Εasy Rider

Η συμπεριφορά του Peter Nalitch στην Eurovision ήταν αυτή που περιμέναμε όλοι εμείς οι fan του. Αρκετά ειρωνική για να την καταλάβουν οι ψαγμένοι αλλά όχι τόσο ώστε να την πάρουν είδηση τα βούρλα που απαρτίζουν τον γελοιωδέστερο θεσμό από την εποχή που ο Γκοφινιώτης έκανε καλλιστεία στην Μαγκουφάνα. Οι λεπτομέρειες με το κασκόλ τυλιγμένο ρολό στον λαιμό, το μαλλί να ανεμίζει από τον ανεμιστήρα, την φωτογραφία κρατημένη μέσα στην παλάμη τρυφερά σαν το σπουργίτι και το γλυκανάλατο ύφος του Σέρτζιο Εντρίγκο όταν τραγούδαγε την "Τερέζα" ήταν η αποθέωση του κιτς. Το οποίο ολοκληρωνόταν από την φαρφίζα που έπαιζε ο friend στο πρώτο κουπλέ, που τέτοιο ματσακόνι είχε να ακουστεί από το Jeronimo Yanga και τον Ρούμπο στους We Five. Τίποτα λιγότερο από αυτό που περιμέναμε από τον Peter Nalitch όταν έγινε θρύλος με το Guitar. Να τους κάνει πλάκα και να μην το καταλαβαίνουν.

Ενας άνθρωπος που δεν μπόρεσα να καταλάβω αν έκανε πλάκα ή αρπαχτές ήταν ο μακαρίτης, ο Ντένις Χόπερ. Από την μία το "American Friend" του Wim Wenders και από την άλλη το "Super Mario Bros" της Anabelle Janke που ο Χόπερ μαζί με τον Χόσκιν αγωνίζονται να σώσουν την πριγκίπισσα του Κούπα. Οσο για το "Easy Rider" που τον έκανε διάσημο στην εποχή του ήταν επιτυχία αλλά σήμερα είναι τόσο μουσειακό όσο το "Σάντα Τσικίτα" με τον Λογοθετίδη.

Μια λοιπόν που βρίσκομαι στο κάργα σινεφίλ να πω ότι χθες το βράδυ κάθισα και είδα το πρώτο μέρος του "Mesrine". Το συμπέρασμα είναι ότι καλά έκανα και εμπιστευόμουνα το ένστικτο μου που τόσο καιρό δεν το έβλεπα. Οι εμπνεύσεις τελειώνουν στα πρώτα πέντε λεπτά από την στιγμή που ο μπαμπάς Μεσρίν τον μαζεύει από το Cafe de la Gare και από εκείνο το σημείο είναι ότι θυμάμαι χαίρομαι. Θέλει ο Ντιπαρντιέ να παίξει τον Γάλλο Μάρλον Μπράντο στον "Νονό"; Μα σας παρακαλώ ώρα υπάρχει. Θέλει ο Βινσέν Κασέλ να κάνει τον Αντόνιο Μπαντέρας στο "Μάμπο Κινγκ"; Εδώ είμαστε και δεν μας έπιασε η ώρα. Θέλει να κάνει τον Γουόρεν Μπίτι στο "Μπόνι και Κλάιντ"; Δύο δίωρα κρατάει το φιλμ. Δηλαδή έτσι όπως την κόβω την σκηνοθεσία στο δεύτερο μέρος του έργου, που δεν το έχω δει και ούτε ξέρω αν θα το δω, ο Κασέλ προβλέπεται να κάνει τον Σρεκ και τον Παράβα στον "Φίφη τον ακτύπητο".

Για το κείμενο με τα επεισόδια στην Λαμία οι αντιδράσεις ήταν οι προβλεπόμενες. "Μπράβο που τα γράφεις". "Δεν θα περάσει το κράτος των Αθηνών" που πάντα μου αρέσει αφού ο Γιώργος Λιάνης, ο Γιώργος Ορφανός, ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο Γιώργος Φλωρίδης και ο Γιάννης Ιωαννίδης ήταν όλοι γέννημα θρέμμα γκάγκαροι. Το θέμα όμως δεν είναι αν τα γράφω καλά ή δεν τα γράφω ή αν αυτοί προκαλέσανε πριν τους προκαλέσουν οι άλλοι, αλλά ότι τα επεισόδια ιδιαίτερα όταν επεκτείνονται εκτός γηπέδου τα πληρώνουν άσχετοι.

Δέστε τις φωτογραφίες με το καμένο αυτοκίνητο και την ταμπέλα του μαγαζιού που έχει πάρει φωτιά και πέστε μου τι φταίνε οι ιδιοκτήτες τους να τους τα καταστρέψουν σε μια εκδήλωση που δεν είχαν σχέση. Επίσης να την χαρώ την ομοσπονδία που δείχνει και ανθρώπινο πρόσωπο και θα ζητήσει οι ομάδες να αποζημιώσουν για τις καταστροφές στο γήπεδο. Πρώτον η ομοσπονδία το ξέρει πολύ καλά ότι οι ομάδες δεν έχουν και δεύτερον οι άλλοι απ’ έξω από πού θα αποζημιωθούν; Από τις ομάδες ή από τα club των οργανωμένων;