Ρεάλ-Μπάγερν 1-0: Η τακτική αναβάθμιση του position football

Σε μια συνάντηση με έντονο ενδιαφέρον από πλευράς τακτικής η Ρεάλ Μαδρίτης απέκτησε προβάδισμα για πρόκριση στον τελικό της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης με το ενδιαφέρον του κοινού να μεταφέρεται πλέον στον πολυαναμενόμενο επαναληπτικό της "Allianz Arena". Οι Βαυαροί επιβάλλοντας το ρυθμό τους κατάφεραν να περιορίσουν τους αντιπάλους τους στην αμυντική ζώνη του αγωνιστικού χώρου που τους αναλογούσε με την ανάπτυξη του παιχνιδιού να συντελείται και σε αυτή την περίπτωση μετά από συνδυασμούς μεταβιβάσεων δια μέσω γεωμετρικών σχηματισμών, απολαμβάνοντας έτσι εξωπραγματικά ποσοστά κατοχής μπάλας χωρίς ωστόσο να καταφέρουν να μετουσιώσουν την υπέροχη τους σε επίτευξη τέρματος αδυνατώντας να εκμεταλλευθούν ακόμη και τις στημένες φάσεις που γενναιόδωρα παραχωρούσε ο αντίπαλος.

Από την άλλη, οι γηπεδούχοι αναλώθηκαν σε παιχνίδι αναμονής σε όλη τη διάρκεια της συνάντησης με εναλλαγές ανάμεσα σε διαστήματα πρέσινγκ στην επιθετική ζώνη όπως προέβλεπε η τακτική του προπονητή τους επενδύοντας αφενός στην αμυντική συνοχή και αφετέρου στο λάθος του αντιπάλου, δημιουργώντας τις μεγαλύτερες ευκαιρίες για επίτευξη τέρματος μετά από άμεση επιθετική ανάπτυξη και προσπάθεια εκμετάλλευσης των διαθέσιμων κενών χώρων πάντα σε συνδυασμό με το συγκριτικό πλεονέκτημα των Κριστιάνο Ρονάλντο και Καρίμ Μπενζεμά έναντι των Ζερόμ Μπόατενγκ και Ντάντε αντίστοιχα όσον αφορά τις εναέριες μονομαχίες και την ποδοσφαιρική ταχύτητα.

Συνοψίζοντας, σε μια μεταβατική όπως προδιαγραφόταν αγωνιστική σεζόν για τους "μερένγκες" που ομολογουμένως δεν ξεκίνησε και με τους καλύτερους οιωνούς αφού συνοδεύτηκε από αντιδράσεις για την αποχώρηση του αναντικατάστατου μέχρι πρότινος Μεσούτ Εζίλ ο Κάρλο Αντσελότι μπορεί αναμφισβήτητα να υπερηφανεύεται για την τωρινή εικόνα του συνόλου του, αφού όχι μόνο κατάφερε εν τέλει να εφαρμόσει επιτυχώς τη δημοφιλή -στις τάξεις των Μαδριλένων φιλάθλων- διάταξη του 4-4-2 αλλά πολύ περισσότερο να αναδομήσει την μεσαία γραμμή των θριαμβευτών του φετινού τελικού του Copa del Rey προσαυξάνοντας την συγκομιδή τερμάτων για την ομάδα του χωρίς ωστόσο να μεταβάλλει την αυξημένη αποτελεσματικότητα της κατά τις εναλλαγές κατάστασης και τις μεταβάσεις.

Τέλος, αν και η συντηρητική αγωνιστική προσέγγιση στην αναμέτρηση του κατά τα άλλα νεωτεριστή Γκουαρδιόλα δεν απέφερε κάτι παραπάνω από υψηλά ποσοστά μεν ανούσιας σε πολλές περιπτώσεις κατοχής μπάλας δε οι τακτικές διορθώσεις του β΄ μέρους θα μπορούσαν υπό προϋποθέσεις να αποφέρουν τα αναμενόμενα αποτελέσματα, αν δεν ήταν εμφανές πως οι περσινοί νικητές του θεσμού στερούνται εναλλακτικών επιλογών στο παιχνίδι τους μην έχοντας την ευχέρεια να εναλλάσσουν την αρχική τους διάταξη στα πρότυπα του αυθεντικού οικοδομήματος της ποδοσφαιρικής σχολής του tiki-taka επιβραδύνοντας έτσι την πραγμάτωση της αντίστροφης πορείας από αυτή του Ρίνους Μίχελς από τον ευρωπαϊκό νότο προς τη σύγχρονη μητρόπολη του ποδοσφαιρικού βορρά.