Η κατάρα των Γερμανών

Photostop στις "μάχες" των ελληνικών ομάδων με γερμανικές. Η πρώτη επαφή το 1964, η πρώτη νίκη που ήρθε από τον Άρη, η κατάρα της Μπάγερν, τα παράπονα από τη διαιτησία, ο διπλός διασυρμός του 82' και το παραλίγο θαύμα του ΠΑΟΚ.

Η κατάρα των Γερμανών

"Και στο τέλος κερδίζουν οι Γερμανοί", "η καλοκουρδισμένη μηχανή", "το κρύο αίμα", "τα πάντσερ", είναι μόνο ορισμένα από τα κλισέ που συνοδεύουν κάθε φορά την κριτική και την πρώτη προσέγγιση στους αντιπάλους των ελληνικών ομάδων που προέρχονται από τη Γερμανία. Ανέκαθεν η αντιμετώπιση κοινού και Τύπου δεν ήταν το ίδιο ενθουσιώδης όπως με ομάδες προερχόμενες από άλλες προηγμένες ποδοσφαιρικά χώρες, κυριαρχούσε ένα είδος φόβου και η κλήρωση σήμαινε αυτομάτως και αποκλεισμό, ειδικότερα όταν η αντίπαλος ήταν η πάντοτε κραταιά Μπάγερν Μονάχου που μετά από 35 ολόκληρα χρόνια αντιμετωπίζει ξανά ο Ολυμπιακός.

Παρόλα αυτά, ξετυλίγοντας κανείς το κουβάρι των ελληνογερμανικών αναμετρήσεων διαπιστώνει ότι η παρουσία των εκπροσώπων μας διαχωρίζεται σε δύο περιόδους και εν τέλει καταλήγει να είναι αξιοπρεπής: σε 53 συνολικά αγώνες έχουμε 16 νίκες, 8 ισοπαλίες και 29 ήττες με 65 γκολ ενεργητικό και 95 παθητικό, σε μια περίοδο 51 ετών.

Η μοναδική παραφωνία και επιβεβαίωση του "φόβου" είναι η αντίπαλος του Ολυμπιακού στο φετινό Champions League. Οι ελληνικές ομάδες μπορούν με όλους, εκτός από τους Βαυαρούς και με εξαίρεση τη μεγαλειώδη εμφάνιση του ΠΑΟΚ το 1983, η Μπάγερν είναι ο ορισμός του απευκταίου αντιπάλου για κάθε ελληνική ομάδα, ανεξαρτήτως διοργάνωσης και κατάστασης στην οποία βρίσκεται. Προτού εστιάσουμε όμως στην Μπάγερν, ας πάρουμε τα πράγματα με την ορθή χρονολογική σειρά.

Η πρώτη φορά

Γυρίζουμε το χρόνο πίσω στο 1964, όταν ο θαυμάσιος Παναθηναϊκός του Stjepan Bobek έχει αποκλείσει την ιρλανδική Glentoran και κληρώνεται με τη φημισμένη Κολονία του θρυλικού Wolfgang Overath. Η κλήρωση αντιμετωπίστηκε ακριβώς όπως ήταν: πολύ δύσκολη με τις πιθανότητες του Παναθηναϊκού να χαρακτηρίζονται από λίγες έως ελάχιστες.

Η κατάρα των Γερμανών

Εκείνος ο Παναθηναϊκός όμως ήταν μια πάρα πολύ δυνατή ομάδα, με ποδοσφαιριστές του διαμετρήματος του Λουκανίδη, του Δομάζου, του Παπαεμμανουήλ, του Καμάρα και πραγματικά το πάλεψε κόντρα στους Γερμανούς. Είχε την ατυχία να βρεθεί πίσω στο σκορ πριν συμπληρωθεί το πρώτο μισό του ημιχρόνου, αλλά κατόπιν σφυροκόπησε τη γερμανική άμυνα, κέρδισε 9 κόρνερ, έκανε 16 τελικές προσπάθειες και βρήκε τελικά το γκολ της ισοφάρισης στο 75ο μετά από θαυμάσια ατομική ενέργεια του Κομιανίδη και κοντινό πλασέ του Παπουτσάκη.

Η ρεβάνς προμηνύετο συναρπαστική και με 15 χιλιάδες Έλληνες στο πλευρό του ο Παναθηναϊκός ξεκίνησε επιθετικά και προηγήθηκε στο 6ο λεπτό με τον Κομιανίδη. Αν ήταν προσεκτικότερος στην τελική προσπάθεια, η πρόκριση που φάνταζε ουτοπική θα ήταν πολύ κοντά, οι Γερμανοί όμως μεθοδικά και εκμεταλλευόμενοι την εμπειρία τους, γύρισαν το παιχνίδι με γκολ των Thielen και Müller αποκαθιστώντας την τάξη για τους πρωταθλητές Γερμανίας. Οι πράσινοι πίεσαν πολύ στο τελευταίο τέταρτο, άγγιξαν δύο φορές την ισοφάριση, ο Έβερτ όμως ήταν εκεί για να σώσει την Κολονία.

Η κατάρα των Γερμανών

Το παιχνίδι τελείωσε σε κλίμα τεράστιας ανακούφισης για τους Γερμανούς, οι οποίοι όπως δηλώνουν μετά το τέλος του αγώνα, εξεπλάγησαν από την πρόοδο του ελληνικού ποδοσφαίρου και την επόμενη φορά θα εμφανιστούν πιο "υποψιασμένοι".

Η πρώτη νίκη

Πράγματι, η επόμενη φορά έρχεται μόλις έναν χρόνο αργότερα, στο Κύπελλο Εκθέσεων (σημερινό Europa League) όταν και πάλι η Κολονία τίθεται αντιμέτωπη με ελληνική ομάδα. Τούτη τη φορά είναι ο Άρης, ο οποίος με μια απίστευτη εμφάνιση 26 Οκτωβρίου του 1965,σημειώνει την πρώτη νίκη ελληνικής ομάδας επί γερμανικής. Οι κίτρινοι θα μπορούσαν κάλλιστα να έχουν καθαρίσει την πρόκριση αν ήταν πιο εύστοχοι – είχαν δύο δοκάρια – και εάν μετά το 2-0 του εικοστού λεπτού διαχειρίζονταν πιο έξυπνα το παιχνίδι. Ο προπονητής του Άρη, ο Γιουγκοσλάβος Bela Palfi, έδωσε εντολή στους ποδοσφαιριστές του να συνεχίσουν να επιτίθενται αφήνοντας εκτεθειμένη την άμυνά τους, με αποτέλεσμα οι Γερμανοί να μειώσουν με μακρινό σουτ του Στουρμ στο ημίωρο και το κατάμεστο Καυταντζόγλειο σίγησε.

Παρά την επιθετική πρωτοβουλία και τους κορυφαίους Δεμίρη, Κωνσταντινίδη και Φιλίππου, ο Άρης δεν κατόρθωσε να σκοράρει ένα τρίτο γκολ, αλλά και πάλι η πρώτη νίκη ελληνικής ομάδας επί γερμανικής ήταν γεγονός.

Η κατάρα των Γερμανών

Η ρεβάνς και πάλι διεξήχθη με χιλιάδες Έλληνες στις κερκίδες και ο Άρης άντεξε για ένα ημίχρονο. Παραδόθηκε στο τέλος μην μπορώντας να κλείσει τον Karl-Heinz Thielen, τον άνθρωπο που έκανε τη ζημιά εκτελώντας δύο φορές το Γιώργο Παντελάκο και χάθηκε μια πολύ μεγάλη ευκαιρία για να πανηγυρίσει μια ιστορική πρόκριση το ελληνικό ποδόσφαιρο. Η Κολονία επιβεβαίωσε το "κακό φεγγάρι" της στον επόμενο γύρο όταν και διασύρθηκε από την Ούιπεστ με 4-0 στην Ουγγαρία και αποκλείστηκε από το θεσμό.

Η πρώτη γνωριμία με την Μπάγερν

Κι αν με την Κολονία οι ελληνικές ομάδες είχαν αγγίξει την πρόκριση πραγματοποιώντας εξαιρετικές εμφανίσεις, το Σεπτέμβριο του 1967 ήρθε η ανώμαλη προσγείωση. Η Μπάγερν του γνώριμου αργότερα "Τσικ", σκόρπισε στο Κύπελλο Κυπελλούχων τον Παναθηναϊκό με 5-0 στο θρυλικό Grünwalder Stadion. Προεξέχοντος του Keiser, Φραντς Μπεκενμπάουερ που ήταν αρχοντικός, οι Βαυαροί δεν άφησαν το παραμικρό περιθώριο αντίδρασης στον Παναθηναϊκό σε κανένα σημείο του αγώνα. Ήδη από το ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου το σκορ ήταν ήδη 4-0 με δύο γκολ του Γκερτ Μίλλερ και από ένα των Κούπφερσμιντ και Μπεκενμπάουερ και η συνέχεια διαδικαστικού χαρακτήρα. Τελικά ήρθε και πέμπτο γκολ με τον Γιουνγκ και οι Γερμανοί (ευτυχώς) κατέβασαν ταχύτητα, ειδάλλως το σκορ θα λάμβανε τρομακτικές διαστάσεις.

Η κατάρα των Γερμανών

Από το Μπάγερν-Παναθηναϊκός 5-0

Η Μπάγερν στη ρεβάνς ήρθε περισσότερο για τουρισμό στην Αθήνα (χωρίς τον Μπεκενμπάουερ), κάτι που δεν απέτρεψε και τη δεύτερη ήττα, αυτή τη φορά με το "τιμητικό" 1-2 στο τέλος (Μίλλερ 8΄, Καλαϊτζίδης 68΄, Κούλμαν 89΄). Ο Μπέλα Γκούτμαν, προπονητής τότε του τριφυλλιού, μίλησε ξεκάθαρα για χαώδη διαφορά ποιότητας μεταξύ των δύο ομάδων, ενώ οι ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού με εξαίρεση τον Τάκη Οικονομόπουλο που στο πρώτο παιχνίδι απέτρεψε σκορ-ρεκόρ κατάλαβαν για πρώτη φορά τι σημαίνει να αντιμετωπίζεις μια πραγματική υπερδύναμη του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Η κάτοχος του τροπαίου Μπάγερν συνέχισε την φρενήρη πορεία της μέχρι τα ημιτελικά όπου αποκλείστηκε από τη Μίλαν και στο επόμενο διάστημα εκτός του ότι μεσουράνησε σε συλλογικό επίπεδο, επάνδρωσε και την Εθνική Γερμανίας που κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο.

Η διπλή κόντρα του 1969 με τους Ανατολικογερμανούς

Δύο χρόνια αργότερα έρχεται η πρώτη διπλή μονομαχία. Ο Παναθηναϊκός κληρώνεται με τη Vorwärts από το Ανατολικό Βερολίνο (σημερινή 1FC Frankfurt) στο Κύπελλο Πρωταθλητριών και ο Πανιώνιος στο Εκθέσεων με τη Hansa από το Rostock. Παρότι φαβορί, ο Παναθηναϊκός του Λάκη Πετρόπουλου καταρρέει στο δεύτερο ημίχρονο στο Walter Ulbricht Stadion και με δύο γκολ του Γιούργκεν Πίπενμπουργκ χάνει με το "καθαρό" 2-0, σκορ που ελαχιστοποιεί τις πιθανότητές του για πρόκριση. Μια μέρα αργότερα στο Ostseestadion το ίδιο παθαίνει και ο Πανιώνιος που ενώ κρατάει το ρευστό 1-0 μέχρι το 75΄ δέχεται δύο γκολ στο τελευταίο τέταρτο και ουσιαστικά χάνει τις όποιες πιθανότητές του για πρόκριση στον επόμενο γύρο του Εκθέσεων.

Η κατάρα των Γερμανών

Παρά το αρνητικό αποτέλεσμα του πρώτου ματς, στη ρεβάνς η Λεωφόρος γεμίζει, κόσμος, ποδοσφαιριστές και Τύπος κάνουν λόγο για ανατροπή του 0-2 του Βερολίνου και ο Παναθηναϊκός προσπαθεί να κάνει τη μεγάλη ανατροπή. Θα προηγηθεί νωρίς με τον Αντώνη Αντωνιάδη στο δεκάλεπτο, θα πιέσει την εστία του Ζουλκόφσκι αλλά το 2-0 δεν θα έρθει ποτέ. Αντιθέτως, θα ισοφαριστεί στο 81΄ και ενώ είναι σχεδόν όλος μπροστά, από το Λάζλοπ και μοιραία θα αποκλειστεί. Εκείνος που έφτασε πιο κοντά στο θαύμα ήταν ο Πανιώνιος, ο οποίος στην κατάμεστη Νέα Σμύρνη έχει με τη συμπλήρωση μιας ώρας αγώνα τη Ροστόκ στο 2-0 και στο τελευταίο μισάωρο θα κλείσει τη Hansa στα καρέ της προσπαθώντας να στείλει το ματς στην παράταση. Ούτε τώρα δεν θα καταφέρουμε να πανηγυρίσουμε μια πρόκριση κόντρα σε Γερμανούς...

Τα πρώτα παράπονα

Πέρασαν έξι χρόνια μέχρι να ξανακληρωθεί ελληνική ομάδα με γερμανική και στο άκουσμα της Zwickau, μιας κωμόπολης (τότε) τσεχοσλοβακικών καταβολών στην Ανατολική Γερμανία, ο Παναθηναϊκός του Βραζιλιάνου πρώην προπονητή της Πόρτο, Αϋμορέ Μορέιρα, έδειχνε να διαθέτει όλα τα φόντα για αποκλείσει επιτέλους μια ομάδα από τη Γερμανία. Οι πράσινοι όμως θα κάνουν κακό ματς στην Πάτρα, θα κολλήσουν στο 0-0 χωρίς μεγάλη παραγωγή φάσεων και μοιραία θα ταξιδέψουν στο Georgi Dimitroff Stadion κυνηγώντας το γκολ. Στο Zwickau θα αντιμετωπίσουν μεταξύ άλλων και μια εχθρική διαιτησία από το Βρετανό Κεν Μπερνς με αποκορύφωμα το δεύτερο γκολ-πέναλτυ του Ντιτς, αλλά θα χάσουν από δικά τους λάθη με 2-0 και θα επιστρέψουν στην Αθήνα για μια ακόμη φορά άπραγοι.

Η κατάρα των Γερμανών

Ο Παναθηναϊκός αδικήθηκε αλλά αδίκησε και τον εαυτό του, με αποτέλεσμα μια ακόμη ευκαιρία να περάσει ανεκμετάλλευτη για το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Η πρώτη φορά του Ολυμπιακού

Το ποδόσφαιρο έχει πλέον γίνει επαγγελματικό στην Ελλάδα, ο Ολυμπιακός του Νταϊφά μοιάζει να χτίζει τη δική του αυτοκρατορία και αναζητά και την καταξίωση στην Ευρώπη. Δυστυχώς η τύχη δεν του χαμογελά στην κλήρωση και στην Ελλάδα μετά από 13 χρόνια επιστρέφει η Μπάγερν.

Η κατάρα των Γερμανών

Οι Γερμανοί και πάλι διαθέτουν μια εκπληκτική ομάδα, με Άουγκενταλερ, Μπράιτνερ, Χένες και ασφαλώς το μεγάλο τους αστέρι, τον Καρλ Χάιντς Ρουμενίγκε. Υπάρχει πίστη για πρόκριση, ο επιθετικογενής Ολυμπιακός του Γκόρσκι διαθέτει ένα πολύ αξιόμαχο σύνολο, αρτίστες όπως ο "Γερμανός" Γαλάκος, "μηχανάκια" στη μεσαία γραμμή όπως ο Κουσουλάκης και ένα Νίκο Σαργκάνη λίγο πριν το peak της καριέρας του. Η Μπάγερν όμως είναι ανίκητη και σε συνδυασμό με την τεράστια απώλεια του Νοβοσέλατς κυριαρχεί.

Οι Γερμανοί έρχονται στο Καραϊσκάκης και μετά από ένα ανοιχτό και πολύ όμορφο παιχνίδι, θα φύγουν νικητές με 2-4 (Γαλάκος, Άλστρομ – Ντρέμλερ 2, Ρουμενίγκε και Κράους) τελειώνοντας ουσιαστικά την υπόθεση πρόκριση από το πρώτο ματς. Σφραγίζουν την πρόκριση 14 βράδια αργότερα στο Μόναχο με ένα βαρύ 3-0 που σε καμία περίπτωση δεν αντικατοπτρίζει την εικόνα του αγώνα.

Οι Γερμανοί προηγούνται από το 7΄ με 2-0 και κατόπιν παραχωρούν τη μπάλα στους ερυθρόλευκους, οι οποίοι άξιζαν σίγουρα ένα γκολ και είχαν καλύτερη εικόνα σε σχέση με το πρώτο παιχνίδι στο Φάληρο. Πλήρωσαν την κακή βραδιά του Ορφανού και το ανώνυμο ματς του Άλστρομ και τελικά έφυγαν ηττημένοι με 3-0 χάρη στο πέναλτυ-γκολ του Γιάνζον στο 65΄. Η "κατάρα" για το ελληνικό ποδόσφαιρο όταν τίθεται αντιμέτωπο με το γερμανικό συνεχίστηκε.

Πιο κοντά από ποτέ

Το 1981 είναι η πρώτη φορά που το ρόδι πήγε να σπάσει. Ο ΠΑΟΚ του Χάιντς Χέερ κληρώνεται με την Άιντραχτ Φρανκφούρτης και μετά το 2-0 στο Waldstadion όλοι τον έχουν ξεγραμμένο. Προφανώς οι Γερμανοί δεν γνωρίζουν ότι η Τούμπα λιώνει σίδερα και αντιμετωπίζουν τη ρεβάνς με πιο χαλαρή διάθεση. Αυτό που θα ζήσουν ο διάσημος Κορεάτης Μπου Κουν Τσα και οι συμπαίκτες του δεν έχει προηγούμενο. Ο προπονητής της Άιντραχτ Λόταρ Μπούχμαν θα παραδεχτεί μετά το τέλος του αγώνα ότι δεν είχε ξαναζήσει τέτοιο πάθος και δεν περίμενε σε καμία περίπτωση να τρομάξει τόσο πολύ από τον ΠΑΟΚ. Ο δικέφαλος ήταν καταιγιστικός, επιτίθετο κατά κύματα, βρήκε το πρώτο γκολ στο 35΄ με βολέ του Κωστίκου και εν μέσω αποθέωσης ισοφάρισε το σκορ του πρώτου αγώνα στο 62΄και πάλι με τον Κωστίκο.

Η Τούμπα έγειρε, οι Γερμανοί οχυρώθηκαν στην άμυνά τους και ήταν εμφανές ότι σκόπευαν να οδηγήσουν το παιχνίδι στην παράταση μη ρισκάροντας το παραμικρό. Ο ΠΑΟΚ έμεινε από δυνάμεις αφού μέχρι το 70΄ήταν απλώς ασταμάτητος και μοιραία το παιχνίδι οδηγήθηκε στη διαδικασία των πέναλτυ. Ευστοχούν άπαντες και το δέκατο πέναλτι καλείται να εκτελέσει ο Χρήστος Δημόπουλος. Ο "φονιάς" θα πάρει φόρα και θα σουτάρει με όλη του τη δύναμη στην αριστερή γωνία του Παλ, ο οποίος τινάχτηκε και το "έβγαλε". Ο ΠΑΟΚ θα αποκλειστεί άδικα, ήταν σαφώς ανώτερος των Γερμανών που τους "έλιωσε" μέσα στην Τούμπα αλλά τα "καταραμένα" πέναλτι του στέρησαν την πρόκριση. Ήταν η πρώτη φορά που φτάσαμε τόσο κοντά να αποκλείσουμε Γερμανούς.

Ο διπλός διασυρμός

Η επόμενη ευρωπαϊκή σεζόν έφερε και πάλι Γερμανούς στο δρόμο μας και μάλιστα δις. Η ΑΕΚ κληρώνεται με τη σχεδόν μόνιμη αντίπαλο των ελληνικών ομάδων Κολονία και ο πρωταθλητής Ολυμπιακός θα βρει στο δεύτερο γύρο του Πρωταθλητριών το Αμβούργο. Η κλήρωση αποδείχτηκε καταστροφική και για τους δύο εκπροσώπους του ελληνικού ποδοσφαίρου, με την μεν ΑΕΚ να γίνεται έρμαιο στις ορέξεις της ομάδας του Μίχελς, τον δε Ολυμπιακό να χάνεται στο ασφυκτικό πρέσσινγκ του Χάπελ. Η ΑΕΚ υποδέχτηκε την Κολονία ανήμερα της μεγάλης φωτιάς στο Τατόι και σε ένα ματς που δεν τελείωσε ποτέ προσέφερε ένα μοναδικό θέαμα επιθετικά, κατορθώνοντας να αποσπάσει ισοπαλία με 3-3 από τους Γερμανούς. Το ματς διεκόπη λόγω συσκότισης από την πτώση της τάσεως του ρεύματος και στο replay μια εβδομάδα αργότερα, ο Μίχελς ήταν διαβασμένος και αλλάζοντας τακτική "καθάρισε" το ματς με ένα γκολ του μεγάλου Κλάους Άλοφς.

Η κατάρα των Γερμανών

Η ρεβάνς ήταν παράσταση για ένα ρόλο, οι Γερμανοί έκαναν ότι ήθελαν την ελληνική άμυνα και αν δεν ήταν σε καλή μέρα ο Αρβανίτης, η ΑΕΚ θα γνώριζε πρωτοφανή συντριβή.

Η κατάρα των Γερμανών

Ίδια κατάσταση αντιμετώπισαν και οι φίλοι του Ολυμπιακού, οι οποίοι διαπίστωσαν από κοντά τι σημαίνει γερμανική πειθαρχία. Μετά το ελπιδοφόρο 1-0 του Αμβούργου όπου ο Ολυμπιακός παρουσιάστηκε συμπαγής και διαβασμένος, ήρθε η καταιγίδα του νεότευκτου Ολυμπιακού Σταδίου.

Η κατάρα των Γερμανών

Ο Χάπελ σε ένα κατάμεστο ΟΑΚΑ παρέταξε το Αμβούργο μαεστρικά και χτύπησε τον Ολυμπιακό στα αδύνατα σημεία του. Το βαρύ αλλά δίκαιο 0-4 αντικατόπτριζε πλήρως την εικόνα των δύο ομάδων, βυθίζοντας στη θλίψη τους φιλόδοξους οπαδούς του Ολυμπιακού, εκτός από έναν. Στο τέλος του αγώνα, ο περιχαρής Νίκος Αλέφαντος επεδίωξε – και τελικά κατόρθωσε – να βγάλει την πολυπόθητη φωτογραφία με τον απορημένο και μάλλον θυμωμένο Ερνστ Χάπελ, ανακηρύσσοντάς τον έκτοτε σε μέντορά του. Η ουσία είναι ότι το Αμβούργο έδειξε πολλά από τα στοιχεία που λίγους μήνες αργότερα το οδήγησαν στην κατάκτηση του τροπαίου στο ίδιο γήπεδο.

Το παραλίγο θαύμα του ΠΑΟΚ

Και φθάνουμε στο 1983, όταν ο ΠΑΟΚ στο πλαίσιο του Κυπέλλου UEFA παραλίγο να αφήσει άφωνη ολόκληρη την Ευρώπη. Οι Θεσσαλονικείς αποκλείουν την Πλόβντιβ και κληρώνονται με τον δυσκολότερο από τους πιθανούς αντιπάλους τους στο δεύτερο γύρο. Είναι η τρίτη φορά της Μπάγερν κόντρα σε ελληνική ομάδα, με τις δύο προηγούμενες να είναι εφιαλτικές εμπειρίες και για τον Παναθηναϊκό και για τον Ολυμπιακό. Στον πάγκο του ΠΑΟΚ ο πρώην προπονητής της Μπάγερν, Παλ Τσερνάι που γνωρίζει πολύ καλά το Ρουμενίγκε και την παρέα του. Η Τούμπα είναι ασυγκράτητη, το πάθος και ο φανατισμός είναι πρωτόγνωρος για τους Γερμανούς και ο ΠΑΟΚ δεν καταλαβαίνει τίποτα. Θα κλείσει τη Μπάγερν στα καρέ του σπουδαίου Βέλγου γκολκίπερ Ζαν Μαρί Πφαφ, ο οποίος σε δύο τουλάχιστον περιπτώσεις απέναντι στο Δημόπουλο θα αποτρέψει την ήττα για τη σαστισμένη ομάδα του Λάτεκ.

Η κατάρα των Γερμανών

Το τελικό 0-0 αδικεί κατάφωρα τον ΠΑΟΚ που ήδη χαρακτηρίζεται πρόβατο επί σφαγή για τη ρεβάνς του Olympiastadion.

Το Μόναχο πλημμυρίζει από Έλληνες, οι οπαδοί του ΠΑΟΚ μαζί με χιλιάδες μετανάστες της Γερμανίας δείχνουν να πιστεύουν στο ακατόρθωτο. Ο Λάτεκ δείχνει να υπολογίζει πολύ τον ΠΑΟΚ, έχει την ατυχία να χάσει και το Ρουμενίγκε από τραυματισμό πριν λήξει το πρώτο ημίχρονο και οι οιωνοί δείχνουν ΠΑΟΚ. Στην κερκίδα οι 5 χιλιάδες Έλληνες έχουν στήσει πανηγύρι, ο ΠΑΟΚ όσο περνά η ώρα ξεθαρρεύει, οι ψυχικές δυνάμεις που επιδεικνύουν οι ποδοσφαιριστές του είναι μοναδικές.

Η κατάρα των Γερμανών

Το ματς οδηγείται στην παράταση, ο ΠΑΟΚ θα ψάξει περισσότερο το γκολ, θα το αγγίξει στο δεύτερο μέρος της παράτασης, όταν ο Κυριάκος Αλεξανδρίδης αποκαμωμένος από την υπερπροσπάθεια θα πλασάρει αδύναμα τον Πφαφ. Έχει γίνει το απροσδόκητο και ο ΠΑΟΚ είναι στο κόλπο πηγαίνοντας το ματς στα πέναλτι.

Αυτά τα καταραμένα πέναλτι που έχουν στερήσει ουκ ολίγες ιστορικές προκρίσεις από το δικέφαλο και στη συγκεκριμένη περίπτωση μια από τις μεγαλύτερες προκρίσεις στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ο Άγγλος Ρόμπινσον σχολαστικότατος θα στερήσει ίσως από τον ΠΑΟΚ το θαύμα: μετά το πρώτο εύστοχο πέναλτι του Κωστίκου, σφυρίζει δύο φορές επανάληψη στην εκτέλεση του Άουγκενταλερ. Τις δύο πρώτες είχε αποκρούσει ο Φούρτουλα, ο Γερμανός σκοράρει με την τρίτη προσπάθεια. Ο "φονιάς" ευστοχεί, ο Χένες θα χάσει το επόμενο και ο ΠΑΟΚ είναι μια ανάσα από το θαύμα. Σκαρτάδος-γκολ, Κράους-γκολ, Βασιλάκος (κι αυτός στην επανάληψη) γκολ, Νάχτβαι-γκολ και ο Δαμανάκης έχει στα πόδια του την πρόκριση. Ο Ζαν Μαρί Πφαφ θα αποκρούσει, το ψυχολογικό πλεονέκτημα ξαναλλάζει στρατόπεδο και το παίρνουν οι Γερμανοί.

Η διαδικασία μοιάζει ατέλειωτη, ένας αόρατος σκηνοθέτης θαρρείς και δεν θέλει να τελειώσει ποτέ. Σόρεν Λέρμπι-γκολ, Αλαβάντας-γκολ, Ντε Χαγκ-γκολ, Αλεξανδρίδης-γκολ, Ντίρμπεργκερ-γκολ, Ψαρράς-γκολ, μικρός Ρουμενίγκε-γκολ, Χάρης Μπανιώτης-γκολ. Μένουν μόνον ο Πφλίγκλερ, ο πιτσιρικάς Μαλιούφας και οι δύο τερματοφύλακες. Ο Γερμανός θα ευστοχήσει, ο Κώστας Μαλιούφας καλείται να εκτελέσει το 19ο πέναλτι της συνάντησης. Ένας 19χρονος το 19ο. Οι σφυγμοί του μικρού στο ζενίθ, η μπάλα ζυγίζει τόνους, παρόλα αυτά το πέναλτυ είναι καλό. Καλύτερη όμως είναι η εκτίναξη του Πφαφ στη δεξιά του γωνία, όπου θα βρει τη μπάλα με τα ακροδάχτυλα και θα χαρίσει την πρόκριση στην Μπάγερν.

Η κατάρα των Γερμανών

Για τους Γερμανούς ήταν απλώς μια πρόκριση, για τους Έλληνες θα ήταν μια εποποιία.

Η κατάρα των Γερμανών

Μετά από 19 χρόνια το ελληνικό ποδόσφαιρο αναζητούσε ακόμα μια πρόκριση κόντρα σε Γερμανούς. Από το 1964 γνωρίζει μονίμως αποκλεισμούς, άλλοτε δίκαιους, άλλοτε ηρωικούς, άλλοτε άδικους. Γεγονός είναι ότι η "κατάρα" των Γερμανών είναι εκεί και κατατρέχει όλους τους εκπροσώπους μας, οι ελληνικές ομάδες αποκλείονται με όλους τους πιθανούς τρόπους: με συντριβές, στις λεπτομέρειες, στην παράταση, στα πέναλτι, στο γκολ.

Η κυριαρχία των Γερμανών είναι καθολική, ακόμα κι όταν πλησιάζουμε στην πηγή, εκείνη σταματά να τρέχει. Σε 22 παιχνίδια έχουμε μόλις 3 νίκες και καμία πρόκριση, είναι σαφές ότι οι Γερμανοί μας έχουν του χεριού τους. Μέχρι που φτάνουμε στο 1989, τη σεζόν που η κατάρα θα φύγει από πάνω μας και οι συσχετισμοί θα αλλάξουν άρδην. Από τότε ξεκινά η μεγάλη αντεπίθεση του ελληνικού ποδοσφαίρου και σε ορισμένες περιπτώσεις η ταπείνωση του γερμανικού.

... συνεχίζεται

Διαβάστε ακόμη

Διονύσης Βερβελές: Σοβαροί να είμαστε, η Μπάγερν είναι...

News 24/7

24MEDIA NETWORK