Σαν σήμερα η επιστροφή Μπάγεβιτς στη Φιλαδέλφεια

Η σεζόν 1996/97 είναι έτοιμη να ξεκινήσει και ο Σωκράτης Κόκκαλης είναι αποφασισμένος να κάνει ότι κρίνεται απαραίτητο για να οδηγήσει τον Ολυμπιακό στην κορυφή του ελληνικού πρωταθλήματος μετά από 9 χρόνια «ξηρασίας» που έχουν μείνει στην ιστορία ως τα «πέτρινα χρόνια» για τον πειραϊκό σύλλογο. Ο Ολυμπιακός έχει διευθετήσει τα χρέη του, ο Κόκκαλης έχει αποκτήσει την προσήκουσα εμπειρία για να κινηθεί στο άγνωστο για εκείνον μέχρι τότε περιβάλλον και προχωρά σε εντυπωσιακές κινήσεις. Δεσπόζει το αδιανόητο μέχρι τότε, που δεν είναι άλλο παρά η πρόσληψη του Ντούσαν Μπάγεβιτς, πρώην προπονητή της ΑΕΚ και μίας εκ των εμβληματικότερων φυσιογνωμιών στην ιστορία της Ένωσης. Με μία λιτή ανακοίνωση στις 26 Ιουνίου του 1996, η ΠΑΕ Ολυμπιακός ανακοινώνει το Σερβο-βόσνιο προπονητή και ουσιαστικά αλλάζει το ρου της πορείας αμφότερων των συλλόγων.

Με Ντούσαν, Θωμά και μεταγραφές

Η ΑΕΚ είναι αδύνατον να μεταβολίσει τη μέγιστη «προδοσία», ειδικότερα σε ένα αποστειρωμένο και ξένο με το ελληνικό ποδόσφαιρο διοικητικό status, όπως εκείνο του management Τροχανά. Σχεδόν ταυτόχρονα με την πρόσληψη Μπάγεβιτς, ο Πρόεδρος του Ολυμπιακού προχωρά σε μία ακόμη κίνηση στην οποία ελάχιστοι έδωσαν σημασία: προσλαμβάνει ως Σύμβουλο επί θεμάτων διαιτησίας το Θωμά Μητρόπουλο, παλαιό παράγοντα του Αιγάλεω και αδελφό του παλαίμαχου ποδοσφαιριστή του Παναθηναϊκού και επίσης παράγοντα του ποδοσφαίρου, Βίκτωρα Μητρόπουλου. Ο Ολυμπιακός θωρακίζεται διοικητικά και αφήνει το αγωνιστικό κομμάτι εν λευκώ στον κατά τεκμήριο πιο επιτυχημένο προπονητή στην Ελλάδα εκείνη την εποχή.

Ο Μπάγεβιτς αποφασίζει να χτίσει από την αρχή τον Ολυμπιακό και οι εισηγήσεις του εισακούονται τυφλά από τον Κόκκαλη: στον Πειραιά μετακομίζει ο φέρελπις φορ Αλέκος Κακλαμάνος από τον Ιαλυσό Ρόδου, ο μέσος του Εθνικού Ανδρέας Νινιάδης, οι πραγματικοί στόχοι όμως του Μπάγεβιτς και της διοίκησης του Ολυμπιακού είναι διαφορετικοί. Ο προπονητής στη λίστα που καταρτίζει στην αρχή του καλοκαιριού έχει πολύ ψηλά του Μανωλά, Ατματσίδη, Σαμπανάτζοβιτς από την ΑΕΚ, το νεαρό επιθετικό Ντέμη Νικολαΐδη από τον Απόλλωνα Αθηνών και το δίδυμο των ακραίων του Πανηλειακού, τους Στέλιο Γιαννακόπουλο και Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς. Οι στόχοι είναι πολύ δύσκολοι, ο Κόκκαλης όμως είναι εκεί και κάνει τα πάντα για να ικανοποιήσει τα «θέλω» του νέου προπονητή.

Μετά από μάχη διαρκείας με τον Παναθηναϊκό, το δίδυμο του Πύργου καταλήγει στον Πειραιά, όπου αργότερα θα γράψει τη δική του ιστορία, ενώ από τους ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ, μόνον ο Μαυροβούνιος αμυντικός χαφ Ρέφικ Σαμπανάτζοβιτς θαμπώνεται από τα εκατομμύρια του Κόκκαλη και κατηφορίζει στον Πειραιά.

Με Ραβούση, Μαρσέλο και Ντόμπος

Η προσπάθεια του Μπάγεβιτς να «αρπάξει» και βασικά στελέχη της ομάδας αφού απομακρύνθηκε από την ΑΕΚ, αποτελεί νέο casus belli για τον οργανισμό της ΑΕΚ που ούτως ή άλλως βιώνει μια πρωτοφανή κατάσταση εσωστρέφειας και μαρασμού. Ο Τροχανάς εκτός από το Μπάγεβιτς χάνει και τον αρτίστα της ομάδας, Βασίλη Τσιάρτα, ο οποίος μεταγράφεται στην Ισπανία και τη Σεβίλλη, ενώ «απελευθερώνεται» και από τα βαριά συμβόλαια του Σαραβάκου, του Σαμπανάτζοβιτς και του Δημητριάδη. Η ανάγκη ενίσχυσης της ΑΕΚ είναι επιτακτική, ενώ παραμένει ανοικτό και το θέμα του διαδόχου του «προδότη». Ο Τροχανάς προκειμένου να μην διαταράξει (τις ήδη διαταραγμένες πάντως) ισορροπίες εντός ομάδας, δίνει το χρίσμα του πρώτου προπονητή στον μέχρι πρότινος βοηθό του Μπάγεβιτς και επίσης παλιά δόξα της ομάδας, Πέτρο Ραβούση.

Η ΑΕΚ αποφασίζεται τρόπον τινά να συνεχίσει «στον αυτόματο» με μόνιμη επωδό στο μυαλό των οπαδών της την εκδίκηση. Η σεζόν αποκτά χαρακτήρα μεγάλης ρεβάνς από «τον Πρίγκιπα που έγινε βάτραχος» και επί της ουσίας ένας ολόκληρος οργανισμός περιμένει την κλήρωση του Πρωταθλήματος για να προετοιμαστεί για την επιστροφή του ασώτου στο Νίκος Γκούμας. Μεταγραφικά, ο Τροχανάς σε καμία περίπτωση δεν εντυπωσιάζει και οι κινήσεις του Δικεφάλου είναι μετριοπαθείς: ο Βραζιλιάνος επιθετικός Μαρτσέλο και νεαρός μέσος Τριαντάφυλλος Μαχαιρίδης «πακέτο» από τη Skoda Ξάνθη καθώς και ο 31χρονος Ρουμάνος στόπερ Άντον Ντόμπος, δεν είναι μεταγραφές πρωταθλητισμού και σε καμία των περιπτώσεων δεν αναπληρώνουν τις απώλειες.

Το σίριαλ Ντέμη

Κάπως έτσι, η μεταγραφή του νεαρού Νικολαΐδη από τον Απόλλωνα Αθηνών αποκτά σημειολογικό χαρακτήρα και ο κόσμος ζητά εδώ και τώρα επικοινωνιακή νίκη απέναντι στον Μπάγεβιτς που θέλει το Ντέμη στον Ολυμπιακό. Ο Τροχανάς βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση, εν τέλει όμως και χάρη στα χρήματα που λαμβάνει από τη μεταγραφή του Βασίλη Τσιάρτα στην Ισπανία, κατορθώνει και πλησιάζει την πρόταση του Ολυμπιακού. Γεννάται το εξής οξύμωρο: ο Πρόεδρος του Απόλλωνα, Κώστας Αλαμάνος τα έχει βρει σε όλα με τη διοίκηση του Ολυμπιακού, ο οποίος προσφέρει 350 εκατομμύρια δραχμές, ο παίκτης όμως «τσινάει». Ο Ντέμης θέλει ΑΕΚ και το δηλώνει. Είναι μια δήλωση που εκείνο τον καιρό ουσιαστικά συσπειρώνει τους ΑΕΚτζήδες και κρατά ψηλά ένα καταρρακωμένο φρόνημα που βαλλόταν πανταχόθεν.

Ο Τροχανάς τελικά μετά κόπων και βασάνων βρίσκει τη χρυσή τομή και με τον Αλαμάνο και η πολύκροτη μεταγραφή του Ντέμη είναι γεγονός: ο Απόλλων θα λάβοι 288 εκατομμύρια δραχμές, συν δύο ποδοσφαιριστές με «ελευθέρας» εις εκ των οποίων είναι ο αργότερα γνωστός και διαπρέψας σε Παναθηναϊκό και ΠΑΟΚ Παντελής Κωνσταντινίδης. Ο ίδιος ο Ντέμης υπογράφει με 180 εκατομμύρια ετησίως, ποσό αρκετά μικρότερο από εκείνο που του προσφέρει ο Ολυμπιακός. Μια σχέση πάθους γεννιέται, για τους ΑΕΚτζήδες η κίνηση και η επιμονή του Νικολαΐδη να επιλέξει την ομάδα που υποστήριζε από μικρό παιδί απορρίπτοντας τον Ολυμπιακό, είναι ζωτικής σημασίας. Στην παρουσίασή του στο «Νίκος Γκούμας» αποθεώνεται και οι οπαδοί ζητούν επιτακτικά να βάλει γκολ και να κερδίσει τον Ολυμπιακό.

Ενίσχυση το Δεκέμβριο

Οι ερυθρόλευκοι από την άλλη, είναι ικανοποιημένοι με τις μέχρι τότε μεταγραφές και κυρίως με την επιτυχία της «αρπαγής» Γιαννακόπουλου και Τζόρτζεβιτς από το Βαρδινογιάννη, ενώ το κενό στην επίθεση θα καλυφθεί στη μεταγραφική περίοδο του Δεκεμβρίου με τον ερχομό του Σίνισα Γκόγκιτς από την κυπριακή Ανόρθωση, μιας προσωπικής επιλογής του Μπάγεβιτς που σχολιάστηκε αρνητικότατα στην αρχή, στην πορεία όμως αποδείχτηκε πάρα πολύ εύστοχη, αφού ο «Γκόγκα» πρόσφερε πολλά στον Ολυμπιακό.

Το κενό στην άμυνα μετά την άρνηση Μανωλά να ακολουθήσει το Μπάγεβιτς στου Ρέντη, επίσης καλύφθηκε το Δεκέμβριο με το Γιώργο Ανατολάκη από τον Ηρακλή, ενώ στο κομμάτι του γκολκήπερ, ο Σερβο-βόσνιος αποφάσισε να εμπιστευθεί ένα νεαρό παιδί του συλλόγου, το Δημήτρη Ελευθερόπουλο. Το ρόστερ του Ολυμπιακού κλείνει τέλη Αυγούστου με την υπογραφή του υπό δοκιμή αριστερού μπακ Μίρζα Βαρεσάνοβιτς και η σεζόν είναι έτοιμη να ξεκινήσει.

Ξεκίνημα στη σεζόν

Η κλήρωση θα φέρει το πολυπόθητο παιχνίδι στο πρώτο δεκαήμερο του Ιανουαρίου και η ΑΕΚ δεν μπορεί να περιμένει. Το ξεκίνημά της είναι από ράθυμο έως κακό: στις τρεις πρώτες αγωνιστικές η συγκομιδή της ομάδας του Ραβούση είναι απογοητευτική, αφού κατροθώνει να κερδίσει (δύσκολα) μόνο την Καστοριά με 1-0 στη Νέα Φιλαδέλφεια. Χάνει στην Κρήτη από τον ΟΦΗ και έρχεται ισόπαλη στην Καβάλα με 1-1. Θα περίμενε κανείς να το εκμεταλλευθεί ο Ολυμπιακός, είναι όμως πάρα πολύ νωρίς για το Μπάγεβιτς να παρουσιάσει μια ομάδα με διάρκεια και να κρύψει τις χρόνιες αδυναμίες κυρίως στη νοοτροπία της ομάδας. Ο Ολυμπιακός ενώ ξεκινά εντυπωσιακά στο Πρωτάθλημα φιλοδωρώντας με 5 γκολ στην Καστοριά την τοπική ομάδα, στην Ευρώπη κόντρα στην ουγγρική Φερεντσβάρος όμως, η ομάδα είναι τραγική.

Ο αντίπαλος ενώ δεν θα έπρεπε να προβληματίσει τον Ολυμπιακό, ξεγυμνώνει την αμυντική δυσλειτουργία των ερυθρολεύκων και τους αποκλείει εμφατικά κερδίζοντας με 3-1 στο (τότε) Ούλοϊ της Βουδαπέστης και αποσπώντας ισοπαλία με 2-2 στο «Καραϊσκάκης». Είναι η πρώτη φορά που ο Μπάγεβιτς αντιλαμβάνεται ότι το καινούριο εργασιακό περιβάλλον του, δεν παρέχει την ασυλία με την οποία τον περιέβαλε το προηγούμενο. Έρχονται οι πρώτες ρήξεις με ποδοσφαιριστές – κυρίως με «παλιούς» όπως ο Αλέκος Ράντος – ενώ και η σχέση του Σερβο-βόσνιου με το σταρ της ομάδας, Ίλια Ίβιτς δεν είναι και η καλύτερη δυνατή. Ο Κόκκαλης, παρ’ότι παρορμητικός και γνωστός για τις εν θερμώ αποφάσεις του, δεν θέτει θέμα προπονητή και διατηρεί το status του απόλυτου αφεντικού στο πρόσωπο του προπονητή.

Ο Ολυμπιακός δείχνει να μην ξεπερνά την κρίση, ενώ από την άλλη η ΑΕΚ συνέρχεται. Αποκλείει εύκολα στον πρώτο γύρο του Κυπέλλου Κυπελλούχων την αδύναμη Χέμλον Χούμενε από τη Σλοβακία και στο πρωτάθλημα αρχίζει να ξυπνά μνήμες από την προηγούμενη σεζόν, μοιράζοντας γκολ και θέαμα στους αντιπάλους της: 6-1 τον Ηρακλή, 0-3 στην Καλαμάτα, 0-7 τον Αθηναϊκό στο Βύρωνα. Τέλη Οκτωβρίου έχει «καθαρίσει» και την Ολίμπια Λιουμπλιάνα στο δεύτερο γύρο του Κυπελλούχων με συνολικό σκορ 6-0 και φαντάζει το φαβορί. Όλοι θέλουν να αποδείξουν ότι «μπορούν και χωρίς τον Μπάγεβιτς» και οι νίκες κρύβουν κάτω από το χαλί τα πολλά διοικητικά και οικονομικά προβλήματα της διαχείρισης Τροχανά, που ήδη έχει ξεκινήσει να αναζητά αγοραστή για να ξεφορτωθεί την ομάδα.

Παπουτσέλης και ήττα στη Βέροια

Ο Ολυμπιακός εξακολουθεί να ασθμαίνει: ισοπαλία χωρίς σκορ με την Παναχαϊκή στο «Καραϊσκάκης», πολύ δύσκολες νίκες με Εδεσσαϊκό και Ιωνικό στο γκολ και το τέλος του Νοεμβρίου βρίσκει τους ερυθρόλευκους μονάχα με δύο πειστικές εμφανίσεις: εκείνη της πρεμιέρας στην Καστοριά και το πλούσιο 4-0 εναντίον του (υποβιβασθέντα στο τέλος της σεζόν) Άρη στο Φάληρο. Η μεγάλη αλλαγή και η καθοριστική «στροφή» της πορείας του Ολυμπιακού, έρχεται όμως το βράδυ στης Κυριακής 8 Δεκεμβρίου του 1996. Είναι η βραδιά του μεγάλου ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, η βραδιά του «Παπουτσέλη». Το ματς, η προτετοιμασία του, τα γεγονότα, τα «απόνερα», η εξέλιξή του, χρήζουν ιδιαίτερης ανάλυσης και ειδικού άρθρου. Η ουσία είναι ότι ο Ολυμπιακός με πέναλτυ που κερδίζει εμφανώς εκτός περιοχής ο Ίλια Ίβιτς από το Γιάννη Καλιτζάκη και μετατρέπει σε γκολ ο Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς, κερδίζει τον Παναθηναϊκό και στέλνει σε όλους το «μήνυμα» ότι «τα κόζα άλλαξαν».

Αρχίζει και κυοφορείται ένα αίσθημα κυριαρχίας του Ολυμπιακού στο ελληνικό ποδόσφαιρο, παρόλο που η ομάδα του Μπάγεβιτς δεν πείθει. Απόδειξη του κακού πρώτου μισού της σεζόν είναι η ήττα στη Βέροια από το γκολ του σχεδόν 40χρονου Τάσου Μητρόπουλου και οι πολύ δύσκολες και «υποβοηθούμενες» νίκες με Πανηλειακό και ΠΑΟΚ στο γκολ. Ο Ολυμπιακός δεν είναι καλά και είναι εμφανές σε όλους. Ακριβώς λόγω της νίκης με το πέναλτυ Παπουτσέλη, εξακολουθεί να οδηγεί την κούρσα με 3 βαθμούς διαφορά από τον κάκιστο Παναθηναϊκό, ενώ και η ΑΕΚ κάνει έναν κακό Δεκέμβριο αφού χάνει στο ντέρμπι της Αθήνας με 2-0 από τον Παναθηναϊκό, χάνει στο Χαριλάου από τον Άρη με 3-2 και έρχεται ισόπαλη χωρίς τέρματα στην Τούμπα.

Συναγερμός για Μπάγεβιτς, το πανό της ντροπής

Στη Νέα Φιλαδέλφεια όμως ουδείς ασχολείται. Το ζητούμενο είναι ότι είμαστε στα πρόθυρα της 15ης αγωνιστικής του πρώτου γύρου, της αγωνιστικής που ο Ντούσαν Μπάγεβιτς, ο μεγάλος προδότης που μετά από μια οκταετία άφησε τη Νέα Φιλαδέλφεια και πήγε στον Πειραιά προτιμώντας τα εκατομμύρια του Κόκκαλη, επιστρέφει στον τόπο που λατρεύτηκε και σαν ποδοσφαιριστής και σαν προπονητής. Ήδη έναν μήνα πριν το παιχνίδι έχει σημάνει συναγερμός. Το κίτρινο είναι το χρώμα του μίσους, κανείς όμως δεν μπορεί να φανταστεί πόση δίψα για εκδίκηση κρύβουν οι ΑΕΚτζήδες μέσα τους. Λένε ότι τα μεγάλα πάθη ξυπνούν και τα μεγαλύτερα μίση, αυτό που θα ζήσει όμως ο Μπάγεβιτς δεν έχει προηγούμενο σε κανένα γήπεδο της χώρας. Κυριακή, 12 Ιανουαρίου 1997, ΑΕΚ – Ολυμπιακός.

Στην Αθήνα βρέχει ακατάπαυστα από τις πρωινές ώρες, η νεροποντή είναι τόσο δυνατή που αποκλείει οποιαδήποτε σκέψη για γήπεδο κι όμως το Νίκος Γκούμας γεμίζει ασφυκτικά. Το κλίμα είναι πρωτόγνωρο, ακόμη και σήμερα όσοι το έζησαν είναι αδύνατον να μεταφέρουν την ψυχολογία του όχλου. Οι οπαδοί της ΑΕΚ έχουν προμηθευτεί λογής νιτσεράδες, τα καταστήματα φωτοτυπικών και τα βιβλιοπωλεία έχουν βαρεθεί να εκτυπώνουν πεντοχίλιαρα, δεκαχίλιαρα, χιλιάδες χαρτονομίσματα με το πρόσωπο του Ντούσαν Μπάγεβιτς τυπωμένο στο χαρτί. Καθωσπρέπει κύριοι φορώντας νιτσεράδες, κρατώντας ομπρέλες ή απλές νάυλον σακούλες είναι εκεί ώρες πριν το παιχνίδι, μέσα στην καταρρακτώδη βροχή. Ακριβώς στο κέντρο του γηπέδου, ανάμεσα στους δύο πάγκους δεσπόζει το πιο «σκληρό» πανό που αναρτήθηκε ποτέ σε ελληνικό γήπεδο εναντίον ενός ανθρώπου.

«Πρόδωσες τη γυναίκα σου για τη Στανίση – Πρόδωσες την πατρίδα σου για την Ελλάδα – Πρόδωσες τη θρησκεία σου για το διάβολο (θρήνος) – γι’ αυτό ο Θεός δεν σου έδωσε τη δυνατότητα να κάνεις παιδιά, για να μην τα προδώσεις κι αυτά». Το πανό είναι σοκαριστικό, αλλά ο παρατηρητής του αγώνα Τάκης Φιλιππόπουλος, ούτε που διανοήθηκε να ζητήσει από τους ιθύνοντες της ΠΑΕ ΑΕΚ να αφαιρεθεί, αφού το κλίμα είναι τόσο τεταμένο που η παραμικρή «πρόκληση» θα τίναζε το ματς στον αέρα με ανυπολόγιστες συνέπειες. Σε άλλα σημεία του γηπέδου, αναρτημένα πιο ήπια πανό: «Κατάρα σε αυτόν που πρόδωσε το λαό που τον έκανε μάγκα», «Σκέφτομαι μόνο την ΑΕΚ. Αν πάρουμε το κύπελλο θα μείνω. Έδωσα από το Φλεβάρη το λόγο μου στον Κόκκαλη. – ΤΑ ΨΕΥΤΙΚΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ», «Ντούσαν Ιούδα».

Άφιξη και αναβολή

Η αποστολή του Ολυμπιακού έχει καταφθάσει μετά κόπων και βασάνων στο γήπεδο, ισχυρότατος αστυνομικός κλοιός προσπαθεί να προστατεύσει την ομαλή είσοδο των ανθρώπων του Ολυμπιακού στο Νίκος Γκούμας, αλλά οι πέτρες, τα νεράτζια, οι φωτοβολίδες πέφτουν βροχή, ειδικά τη στιγμή που μετά το γιατρό του Ολυμπιακού, Χρήστο Δάρρα, κατεβαίνει από το πούλμαν ο Μπάγεβιτς.

Συγκεντρωμένοι οπαδοί της ΑΕΚ γύρω από το χώρο στάθμευσης του λεωφορείου, βρίζουν και πετούν ότι βρουν μπροστά τους, εκσφενδονίζονται ακόμη και ομπρέλες εναντίον του «προδότη». Η βροχή εν τω μεταξύ δε λέει να κοπάσει και η πρώτη απόπειρα του διαιτητή να δοκιμάσει την καταλληλότητα του τεραίν δεν στέφθηκε με επιτυχία. Το τελετουργικό με το «γκελ» της μπάλας επαναλαβάνεται ακόμη 2 φορές και όπως είναι λογικό, το παιχνίδι βαίνει προς αναβολή.

Το σενάριο δεν θα μπορούσε να το σκεφτεί ούτε ο πιο νοσηρός νους: ο Μπάγεβιτς – που δεν χρειάστηκε να εμφανιστεί στον αγωνιστικό χώρο – θα ζήσει το ίδιο μαρτύριο ξανά. Μια ώρα μετά την προγραμματισμένη έναρξη του ματς, ο διαιτητής Χατζησταυρίδης συνοδευόμενος από τους δύο αρχηγούς και τον παρατηρητή της ΕΠΑΕ, αναβάλλει οριστικά το παιχνίδι για τη Δευτέρα, 13 Ιανουαρίου και ίδια ώρα. Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Ξανά τα ίδια καραβάνια οπαδών, οι ίδιες πορείες των οπαδών του Ολυμπιακού με τα τα μηχανάκια από τον Κηφισό (όσο κι αν ακούγεται παράλογο, τότε δίνονταν ακόμη εισιτήρια στα ντέρμπι και παρά το τεταμένο της ατμόσφαιρας, η Αστυνομία δεν έφερε αντιρρήσεις) τα ίδια «σκηνικά» στα στενά της Νέας Φιλαδέλφειας και στο αμαρτωλό Άλσος μεταξύ των φανατικών.

Άφιξη Νο2

Ο σταθμός του ΗΣΑΠ στον Περισσό φυλάσσεται με δρακόντεια μέτρα ασφαλείας για τον κύριο όγκο των οπαδών του Ολυμπιακού που επιστρέφει και τη Δευτέρα για το μεγάλο ντέρμπι. Τους περιμένει ένα ασθενές κιτρινόμαυρο «μπλόκο» που πετάει πέτρες, αλλά δεν κατορθώνει να σπάσει τον αστυνομικό κλοιό. Τα ΜΑΤ κάνουν καλά τη δουλειά τους και ο έλεγχος στο πέταλο της «21» που είναι προγραμματισμένο να καθίσουν οι οπαδοί του Ολυμπιακού είναι κάτι παραπάνω από εξονυχιστικός. Η κινητοποίηση και η επιχείρηση της ΕΛ.ΑΣ τουλάχιστον όσον αφορά τους οπαδούς του Ολυμπιακού στέφεται με επιτυχία, το μεγάλο πρόβλημα όμως είναι οι οπαδοί της ΑΕΚ και η προστασία της αποστολής και του ίδιου του Μπάγεβιτς.

Η ίδια εικόνα επαναλαμβάνεται, το πούλμαν καταφθάνει και σταθμεύει επί της οδού Καππαδοκίας, ακριβώς έξω από την είσοδο. Ο κλοιός των ΜΑΤ είναι και πάλι ισχυρότατος, οι πέτρες όμως ίπτανται πάνω από τα κεφάλια και μια εξ αυτών θρυμματίζει ένα τζάμι. Ο Μπάγεβιτς κατεβαίνει – και πάλι – ανέκφραστος συνοδευόμενος από πλειάδα αστυνομικών και μια φωτοβολίδα σκάει δύο μέτρα δίπλα του. (Ξανα)παίρνει τη γεύση του μίσους, νιώθει στην ατμόσφαιρα ότι το βράδυ αυτό θα είναι το δυσκολότερο της καριέρας του. Οι ΑΕΚτζήδες εξαγριώνονται ακόμη και από την επιλογή του προπονητή του Ολυμπιακού να εμφανιστεί με τη φόρμα της ομάδας, το θεωρούν ασέβεια και πλήρη υποταγή στον Κόκκαλη. Ο Σερβο-βόσνιος έκανε απλώς το αυτονόητο...

Το γήπεδο έχει ξαναγεμίσει ασφυκτικά, ο αγωνιστικός χώρος όμως είναι πάρα πολύ βαρύς και είναι βέβαιο ότι περισσότερο από ποδόσφαιρο, πρόκειται να παρακολουθήσουμε μια λασπομαχία. Αδιάφορο για τους 25 χιλιάδες ΑΕΚτζήδες που είναι ξανά αρματωμένοι με λογής επινοήσεις, ενώ τα πανό είναι και πάλι εκεί, απλώς έχουν αλλάξει θέση. Οι ομάδες βγαίνουν για προθέρμανση, ο Ολυμπιακός στερείται των υπηρεσιών του Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς, μια απουσία που σίγουρα αποδυναμώνει την ισχύ των ερυθρολεύκβν μεσοεπιθετικά. Ο Μπάγεβιτς έχει αποφασίσει να παρατάξει τους Ελευθερόπουλο, Βαρεσάνοβιτς, Καραταΐδη, Σαμπανάτζοβιτς, Νταμπίζα, Καραπιάλη, Καρασαββίδη, Γεωργάτο, Νινιάδη, Αλεξανδρή και Κακλαμάνο, ενώ ο Ραβούσης επιλέγει την «κλασσική» ΑΕΚ της περιόδου του: Ατματσίδης, Κασάπης, Κωστένογλου, Μανωλάς, Μαλαδένης, Μαχαιρίδης, Σαβέβσκι, Κετσμπάγια, Μπατίστα, Κωστή και Νικολαΐδη.

Είσοδος Μπάγεβιτς και Το Μίσος

Η «σκεπαστή» είναι ασυκτικά γεμάτη, κρέμονται «λάφυρα» των εχθρών και τα συνθήματα δεν ακούγονται αφού στο γήπεδο επικρατεί μια άνευ προηγουμένου «χάβρα». Όλοι περιμένουν τον «προδότη», άνθρωποι όλων των τάξεων με το μίσος να ξεχειλίζει, ακόμη και ο Λευτέρης Παπαδόπουλος έχει πάρει θέση στα «μάρμαρα» δίπλα στο συνοφρυωμένο Στράτο Γιδόπουλο με το μάτι να γυαλίζει εναντίον του «προδότη». Αργότερα, μετά το τέλος του ματς, θα εξαπολύσει δριμεία και αναπάντεχη επίθεση σε ζωντανή μετάδοση εναντίον του Μπάγεβιτς με τρομερές κατηγορίες και φανατισμό που θα ζήλευε και εκλεκτό μέλος της Ορίτζιναλ. Ώσπου το ρολόι δείχνει 19.58 και από τη φυσούνα ξεπροβάλλει ανάμεσα σε ΜΑΤ, Αστυνομικούς Διευθυντές, φωτογράφους και λογής παρατεχάμενους, η ατσαλάκωτη φιγούρα του Ντούσαν Μπάγεβιτς. Αυτό ήταν.

Η Νέα Φιλαδέλφεια πνίγεται στο μίσος, η οχλαγωγία μπορεί να συγκριθεί μόνο με εικόνες και εμπειρίες ρωμαϊκής αρένας. Ο Μπάγεβιτς, εμφανώς τρακαρισμένος και αγχωμένος περιμένει το νεύμα του Πέτρου Κόκκαλη που συνοδεύει την αποστολή στον πάγκο και ξεκινά να περπατά στο ταρτάν του στίβου. Γύρω του χιλιάδες χαρτονομίσματα με το πρόσωπό του, αντικείμενα, ύβρεις, ότι βάζει ό ανθρώπινος νους κι ακόμη περισσότερα. Είναι τα δυσκολότερα βήματα της (αθλητικής) ζωής του εκείνα από τη φυσούνα μέχρι τον πάγκο του Ολυμπιακού. Όσο πλησιάζει, τόσο πιο δύσκολα είναι τα βήματά του, η έκφραση στο πρόσωπό του τα λέει όλα. Ούτε ένας σπασμός, ούτε μια αποστροφή στο βλέμμα του, μόνο όταν ο Δημήτρης Μπουρουτζίκας του βάζει ένα μπουφάν για να τον προστατεύσει από τα αντικείμενα, φανερά ενοχλημένος το τινάζει από πάνω του και συνεχίζει αγέρωχος μέχρι την άκρη του πάγκου.

Όσοι έζησαν τη σκηνή και τα δευτερόλεπτα αυτού του βαδίσματος του Μπάγεβιτς, ήξεραν ότι αυτό που ζούσε ο Ντούσκο δεν πρόκειται να το ξαναζήσει ποτέ. Οι φλέβες των ανθρώπων που βρίσκονταν στη Νέα Φιλαδέλφεια είχαν σχεδόν βγει από το σώμα τους, άναρθρες κραυγές, μπερδεμένες ιαχές, ζάλη από τη συγκέντρωση του αίματος στον εγκέφαλο. Το μίσος των ΑΕΚτζήδων ξεπερνά ακόμα και το χαρακτήρα του Βενσάν Κασσέλ στην ομώνυμη ταινία του Ματιέ Κάσσοβιτς. Αυτό το μίσος θα γνωρίσει ο Μπάγεβιτς καθόλη τη διάρκεια των λεπτών που κάθισε στον πάγκο του Ολυμπιακού σε εκείνο το παιχνίδι. Ο ίδιος πολλά χρόνια αργότερα, όταν θα ζητήσει συγνώμη από τους απανταχού ΑΕΚτζήδες, θα εξαιρέσει τους ανθρώπους που έβλαψαν τόσο πολύ εκείνον και την οικογένειά του σε εκείνο το παιχνίδι, για την ακρίβεια δεν θα τους συγχωρήσει ποτέ.

Μανωλάς-Νινιάδης στη λάσπη

Το παιχνίδι όπως ήταν φυσιολογικό πέρασε σε δεύτερη μοίρα. Επρόκειτο για μια «λασπομαχία» και για μια παράσταση για ένα ρόλο. Η ΑΕΚ έχει ξεκινήσει με περίσσιο πάθος και μόλις στο 5’ έχει δοκάρι με τον Κετσμπάγια. Ολυμπιακός δεν βγήκε ποτέ στο γήπεδο, θαρρείς και οι παίκτες κουβαλούσαν το ίδιο βάρος που έμοιαζε αβάσταχτο στις πλάτες του Μπάγεβιτς. Το παιχνίδι είναι πολύ σκληρό, άτεχνο, ξεχειλίζει από πάθος και αναμονή για «εξαγνισμό». Ο Χατζησταυρίδης προσπαθεί να το «κρατήσει» βγάζοντας από πολύ νωρίς κάρτες (ήδη στο μισάωρο έχουν κιτρινιστεί οι Νταμπίζας, Κετσμπάγια και Καραπιάλης) δεν τολμάει όμως να εφαρμόσει κατά γράμμα τον κανονισμό στο 35’: μετά από ένα παροιμιώδες κλωτσοσκούφι, η μπάλα καταλήγει στο κέντρο του γηπέδου στο μικρό το δέμας Ανδρέα Νινιάδη. Ο Στέλιος Μανωλάς με ένα σπριντ είκοσι μέτρων γκρεμίζει το μέσο του Ολυμπιακού και τον βγάζει εκτός γηπέδου. Ο Νινιάδης σηκώνεται και ζητά το λόγο από τον αρχηγό της ΑΕΚ, ο οποίος τον πιάνει από το λαιμό και τον σωριάζει στο έδαφος.

Ο Χατζησταυρίδης δεν τολμά να βγάλει καν κάρτα στο Μανωλά, ενώ το γήπεδο κοχλάζει και μόνον ο Νταμπίζας προσπαθεί να συνετίσει το συνάδελφό του. Ο Νινιάδης βρίσκεται στο έδαφος, «θαμμένος» σχεδόν μέσα στη λάσπη, ο Μανωλάς απομακρύνεται από συμπαίκτες και αντιπάλους και το παιχνίδι συνεχίζεται. Οκτώ λεπτά αργότερα το γήπεδο παίρνει φωτιά: φάση διαρκείας στα καρέ του Ελευθερόπουλου, αλλεπάλληλα σουτ στα σώματα, αλλεπάλληλες προσπάθειες των αμυντικών του Ολυμπιακού να διώξουν τη μπάλα, η οποία καταλήγει στο δεξί πόδι του Ντέμη. Το σουτ είναι συρτό και δυνατό, από τα σουτ που γίνονται χωρίς ο επιθετικός να σημαδέψει «αρκεί να πάει μέσα». Και πήγε. 1-0 το γήπεδο παίρνει φωτιά, η κραυγή του Ντέμη θα τον συνοδεύει μέχρι το τέλος της καριέρας του και πλέον μια άλλη σχέση παθολογικής αγάπης (που αργότερα εξελίχθηκε κι αυτή σε μίσος) γεννιέται.

Το ημίχρονο λήγει, η ΑΕΚ προηγείται δίκαια με 1-0 αφού ο Ολυμπιακός δεν αντιδρά ποτέ και πουθενά. Σε ολόκληρο το πρώτο ημίχρονο έχει να αντιτάξει στην πρωτοβουλία της ΑΕΚ, μια ευκαιρία με τον Αλέκο Αλεξανδρή. Ίδιο σκηνικό και στο δεύτεορ ημίχρονο, η ΑΕΚ πάλι παθιασμένη και εγκατεστημένη στα καρέ του Ελευθερόπουλου, πάλι με ανορθόδοξο και «ηρωικό» ποδόσφαιρο. Δεύτερο δοκάρι με το Χρήστο Κωστή στο 56’ και αφόρητη πίεση στα χαφ του Ολυμπιακού. Ο Μπάγεβιτς αντιλαμβάνεται ότι πρέπει να παρέμβει στο ματς, στο 65’ καλεί δίπλα του το Στέλιο Γιαννακόπουλο και αποφασίζει να πάρει υποψία ρίσκου, αλλάζοντας το Νινιάδη με το νεαποκτηθέντα ακραίο επιθετικό. Το πλάνο δεν προλαβαίνει να αποδώσει ούτε για ένα λεπτό, αφού το σόλο του Τιμούρ Κετσμπάγια ένα λεπτό μετά την είσοδο του Stelios, αποκρούει με υπερένταση ο Ελευθερόπουλος και ο επερχόμενος Χρήστος Κωστής προωθεί τη μπάλα στα δίχτυα για το 2-0.

Ο Ραβούσης εν μέσω αποθέωσης αποσύρει το Νικολαΐδη ένα τέταρτο πριν τη λήξη για να περάσει το Μιχάλη Βλάχο και να διαφυλάξει τα κεκτημένα, ο Ολυμπιακός εξακολουθεί να είναι απών από το ματς παρά τη δεύτερη διορθωτική κίνηση του Μπάγεβιτς που πέρασε τον Τάκη Γκώνια αντί του Γρηγόρη Γεωργάτου και όλοι περιμένουν το τέλος. Η ΑΕΚ περιορίζεται στο «ηρωικό» ποδόσφαιρο για να ικανοποιηθεί ακόμη περισσότερο η εξέδρα που σε όλο το ματς τραγουδά – κραυγάζει είναι το ορθότερο – συνθήματα κατά του Μπάγεβιτς με το ηπιότερο εξ αυτών να είναι το «Ντούσαν – Προδότη – Μαλ...α Πειραιώτη». Η εξέδρα ικανοποιείται με σκληρά μαρκαρίσματα (που κοστίζουν ακόμη δύο κάρτες σε Βλάχο και Κασάπη) ο Μπάγεβιτς φεύγει ηττημένος από το γήπεδο που λατρεύτηκε με συνοπτικές διαδικασίες και με έναν αγνώριστο, άτολμο και φοβισμένο Ολυμπιακό.

Δυο κουβέντες με Ραβούση

Το τελευταίο σφύριγμα του Δραμινού Σάββα Χατζησταυρίδη βρίσκει τους οπαδούς της ΑΕΚ να παραληρούν, τον Ολυμπιακό να γκρεμίζεται από την πρώτη θέση της βαθμολογίας αφού εξ αιτίας της ήττας τον προσπερνά ο Παναθηναϊκός και τον Ντούσαν Μπάγεβιτς να έχει να αντιμετωπίσει και το γολγοθά της συνέντευξης Τύπου. Έχει ακριβώς την ίδια έκφραση, βλοσυρός και ανέκφραστος, μοιάζει με έναν άνθρωπο που δοκιμάστηκε πολύ και έφθασε στα όριά του. Ο επί 8 χρόνια βοηθός του και επί τριετία συμπάικτης του Πέτρος Ραβούσης, προσπαθεί να αποφορτίσει την ατμόσφαιρα αγκαλιάζοντάς τον και ψυθιρίζοντάς του δυο καλές κουβέντες στο αυτί. Οι δηλώσεις είναι ξεκάθαρα διαδικαστικές, δεν ειπωνεται τίποτε το ιδιαίτερο αφού ο Μπάγεβιτς θα επαναλάβει ότι τα συναισθήματα τα κρατά για τον εαυτό του και καθόλη τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου, παίζει νευρικά το κομπολόι του, αρνούμενος να απαντήσει σε ερωτήσεις που αφορούν την υποδοχή και το κλίμα του αγώνα.

Πριν ξεπεραστεί το σοκ, ο Ολυμπιακός του Μπάγεβιτς ξαναγκελάρει στο «Καραϊσκάκης» απέναντι στην Ξάνθη, όταν έρχεται ισόπαλος χωρίς τέρματα. Το μαρτύριο δεν έχει τελειώσει και η μοίρα δεν έχει ξεπληρώσει ακόμη το «γραμμάτιο» στον προπονητή του Ολυμπιακού: Κύπελλο Ελλάδος και ο Ολυμπιακός κληρώνεται με την ΑΕΚ, με τον πρώτο αγώνα να ορίζεται πάλι στη Νέα Φιλαδέλφεια σε λιγότερο από 20 ημέρες. Σίγουρα όμως καμία από τις επόμενες δεν μοιάζει με την «πρώτη φορά» για τον (πρώην) αγαπημένο Πρίγκιπα των οπαδών της ΑΕΚ και η υποδοχή δεν μπορεί ποτέ να ξεπεράσει εκείνη της 13ης Ιανουαρίου. Η ΑΕΚ περιμένει ξανά με το μαχαίρι στα δόντια τον Ολυμπιακό, σε ένα ακόμη ντέρμπι αποδείξεων: ΑΕΚ – Ολυμπιακός, ημιτελικός Κυπέλλου Ελλάδος της σεζόν 1996/97. Αυτή όμως είναι μια άλλη ιστορία...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:

Ντούσαν Μπάγεβιτς: Ο Θεός των ΑΕΚτζήδων που έγινε προδότης