνίζεται μαρτυρά την πραγματικότητα.
Έχει ποιότητα προσπαθεί να τους μάθει άμυνα
Ήταν φανερό πως αν είχε λίγο παραπάνω χρόνο με ορθόδοξο σχήμα ο Παναθηναϊκός θα νικούσε. Ο Ουζουνίδης γνώριζε το αμυντικό πρόβλημα της ομάδας που ανέλαβε και αποφάσισε να παίξει αρκετά χωρίς μπάλα και να κατεβάσει χαμηλά τις γραμμές του. Το πρώτο ημίχρονο το έβγαλε εύκολα καθώς ο Παναθηναϊκός βασανίστηκε από την αρχική σύνθεση του Αναστασίου και φάνηκε η μεσοεπιθετική ποιότητα που διαθέτει η ομάδα του. Διαθέτει μία 5άδα χαφ που όλοι τους ξέρουν μπάλα. Η προσθήκη του Κόρμπου δημιουργεί με τον Μητρόπουλο ένα καλό δίδυμο χαφ σε παιχνίδι κατοχής και μπροστά η μεσοεπιθετική τριπλέτα των Ιμπαγάσα, Μπουμάλ, Κολοβού μπορούν με την μπάλα και με την βοήθεια του Γιάννου να χτίσουν όμορφες επιθέσεις. Στο ανασταλτικό κομμάτι υπάρχει θέμα και οι χώροι δεν καλύπτονται, κάτι που αναδείχθηκε σε μεγάλο βαθμό από την είσοδο του Κλωναρίδη μέχρι και το τέλος του παιχνιδιού.
ΥΓ. Μέσα σε λίγες ημέρες είδαμε τους Ιτάνζ, Στιλ να φροντίζουν να μην αλλοιωθεί το αποτέλεσμα από αποφάσεις των διαιτητών. Ο Μάνταλος είδε πέναλτι στην πτώση βγαλμένη από την ταινία platoon του Γιάννου, αλλά ο Στιλ έκανε μία σπάνια εκτίναξη κράτησε το 1-1 και δεν προσέφερε άλλοθι στον Αναστασίου.
