Κόστα Ρίκα - Ελλάδα 1-1 (5-3 πεν.): Ίδιο στυλ διαφορετικοί σχηματισμοί

Σε έναν αγώνα ραντεβού με την ιστορία και για τις δυο ομάδες η Ελλάδα αναμετρήθηκε με την Κόστα Ρίκα. Κατά πολλούς οι δυο ομάδες έκπληξη στην φάση των 16 του Παγκοσμίου κυπέλου. Δυο ομάδες με πολλές ομοιότητες στο στυλ και με κοινές επιδιώξεις κατά την εκπλήρωση του αγωνιστικού πλάνου χρησιμοποιώντας όμως διαφορετικούς σχηματισμούς. Συγκεκριμένα κατά τη φάση των ομίλων η Κόστα Ρίκα χρησιμοποίησε κυρίως το 3-4-3 ή 5-4-1 κατά τη φάση της άμυνας. Στηρίχτηκε στην συνοχή της ως ομάδα, στο ομαδικό πνεύμα και στην πολύ καλή λειτουργία της στην φάση της άμυνας. Όσον αφορά την επιθετική της λειτουργία βασίστηκε στην ταχύτητα των παικτών της κατά το θετικό transition και κατάφερε να περάσει ως πρώτη σε έναν όμιλο απέναντι σε ομάδες μεγαθήρια όπως η Ιταλία, η Αγγλία και η Ουρουγουάη.

Η Ελλάδα από την πλευρά της χρησιμοποιώντας το 4-3-3 ή το 4-2-3-1 παρά το κακό της ξεκίνημα και το γεγονός ότι αγωνίστηκε στον δεύτερο αγώνα με παίκτη λιγότερο για 30 περίπου λεπτά, κατάφερε να ανταπεξέλθει των δυσκολιών. Στηριζόμενη επίσης στην καλή αμυντική της λειτουργία και στο καλό θετικό transition κατάφερε να πάρει την πολυπόθητη πρόκριση για τους 16 για πρώτη φορά στην ιστορία της κερδίζοντας την Ακτή Ελεφαντοστού με γκολ στο τελευταίο λεπτό.

Το ερώτημα στο συγκεκριμένο παιχνίδι ήταν ποια από τις δυο ομάδες θα καθόταν στην θέση του οδηγού ώστε να αναλάβει η άλλη να κάνει το αγαπημένο της παιχνίδι.

1ο Ημίχρονο

Η Κόστα Ρίκα ξεκίνησε με σχηματισμό 3-4-3 και την αναμενόμενη της ενδεκάδα. Ο Σάντος από την μεριά του παρέταξε την Ελλάδα με 4-2-3-1 και τον Καραγκούνη στην κορυφή της μεσαίας γραμμής ενώ ο Σάμαρης και ο Μανιάτης είχαν τον ρόλο των αμυντικών μέσων. Η Κόστα Ρίκα θέλησε να δικαιολογήσει τον τίτλο του φαβορί για την συγκεκριμένη αναμέτρηση και έχοντας περισσότερη ώρα την μπάλα στην κατοχή της επιδίωξε να χτυπήσει στο set παιχνίδι. Έχοντας τρεις παίκτες στην άμυνα εναντίον ενός της Ελλάδας (Σαμαράς) η κυκλοφορία της μπάλας στα μετόπισθεν της Κόστα Ρίκα γίνονταν χωρίς δυσκολία και οι αντίπαλοι στόπερ είχαν αρκετό ελεύθερο χώρο πριν ο Σαμαράς ή ο Καραγκούνης εφαρμόσουν πίεση στην μπάλα. Με τον Ρουίζ να συγκλίνει από τα δεξιά της επίθεσης προς τον άξονα και να παίρνει θέση είτε επιθετικού χαφ είτε φορ (όταν ο Κάμπελ κατέβαινε χαμηλά), οι παίκτες της Κόστα Ρίκα επιχείρησαν να χτυπήσουν περισσότερο από τον άξονα με συνεργασίες των δύο ενώ η μπάλα κυκλοφορούσε κυρίως στην δεξιά της πλευρά όπου ο Γκαμπόα είχε πιο επιθετικό ρόλο από ότι ο Ντίαζ στην αριστερή πτέρυγα. Ωστόσο αν εξαιρεθεί ένα σουτ του Μπολάνιος στα πρώτα λεπτά ο Καρνέζης πέρασε ένα ήσυχο 1ο ημίχρονο.

Αντίθετα η Ελλάδα ακολούθησε παιχνίδι αναμονής εφαρμόζοντας πίεση στην μπάλα λίγο πάνω από την σέντρα. Με την τακτική αυτή θέλησε ο Σάντος να εξαναγκάσει τον αντίπαλο να υιοθετήσει ένα στυλ όχι πολυχρησιμοποιημένο και να εκμεταλλευτεί τα πιθανά λάθη λόγω έλλειψης ποιότητας των Κοσταρικανών. Οι Μανιάτης και Σάμαρης κάλυπταν κυρίως τον χώρο μπροστά από τους στόπερ λειτουργώντας ως τείχος για τις κάθετες πάσες ενώ πρόσφεραν διπλομαρκαρίσματα στον Σωκράτη και τον Μανωλά κάθε φορά που η πάσα ήταν επιτυχημένη προς τους Κάμπελ ή Ρουίζ. Ό μόνος τρόπος λοιπόν για να περάσει η μπάλα στους αντίπαλους επιθετικούς ήταν οι πάσες στην πλάτη της άμυνας οι οποίες όμως λόγω και του βάθους της Ελληνικής άμυνας ήταν σχεδόν αδύνατες. Το πλάνο ωστόσο της Εθνικής με την μπάλα στα πόδια σε set παιχνίδι δεν ήταν και τόσο ξεκάθαρο. Με τον Σαμαρά να κινείται ανάμεσα σε τρεις και τον Τοροσίδη να μένει αρκετά πίσω, παρά τις διαγώνιες κινήσεις για δημιουργία χώρου του Σαλπιγγίδη, η μόνη ελπίδα της εθνικής για δημιουργία φάσης ήταν ο Λάζαρος και ο Χολέβας. Οι δυο τους εκμεταλλευόμενοι το 1 ν 1 κατέφεραν να δημιουργήσουν ρήγματα κυρίως σε φάσεις άμεσου και έμμεσου θετικού transition και να ανησυχήσουν τον αντίπαλο (ευκαιρία Σαλπιγγίδη) χωρίς ωστόσο να μπορέσει η εθνική μας να πετύχει ένα τέρμα. Το παιχνίδι έδειχνε ελεγχόμενο από την Εθνική μας που χωρίς να έχει την κατοχή έδειχνε πιο επικίνδυνη.

2ο Ημίχρονο

Το δεύτερο ημίχρονο ξεκίνησε όπως τελείωσε το πρώτο αλλά το γκολ του Ρουίζ στην πρώτη προσπάθεια εντός εστίας σε φάση έμμεσου θετικού transition για την Κόστα Ρίκα πάγωσε τους Έλληνες. Στα λεπτά που ακολούθησαν η Ελλάδα έχασε την αυτοσυγκέντρωση της και αποτελούσε εύκολη λεία για τους Κοσταρικανούς που πλέον έκαναν το παιχνίδι που τους αρέσει. Καλή και ισορροπημένη αμυντική λειτουργία και επιδίωξη να χτυπήσουν στο θετικό transition. Ο Σάντος αντέδρασε γρήγορα και πέρασε στο παιχνίδι τον Μήτρογλου γυρνώντας σε 4-4-2. Ωστόσο η ομάδα δεν μπόρεσε να βρει την ισορροπία της. Οι Κοσταρικανοί φρόντιζαν να διατηρούν παραπάνω παίκτη στην άμυνα (3 ν 2 ή 5 ν 4) και δεν αντιμετώπισαν ιδιαίτερα προβλήματα. Αυτό που πραγματικά άλλαξε τις ισορροπίες ήταν η αποβολή του Ντουάρτε. Ο Πίντο προτίμησε ένα 4-4-1 αντί του 5-3-1 για να κρατήσει σχετικά μακριά τους Έλληνες από την περιοχή του. Οι Κοσταρικανοί δεν είχαν πλέον παίκτη παραπάνω στα μετόπισθεν οπότε η τετράδα των αμυντικών αναγκάστηκε να παίξει πολύ κλειστά για να αντιμετωπίσει τους δύο φορ των Ελλήνων και τους δυο πλάγιους δημιουργώντας αρκετό διαθέσιμο χώρο στα πλάγια που μπορούσε να γίνει εκμεταλλεύσιμος με γρήγορες μεταφορές της μπάλας από πλευρά σε πλευρά.

Η Ελλάδα είχε ήδη κερδίσει αρκετά μέτρα στο γήπεδο. Ο Σάντος με την είσοδο του Γκέκα έφερε τον Σαμαρά στα αριστερά με οδηγίες να κινείται μεταξύ των γραμμών και είτε να υποδέχεται και να γυρνάει με μέτωπο προς την αντίπαλη εστία είτε να δημιουργεί χώρο για τον Χολέβας. Ο Σαμαράς τα έκανε και τα δύο και δημιούργησαν με τον Χολέβας ρήγματα στην δεξιά πτέρυγα των αντιπάλων. Από την άλλη ο Τοροσίδης συνέχισε να είναι καλά κλεισμένος από τον Μπολάνιος. Ο Σάντος πέρασε στον αγώνα και τον Κατσουράνη μέσω του οποίου επιτεύχθηκαν αρκετές αλλαγές παιχνιδιού και δόθηκε η δυνατότητα στον Λάζαρο να αναδείξει την ικανότητα του στο 1 ν 1 εκθέτοντας τον Ντίαζ, αλλά και στον Χολέβας να σεντράρει. Στο ίδιο διάστημα οι αντίπαλοι περιορίστηκαν σε διωξίματα της μπάλας και σε προσπάθειες να κατεβάσουν τον ρυθμό του παιχνιδιού ενώ ο Πίντο προσπάθησε να περιορίσει τον Χολέβας τοποθετώντας τον Μπρένες δεξιά και περνώντας τον Ρουίζ στα αριστερά. Οι Έλληνες γέμισαν την περιοχή και περίμεναν την ευκαιρία η οποία δόθηκε στον Σωκράτη για να φέρει το παιχνίδι στα ίσια.

Παράταση

Η Ελλάδα συνέχισε να απειλεί με τον Λάζαρο και τον Χολέβας στο 1 ν 1 από τα πλάγια ενώ ο Σαμαράς κινήθηκε ως επιθετικός μέσος μεταξύ των γραμμών και πίσω από τους δυο επιθετικούς. Η Εθνική προσπάθησε να απειλήσει από τα πλάγια καθώς οι Κοσταρικανοί είχαν θωρακίσει τον άξονα παίζοντας πολύ κλειστά ενώ ο Μπρένες πολλές φορές λειτουργούσε ως πέμπτος αμυντικός ακολουθώντας τις προωθήσεις του Χολέβας. Το πολυπόθητο γκολ απέναντι σε μια ομάδα με παθητικό μόνο ρόλο δεν ήρθε ούτε στην ευκαιρία του Μήτρογλου και η Ελλάδα αναγκάστηκε να διεκδικήσει την νίκη στην διαδικασία των πέναλτι.

Συμπέρασμα

Η Ελλάδα κυριάρχησε στον αγωνιστικό χώρο με συντριπτική υπεροχή σε όλους τους τομείς της στατιστικής σε ένα παιχνίδι που ο αποκλεισμός πονάει περισσότερο λόγω της εμφανούς υπεροχής της Εθνικής μας.

Οι Κοσταρικανοί είχαν την τύχη με το μέρος τους καθώς στην μοναδική προσπάθεια για σουτ εντός εστίας κατάφεραν να σκοράρουν. Ωστόσο η εθνική αποχωρεί με πλούσιες εμπειρίες από την Βραζιλία σε ένα τουρνουά που ήταν ασύγκριτα καλύτερο από εκείνο της Νοτίου Αφρικής ενώ ίσως από πλευράς απόδοσης και στατιστικών να ήταν καλύτερο ακόμη και από εκείνο του Euro 2004. Η ομάδα εκτός από τις αμυντικές της αρετές έδειξε καλά στοιχεία και στην δημιουργία δείχνοντας παράλληλα χαρακτήρα και κερδίζοντας τον σεβασμό.