O cabinet man

Το mail που εμφανίστηκε και συνδέθηκε με τις δωροδοκίες της Siemens όπου αναφέρεται σε κάποιον cabinet man δεν είναι ούτε για υπουργό, ούτε για κατασκευαστή ντουλαπιών, είναι απλά κακά Αγγλικά.

Ο κατασκευαστής ντουλαπιών λέγεται cabinet maker. Kατά το auto maker. Ο υπουργός –μόνο στις αγγλικές και όχι στις αμερικάνικες κυβερνήσεις- λέγεται cabinet member. Το cabinet man μπορεί να είναι μόνο τίτλος μπλουζ από τον Muddy Waters όπως το Hoochie Coochie Man.

Τώρα σε ποιο σημαντικά πράγματα και συγκεκριμένα στο έγκλημα του αιώνα. Είναι δυνατόν να υπάρχουν άνθρωποι που να έχουν τον Σκούφαλη στην ομάδα τους και να τον διώξουν; Η ερώτηση ήταν ρητορική γιατί όλοι πια ξέρουμε ότι υπάρχουν. Ο Πουθενάς και ο Τεκνός Πουθενάς, όπως με λιτότητα κύκλοι του Σκούφαλη, που από τούδε θα ονομάζονται σκούφαλοι, χαρακτήρισαν τον πρόεδρο και τον προπονητή του Πανιωνίου Γιώργο Κιντή και Μίκαελ Σταρε ή Στόρε ή Στάχρε ή Μακρυχέρης γιατί έτσι όπως οι δημοσιογράφοι του αλλάζουν τα ονόματα μοιάζει σαν καταζητούμενος.

Οι Πουθενά Bros. θα λογοδοτήσουν στον κόσμο της πλατείας και θα τιμωρηθούν να πίνουν τον καφέ με σπασμένο καλαμάκι, αλλά η δυστυχία του ενός μπορεί να γίνει η χαρά του άλλου. Η Κέρκυρα έσπευσε να κλείσει τον Μανόλο. Για να ζήσουν οι αφισιονάντος της καλής μπάλας στιγμές όπως αυτή που θαυμαστές του μου έστειλαν από γκολάρα του Μανόλο σε παλιότερο ματς της Κέρκυρας εναντίον του ΟΦΗ.

Για το σπασουάρ που δημιούργησε ενθουσιασμό στα τρελά αγόρια φίλους της στήλης να συμπληρώσω ότι φυσικά δεν έχει καταργηθεί σε όλα τα σπορ και όπως σωστά γράφει ο αναγνώστης Ι.Τ. από το Λοντίνιουμ, το φοράνε στο Αμερικάνικο ποδόσφαιρο. Εδώ προσθέτω ότι έτσι φίλες μου μπορούμε να θαυμάζουμε το κωλαράκι των 130 κιλών του center την ώρα που πασάρει την μπάλα ανάμεσα στα πόδια στον quarterback χωρίς η φόρμα του να καταστρέφεται από την γραμμή από το σλιπάκι.

Τέλος για να ξαναγυρίσουμε στα αγγλικά, το σπασουάρ που στα αγγλικά ονομάζεται jockstrap, έχει δώσει το όνομα του σε δύο όρους. Με το πρώτο συνθετικό του στο jock που μεταφράζεται σε αθλητής, επειδή μόνο οι αθλητές φοράνε jockstraps και στο jock sniffer που στα αμερικάνικα είναι όρος για φλούφληδες που θέλανε να γίνουν αθλητές, αλλά το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να βοηθάνε την ομάδα στα αποδυτήρια μυρίζοντας τα σπασουάρ. Σε αυτό μην μου στέλνετε διορθώσεις. Και εγώ κοίταξα στο google και είδα τι γράφουν για τον όρο, που τα περισσότερα είναι παπαριές καμαρωτές που κάποιος Ελληνας τις παίρνει στα σοβαρά και καταλήγουμε να ψαχνόμαστε τι στο διάολο είναι ο cabinet man. Τελικά μπορεί να είναι αυτός που στα μαγαζιά κάθεται έξω από τους καμπινέδες με το πιατάκι, που το έχει για να του ρίχνει η Siemens τις μίζες.

Κοντό σορτς αλληλούια

Ένα από τα μεγάλα επιτεύγματα της γενιάς μου ήταν το κοντό σορτσάκι και η αμουστακοποίηση του ελληνικού αθλητισμού. Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’50 αθλητής σήμαινε να έχει και μουστάκα και να φοράει λευκό σώβρακο από βατίστα replica του στρατιωτικού. Κάπου λοιπόν κοντά στο 1960 τα μουστάκια είχαν αρχίσει να εξαφανίζονται. Ταυτόχρονα τα σώβρακα κόνταιναν.

Πρωτοπόροι ήταν οι μπακετμπολίστες που πιάνανε πιο γρήγορα τα μηνύματα που ερχόντουσαν από την Αμερική, αλλά και από κοντά βρισκόντουσαν οι ποδοσφαιριστές. Οπου όπως κάθε σημαντική μόδα το κόντεμα του σώβρακου δεν πήρε χρόνια, αλλά δεκαετίες. Χρειάστηκαν περίπου 25 χρόνια για να φτάσουμε στα πιο κοντά σορτσάκια της ιστορίας που πρέπει να φορέθηκαν κάπου στα μέσα της δεκαετίας του ’80 με κλασικές φιγούρες που έρχονται στο μυαλό τον Γκάλη και τον Αναστόπουλο.

Επειδή όμως το σορτσάκι δεν σήκωνε και άλλο κόντεμα, εκτός αν οι παίκτες άρχισαν να παίζουν με στρινγκ, άρχισε να μακραίνει και πάλι. Στα 25 χρόνια που μεσολάβησαν, οι παίκτες με μπροστάρηδες πάλι τους μπασκετμπολίστες, κατέβασαν το σορτς τόσο πολύ που έφτασε να μοιάζει με πειρατικό παντελόνι ή κοντή πυτζάμα. Τώρα λοιπόν έχω την αίσθηση ότι το σορτσάκι αρχίζει και πάλι να ανεβαίνει. Όπως και την πρώτη φορά το ’60 όχι κόβοντας πόντους αλλά χιλιοστά.

Καλύτερη εικόνα θα υπάρξει στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Νότιας Αφρικής που θα εμφανιστούν τα σορτσάκια από όλες τις χώρες. Όπως και θα υπάρξει εικόνα και στις νέες σχεδιάσεις στις φανέλες παρ’ όλο που οι εταιρίες στις φανέλες των εθνικών ομάδων είναι κομμάτι συντηρητικές.

Ενδυματολογικά, ενδιαφέρον έχει και ο τερματοφύλακας της Νότιας Κορέας, ο Λι Γουν Γουάε, που όπως λένε παίζει φορώντας πάντα μακρύ παντελόνι φόρμας. Η μόδα με τα μακριά παντελόνια φόρμας για τους τερματοφύλακες είναι 70s όσο δεν παίρνει. Με κλασικότερες φιγούρες κάτι μακρυπαντέλονους τερματοφύλακες της DDR, που το μακρύ δεν πρέπει να το βγάζανε ούτε στο κρεβάτι.

Το αξεσουάρ που εξαφανίστηκε στην δεκαετία του ’60 ήταν το σπασουάρ. Επειδή οι νεότεροι δεν θα το ξέρουν, το σπασουάρ ήταν ένα στρινγκάκι που φόραγαν οι ποδοσφαιριστές κάτω από το σώβρακο την εποχή που τα σλιπ δεν είχαν γίνει δημοφιλή. Αν κάτω από το ποδοσφαιρικό σώβρακο οι παίκτες φόραγαν και άλλο κοινό σώβρακο θα ήταν σαν την θεία την Αμερσούδα από το γνωστό τραγούδι. Οπότε φόραγαν το σπασουάρ, που ήταν ότι πιο kinky κυκλοφορούσε στα γήπεδα, και βολευόντουσαν. Το ξέρω ότι είναι λίγο δύσκολο να φανταστεί κάποιος τον Κώστα Νεστορίδη ή τον Ηλία Ρωσσίδη να κυκλοφορούν με στρινγκ, αλλά αυτή ήταν η αλήθεια.

Τώρα μια βοήθεια από το κοινό: Πριν το Μουντιάλ του 2002 είχε κυκλοφορήσει ένα mail το οποίο αναφερόταν στο πόσο μημουάπτου έχουν γίνει οι παίκτες της Εθνικής Αγγλίας. Μου ήρθε στο μυαλό από μία αναφορά που είχε ότι οι σημερινοί παίκτες φοράνε μεταξωτά σορτσάκια ενώ ο Στάνλεϊ Μάθιους έπαιζε με σώβρακο που είχε ράψει από το μάλλινο της χλαίνης που φόραγε στον στρατό. Αν κάποιος το έχει διατηρήσει ή μπορεί να το βρει ας μου το στείλει στο mail και θα μεταφράσω κάποια κομμάτια που έχουν φοβερή πλάκα.