Ακόμα να φύγει από την Ρεάλ ο... μυρωδιάς Ζιντάν;

Τα χρήματα δεν φέρνουν πάντα την (ποδοσφαιρική) ευτυχία και η Παρί Σεν Ζερμέν χρειάστηκε να πληρώσει πάνω 400.000.000 ευρώ μέσα σε ένα καλοκαίρι για να εμπεδώσει αυτή τη ρήση με τον πλέον οδυνηρό τρόπο. Από ποιον ΠΡΕΠΕΙ να ζητήσει το λογαριασμό ή έστω τα ρέστα; Μα φυσικά από τον Ζινεντίν Ζιντάν...

Real Madrid coach Zinedine Zidane gives instructions to his players during the Champions League soccer match, round of 16, 1st leg between Real Madrid and Paris Saint Germain at the Santiago Bernabeu stadium in Madrid, Spain, Wednesday, Feb. 14, 2018. (AP Photo/Paul White)
Real Madrid coach Zinedine Zidane gives instructions to his players during the Champions League soccer match, round of 16, 1st leg between Real Madrid and Paris Saint Germain at the Santiago Bernabeu stadium in Madrid, Spain, Wednesday, Feb. 14, 2018. (AP Photo/Paul White) AP

Πέρυσι, τέτοια εποχή πάνω-κάτω,που γινόταν η περίφημη remuntada στο "Καμπ Νόου" και η Μπαρτσελόνα γιγάντωνε το μύθο της μέσα σε 90 και κάτι λεπτά πετυχαίνοντας τη μεγαλύτερη ανατροπή στην ιστορία του Champions League (πήρε πρόκριση έχοντας χάσει με 4-0 στο πρώτο νοκ-άουτ ματς) η Παρί Σεν Ζερμέν είχε σηκώσει το λάβαρο της επανάστασης κάνοντας λόγο για ποδοσφαιρική "σφαγή" που χωρίς αυτήν η ανατροπή θα έμενε όνειρο απατηλό για τους Καταλανούς.

Τότε είχα συνταχθεί 100% υπέρ των Παριζιάνων αφού θεωρούσα πως έπεσαν θύμα ενός ανεκδιήγητου διαιτητή που δεν σεβάστηκε τον κόπο των παικτών της, το 4-0 με το οποίο είχαν θριαμβεύσει στον πρώτο αγώνα αλλά και την ίδια την αξιοπιστία της διοργάνωσης, και είχα εκφράσει την άποψη πως σε σύνολο 180 λεπτών η ομάδα της γαλλικής πρωτεύουσας είχε παρουσιάσει καλύτερη εικόνα.

Νομίζω μάλιστα πως η συνέχεια της "Μπάρσα" στο θεσμό με δικαίωσε, καθώς στον αμέσως επόμενο γύρο (προημιτελικά) βρήκαν απέναντί τους την εξίσου ισχυρή Γιουβέντους, δέχτηκαν τρία γκολ στο Τορίνο και δεν μπόρεσαν στη ρεβάνς όχι να φλερτάρουν την ανατροπή αλλά ούτε να διανοηθούν να την σκεφτούν...

Αυτά ήταν όμως πέρυσι που η Παρί πραγματικά αδικήθηκε, τόσο από τον διαιτητή όσο και από αρκετό φίλαθλο κόσμο, που την χλεύασε για το γεγονός ότι "φώναξε" και χάλασε το όμορφο ποδοσφαιρικό παραμύθι που είχε διαδραματιστεί στην Βαρκελώνη.

Φέτος, η μοίρα φέρθηκε ακόμα πιο σκληρά στην ομάδα της γαλλικής πρωτεύουσας αφού τώρα δεν βρέθηκε κάποιο "χέρι" να την χτυπήσει ύπουλα στην πλάτη για να παραπατήσει αλλά ήταν η ίδια που έβαλε τρικλοποδιά στον εαυτό της, εμφανιζόμενη σε δύο αγώνες-πρόκληση αγωνιστικά και πνευματικά ανέτοιμη, "άδεια" από ιδέες, με έλλειμα αυτοπεποίθησης και με το ομαδικό πνεύμα χαμένο στη... μετάφραση.

ΗΘΕΛΕ ΑΠΟΚΑΘΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΡΕΑΛ, ΕΜΕΙΝΕ ΜΕ ΤΗΝ ΟΡΕΞΗ...

Έχοντας πάρει τον τίτλο της πρωταθλήτριας των μεταγραφών στην Ευρώπη το καλοκαίρι του 2017 με την έλευση των Νεϊμάρ-Εμπαπέ ως "πακέτο" έναντι 400.000.000 ευρώ και με την πορεία της στο γαλλικό πρωτάθλημα και στη φάση των ομίλων του Champions League να θυμίζει Μπολτ στα καλύτερά του, πολλοί ήταν εκείνοι που εκτιμούσαν πως φέτος ήρθε η ώρα της.

Δικαιωματικά λόγω των τεράστιων επενδύσεων του Νασέρ Αλ-Κελαϊφί; Νομοτελειακά μετά από αρκετές σερί σεζόν που σταματούσε είτε στους "16" είτε στους "8" παρά τον πακτωλό χρημάτων που είχαν δαπανηθεί; Αναπόφευκτα ελέω της απουσίας μίας ομάδας μεγαθηρίου που να προκαλεί τον τρόμο και τον πανικό;

Για κάθε έναν από αυτούς τους λόγους, η ομάδα του Ουνάι Έμερι είχε ψηλώσει απότομα στο ευρωπαϊκό ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο και το άκουσμα της είδησης της κλήρωσής της με την Ρεάλ Μαδρίτης έκανε τους υποστηρικτές της να χαμογελούν.

Τι καλύτερο από το να δείξει η ομάδα τους πως αυτή είναι φέτος η dream team του Champions League ρίχνοντας στο καναβάτσο την δις κάτοχο του τροπαίου και πλέον πολυνίκη ομάδα του θεσμού; Από τη στιγμή μάλιστα που οι Μαδριλένοι πάλευαν να απαγγιστρωθούν από την εσωστρέφεια και την αλληφαγωμάρα ελέω της απογοητευτικής πορείας στην La Liga και τον αποκλεισμό στο Copa del Rey.

Και ήρθε λοιπόν η μεγάλη στιγμή. Από την μία η Παρί με ψυχολογία στα ύψη, με τον Νεϊμάρ σε σούπερ φόρμα, τους Καβάνι και Εμπαπέ να συνθέτουν μαζί του μία τριπλέτα βγαλμένη από κόμικ με ανίκητους ποδοσφαιρικούς σούπερ-ήρωες και από την άλλη η Ρεάλ.

Η ταλαιπωρημένη ψυχικά "βασίλισσα" του Ζιντάν που αμφισβητείτα ανοιχτά παρά τα 8 τρόπαια σε 25 μήνες (!), του... γέρου Ρονάλντο που άκουγε και διάβαζε για τον "νέο και ωραίο" Νεϊμάρ που αποτελούσε την καινούρια καψούρα του Πέρεθ, για τον Μπενζεμά που είναι τσακωμένος με τα δίχτυα, για τον Μπέιλ που μια παίζει και 10 είναι τραυματίας, για τους κορεσμένους παίκτες που χρειάζεται να φύγουν για να έρθει αέρας ανανέωσης μέσω μεταγραφών από το πάνω ράφι.

Όλα αυτά πάντα στα χαρτιά γιατί στο χορτάρι είδαμε... άλλα, με τα 180 λεπτά κόντρας των δύο ομάδων να αναδεικνύουν μεγάλο θριαμβευτή τον Ζινεντίν Ζιντάν και μεγάλο χαμένο τον Ουνάι Έμερι. Στην πρώτη κόντρα, αυτή της Μαδρίτης, όλα έδειχναν να ισορροπούν σε μία λεπτή κλωστή μιας που αμφότερες οι ομάδες είχαν τις ευκαιρίες τους και ήταν στο 1-1, με τον "Ζιζού" να αποφασίζει όμως να επιταχύνει στην τελική ευθεία και τον Ισπανό, αν και με τρομερή εμπειρία από τέτοιου είδους ματς, να επιβραδύνει...

ΣΤΗ ΣΚΑΚΙΕΡΑ ΤΗΣ ΜΑΔΡΙΤΗΣ ΕΚΑΝΑΝ ΜΑΤ (ΑΥΤΟΙ ΜΕ) ΤΑ "ΛΕΥΚΑ"

Ο Γάλλος αντιλήφθηκε πως με το 1-1 η Παρί θα είχε "καθαρό" προβάδισμα για την πρόκριση ενόψει της ρεβάνς και δεν θέλησε να συμβιβαστεί, κάτι που έδειξε ολοφάνερα με τις επιλογές-αλλαγές του: Μπέιλ στο 69' αντί Μπενζεμά, Βάσκες και Ασένσιο στο 79' αντί για Καζεμίρο και Ίσκο. Αντίθετα ο ομόλογός του είχε τη φαεινή ιδέα να αποσύρει τον καθαρόαιμο φορ του Καβάνι για να βάλει τον Μενιέ, δεν απάντησε άμεσα σε καμία από τις τρεις αλλαγές της Ρεάλ και τιμωρήθηκε από την ποδοσφαιρική δικαιοσύνη.

Και αυτό γιατί στο τελευταίο δεκάλεπτο είδαν όλοι ένα τελείως διαφορετικό, ένα... τρελό παιχνίδι, με την Ρεάλ να έχει πάρει.... φτερά από τους Ασένσιο και Βάθκεθ και να ανεβάζει κατακόρυφα το τέμπο αφού συμπαρασύρθηκαν και οι άλλοι παίκτες της (χαρακτηριστκό παράδειγμα ο Μαρσέλο) και να παίρνει νίκη με 3-1 καταθέτοντας ψυχή, πάθος, ένταση, ενέργεια, πίστη, μπολιασμένα με ολίγη... ρέντα (βλέπε λάθος Αρεολά στο δεύτερο γκολ).

Στο παιχνίδι για την αυτοσυντήρησή της η Ρεάλ έδωσε, ειδικά στο φινάλε, την εικόνα του ναυαγού που έψαχνε με μανία την τροφή του για να επιζήσει, και η Παρί Σεν Ζερμέν του καλοσιτισμένου που δεν καταδέχεται να "ζοριστεί" για να κερδίσει από μόνος του τα απαραίτητα. Και ξέρετε πως σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις το ένστικτο της επιβίωσης υπερβαίνει τα πάντα! Η στατιστική έδειξε 17-12 σουτ υπέρ των "μερένγκες" και 8-4 εντός εστίας, με την κατοχή 51-49 και τα κόρνερ 11-4. Not bad για μία ομάδα σε κρίση, δεν συμφωνείτε;

Βέβαια, το 3-1 ήταν ένα καλό εφόδιο για την Ρεάλ όμως δεν ήταν και πανάκεια πως θα έφερνε πρόκριση αφού η Παρί Σεν Ζερμέν είχε τη ρεβάνς στην έδρα της και ο Έμερι και οι ποδοσφαιριστές του υποσχέθηκαν κολασμένη ατμόσφαιρα στον Ζιντάν και στους "δικούς του".

Το ζήτημα όμως είναι πως και πάλι τα λόγια έμειναν... λόγια από πλευράς Παριζιάνων αφού από πράξεις παραγέμισε το μπλοκάκι του Ζιντάν. Στο δε δεύτερο παιχνίδι των δύο ομάδων ο Γάλλος είχε ακόμα πιο καταλυτική συμβολή στη νίκη-πρόκριση της ομάδας του αφού οι παρεμβάσεις του από τον πάγκο επηρέασαν από το πρώτο δευτερόλεπτο την εξέλιξη του αγώνα.

Ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ "ΖΙΖΟΥ" ΕΧΕΙ ΔΥΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ... ΚΑΜΙΚΑΖΙ

Τόνι Κρόος και Λούκα Μόντριτς προέρχονταν από τραυματισμό και ήταν αμφίβολοι όμως ο Ζινεντίν Ζιντάν δεν το σκέφτηκε στιγμή. Τους άφησε στον πάγκο δείχνοντας εμπιστοσύνη στις εφεδρείες Κόβατσιτς και Καζεμίρο, άλλαξε το σύστημα από 4-3-3 σε 4-4-2 με τους Ασένσιο και Βάθκεθ να τοποθετούνται στα άκρα της μεσαίας γραμμής και κάπου εκεί η Παρί δέθηκε κόμπο και ο Έμερι πιάστηκε στον ύπνο.

Δεν το λέμε εμείς, το "λέει" η εικόνα της ρεβάνς. Οι οπαδοί της Παρί περίμεναν από την ομάδα τους να μπεί δυνατά, να επιβάλλει ρυθμό, να τρέξει, να πρεσάρει ψηλά, να υποχρεώσει τον αντίπαλο σε λάθη, όμως μέσα σε 45 λεπτά ήρθε το απόλυτο ξενέρωμα.

Το δίδυμο Ασένσιο-Βάθκεθ ήταν οι άσοι που ξαναβγήκαν από τα μανίκια του Ζιντάν, μόνο που αυτή τη φορά έκαναν ακόμα μεγαλύτερη ζημιά: μπλόκαραν τον άξονα της Παρί (Τιάγκο Μότα, Βεράτι, Ραμπιό) και δεν τον άφησαν να συνδεθεί με τους τρεις "μπροστινούς" (Ντι Μαρία, Καβάνι, Εμπαπέ) ενώ την ίδια ώρα επέτρεπαν στους Κριστιάνο Ρονάλντο και Καρίμ Μπενζεμά να κρατούν δυνάμεις και να τις αφιερώνουν ουσιαστικά μόνο για την επίθεση.

Με την τετράδα της άμυνας να παίρνει συνολικά καλό βαθμό και τον Κέιλορ Νάβας να είναι σταθερός κάτω από την εστία, η Ρεάλ είχε φέρει το ματς στα μέτρα της παίζοντας άμυνα για σεμινάριο (που δεν είναι και ότι το πλησιέστερο στο dna της ως σύλλογος), και στο δεύτερο μέρος ο Ζιντάν έδωσε το σύνθημα για τη χαριστική βολή στον Έμερι.

Ασένσιο και Λούκας Βάθκεθ έδειξαν με την σούπερ προσφορά τους στην επίθεση πώς ένας προπονητής με προσωπικότητα και πυγμή μπορεί να κρατάει "ζεστούς" τους θεωρητικά αναπληρωματικούς παίκτες του και να παίρνει το 100% από αυτούς όταν τους χρειάζεται, την ωρα που στην αντίπερα όχθη είχε χαθεί η... μπάλα.

Ο Εμπαπέ προσπαθούσε να γίνει μόνος του ήρωας αψηφώντας τον Καβάνι, ο Ντι Μαρία ήθελε αλλά δεν μπορούσε να μπει στα παπούτσια του λαβωμένου Νεϊμάρ και να πληγώσει την πρώην ομάδα του, ο Βεράτι δεν μπορούσε να συγκρατήσει τα νεύρα του και άφηνε με εγκληματικό τρόπο την ομάδα του με 10 παίκτες στο 66' και με το σκορ στο 0-1.

Την ίδια ώρα επικρατούσε τρικυμία εν κρανίω στο μυαλό του Έμερι, ο οποίος πολύ πιθανόν να φανταζόταν σκηνές από το άμεσο μέλλον, με τους διοικούντες την Παρί να του δείχνουν την πόρτα της εξόδου μη συγχωρώντας του το γεγονός πως σε δύο ματς κόντρα στην Ρεάλ νικήθηκε κατά κράτος.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΚΑΛΑΚΤΙΚΟΣ, ΕΙΝΑΙ Η ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΖΙΝΤΑΝ

Στη σκέψη, στις αντιδράσεις αλλά πάνω από όλα στην απουσία αυτοθυσίας και αυταπάρνησης που χαρακτήρισε τους παίκτες της Παρί. Ο Ζιντάν τους είχε όλους ετοιμοπόλεμους και κατάφερε να κάνει τους παίκτες του να αισθάνεται ο καθένας πως είχε ρόλο στην ομάδα και πως δεν υπήρχαν μέσα σε αυτήν παιδιά και... αποπαίδια, που μπήκαν να παίξουν απλά επειδή δεν υπήρχε ουδείς άλλος διαθέσιμος.

Όταν βλέπεις άλλωστε τον Κριστιάνο Ρονάλντο να παραδίδει μαθήματα ομαδικότητας τιθασεύοντας σε αφάνταστο βαθμό το πανίσχυρο "εγώ" του και τρέχοντας να μαρκάρει ακόμα και ως πλάγιος μπακ, δεν μπορείς παρά να σκεφτείς πως έχει γίνει άριστη προετοιμασία από τον πάγκο.

Και την ίδια ώρα όταν βλέπεις τους Ντράξλερ και Παστόρε να μπαίνουν αλλαγή και να αδυνατούν να αλλάξουν τις ισορροπίες αν και ξεκούραστοι, αντιλαμβάνεσαι πως στην Παρί δεν ισχύει το "όλοι για έναν και ένας για όλους" αλλά μάλλον ταιριάζει περισσότερο το "ο καθένας παίζει για τον ευατό του" ( δες και τις δηλώσεις-καρφιά του Ντράξλερ και θα καταλάβεις).

Πέρα από τη γενική εικόνα πάντως, έρχονται και οι αριθμοί να αποδείξουν τα παραπάνω λεγόμενα αφού: οι παίκτες της Ρεάλ έτρεξαν περισσότερα χιλιόμετρα, κέρδισαν περισσότερες μονομαχίες, είχαν πολύ περισσότερες τελικές προσπάθειες ενώ πέρα από τα δύο γκολ τους στο δεύτερο μέρος είχαν και τρία δοκάρια!

Ε, όταν η ομάδα που θέλει να κάνει την ανατροπή και έχει τέτοιο δυνατό ρόστερ περιορίζεται σε μόλις δύο σουτ στο πρώτο μέρος και στο δεύτερο βλέπει την αντίπαλό της να την ισοπεδώνει σε όλες τις κατηγορίες, τότε σίγουρα γίνεται καλη δουλειά καθημερινά στο προπονητικό κέντρο στο Βαλδεμπέμπας. Και επειδή θα πρέπει και ο προπονητής να παίρνει κομμάτι της δόξας και όχι μόνο να "σταυρώνεται" ως το εύκολο θύμα στις αποτυχίες, καλό θα ήταν να δώσουμε ένα δυνατό χειροκρότημα σε αυτό που πέτυχε ο Ζιντάν μέσα σε έναν μήνα.

Να φέρει τούμπα την κατάσταση, να αιφνιδιάσει σε δύο διαφορετικά γήπεδα και με ολότελα διαφορετικούς τρόπους μία πολύ δυνατή και απίστευτα φιλόδοξη ομάδα, να "κερδίσει" όλους τους παίκτες του χωρίς να έχει σε φόρμα τους Μπενζεμά και Μπέιλ και εν τέλει να κάνει άπαντες να κατανοήσουν το εξής: ένας προπονητής με "7 στα 7" σε νοκ-άουτ ζευγάρια στο Champions League μόνο διακοσμητικός δεν μπορεί να είναι...

Και ο πρώτος που το κατάλαβε φέτος είναι ο Ουνάι Έμερι, όχι κάποιος τυχαίος και χθεσινός αλλά ο άνθρωπος που σήκωσε τρία σερί Europa League με την Σεβίλλη το 2014, 2015 και το 2016...

Ακόμα να φύγει από την Ρεάλ ο... μυρωδιάς Ζιντάν;

News 24/7

24MEDIA NETWORK