Λάμπρος Χούτος στο Contra.gr: "Υπέφερα, δεν χάρηκα το ποδόσφαιρο"

Θεωρήθηκε ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα που έβγαλε ποτέ το ελληνικό ποδόσφαιρο, αλλά οι αλλεπάλληλοι σοβαροί τραυματισμοί έβαλαν "φρένο" στα όνειρα και τους στόχους του. Παρόλα αυτά, ο Λάμπρος Χούτος δεν τα παράτησε ποτέ, πείσμωσε, πάλεψε με όλες τις δυνάμεις του και τελικά κατάφερε να αγωνιστεί στο κορυφαίο επίπεδο με τη φανέλα της Ίντερ.

Μπορεί να κρέμασε πρόωρα τα ποδοσφαιρικά παπούτσια του, σε ηλικία μόλις 31 ετών, αλλά μία νέα καριέρα ανοίχτηκε μπροστά του, αφού τα τελευταία χρόνια ασχολείται ενεργά με το kick boxing και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία. Ο παλαίμαχος άσος, λίγες ημέρες μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα από την Ταϊλάνδη, όπου και έλαβε μέρος στο ριάλιτι " Enfusion" μιλάει αποκλειστικά στο Contra.gr για τη -νέα- μεγάλη αγάπη του, παρουσιάζει άγνωστες πτυχές του ταξιδιού του στην Ασία, κάνει μία αναδρομή στην ποδοσφαιρική καριέρα του, ενώ αναφέρεται στους φίλους του, Ζλάταν Ιμπραχίμοβιτς και Γιώργο Καραγκούνη.

Ο Χούτος αποκαλύπτει τους λόγους που δεν αγωνίστηκε αρκετά στον Ολυμπιακό, και στέκεται στο σοβαρό ιατρικό λάθος που του στέρησε τη δυνατότητα να πραγματοποιήσει μεγάλη καριέρα. Παράλληλα, απαντά αν ήταν σωστή η απόφασή του να επιστρέψει στην Ελλάδα, δίνει τη δική του εξήγηση για την μέτρια πορεία της Εθνικής τα τελευταία δύο χρόνια, ενώ κάνει ειδική μνεία στα μελλοντικά σχέδιά του.

Είχα αφίσες του Μπρους Λι δίπλα σ'αυτές του Μαραντόνα

Αρχικά, θα θέλαμε να μας περιγράψεις τι ακριβώς είναι το Enfusion;

Το Enfusion είναι μία από τις μεγαλύτερες διοργανώσεις παγκοσμίως στο χώρο του kick boxing. Ο Έντουιν Φαν Ος, ο οποίος είναι ο ιδιοκτήτης του Enfusion διοργανώνει περίπου 25 events το χρόνο σε διάφορες χώρες όπου συμμετέχουν οι μεγαλύτεροι αθλητές του kick boxing. Κάθε χρόνο, παράλληλα με τα υπόλοιπα events, διοργανώσει κι ένα ριάλιτι στην Ταϊλάνδη και συγκεκριμένα στο Κο Σαμούι με τους καλύτερες αθλητές του κόσμου. Σκοπός είναι να προπονούνται μαζί, να τρώνε παρέα, να ζουν περίπου για 20 ημέρες κάτω από τις ίδιες συνθήκες, πραγματοποιώντας διάφορες προκλήσεις. Στο τέλος, γίνεται μία σειρά αγώνων ώστε να αναδειχθεί ο νικητής του τουρνουά. Το συγκεκριμένο ριάλιτι προβάλλεται σε πάρα πολλές χώρες κι έχει πολύ μεγάλη απήχηση.

Πως προέκυψε η πρόταση να συμμετέχεις στο ριάλιτι;

Με τον Φαν Ος γνωριστήκαμε στην Ολλανδία και ύστερα από συζητήσεις συμφωνήσαμε πως θα είχε ενδιαφέρον να πραγματοποιηθεί ένα τέτοιο ριάλιτι και με τη συμμετοχή μου. Ήταν μία εκπληκτική εμπειρία για όλους μας. Άνθρωποι από το χώρο του θεάματος, και κυρίως του ποδοσφαίρου, οι οποίοι δεν είχαν κατά το παρελθόν καμία σχέση με το kick boxing, αποφάσισαν να προπονηθούν για μερικούς μήνες προκειμένου να αγωνιστούν σε πραγματικές συνθήκες αγώνα. Ήταν κάτι το μοναδικό.

Είχες μάθει στην καριέρα σου να κατακτάς τίτλους. Άρα, στις 27 Μαΐου, όπου είναι ο μεγάλος τελικός του Enfusion, η νίκη είναι μονόδρομος.

Ναι. Η αλήθεια είναι πως κατά τη διάρκεια της καριέρας μου αντιμετώπισα πολλούς και σοβαρούς τραυματισμούς, οι οποίοι δεν με άφησαν να φτάσω στο επίπεδο που μπορούσα και είχα τη δυνατότητα. Με πήγαν πάρα πολύ πίσω. Ήταν τεράστιο το τούνελ που έπρεπε να διαβώ ώστε να επιστρέψω στο επιθυμητό επίπεδο. Παρόλα αυτά, όσο έπαιζα έδινα τον καλύτερο εαυτό μου και είχα την τύχη να είμαι σε ομάδες που κατακτούν τίτλους. Είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος γιατί κάτι τέτοιο είναι άκρως τιμητικό. Από εκεί και πέρα, στις 27 Μαΐου παίζω με τον Ζε Μαρία, με τον οποίο ήμασταν συμπαίκτες στην Ίντερ. Έχει παίξει εθνική Βραζιλίας στο πλευρό τεράστιων ποδοσφαιριστών. Θέλει κι αυτός να κερδίσει τη ζώνη και κατ' επέκταση τον τίτλο, αλλά είμαι σίγουρος πως θα καταφέρω να τον νικήσω (σ.σ. γέλια).

Πως αισθάνεσαι που θα αγωνιστείς αντίπαλος μ' έναν πρώην συμπαίκτη σου, σ' ένα διαφορετικό άθλημα;

Είναι κάπως περίεργο, αλλά όταν μπαίνεις μέσα στο ρίνγκ δεν βλέπεις ποιον έχεις απέναντί σου. Όπως συμβαίνει και στο ποδόσφαιρο. Μπορεί πριν το ματς να μιλάς με συμπαίκτες κι αντιπάλους, αλλά όταν έρθει η ώρα να μπεις μέσα στο γήπεδο τα ξεχνάς όλα κι επικεντρώνεσαι στον στόχο σου.

Η αγάπη για το kick boxing πως προέκυψε;

Από μικρός μου άρεσαν οι πολεμικές τέχνες. Παρακολουθούσα τον Μπρους Λι. Ήταν το είδωλό μου. Είχα αφίσες του στο δωμάτιό μου, δίπλα σ' αυτές του Μαραντόνα. Ξεκίνησα καράτε, αλλά όταν είδα πως με απομακρύνει από το ποδόσφαιρο το άφησα στην άκρη. Μάλλον, ήταν η σωστή επιλογή. Παρόλα αυτά, ποτέ δεν έπαψε ποτέ να μ' αρέσει κι όταν μου δόθηκε η ευκαιρία, αφότου ολοκλήρωσα την ποδοσφαιρική καριέρα μου, ασχολήθηκα επί μονίμου βάσεως.

Αν δεν είχες γίνει ποδοσφαιριστής θα ήθελες να ασχοληθείς με κάποιο μαχητικό άθλημα;

Ναι. Νομίζω πως αν δεν είχα ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο θα έκλινα προς τα εκεί. Γενικά μ' άρεσε ο αθλητισμός. Είχα πάντα ενέργεια και δύναμη μέσα μου κι επιχειρούσα να τη διοχετεύσω σε κάτι υγιές, όπως είναι ο αθλητισμός.

Ήταν λάθος μου ο γιατρός, μετράω πάνω από οκτώ χειρουργεία

Το 2010 έβαλε τέλος στην καριέρα σου, παρότι ήσουν μόλις 31 ετών. Ποιος ήταν ο λόγος;

Ο λόγος είναι οι αλλεπάλληλοι τραυματισμοί. Στα 21 μου στάθηκα πολύ άτυχος, καθώς ήρθα αντιμέτωπος μ' ένα πολύ σοβαρό ιατρικό λάθος. Μάλλον, ήταν και δικό μου λάθος που επέλεξα τον συγκεκριμένο ιατρό. Τέλος πάντων, η ζωή προχωράει... Το συγκεκριμένο λάθος μ' έφερε πάρα πολύ πίσω, όπως προείπα, με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζω αλλεπάλληλους τραυματισμούς. Το κορμί μου έχασε την ισορροπία του. Αυτό μου κόστισε, γιατί το ποδοσφαιρικό στυλ μου βασιζόταν στην ταχύτητα και στην έκρηξη. Μετράω πάνω από οχτώ χειρουργεία στα γόνατά μου. Δεν το γνωρίζει πολύς κόσμος.

Παρά τις αναποδιές είμαι χαρούμενος γι' όσα πέτυχα, γιατί υπήρξαν γιατροί που μου είπαν ότι στα 23-24 θα έπρεπε να βάλω τέλος στην καριέρα μου. Όμως, εγώ πείσμωσα απ' όσα άκουγα, δεν τα παράτησα και κατάφερα μέχρι τα 30 να παίζω σε ένα καλό επίπεδο. Σταμάτησα όταν συνειδητοποίησα πως δεν θα ήμουν στο γήπεδο αυτός που επιθυμούσα. Ούτως ή άλλως το ποδόσφαιρο κάποια στιγμή τελειώνει. Δεν είναι για πάντα. Προτίμησα να έχω την υγεία μου ώστε να μπορώ να τρέχω με τον γιο μου και να ευχαριστιέμαι τον αθλητισμό.

Έμεινες ικανοποιημένος απ' όσα πέτυχες ή θεωρείς πως μπορούσες να προσφέρεις περισσότερα;

Αν δεν είχα τους τραυματισμούς θεωρώ πως μπορούσα να δώσω πολλά περισσότερα. Ένιωθα πως μέσα στον αγωνιστικό χώρο μπορώ να κάνω τη διαφορά. Μπορώ να κάνω τον κόσμο να χαρεί, να διασκεδάσει, αλλά με την προϋπόθεση πως θα ήμουν καλά. Έχοντας περάσει οχτώ χειρουργεία δυσκολεύτηκα πάρα πολύ. Υπέφερα. Δεν το χάρηκα το ποδόσφαιρο. Δεν κατάφερα να δω μέχρι που μπορούσα να φτάσω βάσει δυνατοτήτων.

Αυτό είναι το μόνο που με στεναχωρεί. Αλλά νομίζω πως στη ζωή κάποια πράγματα συμβαίνουν για κάποιο λόγο. Όταν σου τυχαίνει κάτι πρέπει να βλέπεις τη θετική πλευρά του. Θεωρώ πως ακόμη και τα άσχημα που μου έτυχαν με βοήθησαν να κοιτάξω τη ζωή από άλλη οπτική γωνία. Να δώσω σημασία στα απλά πράγματα. Σ' αυτά που στην πραγματικότητα σε κάνουν ευτυχισμένο κι όχι στη δόξα ή τα λεφτά.

Σ' έχουν κατηγορήσει για τον ιδιόρρυθμο χαρακτήρα σου. Πιστεύεις πως σου κόστισε στην καριέρα σου; Ή απλά υπήρχαν άνθρωποι που δεν γνώριζαν πραγματικά τον Λάμπρο Χούτο;

Η αλήθεια είναι πως ο κόσμος δεν γνωρίζει ποιος είναι πραγματικά ο Λάμπρος Χούτος. Σίγουρα, στάθηκαν σε κάποια συμβάντα, τα οποία δεν ήταν τόσο ευχάριστα. Εγώ μπορώ να πω το εξής: Στη ζωή μου έχω κάνει λάθη, κι όλοι μας κάνουμε, όμως το σημαντικότερο είναι να μπορείς να κάνεις την αυτοκριτική σου ώστε να γίνεσαι καλύτερος. Γενικά, στην Ιταλία που μεγάλωσα, δεν μάλωσα ποτέ με κανέναν. Με το που ήρθα στην Ελλάδα βρήκα τα πράγματα λίγο διαφορετικά.

Πιέστηκα. Δεν νομίζω πως ήμουν έτοιμος ψυχολογικά για να αντεπεξέλθω στη διαφορετική φιλοσοφία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Αυτό, σε λίγες περιπτώσεις, μ' έκανε να αντιδράσω κάπως παρορμητικά. Γενικά δεν ενοχλώ. Είμαι κλειστός τύπος. Απλά δεν θέλω να με ενοχλούν και να μην με σέβονται. Θεωρώ πως διαβατήριο ενός ανθρώπου στην κοινωνία είναι ο σεβασμός. Όμως, όταν νιώθεις πως δεν σε σέβονται μπορεί να ξεφύγεις λίγο. Πλέον, νιώθω ήμερος...

Η Ρόμα, ο Ολυμπιακός και ο... Internazionale Καραγκούνης

Έχεις δηλώσει πως τα χρόνια στη Ρόμα ήταν τα σημαντικότερα της καριέρας σου. Πιστεύεις πως η συμμετοχή στις ακαδημίες μίας τέτοιας ομάδας σε ωρίμασε ως άνθρωπο;

Ναι. Έφυγα σε ηλικία 13 ετών από την Ελλάδα και το σπίτι μου για χάρη της Ρόμα. Θεωρώ πως ανδρώθηκα ποδοσφαιρικά, αλλά κι ως άνθρωπος. Με βοήθησαν πάρα πολύ. Με "αγκάλιασαν". Ήταν πραγματικά σαν οικογένεια. Έμαθα πάρα πολλά. Νομίζω πως ήταν τα καλύτερα μου χρόνια γιατί ήμουν υγιής, αγωνιζόμουν, ερχόμουν στην Ελλάδα για την Εθνική και ήμουν σε εξαιρετική κατάσταση.

Απ' τα χρόνια στον Ολυμπιακό, ποια στιγμή ξεχωρίζεις;

Στον Ολυμπιακό έζησα και καλές στιγμές, αλλά τραυματίστηκα πολύ γρήγορα. Σίγουρα, οι έξι πρώτοι μήνες ήταν υπέροχοι. Όμως, μετά ήρθε ο τραυματισμός. Οπότε δεν μπόρεσα να το χαρώ όπως θα ήθελα, αλλά κι οι φίλαθλοι να χαρούν εμένα. Ήταν ωραίο που μπορούσα να κερδίζω πρωταθλήματα με τον Ολυμπιακό, αλλά δεν ένιωθα καλά επειδή δεν μπορούσα να έχω μεγαλύτερο χρόνο συμμετοχής εξαιτίας των τραυματισμών.

Θεωρείς πώς ήταν η σωστή επιλογή να γυρίσεις στην Ελλάδα;

Θεωρητικά ναι. Δεν ήταν κακή επιλογή διότι μόλις στα 20 μου χρόνια ήμουν μία από τις πιο ακριβές μεταγραφές εκείνη την περίοδο. Είχα την προοπτική να αγωνιστώ ως βασικός στον Ολυμπιακό, γιατί μ' αυτό τον σκοπό με απέκτησαν, να παίξω στο Champions League και να κάνω τη διαφορά. Όμως, κανείς δεν περίμενε τους τραυματισμούς, που σαφώς υπάρχουν μέσα στο ποδόσφαιρο, αλλά μπορεί να σου αλλάξουν την καριέρα. Επομένως δεν θεωρώ πως έπραξα λάθος που επέστρεψα στην Ελλάδα. Αν τα πράγματα είχαν κυλήσει ομαλά πιστεύω πως θα κέρδιζαν όλοι. Κι εγώ και ο Ολυμπιακός και οι φίλαθλοι...

Επόμενος σταθμός η Ίντερ. Πώς είναι να αγωνίζεται σ’ έναν τόσο τεράστιο σύλλογο;

Πραγματικά, ένιωσα μεγάλη τιμή που μία ομάδα όπως η Ίντερ με επέλεξε, έστω κι αν είχα τόσους πολλούς τραυματισμούς. Το σημαντικότερο είναι πως με επέλεξε σε μία στιγμή που πραγματικά ήταν σαν "Μικτή Κόσμου". Ήταν από τις πιο σπουδαίες περιόδους της Ίντερ, καθώς κέρδισε πρωταθλήματα κι είχε στο ρόστερ παίκτες παγκόσμιας κλάσης. Για μένα και μόνο το γεγονός πως συμμετείχα στις προπονήσεις ήταν μία μεγάλη εμπειρία.

Ήσουν συμπαίκτης με τον Γιώργο Καραγκούνη. Θυμάσαι κάποιο ξεχωριστό συμβάν όταν ήσασταν στην Ίντερ;

Με τον Γιώργο, όταν ήμουν στον Ολυμπιακό κι αυτός στον Παναθηναϊκό, είχαμε εκφράσει την επιθυμία μας να αγωνιστούμε μαζί σε μία ομάδα όπως η Ίντερ. Αυτό ήταν το όνειρό μας. Μάλιστα, εγώ αρκετές φορές τον αποκαλούσα "Internazionale". Κατά κάποιο τρόπο τα καταφέραμε. Πήγαμε προετοιμασία, παίξαμε φιλικά με την Ίντερ στην Αγγλία, μου έδωσε πάσα για να σκοράρω, αλλά τελικά δεν υπήρξε η ανάλογη συνέχεια.

Ιδιαίτερος χαρακτήρας αλλά μεγάλη καρδιά ο Ιμπραχίμοβιτς

Πόσο σημαντικό είναι για έναν ποδοσφαιριστή που παίρνει μεταγραφή στο εξωτερικό να έχει μαζί του κάποιον συμπατριώτη του;

Εξαρτάται από τον χαρακτήρα του καθενός. Σαφώς βοηθάει, αλλά όταν παίζεις σε τέτοιο επίπεδο βρίσκεσαι ήδη στον... Παράδεισο. Προσωπικά, δεν χρειαζόμουν κάτι άλλο... Βέβαια, απ' τη στιγμή που ήταν κι ο Γιώργος μαζί ήταν ακόμη καλύτερα.

Στην Ιταλία και γενικότερο στο εξωτερικό έχουν σε εκτίμηση τους Έλληνες ποδοσφαιριστές;

Πλέον, νομίζω πως ναι. Μετά την κατάκτηση του Euro, αλλά και την καλή πορεία αρκετών Ελλήνων στο εξωτερικό, είναι πολλές οι ομάδες που έχουν στρέψει το ενδιαφέρον τους προς την ελληνική αγορά. Βέβαια, δεν βοηθάει καθόλου το πρωτάθλημά μας έτσι όπως είναι δομημένο. Εξαιτίας της έλλειψης ανταγωνιστικότητας οι ομάδες δεν μπορούν να κρίνουν αν ένας ποδοσφαιριστής έχει τα εχέγγυα να πραγματοποιήσει μεγάλη καριέρα. Δυστυχώς, το επίπεδό μας είναι ιδιαίτερα χαμηλό...

Ποιος ήταν ο καλύτερος συμπαίκτης που είχες ποτέ;

Αγωνιστικά, ο Ζλάταν Ιμπραχίμοβιτς ήταν και είναι κάτι το εκπληκτικό. Τα συγκεκριμένα προσόντα δεν τα έχει κανένας άλλος ποδοσφαιριστής στον πλανήτη.

Θεωρείς πως είναι παρεξηγημένος; Δηλαδή, αν ήταν λίγο πιο... επικοινωνιακός θα είχε μεγαλύτερη αποδοχή;

Εντάξει, είναι επικοινωνιακός, αλλά με τον δικό του τρόπο. Τον αστείο (σ.σ. γέλια). Είμαστε φίλοι, μπορώ να πω μόνο καλά πράγματα για τον Ζλάταν. Θεωρώ πως είναι ένα πολύ καλό παιδί. Έχει μεγάλη καρδιά. Είναι ιδιαίτερος χαρακτήρας, αλλά εμένα μ' αρέσει ο τύπος του.

Έχει αναφέρει κάτι για την Ελλάδα;

Του αρέσει η Ελλάδα. Έχει έρθει για διακοπές. Είχαμε περάσει πολύ όμορφα. Όσον αφορά στο ποδόσφαιρο, δεν νομίζω πως γνωρίζει πολλά πράγματα...

Έχεις ζήσει την ατμόσφαιρα από "μέσα" σε ελληνικό ντέρμπι κι ως θεατής σε ιταλικό. Ποιο διαλέγεις; Ίντερ – Μίλαν ή Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός;

Είναι δύο διαφορετικά παιχνίδια. Δύο διαφορετικοί ποδοσφαιρικοί πολιτισμοί. Το ζεις διαφορετικά. Εδώ γίνεται λίγο πιο πολύ... χαμός. Βλέπεις έξω Αστυνομία, σε ένα σκηνικό που θυμίζει εμπόλεμη ζώνη. Αντίθετα, στο Ίντερ - Μίλαν, οι φίλαθλοι περπατούν πλάι πλάι για να πάνε στο γήπεδο. Δεν υπάρχουν έκτροπα. Θα πρέπει κι εμείς να μιμηθούμε αυτές τις νοοτροπίες. Δεν είναι πόλεμος το ποδόσφαιρο. Είναι θέαμα κι ευχαρίστηση.

Επιτυχημένος ο Σωκράτης, με προοπτικές ο Φορτούνης

Τα τελευταία χρόνια ασχολείσαι με το σκάουτιγνκ. Έχεις η Ελλάδα πραγματικά ταλέντα που θα μπορούσαν να κάνουν καριέρα στο εξωτερικό;

Συνεργάζομαι με ομάδες στην Ιταλία και το εξωτερικό. Έχω μία συμβουλευτική εταιρεία αθλητισμού, μέσω της οποίας εκπροσωπώ κάποια παιδιά. Είμαι πολύ επιλεκτικός γιατί μ' ενδιαφέρει πάνω απ' όλα να έχω καλούς χαρακτήρες που να επιζητούν την επιτυχία. Με την προϋπόθεση βέβαια πως έχουν και το ανάλογο ταλέντο. Θεωρώ πως η Ελλάδα έχει πάρα πολύ ταλέντο, όμως είμαστε πίσω σε τεχνογνωσία.

Γι' αυτό το λόγο βλέπουμε ημιτελείς αθλητές που ναι μεν κάνουν καριέρα, αλλά όχι στο τοπ επίπεδο. Αισθάνομαι τυχερός που εκπροσωπώ τρία από τα μεγαλύτερα ταλέντα του ελληνικού αθλητισμού, όπως είναι ο Λάζαρος Λάμπρου του Παναθηναϊκού στο ποδόσφαιρο, ο Άρης Μπέλλος στο kick boxing κι η Μαρία Σάκκαρη στο τένις. Χαίρομαι που μ' έχουν εμπιστευτεί για να είμαι δίπλα τους.

Ποιος Έλληνα ποδοσφαιριστή ξεχωρίζεις τη δεδομένη χρονική στιγμή;

Ο Σωκράτης Παπασταθόπουλος έχει αποδείξει τις δυνατότητές του σε σημαντικά πρωταθλήματα, αλλά και με τη φανέλα της Εθνικής. Πρόκειται για έναν από τους πιο επιτυχημένος Έλληνες ποδοσφαιριστές αυτή τη στιγμή. Όσον αφορά στον Κώστα Φορτούνη, φαίνεται πως είναι ένα παιδί με ταλέντο και προοπτικές. Στον Ολυμπιακό και το ελληνικό πρωτάθλημα κάνει τη διαφορά, αλλά και στο Champions League έχει κάνει καλά παιχνίδια. Από εκεί και πέρα, είναι σημαντικό να συνεχίσει να δουλεύει, να εξελίσσεται και ψυχικά και σωματικά ώστε να ανέβει επίπεδο.

Κεφάλαιο Εθνική. Επειδή έχεις αγωνιστεί με το εθνόσημο. Ποιος πιστεύεις πως είναι ο λόγος της "κατάρρευσης" την τελευταία διετία;

Θεωρώ πως η κατάκτηση του Euro ήταν ένας άθλος, ο οποίος ανέβασε πολύ ψηλά τον πήχη. Αυτό μάς βοήθησε ώστε να ανοίξει η αγορά του εξωτερικού κι οι αρκετές ομάδες να δουν με διαφορετικό μάτι τους Έλληνες ποδοσφαιριστές. Για μία δεκαετία τα πήγαμε πολύ καλά, αλλά τα τελευταία δύο χρόνια ήρθαν οι αποτυχίες. Σημαντικό ρόλο παίζει η αποχώρηση αρκετών έμπειρων παικτών από το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα τα τελευταία χρόνια. Αποτέλεσμα, να υπάρχει μία έλλειψη χημείας. Προσωπικά, θεωρώ πως το μεγαλύτερο λάθος είναι ότι οι ομάδες δεν επενδύουν στις ακαδημίες τους.

Επειδή είσαι γνώστης του ιταλικού ποδοσφαίρου. Τι θεωρείς πως πήγε στραβά στην περίπτωση του Κλαούντιο Ρανιέρι;

Έγινε κακή διαχείριση από την Ομοσπονδία. Σαφώς κι ο προπονητής έχει τις ευθύνες του, αλλά το διάστημα που έμεινε στον πάγκο ήταν πολύ μικρό για να κριθεί. Η Ομοσπονδία όφειλε να του δώσει χρόνο, να τον βοηθήσει και να τον στηρίξει. Σίγουρα θα γίνουν και λάθη, αλλά απ' τη στιγμή που παίρνεις τέτοιας εμβέλειας προπονητή οφείλεις να κάνεις υπομονή. Τα αποτελέσματα δεν σου λένε αν ο προπονητής είναι καλός μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Χρειάζεται να περάσουν ένα-δύο χρόνια. Γι' αυτό πρέπει να έχεις ένα πλάνο.

Μπορεί η Λέστερ να κάνει την έκπληξη και να κατακτήσει την Premier League;

Απ' τη στιγμή που βρίσκεται στην κορυφή, όλα είναι πιθανά. Ο Ρανιέρι έχει αποδείξει εδώ και πολλά χρόνια ποιος προπονητής είναι. Σίγουρα, δεν είναι τυχαίος. Είχα την χαρά να τον γνωρίσω από κοντά. Μου φαίνεται ένας πολύ αξιόλογος και ευγενικός άνθρωπος.

Ποια είναι τα μελλοντικά σχέδιά σου;

Θέλω να αφοσιωθώ σε νέα παιδιά για να τα βοηθήσω να βρουν το δρόμο τους και να αξιοποιήσουν το ταλέντο τους.

Φωτογραφίες: Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου - Watkinson

*Στην τελευταία φωτογραφία μαζί με τον Λάμπρο Χούτο ο προπονητής του, Γιώργος Μάλλιος κι ο Άρης Μπέλλος.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:

Μιχάλης Ζαμπίδης αποκλειστικά στο Contra.gr: Ο παγκόσμιος Έλληνας