Ο Ιτούδης, η Εθνική κι ο Γιασικεβίτσιους!

Ο Δημήτρης Ιτούδης βρέθηκε μία ανάσα από τον πάγκο της εθνικής ομάδας της χώρας μας τις μέρες που μας πέρασε, αν και εξ αρχής οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνώριζαν σχεδόν μετά βεβαιότητας ότι οι πιθανότητες να καθίσει στον πάγκο της Εθνικής δεν ήταν υπέρ του. Τουλάχιστον στην παρούσα φάση.

Αυτό το λέμε διότι ήταν σχεδόν απίθανο να συναινέσει η ΤΣΣΚΑ Μόσχας για να «μοιραστεί» τον προπονητή της με το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας μας, από την στιγμή που μάλιστα πλέον ο ομοσπονδιακός τεχνικός ουσιαστικά θα πρέπει να είναι full time και όχι part time προπονητής.

Πριν βγάλει επίσημη ανακοίνωση η ΤΣΣΚΑ, είχε προηγηθεί το tweet του Ρώσσου δημοσιογράφου Αντρέϊ Καρτάσοφ, ο οποίος ανέφερε ότι ο Ιτούδης είχε απορρίψει την πρόταση της ΕΟΚ. Ουσιαστικά επειδή ο Καρτάσοφ σε ότι έχει να κάνει με θέματα της ρωσικής ομάδας, τα γνωρίζει εκ των έσω, αυτό που έγραψε ήταν σχεδόν απίθανο να διαψευστεί. Στο ότι ο Ιτούδης δεν επρόκειτο να είναι άμεσα τουλάχιστον ο ομοσπονδιακός τεχνικός της χώρας μας.

Πάντως εξ αρχής είναι η αλήθεια ότι σε αρκετό κόσμο προκάλεσε απορία, για ποιο λόγο ο ίδιος ο Ιτούδης να θελήσει να μπλέξει και με την Εθνική ομάδα, παράλληλα με την ΤΣΣΚΑ και να μπει ίσως σε καταστάσεις ή και μπελάδες που δεν είχε κανένα λόγο να έχει στο κεφάλι του.

Ο Ιτούδης διετέλεσε για 13 χρόνια βοηθός του Ζέλικο Ομπράντοβιτς, του «κουμπάρου» και μέντορα του στην ουσία προπονητικά, αλλά έζησε στη σκιά του. Αφού οι δρόμοι τους χώρισαν επαγγελματικά, μετά την ολοκλήρωση της συνεργασίας τους με τον Παναθηναϊκό, ο Ιτούδης κατάφερε κάτι που ελάχιστοι βοηθοί καταφέρνουν στην καριέρα τους. Να γίνουν πρώτοι προπονητές, πρωταγωνιστές και πετυχημένοι, βραχυπρόθεσμα τουλάχιστον. Μάλιστα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα και αφού πρώτα έκανε το «αγροτικό» του στην Μπάνβιτ, κατάφερε να καθίσει στον πάγκο ενός «μεγαθήριου» όπως είναι η ΤΣΣΚΑ. Και τα κατάφερε εξαιρετικά τα δυο πρώτα χρόνια της θητείας του, αφού βρέθηκε δυο φορές στο Final Four και πέρσι πήρε και τον τίτλο. Έτσι έγινε ο δεύτερος Έλληνας προπονητής μετά από τον Μπαρτζώκα που κατακτά Ευρωλίγκα και ο πρώτος σε πάγκο μη ελληνικής ομάδας.

ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ ΜΕ ΤΗΝ ΤΣΣΚΑ

Αυτό είχε σαν συνέπεια να ανανεώσει για άλλα 3 χρόνια με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Εδώ είναι το πρώτο που κρατάμε. Έχει κλειστό τριετές συμβόλαιο; Ή 2+1; Και τι αποζημίωση έχει να λαμβάνει σε περίπτωση που λυθεί πρόωρα η συνεργασία για κάποιο λόγο.

Ο Ιτούδης έχει βλέψεις και φιλοδοξίες προσωπικές. Και ορθώς και δικαίως θα προσθέσουμε εμείς. Απέδειξε στον εαυτό του και στο ευρύ κοινό, αλλά και στην πρώην του ομάδα του Παναθηναϊκό, ότι ανήκει στην ελίτ των προπονητών της Ευρώπης. Την ώρα που ο Ομπράντοβιτς στην Φενέρ μάχεται μία τριετία για τον τίτλο της Ευρωλίγκας, ο Ιτούδης όχι μόνο την κατέκτησε, αλλά το πέτυχε και απέναντι στον Ζέλικο. Το πόσο το ήθελε αυτό ίσως να μην υπάρχει πιο χαρακτηριστική ατάκα από αυτή της συζύγου πέρσι στο Βερολίνο... «Πείτε τους ότι έχω τον πρώτο μάγκα…»

Το να καθίσει κάποιος στον πάγκο της εθνικής ομάδας της Ελλάδας δεν είναι και τόσο μικρή ιστορία. Μπορεί οι επιτυχίες να λείπουν για αρκετά χρόνια από το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα, αλλά η Εθνική μας ομάδας παραμένει ένα βαρύ brand name σε εθνικό επίπεδο.

Ακόμα και τώρα δεν είναι λίγες φορές που μας μνημονεύουν οι Η.Π.Α. Και να προσθέσουμε ότι ο προπονητής της Εθνικής ομάδας της Ελλάδας, εξαιτίας της πιθανότατης παρουσίας του Γιάννη Αντεντοκούνμπο, έχει την πολυτέλεια να γίνει γνωστός και στους κατάλληλους ανθρώπους στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού. Οι πληροφορίες θέλουν τον Ιτούδη να επιθυμεί να δοκιμάσει τις δυνατότητες του και στο ΝΒΑ. Το να είναι προπονητής της Εθνικής Ελλάδας με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο σε συνδυασμό με το ότι έχει κατακτήσει μία Ευρωλίγκα ή και δεύτερη ίσως, θα του άνοιγε σίγουρα αρκετές περισσότερες πόρτες προκειμένου να πραγματοποιήσει και αυτή την φιλοδοξία του.

Ο Ιτούδης φαίνεται να δίνει σημασία σε αρκετά πράγματα πέρα από την εικόνα του και τις ικανότητες του στην προπονητική. Δείχνει να ενδιαφέρεται (και ορθώς) για το τι θα γράψει η ιστορία για αυτόν. Κάθε σεζόν δείχνει να είναι μία νέα πρόκληση για τον ίδιο. Την Ευρωλίγκα την έχει κατακτήσει, για να γράψει ιστορία στο θεσμό θα πρέπει να κατακτήσει κάμποσες ακόμα και να γίνει αυτός με τις περισσότερες κατακτήσεις. Δεν είναι και το πιο πιθανό σενάριο να ξεπεράσει τον κουμπάρο του, τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς με τους 8 τίτλους στον θεσμό.

Μην γελιόμαστε, ενδόμυχα ή όχι, ο Ιτούδης συγκρίνει τον εαυτό του με τον Ομπράντοβιτς και επιθυμεί να τον ξεπεράσει. Που θα μπορούσε να κερδίσει σε σύγκριση με τον «Ζέλικο»; Στην εθνική ομάδα. Ο Ομπράντοβιτς ανέλαβε την εθνική Σερβίας-Μαυροβούνιο το 2005 και απέτυχε. Μία ενδεχόμενη επιτυχία του Ιτούδη με την Εθνική ομάδας της Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, που δεν θα φάνταζε και τόσο απίθανο, θα έφερνε τον Ιτούδη να κερδίζει σε ένα σημείο τον Ομπράντοβιτς. Ακόμα καλύτερα με ένα τίτλο θα τον έγραφε η ιστορία, αφού θα είχε και τίτλο Ευρωλίγκας και Ευρωμπάσκετ.

Η ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΟΥ ΣΑΡΑΣ

Για το τέλος κρατήσαμε όμως ίσως και την πιο ενδιαφέρουσα πληροφορία-φήμη. Η οποία λέει ότι η ΤΣΣΚΑ κάνει σκέψεις ή έχει ακόμα παραπέρα κάνει και διερευνητικές επαφές για τον Γιασικεβίτσιους για να είναι ο επόμενος προπονητής της. Το γιατί να το εξετάζει αυτό, είναι ένα άλλο θέμα. Σίγουρα όπως έχει πάρει κάτι το δικό μας το «αυτί» θα έχει πάρει και του Ιτούδη.

Η αλήθεια είναι ότι μετά από τον πάγκο της ΤΣΣΚΑ και έχοντας κατακτήσει Ευρωλίγκα, αρκετές πόρτες είναι ανοιχτές σε όλη την Ευρώπη για τον Ιτούδη. Αλλά για ένα προπονητή με τις φιλοδοξίες του, ο οποίος παράλληλα δύσκολα θα ήθελε να τσαλακωθεί, το θέμα είναι ποιες πόρτες θα είναι ανοιχτές.

Αν υποθέσουμε λοιπόν, ότι για κάποιους λόγους δικούς της η ΤΣΣΚΑ το καλοκαίρι αποφάσιζε, αν η ομάδα για παράδειγμα δεν κατακτούσε και την Ευρωλίγκα, να μην συνεχίσει με τον Ιτούδη και να υπογράψει τον Σάρας, όπως φημολογείται ότι σκέφτεται να κάνει, ποιες θα ήταν οι επιλογές του Ιτούδη για τον επόμενο σταθμό της καριέρας του; Πρώτα από όλα ο Έλληνας τεχνικός, έχει ένα από τα πιο ακριβά συμβόλαια στην Ευρώπη. Έπαιρνε κοντά στις 700,000 ευρώ στα πρώτα δυο χρόνια του στην ΤΣΣΚΑ, τα οποία αυξήθηκαν με την ανανέωση της συνεργασίας δικαίως.

Πόσες ομάδες είναι αυτές που παίζουν στην Ευρωλίγκα και που θα μπορούσαν να καλύψουν τις οικονομικές του απαιτήσεις; Οι μισές τουλάχιστον που παίζουν φέτος στην Ευρωλίγκα, μάλλον όχι. Από τις σχεδόν υπόλοιπες μισές πόσες θα ικανοποιούσαν τα στάνταρ που έχει πλέον ο Ιτούδης από την ομάδα που θα κοουτσάρει. Και πόσες από αυτές θα έχουν το ερχόμενο καλοκαίρι κενή θέση;

Στην Ισπανία να αποκλείσουμε σχεδόν την Ρεάλ Μαδρίτης και είναι αρκετά δύσκολο και ο Μπαρτζώκας να αποχαιρετήσει την Μπαρτσελόνα, παρά την αποτυχημένη της σεζόν στην Ευρωλίγκα. Αφού οι Καταλανοί δεν συνηθίζουν να μην δίνουν δεύτερες ευκαιρίες και πίστωση χρόνου και ήδη έχουν πληρώσει ένα σπάσιμο συμβολαίου (Πασκουάλ). Η Μπασκόνια ακόμα και να έδινε το συμβόλαιο που επιθυμούσε ο Έλληνας τεχνικός σίγουρα δεν είναι ομάδα με το ίδιο brand name όπως η ΤΣΣΚΑ ή η Ρεάλ Μαδρίτης ή η Μπαρτσελόνα.

Στην Τουρκία που τον έχουν σε εκτίμηση, από την θητεία του στην Μπάνβιτ, η Έφες είναι αρκετά δύσκολο να μην κρατήσει τον Περάσοβιτς και στην Φενέρ ακόμα και να μην πάρει την Ευρωλίγκα είναι αρκετά δύσκολο να μην συνεχίσει ο Ομπράντοβιτς. Ενώ στην Νταρουσάφακα υπάρχει ο Μπλατ του οποίου κοστίζει αρκετά για να σπάσει το συμβόλαιο. Συν ότι δεν έχει την ίδια δυναμική σαν ομάδα, όπως η Φενέρ. Ενώ η Γαλατά δεν είναι ομάδα που θα επέλεγε για να συνεχίσει την καριέρα του ο Ιτούδης για ευνόητους λόγους.

Το Μιλάνο που θα μπορούσε να του προσφέρει ένα καλό συμβόλαιο, δεν θα ήταν στις πρώτες του επιλογές αφού θα είχε ρίσκο μία απόφαση του να συνεχίσει στην ομάδα του Αρμάνι.

Στην Ελλάδα ο Παναθηναϊκός θα ήταν μία επιλογή αν δεν είχε κλείσει τον Πασκουάλ φέτος και δεν του έκανε κλειστό τριετές συμβόλαιο. Ενώ στον Ολυμπιακό ακόμα και να μην έμενε ο Σφαιρόπουλος, θα ήταν σχεδόν απίθανο να θελήσει ο ίδιος να αναλάβει ενώ δύσκολα θα του έκαναν κρούση και οι ερυθρόλευκοι, για κάμποσους λόγους.

Με λίγα λόγια στο σενάριο που ο Ιτούδης το καλοκαίρι δεν συνεχίσει στον πάγκο της ΤΣΣΚΑ επειδή αυτή θα επιλέξει να πάρει τον Γιασικεβτίσιους, για τον Έλληνα τεχνικό η πιο ιδανική επιλογή για να συνέχιζε την καριέρα του και λόγω ονόματος και φανέλας και μπάτζετ, θα ήταν η Μακάμπι. Ειδάλλως πιθανότατα θα έπρεπε να περιμένει μία από τις ομάδες που αναφέραμε παραπάνω να διώξουν τον προπονητή τους, με τον οποίο έχουν συμβόλαιο.

Αν δεν συνέβαινε τίποτα από τα δυο, ο Ιτούδης μάλλον θα ήταν προτιμότερο να απέχει για ένα χρόνο (σίγουρα δεν θα το επιθυμούσε σε καμία περίπτωση αλλά ίσως να μην μπορούσε να το αποφύγει) από το να τσαλακωθεί και να αμφισβητηθεί έντονα, επιλέγοντας μία ομάδα δεύτερης προτίμησης.

Η παρουσία του στην εθνική ομάδα λοιπόν θα έδινε στον Ιτούδη, πέρα από όλα τα άλλα και ένα μαξιλαράκι ασφαλείας. Θα άφηνε παράλληλα ικανοποιημένο τον Έλληνα τεχνικό ποικιλοτρόπως αλλά και την ΕΟΚ. Ο Ιτούδης θα έφτιαχνε περισσότερο την εικόνα του στο ελληνικό κοινό, θα γινόταν περισσότερο αρεστός, αφού χωρίς μεγάλες οικονομικές απαιτήσεις θα αναλάμβανε τα ηνία του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος και θα περνούσε ότι βάζει την εθνική αρκετά ψηλά ή ακόμα και πάνω από όλα.

Ο ίδιος θα είχε μία νέα πρόκληση μπροστά του, που την επιθυμούσε, λιγότερο άγχος για το να μην μείνει μακριά από τους πάγκους σε περίπτωση που δεν συνέχιζε στην ΤΣΣΚΑ και συνάμα μία ευκαιρία να συγκεντρώσει κάμποσα βλέμματα από το ΝΒΑ πάνω του με την προοπτική μιας μελλοντικής πρότασης συνεργασίας. Μίας πρότασης για τη μεγαλύτερη πρόκληση της καριέρας του.

Ν.Ν.