Δημήτρης Παπαδόπουλος στο Contra.gr: Να επιστρέψω στον Παναθηναϊκό και να με γιουχάρουν;

Πρωί Τετάρτης. Στη διαδρομή από την Αθήνα για την Τρίπολη μία σκέψη περιτριγύριζε το μυαλό μου. Πώς αισθάνεται κάποιος όταν συναντά για πρώτη φορά έναν αθλητή που τον "ανάγκασε" να βγει στους δρόμους το 2004; Ένα μέλος της "χρυσής γενιάς" της Εθνικής Ελλάδας, η οποία μας χάρισε αξέχαστες στιγμές που θα μνημονεύουμε εσαεί. Δεν με ενδιέφεραν τα οπαδικά. Άλλωστε, δεν ήταν αυτός ο σκοπός της επίσκεψής μου στην πρωτεύουσα της Αρκαδίας.

Ήθελα, απλά, να γνωρίσω από κοντά τον Δημήτρη Παπαδόπουλο και να συζητήσουμε για το ποδόσφαιρο (του). Για την "ιδιαίτερη" ή καλύτερα, "επεισοδιακή" καριέρα του. Λίγοι ποδοσφαιριστές έχουν τόσο έντονη κι ενδιαφέρουσα πορεία όσο ο "Παπ". Έπεσε χαμηλά, είδε την καριέρα του να παίρνει την κατιούσα, όμως βρήκε τα ψυχικά αποθέματα να σταθεί στα πόδια του και να επιστρέψει στο κορυφαίο επίπεδο. "Ποτέ μην τα παρατάς". Μία φράση που αποτυπώνει σε μέγιστο βαθμό την κοσμοθεωρία του.

Ύστερα από ταξίδι 1,5 ώρας φθάσαμε, μαζί με την φωτογράφο, Φραντζέσκα, στο γήπεδο του Αστέρα. Κατά την είσοδό μας στα γραφεία της ομάδας, περάσαμε από το χώρο που βρίσκονται τα αποδυτήρια. Οι τοίχοι ήταν "ντυμένοι" με λάβαρα ευρωπαϊκών ομάδων, όπως η Τότεναμ, η Μάιντς κι η Παρτιζάν, καθώς και με παλαιότερες εμφανίσεις του Αστέρα. Κοντοστάθηκα και σκέφτηκα πόσο έχουν "μεγαλώσει" αγωνιστικά οι Αρκάδες τα τελευταία χρόνια.

Το ραντεβού είχε δοθεί στις 10.30 στο "Meeting Room". Δεν ήταν ακριβώς συνεπής. Έκανε χρήση του... ακαδημαϊκού τέταρτου. Επομένως, είχα την ευκαιρία να κοιτάξω για τελευταία φορά τις ερωτήσεις που είχα σκοπό να του θέσω λίγη ώρα αργότερα. Όπως ένας μαθητής ρίχνει μια "κλεφτή" ματιά στις σημειώσεις προτού μπει στην τάξη για το… διαγώνισμα.

Περίπου στις 10.40 υπήρξε μία έντονη κινητικότητα. Κατάλαβα πως είχε έρθει η ώρα της συνάντησης. Ήταν ντυμένος με φούτερ και φόρμα, καθώς μετά τη συνέντευξη επρόκειτο να περάσει από –προγραμματισμένα- ιατρικά τεστ. Μετά τις καθιερωμένες χειραψίες καθίσαμε στο τραπέζι και, προκειμένου να "σπάσω τον πάγο", τον ρώτησα πως πέρασε η εβδομάδα. "Όλα μια χαρά. Τίποτα το ιδιαίτερο", αποκρίθηκε. Η απάντηση με ξάφνιασε, αλλά –άμεσα- συνειδητοποίησα πως για τον Παπαδόπουλο ήταν όντως μία συνηθισμένη εβδομάδα.

Μπορεί να αποτέλεσε το πρόσωπο της 10ης αγωνιστικής, αφού με το γκολ που σημείωσε κόντρα στην ΑΕΚ χάρισε ένα σημαντικό "τρίποντο" στον Αστέρα, αλλά για τον ίδιο δεν ήταν κάτι πρωτόγνωρο. Πολλές φορές στην πλούσια καριέρα του έχει αναδειχθεί σε πρωταγωνιστή με τα γκολ, τις ασίστ και τη γενικότερη παρουσία του.

Από την αρχή ήθελα να έρθω στον Αστέρα

Παρόλα αυτά, το συγκεκριμένο γκολ απέκτησε ξεχωριστή συναισθηματική αξία, αφού ήταν το πρώτο με τη φανέλα των Αρκάδων. Όπως παραδέχεται κι ίδιος, το αναζητούσε καιρό και πλέον του δίνει ψυχολογική ώθηση ενόψει της –δύσκολης- συνέχειας.

"Είχα αγωνιστεί σ’ αρκετά παιχνίδια κι είχα χάσει πολλές ευκαιρίες. Χρειαζόμουν ένα γκολ για να αρχίσω κι εγώ από την πλευρά μου να συνεισφέρω και να αισθανθώ καλύτερα. Η αλήθεια είναι πως μέχρι να πετύχεις το πρώτο γκολ με μία ομάδα υπάρχει άγχος. Είμαι χαρούμενος που πέτυχα ένα τόσο σημαντικό γκολ. Ήταν μία μεγάλη νίκη απέναντι στην ΑΕΚ.

Τη δεδομένη στιγμή ήταν καθοριστική, καθώς την προσπεράσαμε στη βαθμολογία. Ήταν μία νίκη "έξι πόντων". Παρόλα αυτά, δεν σημαίνει κάτι. Πρέπει να έχουμε διάρκεια και ανάλογη συνέχεια. Στο τέλος θα κάνουμε ταμείο. Η νίκη απέναντι σ’ έναν μεγάλο αντίπαλο μας δίνει ψυχολογία, αλλά οφείλουμε να παραμείνουμε συγκεντρωμένοι και σοβαροί".

Αφότου μου εξήγησε πως είδε τη μεγάλη νίκη κόντρα στον "Δικέφαλο", η συζήτηση γύρισε λίγους μήνες νωρίτερα, όταν αποφάσισε να αποδεχθεί την πρόταση του Αστέρα, στον οποίο, όπως αποκαλύπτει, ήθελε να έρθει από την αρχή του καλοκαιριού.

"Ήμουν ελεύθερος και περίμενα μία καλή πρόταση για να συνεχίσω την καριέρα μου. Ο Αστέρας είναι μία ομάδα που τα τελευταία χρόνια έχει βελτιωθεί πολύ, βρίσκεται σταθερά στην πρώτη πεντάδα του πρωταθλήματος, ενώ τα δύο τελευταία χρόνια αγωνίζεται στους ομίλους του Europa League. Εξ αρχής ήθελα να έρθω, αλλά για κάποιους λόγους άργησε να γίνει το... καλό (σ.σ. γέλια). Κάλλιο αργά παρά ποτέ".

Οι Αρκάδες αποτελούν μία από τις συνεπέστερες ομάδες σε οικονομικά ζητήματα. Αναρωτήθηκα αν έπαιξε σημαντικό ρόλο στην απόφαση του να πει το "ναι".

"Προσωπικά, δεν κοιτάζω μόνο το οικονομικό κομμάτι. Πρώτα κοιτάζω τους στόχους και την κατάσταση σε μία ομάδα. Σίγουρα, το οικονομικό αποτελεί σημαντικό παράγοντα, αλλά πλέον αγωνίζομαι επειδή αγαπάω το ποδόσφαιρο. Έχω σκοπό να παίξω δύο χρόνια ακόμα. Φέτος και του χρόνου. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι να ευχαριστιέμαι το άθλημα".

Το ξεκίνημα του Αστέρα δεν ήταν ιδανικό. Αρκετές απώλειες βαθμών σε Ελλάδα και Ευρώπη. Θα ήταν φυσιολογικό για έναν ποδοσφαιριστή του επιπέδου του Δημήτρη Παπαδόπουλου να μπει σε "δεύτερες σκέψεις" για το αν έκανε τη σωστή επιλογή.

"Δεν πέρασε καν ως σκέψη από το μυαλό μου. Η ομάδα έχει δείξει μία σταθερότητα. Απ’ όσο θυμάμαι κι απ’ όσο έχω συζητήσει, το ξεκίνημα του Αστέρα στο πρωτάθλημα ποτέ δεν ήταν καλό. Αλλά, στη συνέχεια σταθεροποιείται. Όπως έκανε άλλωστε και την εφετινή σεζόν. Το ρόστερ της ομάδας είναι πολύ καλό. Υπάρχουν εξαιρετικοί παίκτες και συναγωνισμός ανάμεσά μας".

Ο Αστέρας είναι η πιο επιτυχημένη ομάδα την τελευταία τριετία

Παρά το μέτριο ξεκίνημα ποτέ δεν προέκυψε ζήτημα απομάκρυνσης του προπονητή, Στάικου Βεργέτη. Εν αντιθέσει με μεγαλύτερες ομάδες, όπως ο Παναθηναϊκός κι η ΑΕΚ που αποφάσισαν να διακόψουν τη συνεργασία τους με τους Γιάννη Αναστασίου και Τραϊανό Δέλλα αντίστοιχα.

"Είναι ελληνικό φαινόμενο. Συνήθως, μία ομάδα αρχίζει με έναν προπονητή και τελειώνει με άλλον. Αυτό είναι άσχημο. Τα τελευταία χρόνια μόνο ο Αστέρας έχει τον ίδιο προπονητή. Δεν υπάρχει υπομονή. Θα πρέπει να υπάρχει σωστή αξιολόγηση του ρόστερ από τις διοικήσεις ώστε να μπουν οι ανάλογοι στόχοι. Δυστυχώς, αυτό δεν γίνεται. Ο πήχης μπαίνει ψηλότερα από τις δυνατότητες της ομάδας κι έτσι οι υπεύθυνοι αναγκάζονται να αναπροσαρμόσουν τους στόχους κατά τη διάρκεια της χρονιάς.

Για μένα, η πορεία του Αναστασίου στον Παναθηναϊκό κρίνεται επιτυχημένη. Πήρε μία ομάδα, η οποία αποτελούταν, κατά βάση, από πιτσιρικάδες και παρουσίασε έργο. Φέτος άρχισε καλά στο πρωτάθλημα, αλλά ο αποκλεισμός από την Καμπάλα του στοίχισε σε μεγάλο βαθμό τη θέση του, γιατί ο Παναθηναϊκός έχει μάθει να συμμετέχει σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Η περίπτωση του Δέλλα είναι διαφορετική. Θεωρώ, όπως ανέφερα και προηγουμένως, πως η ΑΕΚ ανέβασε ψηλότερα τον πήχη απ’ ότι έπρεπε. Ήταν άδικη η απομάκρυνση του Τραϊανού. Δε νομίζω πως υπήρχε λόγος να αποχωρήσει από την ομάδα.

Όσον αφορά στον Αστέρα, θεωρώ πως έχει πολύ καλό ρόστερ. Με έμπειρους και ταλαντούχους ποδοσφαιριστές. Ειδικά την εφετινή σεζόν υπάρχουν πιο πολλοί Έλληνες. Κι οι Βραζιλιάνοι, κι οι Αργεντίνοι κι οι γαλλόφωνοι είναι πολύ καλοί παίκτες. Το δύσκολο είναι το "πάντρεμα" διαφορετικών φιλοσοφιών και προσωπικοτήτων, αλλά θεωρώ πως ο κ. Βεργέτης τα έχει καταφέρει εξαιρετικά".

Ο Αστέρας διαθέτει στο ρόστερ του ακόμη έναν εξαιρετικό επιθετικό, τον Απόστολο Γιάννου. Δεν υπήρχε περίπτωση να μην ζητήσω την άποψή του για τον 25χρονο άσο.

"Ο Αποστόλης είναι πολύ καλός αθλητής. Είναι ένα παιδί που εξελίσσεται διαρκώς. Τον παρακολουθώ τα δύο-τρία τελευταία χρόνια. Δουλεύει σκληρά και σωστά. Γι’ αυτό υπάρχει βελτίωση. Πιστεύω πως βρίσκεται στην κατάλληλη ομάδα, η οποία μπορεί να τον βοηθήσει να εξελιχθεί ακόμη περισσότερο. Δεν είναι τυχαίο πως πραγματοποιεί μία τόσο καλή σεζόν, αλλά και πως κλήθηκε στην Εθνική ομάδα".

Ένα από τα ελάχιστα "τρωτά" σημεία του Αστέρα είναι η έλλειψη στήριξης από τον κόσμο. Παρά τις εξαιρετικές χρονιές που πραγματοποιεί, οι φίλαθλοι της Τρίπολης δεν έχουν αγκαλιάσει -στον επιθυμητό βαθμό- την προσπάθεια.

"Δεν ξέρω για ποιο λόγο δεν έρχονται πολλοί φίλαθλοι στο γήπεδο. Ίσως φταίει η οικονομική κρίση. Πάντως, δεν είναι φαινόμενο μόνο στον Αστέρα. Ακόμη και σε μεγάλες ομάδες, αν κάτι δεν πηγαίνει καλά, ο κόσμος απογοητεύεται και δεν ακολουθεί την ομάδα. Το κακό για τον Αστέρα είναι πως, παρότι πάει πολύ καλά, δεν έχει καταφέρει να κερδίσει τον κόσμο. Έχω ξαναπεί πως, για μένα, ο Αστέρας είναι η πιο επιτυχημένη ομάδα την τελευταία τριετία. Ακολουθεί πιστά το πλάνο που έχει θέσει η διοίκηση, βρίσκεται διαρκώς στην πεντάδα, αγωνίζεται στους ομίλους του Europa League, ενώ παράλληλα βγάζει ποδοσφαιριστές και τους πουλάει στην κατάλληλη τιμή".

Οι Αρκάδες επικράτησαν με 2-0 του ΑΠΟΕΛ στο "Θ. Κολοκοτρώνης" και μπήκαν ξανά στο παιχνίδι της πρόκρισης στους "32" του Europa League. Μπορεί ο ίδιος να μην έχει δηλωθεί στη λίστα της δεύτερης τη τάξει ευρωπαϊκής διοργάνωσης, αλλά βλέποντας τους αγώνες είναι σίγουρο πως έχει σχηματίσει μία ξεκάθαρη γνώμη για το πού μπορεί να φτάσει η ομάδα.

"Το κρίσιμο παιχνίδι είναι στην Πράγα. Όλα μπορούν να συμβούν. Δεν αποκλείουμε τίποτα. Η Σπάρτα είναι μία καλή ομάδα. Στο πρώτο ματς μάς είχε βάλει δύσκολα, παρά το γεγονός πως είχαμε φάσεις για να πάρουμε τη νίκη. Το θέμα είναι σε τι κατάσταση θα βρεθούμε εμείς. Θα είναι ένας δύσκολος αγώνας, αλλά αν μπορέσουμε να κερδίσουμε θα έχουμε πολλές ελπίδες πρόκρισης.

Η επιτυχία του Αστέρα είναι πως έχει καταφέρει να συνδυάσει την Ευρώπη με το πρωτάθλημα. Μπορεί να μην έχει περάσει στους "32" μέχρι στιγμής, αλλά παίρνει βαθμούς και κοντράρει στα ίσα όλες τις ομάδες. Δεν είναι εύκολο, ειδικά για τον Αστέρα, ο οποίος δεν είναι μαθημένος σε τέτοια συχνότητα αγώνων. Βλέπουμε ομάδες όπως ο Παναθηναϊκός κι ο ΠΑΟΚ να δυσκολεύονται. Ακόμη και στο εξωτερικό υπάρχουν μεγάλες ομάδες που χάνουν βαθμούς πριν ή μετά από ευρωπαϊκά παιχνίδια".

Τα τεράστια βήματα αγωνιστικής προόδου που κάνει η ομάδα χρόνο με τον χρόνο έχουν ανεβάσει τον πήχη των απαιτήσεων. Η κουβέντα συνεχίζεται πάνω σε αυτή τη βάση και στο τι θα είναι επιτυχία για τον Αστέρα στο τέλος της χρονιάς.

"Νομίζω πως θα είμαστε ευχαριστημένοι αν επαναλάβουμε την περυσινή σεζόν και επιτύχουμε τους ίδιους στόχους. Την περυσινή χρονιά ο Αστέρας έφθασε στο "ταβάνι" του. Φέτος, τα πράγματα έχουν δυσκολέψει σε μεγάλο βαθμό, καθώς επέστρεψε η ΑΕΚ, ενώ έχει επανέλθει κι ο Ηρακλής. Είναι πιο ανταγωνιστικό το πρωτάθλημα. Βασικός στόχος είναι η πεντάδα. Αν καταφέρουμε να περάσουμε και στους "32" του Europa League θα είναι ιδανικά".

Πριν πάρει την απόφαση να αποδεχθεί την πρόταση του Αστέρα είχε βρεθεί πολύ κοντά στην μετακίνησή του στην Τουρκία για χάρη της Καρσίγιακα. Μάλιστα, είχε υπάρξει και φωτογραφία που τον έδειχνε να κρατάει το κασκόλ της τουρκικής ομάδας σε κλίμα… επίσημης παρουσίασης. Τελικά, οι συζητήσεις των δύο πλευρών κατέληξαν σε "ναυάγιο" κι ο Παπαδόπουλος μας έδωσε τη δική του διάσταση στο θέμα.

"Καταρχάς, δεν είχα υπογράψει. Είχαμε έρθει σε προφορική συμφωνία. Είχαμε πει να μην βγει τίποτα προς τα έξω μέχρι να υπογράψω. Την επόμενη ημέρα κάποιοι όροι που δεν άλλαζαν και για μένα ήταν πολύ σημαντικοί έφεραν το... ναυάγιο. Το κακό ήταν πως δόθηκαν στη δημοσιότητα οι φωτογραφίες κι έτσι πήρε μεγάλη έκταση το θέμα. Επίσης, παρά τα όσα ακούστηκαν δεν είχα επαφές ούτε με τον Ατρόμητο, ούτε με την ΑΕΚ".

Συνέβησαν πολλά στον ΠΑΟΚ

Η συζήτηση μεταφέρεται στην περυσινή χρονιά κι όσα βίωσε με τη φανέλα του ΠΑΟΚ. Ο "Δικέφαλος" πραγματοποίησε, για μεγάλο σημείο της αγωνιστικής περιόδου, πορεία πρωταθλητισμού, αλλά μετά τη νίκη κόντρα στον Ολυμπιακό άρχισε η… πτώση. Από τον μορφασμό του προσώπου του καταλαβαίνεις πως είναι πικραμένος. Δεν έχει διάθεση να αναφερθεί αναλυτικά στους λόγους της αποτυχίας, αλλά στέκεται στο γεγονός πως αγωνίστηκε σε μία μεγάλη ομάδα που του προσέφερε σημαντικές εμπειρίες. Γίνεται αναφορά στις σχέσεις του με τον Άγγελο Αναστασιάδη αλλά και τις ευθύνες που φέρει ο έμπειρος τεχνικός.

"Δεν θα ήθελα να πω κάτι για την περυσινή χρονιά. Απλά, θέλω να σταθώ στο γεγονός πως πήγα σε μία μεγάλη ομάδα. Ξεκινήσαμε καλά, πιστέψαμε όλοι ότι μπορούσαμε να διεκδικήσουμε μέχρι το τέλος το πρωτάθλημα, αλλά τελικά δεν τα καταφέραμε. Συνέβησαν πολλά πέρυσι, αλλά δεν θα ήθελα να αναφερθώ περαιτέρω. Για μένα, ήταν μία σημαντική εμπειρία και κρατάω μόνο τα θετικά. Δεν υπήρχε καμία κόντρα ανάμεσα σε μένα και στον κ. Αναστασιάδη. Όταν θα ασχοληθώ με την προπονητική και θα είμαι ειδικός θα σας απαντήσω αν έχει ευθύνες. Αυτή την στιγμή δεν μπορώ να κρίνω κανέναν για τη δουλειά του".

Η χρονιά στον Πανθρακικό αποδείχθηκε "μεταίχμιο" για την καριέρα του. Είχε φτάσει σ’ ένα αγωνιστικό τέλμα, ύστερα από συνεχόμενες λανθασμένες επιλογές ομάδων. Ο φόβος πως η καριέρα του θα πάρει την… κατιούσα ήταν πιο ορατός από ποτέ. Παρόλα αυτά, δεν υπήρχε περίπτωση να τα παρατήσει. Σημαντικό ρόλο στην "επιστροφή" του στο προσκήνιο έπαιξε η απόφαση να αποβάλει το άγχος και να χαρεί το παιχνίδι. Αυτό ήταν το μυστικό για να επιστρέψει στον... αφρό του ελληνικού ποδοσφαίρου.

"Σίγουρα, δεν αισθανόμουν καλά. Ήμουν σε κακή κατάσταση για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, περίπου δύο χρόνια. Αποφάσισα να πάω στον Πανθρακικό για να παίξω ποδόσφαιρο. Άλλες χρονιές, σ’ άλλες ομάδες ήμουν πάρα πολύ πιεσμένος. Πήγα στην Κομοτηνή και ήμουν πιο χαλαρός. Με βοήθησε πολύ το περιβάλλον. Με βοήθησαν οι συμπαίκτες μου, οι προπονητές, οι διοικούντες να μπορέσω να αποδώσω καλά. Δεν υπήρχε περίπτωση να σταματήσω στα 30 μου. Ακόμη κι αν δεν πήγαινα καλά εκεί, θα προσπαθούσα να πάω κάπου αλλού.

Είχα την πίεση των προηγούμενων ετών και μου δημιουργούσε πρόβλημα. Είχα πάει σε δύο-τρεις ομάδες και δεν απέδωσα τα αναμενόμενα. Όσο να’ ναι αγχώνεσαι και δημιουργείς αμφιβολίες στον εαυτό σου. Εδώ αμφιβάλεις για τον εαυτό σου όταν δεν βάζεις γκολ σ’ ένα ματς, ή δεν πραγματοποιείς μία καλή εμφάνιση. Στον Πανθρακικό με βοήθησε το γεγονός πως σκόραρα γρήγορα το πρώτο γκολ και ανέβηκα ψυχολογικά. Το γκολ είναι το… οξυγόνο για κάθε επιθετικό. Μ’ αυτό ζει. Χωρίς αυτό κάθεται στον πάγκο"!

Δεν είχα κίνητρο να αγωνιστώ στη Β’ Εθνική με την ΑΕΚ

Η κουβέντα δεν μπορούσε να μην πάει στην ΑΕΚ. Για δύο διαδοχικές καλοκαιρινές μεταγραφικές περιόδους (2013, 2014) ο Παπαδόπουλος αποτελούσε "διακαή πόθο" του –τότε- τεχνικού διευθυντή της "Ένωσης", Νίκου Λυμπερόπουλου. Παρόλα αυτά, οι συζητήσεις των δύο πλευρών δεν κατέληξαν ποτέ σε… γάμο.

Μάλιστα, σύμφωνα με τα ρεπορτάζ εκείνης της εποχής, ένας από τους λόγους που αποχώρησε ο Λυμπερόπουλος από την ομάδα αφορούσε την αρνητική τροπή που πήρε το θέμα της μεταγραφής του Παπαδόπουλου στην ΑΕΚ. Πάντως, ο άσος του Αστέρα Τρίπολης δεν συμφωνεί μ’ αυτή την άποψη, αλλά καταθέτει στο τραπέζι τα πραγματικά δεδομένα της υπόθεσης.

"Δεν νομίζω πως ο Λυμπερόπουλος έφυγε εξαιτίας μου. Δεν το πιστεύω αυτό. Υπήρξαν συζητήσεις, αλλά εγώ βάζω πάντα στον εαυτό μου κίνητρα. Εγώ ήθελα να παίξω στο υψηλότερο επίπεδο κι όχι στη Β’ ή τη Γ’ Εθνική. Ήθελα να παραμείνω στο υψηλότερο επίπεδο. Η ΑΕΚ είναι μία μεγάλη ομάδα, αλλά για μένα ήταν θέμα κινήτρου. Δεν ήθελα να αγωνιστώ στη Β’ Εθνική γιατί το ξανάζησα στην Ισπανία, όταν φόρεσα τη φανέλα της Θέλτα. Ήταν μία εμπειρία που δεν μου… βγήκε. Είχα κάνει μία καλή χρονιά με τον Ατρόμητο και δεν ήθελα να παίξω στη Β’ Εθνική. Δεν μετανιώνω που δεν πήγα στην ΑΕΚ. Γιατί να μετανιώσω; Αν γυρνούσα το χρόνο πίσω πάλι την ίδια απόφαση θα έπαιρνα".

Τα χρόνια στο εξωτερικό δεν εξελίχθηκαν ιδανικά για τον ίδιο. Σε καμία εκ των Λέτσε, Θέλτα και Ντιναμό Ζάγκρεμπ δεν κατάφερε να προσφέρει τα αναμενόμενα, με αποτέλεσμα να βρίσκεται μεταξύ φθοράς κι αφθαρσίας. Τρία χρόνια μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα και με καθαρό μυαλό πλέον, ο Παπαδόπουλος έχει κατανοήσει πλήρως τους λόγους της αποτυχίας του.

"Όταν παίζουμε στην Ελλάδα και ειδικά σε μεγάλη ομάδα δημιουργούμε μία εντύπωση στον εαυτό μας πως είμαστε πολύ καλοί ποδοσφαιριστές. Όμως, όταν βγαίνουμε στο εξωτερικό δεν μας βλέπουν το ίδιο. Μας βλέπουν ως ποδοσφαιριστές που –απλά- ήρθαν να βοηθήσουν και τίποτα περισσότερο. Αν δεν το συνειδητοποιήσεις και δεν το πάρεις "χαμπάρι" νωρίς χάνεις πολύτιμο χρόνο. Εμείς, θεωρούμε πως πάμε ως "μεγάλα ονόματα" κι αυτό μπερδεύει τα πράγματα. Ούτως ή άλλως είναι δύσκολο να αγωνιστούμε, καθώς μιλάμε για το ιταλικό και το ισπανικό πρωτάθλημα που είναι –τουλάχιστον- δύο επίπεδα πάνω από το δικό μας.

Νομίζω πως στο ιταλικό ταίριαξα περισσότερο. Ούτως ή άλλως, μου άρεσε από μικρός κι είχα όνειρο να αγωνιστώ εκεί. Έκανα λάθος που έφυγα από την Ιταλία όταν ολοκλήρωσα τη συνεργασία μου με τη Λέτσε. Πάντως, πέρασα παντού ωραία. Και στην Ισπανία και στην Κροατία".

Έχοντας αγωνιστεί στην Ντιναμό, γνωρίζει από "πρώτο χέρι" την ιδιοσυγκρασία των οπαδών της κροατικής ομάδας. Μετά τα σοβαρά επεισόδια που έλαβαν χώρα επί ελληνικού εδάφους μεταξύ Κροατών και Σέρβων, αλλά και την επίθεση που δέχθηκαν Έλληνες δημοσιογράφοι στο Ζάγκρεμπ, θα ήταν αδιανόητο να μην ζητήσω τη γνώμη του.

"Υπάρχει το ντέρμπι της Ντιναμό Ζάγκρεμπ με τη Χάιντουκ Σπλιτ, στο οποίο πάντα γίνονταν επεισόδια. Όταν αγωνιζόμουν εγώ δεν επιτρεπόταν η μετακίνηση των οπαδών στην έδρα του αντιπάλου. Παρόλα αυτά, λάμβαναν χώρα επεισόδια. Οι οργανωμένοι της Ντιναμό, οι "Bad Blue Boys" φημίζονται για τον… οξύθυμο χαρακτήρα τους. Αγαπούν πολύ την ομάδα, την ακολουθούν παντού, αλλά, απ’ όσο θυμάμαι, δημιουργούσαν διαρκώς αντιπαλότητες. Δεν είναι τυχαίο που τους λένε κακά παιδιά".

Δεν αξίζει να επιστρέψω στον Παναθηναϊκό και να με γιουχάρουν

Στο παρελθόν, είχε αποκαλύψει πως ένας από τους καλύτερους προπονητές που είχε συνεργαστεί ήταν ο Αλμπέρτο Μαλεζάνι, καθώς του έμαθε τακτική. Μετά την απόφαση των διοικούντων τον Παναθηναϊκό να αναθέσουν τις τύχες της ομάδας στον Αντρέα Στραματσόνι, αναρωτήθηκα αν πιστεύει πως ο έτερος Ιταλός μπορεί να επαναφέρει τους "πράσινους" στο δρόμο των επιτυχιών. Παράλληλα του ζήτησα να κάνει ένα σχόλιο για την γενικότερη κατάσταση στην πρώην ομάδα του.

"Δεν τον γνωρίζω καλά. Ξέρω πως έχει καθίσει στον πάγκο της Ίντερ και της Ουντινέζε. Σίγουρα, οι Ιταλοί φημίζονται για την τακτική τους. Θέλουν οι παίκτες τους να είναι πειθαρχημένοι και σωστοί στον τακτικό τομέα. Παρόλα αυτά, δεν ξέρω αν ταιριάζει πολύ σ’ αυτή την ομάδα του Παναθηναϊκού. Μπορεί παλαιότερα να ταίριαζε, αλλά, πλέον, ο Παναθηναϊκός έχει αλλάξει το στυλ παιχνιδιού του. Παίζει πιο επιθετικό ποδόσφαιρο. Όσον αφορά στα διοικητικά, από την στιγμή που δεν υπάρχει κάποιος πρόεδρος ή ιδιοκτήτης, ο οποίος θα βγει μπροστά, όπως στις υπόλοιπες μεγάλες ομάδες, η εικόνα του Παναθηναϊκού θα παραμείνει η ίδια και τα επόμενα χρόνια".

Ο Παπαδόπουλος πέρασε μία πενταετία στο "τριφύλλι", βοήθησε στην κατάκτηση του νταμπλ το 2004, φόρεσε το περιβραχιόνιο, αγαπήθηκε από τον κόσμο, αλλά έφυγε με άσχημο τρόπο. Πριν από δύο χρονιά, είχε φιλοξενηθεί στη SuperBALL κι είχε δηλώσει πικραμένος από τη στάση του Παναθηναϊκού, ενώ είχε αποκαλύψει ότι κάποιοι τον θεώρησαν "στημένο". Πλέον, δεν έχει διάθεση να "σκαλίζει" το παρελθόν, τα έχει αφήσει όλα πίσω του, κοιτάζει μόνο το μέλλον, ενώ εμφανίζεται θετικός σε ενδεχόμενη επιστροφή του.

"Δεν θέλω να αναφερθώ ξανά σ’ αυτά τα θέματα. Το τι συνέβη το έχουμε ξαναπεί και δεν θέλω να ξαναλέμε τα ίδια. Τα ξέρεις… Πέρυσι, πριν πάω στον ΠΑΟΚ, όταν είχε τραυματιστεί ο Μπεργκ, είχε γραφτεί από τα ΜΜΕ πως ενδιαφέρεται για εμένα ο Παναθηναϊκός. Εγώ δεν είχα επαφές. Σύμφωνα με τον Τύπο είχε συζητηθεί το όνομά μου, αλλά κάποιοι με απέρριψαν.

Αν θα επέστρεφα από άλλο πόστο; Είμαι ακόμα εν ενεργεία ποδοσφαιριστής. Σκέφτομαι μόνο το ποδόσφαιρο. Ως ποδοσφαιριστής δεν έχω κανένα πρόβλημα να επιστρέψω. Αλλά να επιστρέψω όχι για να κάνω κακό. Δεν αξίζει να επιστρέψω και να με γιουχάρουν".

Ο Ολυμπιακός, η διαιτησία, η Εθνική και η... υποτίμηση

Μπορεί να πραγματοποίησε σπουδαία καριέρα με τον Παναθηναϊκό, αλλά είναι απόλυτα λογικό ο Ολυμπιακός να είχε ασχοληθεί με την περίπτωσή του. Όπως αναφέρει ο "Παπ", με τους "ερυθρόλευκους" υπήρξαν συζητήσεις αλλά δεν κατέληξαν σε συμφωνία, με αποτέλεσμα να μεταγραφεί στην Μπέρνλεϊ όπου θεωρεί πως εξελίχθηκε σημαντικά ως ποδοσφαιριστής

"Είχα επαφές με τον Ολυμπιακό όταν ήταν ο Μπάγεβιτς. Αγωνιζόμουν στη Β’ Εθνική με τον Ακράτητο. Λίγο πριν φύγω για Αγγλία. Στα δύο χρόνια που αγωνίστηκα στην Μπέρνλεϊ εξελίχθηκα ως ποδοσφαιριστής. Ήμουν σε καλή ηλικία και υπήρχε ανταγωνισμός παρότι έπαιζα στην Championship. Πήγα σε μία ομάδα, η οποία είχε ως στόχο την είσοδο στην πρώτη εξάδα του πρωταθλήματος. Ο πρώτος χρόνος ήταν δύσκολος, έπαιξα κυρίως με τις ρεζέρβες, αλλά πέτυχα αρκετά γκολ. Η δεύτερη χρονιά ήταν γεμάτη κι αποδείχθηκε πως υπήρξε αγωνιστική εξέλιξη με την επιστροφή μου στην Ελλάδα".

Αφού η κουβέντα μεταφέρθηκε στον Ολυμπιακό, βρήκα την ευκαιρία να τον ρωτήσω για τις εμφανίσεις του σε Ελλάδα και Ευρώπη.

"Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι η πορεία του Ολυμπιακού στο Champions League την εφετινή σεζόν. Δεν το περίμενα. Ειδικά το διπλό στην Άρσεναλ. Τα τελευταία δύο-τρία χρόνια έχει ανέβει επίπεδο στην Ευρώπη".

Πριν από μερικούς μήνες ο Κώστας Κατσουράνης είχε δηλώσει σε συνέντευξη στο Contra.gr πως "Ο Θεός του διαιτητή είναι το χρήμα". Παλαιότερα, ο Δημήτρης Παπαδόπουλος είχε τονίσει πως οι διαιτητές παίζουν φοβισμένα. Διατηρεί ακόμη την ίδια άποψη; Χρειάζεται η εύνοια της διαιτησίας για να κατακτήσει μία ομάδα το πρωτάθλημα στην Ελλάδα; Η απάντησή του περιέχει αρκετή δόση ειρωνείας αλλά και ειλικρίνειας…

"Δεν θέλω να πω τίποτα. Δεν θέλω μετά να βγαίνουν οι διαιτητές και να βγάζουν ανακοινώσεις. Δεν θέλω να δημιουργώ προβλήματα. Τα προβλήματα ας τα λύσουν αυτοί που πρέπει. Εμείς δεν μπορούμε.

Δεν πιστεύω πως στην Ελλάδα χρειάζεσαι την εύνοια της διαιτησίας για να κατακτήσεις το πρωτάθλημα γιατί ο Παναθηναϊκός το 2004 κατέκτησε τον τίτλο χωρίς το συγκεκριμένο παράγοντα στο πλευρό του. Αν το πιστεύεις κι έχεις ένα καλό σύνολο μπορείς. Σίγουρα, δεν γίνεται να το κάνεις κάθε χρόνο, αλλά, όπως το κάναμε κι εμείς τότε, μία φορά μπορείς. Δύσκολα παραπάνω".

Αφήνοντας πίσω τα συλλογικά, ανοίξαμε το κεφάλαιο της Εθνικής ομάδας. Η πρώτη ερώτηση αφορούσε στο γεγονός πως είναι ο τελευταίος εν ενεργεία ποδοσφαιριστής που κατέκτησε το Euro 2004. Ήταν εμφανές πως αισθανόταν… περίεργα, παρότι αρχικά απάντησε με χιούμορ.

"Αισθάνομαι ο πιο μικρός (σ.σ. γέλια) ! Εντάξει, η αλήθεια είναι πως αισθάνομαι ότι έχω μία βαριά κληρονομιά στις πλάτες μου".

Η μη κλήση του στην αποστολή του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2014, ύστερα από την εξαιρετική χρονιά με τον Ατρόμητο, τον απογοήτευσε, καθώς, όπως αναφέρει, θεωρεί πως μπορούσε να βοηθήσει το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα. Παρόλα αυτά, δεν νιώθει πικραμένος, ενώ δεν πιστεύει στον παράγοντα "τύχη".

"Πιστεύω πως ο καθένας παίρνει αυτό που του αξίζει. Σίγουρα, θα ήθελα να ήμουν στο Μουντιάλ και γενικότερα στην Εθνική ομάδα, αλλά δεν μπορώ να πω πως είμαι πικραμένος. Έχω ζήσει όμορφες στιγμές. Όσον αφορά στο αν είμαι αδικημένος, αυτό θα το πείτε εσείς… Εγώ δεν μπορώ να πω πως είμαι αδικημένος. Δεν κλαίγομαι. Μπορείς να πεις πως μία, δύο, τρεις φορές δεν με πάει η τύχη. Αλλά, για μένα, τίποτα δεν είναι τυχαίο. Σε βάθος χρόνου θα πάρεις αυτό που αξίζεις. Νομίζω πως θα μπορούσα να βοηθήσω. Από εκεί και πέρα, ο προπονητής είχε τις ιδέες και τα πιστεύω του".

Έχοντας αποτελέσει βασικό στέλεχος της Εθνικής είναι φανερό πως έχει ξεκάθαρη γνώμη για το τι πήγε "στραβά" στην προκριματική φάση του Euro 2016. Η φυγή του Σάντος, οι αποχωρήσεις των Καραγκούνη και Κατσουράνη και η έλλειψη ηγέτη στα αποδυτήρια έπαιξαν καθοριστικό ρόλο, σύμφωνα με τον 34χρονο άσο.

"Η φυγή του Σάντος άλλαξε πολλές ισορροπίες στην ομάδα. Και διοικητικά άλλαξαν πολλά. Όταν έρχεται ένας νέος προπονητής και, κατά κάποιο τρόπο, δεν ξέρει την ελληνική νοοτροπία, τους Έλληνες ποδοσφαιριστές και αποχωρούν σημαντικές προσωπικότητες όπως ο Καραγκούνης κι ο Κατσουράνης, τότε είναι δύσκολα τα πράγματα. Μέχρι να αναδειχθούν νέοι ηγέτες, οι οποίοι θα πάρουν την σκυτάλη από τους δύο προαναφερθέντες, υπάρχει ανισορροπία κι είναι λογικό να έρθουν αυτά τα αποτελέσματα.

Ας ελπίσουμε ο καινούργιος προπονητής που ήρθε να αφήσει απ’ έξω όσους δεν έχουν σχέση με την Εθνική, όπως έκαναν οι κ.κ. Ρεχάγκελ και Σάντος. Να επιλέξει ο ίδιος τους ποδοσφαιριστές που πιστεύει και να τον αφήσουν να δουλέψει. Αν συμβεί αυτό θα πάνε καλύτερα τα πράγματα.

Αν μπορεί ο κ. Σκίμπε να γίνει νέος "Ρεχάγκελ"; Ας ελπίσουμε. Δεν ξέρω. Πρέπει να τον δούμε. Με τα λόγια δεν αλλάζει τίποτα…"

Θα ήθελα να ασχοληθώ με την προπονητική

Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά δεν είναι ένας άνθρωπος που μετανιώνει για τις επιλογές του. Άλλωστε, οι επιλογές του τον έφεραν ως εδώ. Απλά, θα ήθελε να είχε πάρει καλύτερες αποφάσεις σε ότι αφορά στο εξωτερικό.

"Δεν μπορώ να πω πως έχω μετανιώσει για κάτι. Γιατί, σε μία τέτοια περίπτωση, δεν θα ήμουν αυτή την στιγμή στον Αστέρα. Μπορεί να ήμουν καλύτερα, αλλά μπορεί να ήμουν και χειρότερα. Όσον αφορά στο εξωτερικό, δεν μετανιώνω, αλλά θεωρώ πως δεν έκανα τις κατάλληλες επιλογές. Όπως σου ανέφερα προηγουμένως, μας βλέπουν ως δεύτερες και τρίτες λύσεις. Επίσης, δεν είχαμε πολλές εναλλακτικές.

Πάντα, όταν ερχόταν μία πρόταση από το εξωτερικό λέγαμε το "ναι". Πηγαίναμε ως υπό δοκιμή. Κι αν τους κάναμε μας έβαζαν να παίξουμε. Δεν είχα την πολυτέλεια να διαλέξω μία ομάδα που θα ήμουν –σταθερά- βασικός. Είναι δύσκολο γιατί πρέπει να πας, να δείξεις και να αποδείξεις πως είσαι καλύτερος από τον αντίστοιχο Ιταλό ή Ισπανό ώστε να επιλεγείς στην ενδεκάδα.

Είμαστε υποτιμημένοι, αλλά όχι μόνο οι Έλληνες. Για παράδειγμα, μία ιταλική ομάδα παίρνει αυτή την στιγμή έναν Κροάτη, ένα Σέρβο κι έναν Έλληνα. Τα ίδια… περνάνε όλοι. Δεν είναι "προσωπικό" το ζήτημα. Απλά το επίπεδο της Ισπανίας και της Ιταλίας είναι το κορυφαίο και θέτουν ως προτεραιότητα τη συμμετοχή των γηγενών ποδοσφαιριστών, κι όχι των ξένων. Εν αντιθέσει με την Ελλάδα. Θυμάμαι, όταν αγωνιζόμουν στη Θέλτα, ήμουν ο μοναδικός ξένος. Όλοι οι υπόλοιποι ήταν Ισπανοί".

Παράλληλα, θεωρεί πως η οικονομική κρίση δεν βοήθησε τους Έλληνες ποδοσφαιριστές να αναδειχθούν, αφού το συγκεκριμένο μοντέλο, δηλαδή νέοι και ταλαντούχοι, κράτησε μόλις ένα χρόνο και στη συνέχεια οι ομάδες προχώρησαν εκ νέου στην απόκτηση ξένων παικτών.

"Έγινε μία προσπάθεια το 2012, όταν επέστρεψα κι εγώ στην Ελλάδα, αλλά έμεινε ημιτελής. Κράτησε ένα χρόνο και στη συνέχεια οι σύλλογοι αποφάσισαν να φέρουν ξανά ξένους. Δεν έχω πρόβλημα με τους ξένους ποδοσφαιριστές. Αλλά αν εξαιρέσεις τον Πανιώνιο που αγωνίζεται αναγκαστικά με Έλληνες παίκτες και τον ΠΑΣ Γιάννινα, όλες οι άλλες ομάδες φέρνουν κάθε χρόνο ξένους ποδοσφαιριστές".

Ύστερα από όσα ενδιαφέροντα άκουσα, ήθελα, ως τελευταία ερώτηση, να μάθω αν έχει σκοπό να παραμείνει στον χώρο του ποδοσφαίρου και μετά το τέλος της καριέρας του. Άλλωστε, άνθρωποι με συγκροτημένες και ξεκάθαρες σκέψεις όπως ο Δημήτρης Παπαδόπουλος λείπουν γενικότερα από τον ελληνικό αθλητισμό. Η απάντησή του με "αποζημίωσε".

"Δεν με φαντάζομαι να κάνω κάτι άλλο. Τι θα μπορούσα να κάνω; Να ανοίξω μπαρμπέρικο; (σ.σ. γέλια) Προς το παρόν σκέφτομαι μόνο το ποδόσφαιρο. Σίγουρα, περνάει ως σκέψη από το μυαλό μου να ασχοληθώ με την προπονητική, αλλά παίζω μπάλα ακόμα. Το βέβαιο είναι πως θα μείνω κοντά στο άθλημα…"

Φωτογράφιση: Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου - Watkinson

Τα λέμε και στο twitter: @ilkallonas

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Οι μεγαλύτερες ποδοσφαιρικές απάτες

Πώς το Football Manager έγινε κομμάτι της ζωής μου