Οι μεγάλες αλήθειες του Λάζαρου Παπαδόπουλου

Υπάρχουν άνθρωποι που λένε την άποψη τους, άλλοι την βάζουν σε ωραίο περιτύλιγμα, άλλοι λένε την μισή και άλλοι αυτή που θέλει από ακούσει ο κόσμος. Ο «Λάζος» δεν ανήκει σε καμία από τις παραπάνω κατηγορίες. Ανέκαθεν έλεγε τα πράγματα όχι μόνο όπως πίστευε πως ήταν αλλά όπως πραγματικά ήταν. Είτε αυτό ήταν υπέρ του είτε κατά του. Τις περισσότερες φορές μόνο αρνητικά κρίθηκε. Όχι από τον κόσμο. Σε αυτόν ήταν πάντα αγαπητός.

Χαρακτηριστικότερη στιγμή ήταν η αποχώρηση του από την Εθνική ομάδα. Όπως θα διαβάσετε στην συνέντευξη που παραχώρησε στο Contra.gr του λείπει. Του λείπει πολύ. Όχι μόνο η ομάδα και το μπάσκετ. Αλλά το παιχνίδι. "Πολλές φορές ξυπνάω το βράδυ, όπως ξυπνούσα πριν από τα μεγάλα ματς. Το βλέπω στα όνειρά μου". Αυτό, που όσοι ασχολούνται με τον αθλητισμό ξέρουν ακριβώς τι είναι και πως σε κάνει να νιώθεις. Τα αποδυτήρια, οι πλάκες με τους συμπαίκτες... Ακόμα και σήμερα όμως λέει αυτό που νιώθει, που βλέπει, που εισπράττει από το ελληνικό μπάσκετ, αλλά και από την μαύρη σελίδα του ελληνικού αθλητισμού. Την κερκίδα.

Διανύουμε τις τελευταίες μπασκετικές μέρες του Δημήτρη Διαμαντίδη και φυσικά ο Λάζαρος Παπαδόπουλος δεν θα μπορούσε να μην αναφερθεί στο καλό του φίλο και συμπαίκτη. Όταν ακόμα ήταν μαζί στον Ηρακλή και ο Μήτσος ήταν ένα παιδί που έπαιρνε την ευκαιρία του από τον άνθρωπο που τον πίστεψε όσο κανείς, τον Κώστα Πιλαφίδη. Αλλά και το τελευταίο σουτ με την Γαλλία που εκτόξευσε τον Διαμαντίδη στην κορυφή.

Όπως και στην τεράστια επιτυχία του coach Ιτούδη παρόλο που είχε προβλέψει Φενέρ! Στο σκληρό Ζοτς και την καζούρα με τους Μποντιρόγκα και Τζόνι Ρότζερς και φυσικά στους τελικούς μεταξύ του Ολυμπιακού και του ΠΑΟ.

-Πριν ξεκινήσουν oι τελικοί έβλεπες φαβορί; Ο Ολυμπιακός ήταν αήττητος, με έντεκα συνεχόμενες νίκες.

Έβλεπα τον Ολυμπιακό ως φαβορί. Αλλά έβλεπα και τις δύο ομάδες πεσμένες. Ήταν πεσμένες σε σχέση με πέρσι και ήμουν αρνητικά προκατειλημμένος ότι δε θα δούμε καλό μπάσκετ. Βέβαια τα δύο πρώτα παιχνίδια με διέψευσαν και με το παραπάνω. Θα παραδεχτώ ότι έπεσα έξω. Δεν έβλεπα καλό μπάσκετ και από τις δύο ομάδες τόσο στην Ευρωλίγκα όσο και κατά τη διάρκεια του πρωταθλήματος. Γι'αυτό ίσως ήμουν απογοητευμένος και ίσως λίγο προκατειλημμένος, αλλά τελικά η ευχάριστη έκπληξη ήταν ότι είδαμε ωραίο μπάσκετ. Δύο μεγάλοι παίχτες, δύο μεγάλες θέσεις, δύο μεγάλοι ηγέτες, πολύ μεγάλη μονομαχία. Είχε story αυτό το ματς.

-Όσον αφορά αυτό που είπες ότι δεν έβλεπες ωραίο μπάσκετ, σχετικά με τον Παναθηναϊκό, θεωρείς πως το γεγονός ότι πήγε στα πέντε ματς με τον Άρη και τα επεισόδια που έγιναν, τον αποπροσανατόλισαν κάπως;

Βλέπουμε ωραία χρώματα, μας αρέσει, προσπαθούμε όλοι να το ενισχύσουμε με διάφορες δηλώσεις, ότι είναι ο έξτρα παίκτης. Όλα αυτά είναι ωραία για να πάρουμε το χειροκρότημα, για να είμαστε αγαπητοί στους οργανωμένους της κάθε θύρας, αλλά αυτά κάνουν κακό στον αθλητισμό. Δεν το καταλαβαίνουμε, έχουμε παρασυρθεί. Είμαστε άξιοι της μοίρας μας.

Όχι. Ο Άρης είναι καλή ομάδα. Είναι μια ομάδα η οποία θα μπορούσε και να κερδίσει τον Παναθηναϊκό. Για μένα δεν ήταν έκπληξη που κέρδισε δύο αγώνες μέσα στη Θεσσαλονίκη, παίζει καλό μπάσκετ. Η ψαλίδα έχει κλείσει και αυτό είναι καλό γιατί έχει κουράσει το να βλέπουμε δύο ομάδες αήττητες με μόνο μια-δυο ήττες. Σε πρωταθλήματα όπως στην Ισπανία, βλέπουμε να γίνονται φοβερές ανατροπές και αυτή είναι και η ομορφιά του αθλήματος. Πρέπει να δούμε ως θετικό ότι έσπασαν οι έδρες, ότι τρίτες και τέταρτες ομάδες κερδίζουν τις πρώτες. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει ανταγωνισμός, ότι οι ομάδες προσπαθούν και αυτό πρέπει να το αναδείξουμε. Τα επεισόδια είναι η μαύρη τρύπα του ελληνικού αθλητισμού.

Όλοι αυτοί οι οργανωμένοι που βγαίνουν και γεμίζουν τα γήπεδα σε επιλεγμένα ματς, περισσότερη ζημιά κάνουν παρά καλό στον αθλητισμό. Βλέπουμε ωραία χρώματα, μας αρέσει, προσπαθούμε όλοι να το ενισχύσουμε με διάφορες δηλώσεις, ότι είναι ο έξτρα παίκτης. Όλα αυτά είναι ωραία για να πάρουμε το χειροκρότημα, για να είμαστε αγαπητοί στους οργανωμένους της κάθε θύρας, αλλά αυτά κάνουν κακό στον αθλητισμό. Δεν το καταλαβαίνουμε, έχουμε παρασυρθεί. Είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Ακόμα και πρόεδροι παρασύρονται και κάνουν τέτοιες δηλώσεις γιατί πρέπει να δικαιολογηθούν σε αυτούς τους ανθρώπους.

-Με αφορμή αυτό που είπες για τους προέδρους, βλέπουμε ότι η κόντρα του Γιαννακόπουλου με τους Αγγελόπουλους μεταφέρεται μέσα στο γήπεδο. Πώς το σχολιάζεις αυτό;

Επαναλαμβάνω ότι αυτές οι προσπάθειες νομίζουμε ότι φέρνουν λεφτά και ανάπτυξη, αλλά αυτή η νοοτροπία δεν κάνει καθόλου καλό στον αθλητισμό. Θα προτιμούσα να μην υπήρχαν τόσα λεφτά και να έχουμε μια πιο υγιή ανάπτυξη. Στη Σουηδία, στη Γερμανία βλέπουμε ότι χωρίς τόσο μεγάλα μπάτζετ τα γήπεδα είναι γεμάτα. Ας δούμε που είναι το μπάσκετ της Γερμανίας και που είναι το δικό μας. Το δικό μας επίπεδο είναι τρεις φορές πάνω, αλλά εκεί βλέπεις γεμάτα γήπεδα, βλέπεις διαφορετική ατμόσφαιρα, πάνε οικογένειες, πάνε παιδιά. Εδώ βλέπεις ένα στρατό που δεν ξέρει μπάσκετ, πάει για άλλους λόγους στο γήπεδο και δεν προσφέρει τίποτα στην κοινωνία. Δεν μπορείς να πεις ότι θα στείλω το παιδί μου στη Θύρα 13 ή στη Θύρα 7 και θα το τραβήξει ο αθλητισμός, δε θα πίνει, δε θα καπνίζει. Θα γίνει ακριβώς το αντίθετο. Οικονομικά επίσης δε συνεισφέρει κανείς, γιατί κανένας δε θα πάει να επενδύσει. Αν συνυπολογίσεις τις φθορές που προκαλούν και τα πρόστιμα που επιφέρουν στις ομάδες, τελικά βγαίνουν μείον.

-Και τι να κάνεις; Να έχεις άδειο γήπεδο;

Στην αρχή θα ξεκινήσεις έτσι, θα πρέπει να έχεις άδειο γήπεδο, να οργανώσεις κάτι διαφορετικό. Προχθές ας πούμε είδαμε τους Αντετοκούμπο. Έπαιξαν δύο παιδιά, έκαναν το χαβαλέ τους. Αυτό το πράγμα ήταν λες και γινόταν σε άλλη χώρα.

-Ναι αλλά αυτό ήταν καθαρά μπασκετικό. Δε χρωματιζόταν από ομάδες.

Το μήνυμα όμως είναι πως αν ξεφύγουμε από τη διαδικασία των χρωματισμών και των θυρών, θα μπορέσουμε να χτίσουμε τέτοια ατμόσφαιρα. Αυτή η ατμόσφαιρα δημιουργεί μια προοπτική ότι ο αθλητισμός μπορεί να στηριχτεί πάνω σε αυτό, ακόμα και οικονομικά. Να αρχίσουν οι ομάδες να είναι κερδοφόρες και όχι ζημιογόνες.

-Η απάντηση σε όλα αυτά είναι η κίνηση που έκανε ο Χάκετ και ο Τσόρι Ντομίνγκεζ, που πήγαν στον πάγκο και φίλησαν τα παιδάκια;

Δεν το έχω δει αυτό, αλλά τέτοιες ενέργειες σίγουρα κάνουν καλό. Σίγουρα και οι αθλητές στηρίζουν και κατά κάποιο τρόπο, έμμεσα ή άμεσα, και συμβάλλουν σε αυτή την κατάσταση με τις δηλώσεις και τη νοοτροπία τους. Όλοι θα πρέπει να αλλάξουμε, όλοι φταίμε για αυτό το πράγμα. Είναι πολλά τα λάθη και το σύνολό τους οδηγεί σε αυτό το έκτρωμα.

Μπορεί στα 40 να ξαναβάλω τα παπούτσια!

-Σου λείπει το μπάσκετ;

Πάρα πολύ. Το βλέπω στα όνειρά μου. Καμιά φορά ξυπνάω σαν όπως έκανα πριν από τα μεγάλα ματς. Μου λείπει το ότι πρέπει να μπεις μέσα και να αποδείξεις ότι είσαι ο καλύτερος, να καθαρίσεις τον αντίπαλο ψηλό, να δείξεις ότι εσύ κάνεις κουμάντο.

Μου λείπουν τα αποδυτήρια, τα ταξίδια, τα πειράγματα στα ξενοδοχεία, οι ταλαιπωρίες στα αεροπλάνα, όλη αυτή η ατμόσφαιρα που έχει ο αθλητισμός.

-Παρόλο που είσαι ακόμα μέσα στον αθλητισμό. Δεν αποσύρθηκες και έκατσες σπίτι σου.

Αυτό με εξιτάρει και με την Athlenda. Επικοινωνώ με τους αθλητές συνέχεια. Για να πάρω το feedback μιλούσα τηλεφωνικά με όλους τους παίχτες που είναι μέσα. Τον Φώτση, τον Παπανικολάου, τον Πρίντεζη, τον Αγραβάνη. Με το Διαμαντίδη βρεθήκαμε, πήγα σπίτι του, κάναμε χαβαλέ, θυμηθήκαμε τα παλιά. Για να του εξηγήσω πώς δουλεύει και να πάρω ένα feedback από έναν άχρηστο από πληροφορική άνθρωπο! Είναι καλό δείγμα αυτό και με εξιτάρει. Παρόλο όμως που παραμένω στον αθλητισμό, μου λείπει.

-Ήταν δύσκολη απόφαση;

Ήταν δύσκολη απόφαση και συνέβαλαν δύο παράγοντες. Ο τραυματισμός στο γόνατο, που έκανα τρεις συνεχόμενες εγχειρίσεις και δεν μπορούσα να παίξω, και το ξεκίνημα της Athlenda που αρχίζει να δίνει θετικά πρόσημα. Τα ζύγισα, έμεινα στο χώρο, είναι κάτι που μου αρέσει. Είμαι και 36 ετών. Ο Διαμαντίδης τώρα σταματάει, στην ίδια ηλικία είμαστε. Πιστεύω ότι και τώρα να έπαιζα θα ήμουν αρκετά καλός! Οι ψηλοί ωριμάζουν πιο αργά και, που ξέρεις, μπορεί στα 40 να ξαναβάλω τα παπούτσια!

-Σοβαρά το λες αυτό;

Ναι πολύ σοβαρά! Θα έχει μεγαλώσει η Athlenda και δε θα χρειάζεται τόση φροντίδα

-Μιλάς σαν να έχεις παιδί!

Έχουμε ακόμα τέσσερα χρόνια και είναι μια καλή ευκαιρία!

-Μια πρόγνωση για το τρίτο παιχνίδι;

Ελπίζω να γίνει κι άλλο break. Θα είναι πολύ ωραίο. Πιστεύω όμως ότι ο Ολυμπιακός έχει ένα προβάδισμα, όχι μόνο αγωνιστικό αλλά και ψυχολογικό. Αν έπρεπε να κάνω μια πρόγνωση, αυτή θα ήταν 51-49 υπέρ του Ολυμπιακού.

Ο Τζόρτζεβιτς απέτυχε, δεν έβλεπα μια ομάδα τεχνικά καλά στημένη και οργανωμένη

-Η αλλαγή προπονητή του ΠΑΟ συνέβαλε στην εικόνα που έχει η ομάδα τώρα;

Όταν γίνεται μια αλλαγή ενός προπονητή, αλλάζει η ψυχολογία. Όποια αλλαγή και να γινόταν, κάτι θα άλλαζε. Γι' αυτόν τον λόγο γίνονται και αυτές οι αλλαγές. Κατά την άποψή μου είναι λάθος να φεύγει ο προπονητής στη μέση του πρωταθλήματος, αλλά αυτό γίνεται για να αλλάξει η ψυχολογία.

-Ο Τζόρτζεβιτς πώς πιστεύεις ότι έφυγε; Ως αποτυχημένος;

Ναι, δεν πέτυχε τους στόχους του. Αυτό που έβλεπα εγώ, τακτικά και τεχνικά, δεν ήταν της κλάσης του Τζόρτζεβιτς. Δεν έβλεπα μια ομάδα τεχνικά καλά στημένη και οργανωμένη. Για παράδειγμα, τα rotation είναι ένα δείγμα προπονητικού συντονισμού. Είναι από τα πρώτα πράγματα που βλέπουμε. Αν δουλεύουν καλά τα rotations σε μια ομάδα, σημαίνει ότι γίνεται καλή δουλειά μέσα στην προπόνηση, ότι υπάρχει συντονισμός. Όταν δεν υπάρχουν τα βασικά, βλέπεις ότι κάτι δε γίνεται καλά. Προφανώς ήταν ελλιπής σε αυτό το τεχνικό σημείο. Είχε όμως άλλα πλεονεκτήματα. Ήταν παίχτης, ξέρει την ψυχολογία του αθλητή. Είχε άλλα δυνατά σημεία. Την ψυχολογία, το να βγάλει το 100% από κάποιον. Ο Δημήτρης (σ.σ. Διαμαντίδης) ας πούμε είχε κάποια καλά διαστήματα μέσα στη σεζόν. Ήξερε καλά το παιχνίδι και σαν προσωπικότητα ήταν πολύ δυνατή και μπορούσε να τραβήξει την ομάδα.

-Βάσει επιλογών παιχτών; Είχε το υλικό για να δουλέψει;

Δεν ξέρω αν έγιναν επιλογές από αυτόν ή αν έγιναν από άλλο team, αλλά σίγουρα ο προπονητής παίζει ρόλο. Ακόμα και αν δεν ήταν δικές του επιλογές, επιμένει σε κάποιες αποφάσεις, έχει μηχανισμούς με τους οποίους μπορεί να πάρει την ευθύνη πάνω του. Είναι λάθος να πούμε για τις επιλογές του. Με τις ίδιες επιλογές μπορείς να κάνεις δέκα διαφορετικά πράγματα. Στο μόνο κομμάτι που μπορούμε να σταθούμε είναι, όπως είπα, στο ότι ο Παναθηναϊκός δεν ήταν δουλεμένος στα rotations, αλλά ήταν δουλεμένος σε άλλα κομμάτια, όπως στην ψυχολογία. Πήγε στην Τουρκία και έπαιξε καλό μπάσκετ. Δεν το πήρε τεχνικά, αλλά είχε την ψυχολογία. Βλέπεις άλλους προπονητές να τα έχουν όλα τέλεια τεχνικά και οι παίχτες ενώ τα κάνουν όλα σωστά, να χάνουν αυτό το κλικ που θέλει για τη νίκη. Για να γίνεις προπονητής πρέπει να έχεις ισορροπία, να διαχειρίζεσαι όλα τα πράγματα.

-Με τον Πεδουλάκη τι καλύτερο βλέπεις στην ομάδα;

Καταρχάς, με τον Πεδουλάκη άλλαξε η ψυχολογία. Τα αποτελέσματα που έφερναν, επηρέαζαν την ομάδα. Υπήρχε ένα αρνητικό κλίμα. Τώρα άλλαξε η ψυχολογία. Τα τεχνικά κομμάτια δε μπορούμε να τα εκτιμήσουμε, είναι πολύ λίγος ο χρόνος. Ακόμα και ο Πεδουλάκης δεν προλαβαίνει να πιάσει ένα τεχνικό κομμάτι και να αρχίσει να το δουλεύει. Για τα rotations θέλει ένα μήνα, δεν προλαβαίνει να το κάνει μέσα σε δύο εβδομάδες παίζοντας συνεχόμενα παιχνίδια.

-Εκ των υστέρων, μπορούσαμε να είχαμε ελληνική ομάδα στο Final Four;

Σίγουρα. Και οι δύο ομάδες θα μπορούσαν να είναι στο final four.

-Δηλαδή, ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός ήταν καλύτερες ομάδες από αυτές που πέρασαν;

Όχι, δεν έπαιξαν καλό μπάσκετ, αλλά υπήρχαν προοπτικές. Υπήρχαν τα μπάτζετ, υπήρχαν οι παίχτες, το πρωτάθλημα, η ιστορία. Ήταν όλα υπέρ του στο να πάνε οι δύο ομάδες, αλλά ήταν πεσμένες.

-Καθόλου πεσμένοι δεν ήταν οι Έλληνες όμως που βρέθηκαν στο Βερολίνο.

Αν το πάρουμε έτσι, είχαμε δυνατή παρουσία σε όλα τα επίπεδα. Υπήρχε το ελληνικό στοιχείο.

ΤΟ ΜΠΑΜ ΤΟΥ ΙΤΟΥΔΗ ΚΑΙ Η ΑΤΑΚΑ ΤΟΥ ΖΟΤΣ

-Περίμενες να κάνει αυτό το προπονητικό μπαμ ο Ιτούδης;

Το περίμενα γιατί έχω δουλέψει μαζί του Είχε προοπτικές και όσο ήμασταν στον Παναθηναϊκό έπαιρνε πρωτοβουλίες. Είχε όλο το κομμάτι του scouting, όλο το κομμάτι της προετοιμασίας και της άμυνας και της επίθεσης της αντίπαλης ομάδας. Έπαιρνε μέχρι και στρατηγικές αποφάσεις, στο πώς θα παίξουμε στην άμυνα, πώς θα μαρκάρουμε τον τάδε παίχτη. Ο Δημήτρης έκανε πολύ μεγάλο μέρος της προπόνησης. Ήταν αμφίβολο αν θα μπορεί να ηγηθεί. Από τις πρώτες κιόλας εμφανίσεις στη Γερμανία έδειξε ότι μπορεί να το κάνει αυτό. Είχα μια αμφιβολία, όχι λόγω των δυνατοτήτων του, αλλά λόγω του κλίματος της ΤΣΣΚΑ. Μάλιστα, έκανα μια πρόβλεψη ότι θα το πάρει η Φενέρ, λόγω προϊστορίας και λόγω Ομπράντοβιτς. Ο Ιτούδης όμως με διέψευσε. Κατάφερε να σπάσει την ψυχολογία που είχε η ΤΣΣΚΑ, κέρδισε τον τίτλο και μπράβο του.

-Είπες πριν πώς είχες προβλέψει ότι θα κερδίσει η Φενέρ λόγω Ομπράντοβιτς. Γιατί;

Είχα κάνει μια πρόβλεψη 49%-51%, όχι παραπάνω. Ένα μικρό προβάδισμα, λόγω Ομπράντοβιτς βέβαια και λόγω του ότι η ΤΣΣΚΑ είχε αυτό το ψυχολογικό του loser. Τα τελευταία χρόνια στα Final Four ήταν loser. Αυτό ήταν και το δυσκολότερο σημείο που έπρεπε να πολεμήσει ο Δημήτρης και κατάφερε και το έσπασε.

-Τι σου είχε πει εσένα ο Ομπράντοβιτς το 2002 στον τελικό στη Μπολόνια και μπήκες και γύρισες το ματς;

Μου είπε κάτι πολύ απλο. Στο Final Four ήταν δύο ψηλοί, ο Xάφμαν από τη Μακάμπι και ο Γκρίφιθ από την Μπολόνια. 'Όλοι ξέρουν αυτούς τους δύο παίχτες, καιρός είναι να μάθουν και σένα'. Ήταν το πρώτο μου μεγάλο παιχνίδι, η πρώτη μου μεγάλη ευκαιρία.

-Θα ήθελες να είχες δουλέψει περισσότερο με τον Ομπράντοβιτς;

Δούλεψα μαζί του δύο χρόνια. Είχα την ευκαιρία να κάτσω κι άλλο, αλλά διάλεξα να τραβήξω άλλο δρόμο και δεν το μετάνιωσα καθόλου. Πήγα στον Ηρακλή λόγω του Νικολαΐδη που ήθελα να δουλέψω μαζί του. Από εκει και πέρα δικαιώθηκα, έπαιξα πολύ καλά στο πρωτάθλημα, κερδίσαμε κιόλας τον Παναθηναϊκό σε πολλά ματς εκείνη τη χρονιά. Ο Διαμαντίδης πήγε στον Παναθηναϊκό και εγώ πήγα στη Ντιναμό, όπου εκεί έκανα και τα καλύτερά χρόνια μου. Δεν το μετάνιωσα καθόλου.

-Από τον Ομπράντοβιτς τι κρατάς;

Πολλά τεχνικά στοιχεία. Με τον Ομπράντοβιτς έμαθα σε βάθος την τεχνική ανάλυση του μπάσκετ. Πολλά τεχνικά στοιχεία που ξέρω ακόμα και τώρα είναι από τον Ομπράντοβιτς. Το πώς στήνεται μια ομάδα, πώς δουλεύεται, ποια πρέπει να είναι η στρατηγική, πώς στήνεται το ματς. Έχει πολλά καλά τεχνικά στοιχεία, τα οποία σίγουρα είναι μια πολύ καλή παρακαταθήκη.

-Υπάρχει κάποια ιστορία που θυμάσαι από τον Ομπράντοβιτς;

Ήταν πολύ σκληρός προπονητής. Θυμάμαι μια φορά παίζαμε σκάκι με τον Μποντιρόγκα και τον Τζόνι Ρότζερς και αργήσαμε στο φαγητό! Είπαμε μια δικαιολογία ότι χάλασε το ασανσέρ και μας έβγαλε και τους τρεις εκτός δωδεκάδας. Εγώ τότε ήμουν πιτσιρικάς, αλλά έβγαλε και τους δύο βετεράνους εκτός ομάδας επειδή παίζαμε σκάκι και αργήσαμε στο φαγητό!

-Ξέρει ο Μποντιρόγκα σκάκι;

Πάρα πολύ καλό! (γέλια)

Ο Διαμαντίδης έγινε ηγέτης στο σουτ με τη Γαλλία

-Ευτυχώς για όλο τον κόσμο που παρακολουθεί μπάσκετ, δεν θα είναι το τελευταίο ματς του Δημήτρη στο ΟΑΚΑ.

Ο Δημήτρης έκανε μια φανταστική καριέρα. Είναι καλή απόφαση να σταματήσει τώρα. Είναι καλό να σταματάς στο pick, να σε θυμούνται ως τον καλύτερο.

-Περίμενες ότι θα σταματήσει φέτος;

Παίζει καλά, δεν είναι όμως στα καλύτερά χρόνια του. Έχει μια μικρή κάμψη, κουράζεται πιο εύκολα, δεν είναι τόσο γρήγορος, διαβάζει περισσότερο τη φάση, δε μαρκάρει πια αυτός τους καλύτερους παίχτες. Άρα νομίζω ότι η απόφαση του είναι καλή.

-Πώς θα είναι που δεν θα τον έχουμε πια στα γήπεδα;

Θα μας λείψει! Θα τον βλέπουμε στα βίντεο.

-Τι τον έκανε τόσο ξεχωριστό και έκανε αυτή την καριέρα;

Καταρχάς, έπαιζε φανταστική άμυνα. Θεωρώ ότι είναι από τους καλύτερους αμυντικούς και μπορεί να μαρκάρει όλες τις θέσεις. Μπορούσε να τους μαρκάρει όλους εκτός από μένα! (γέλια)

-Όταν παίζατε μαζί στον Ηρακλή φαινόταν ότι θα έκανε τέτοια καριέρα;

Ήταν δύσκολο να το πεις, γιατί συνήθως αυτό το λέμε για αυτούς που μπαίνουν μέσα και είναι σκόρερ. Ο Δημήτρης είναι ρολίστας. Μετά εξελίχθηκε, πήρε κάποια τελευταία σουτ. Δεν είναι σαν τον Σπανούλη που είναι καθαρά ηγέτης και αν φύγει αυτός, πάει η μισή ομάδα. Ο Δημήτρης δεν είναι τέτοιο βαρόμετρο στο σημείο που είναι ο Σπανούλης. Άρα ήταν πολύ δύσκολη η πρόβλεψη. Όλο αυτό το χρεώνεται ο Κώστας Πιλαφίδης. Ήταν δική του επιλογή και στην αρχή είχαν αντιδράσει στο γιατί επέμενε τόσο πολύ, αλλά δικαιώθηκε από τον ίδιο τον Ηρακλή.

Είχαμε πολλούς playmakers. Είχαμε τον Ντίκενς, τον Μαρκόπουλο, είχαμε ξένους. Και ξαφνικά έρχεται ένας με το ζόρι, τον έβαλαν εκεί, δεν έπαιζε και πολύ στην αρχή. Έμπαινε μέσα, δεν σκόραρε, έπαιζε λίγη άμυνα. Μετά που έφυγαν οι ξένοι, είχαμε play off με τον ΠΑΟΚ και κάποιος έπρεπε να μπει και να μαρκάρει. Μπήκε μέσα και έδειξε όλο το ταλέντο του. Ξεκίνησε να κόβει, να κλέβει, δεν μπορούσαν να τον περάσουν εύκολα, άλλαζε το ρυθμό, δεν έκανε πολλά λάθη, είχε καλό κοντρόλ της μπάλας. Αν πάρει να κατεβάσει τη μπάλα, δύσκολα του την κλέβεις. Μετά η καριέρα του πήγε στα ύψη.

-Αυτό που τον έκανε ηγέτη;

Αυτό που τον έκανε ηγέτη ήταν το τελικό σουτ με τη Γαλλία και από εκεί νομίζω άλλαξε όλη η ψυχολογία του. Όλοι οι παίχτες πήγαιναν από κάτω στα pick'n'roll, αυτός έκανε δύο βήματα πίσω και σούταρε. Μετά έβαλε ένα νικητήριο σουτ με τον Παναθηναϊκό και από εκεί και πέρα έπαιρνε όλα τα τελευταία σουτ και δεν τα έχανε. Νομίζω ότι αυτό ήταν το κλικ που ήθελε για να αλλάξει όλη του η ψυχολογία.

-Το στοιχείο του χαρακτήρα του είναι ότι μπαίνει στο γήπεδο και είναι ο αρχηγός;

Δεν κουβαλάει τέτοια αύρα. Ο Δημήτρης είναι ήσυχος, είναι σεμνός.

-Έχει όμως το σεβασμό από όλους...

Ναι. Έτσι τον έκανε η μάνα του και ο πατέρας του. Αυτό είναι κάτι που δεν μαθαίνεται, όση προπόνηση και να κάνεις. Μπορεί να είσαι τεχνικά τέλειος, αλλά να μη μπορείς να πάρεις την τελευταία πρωτοβουλία.

-Έλειψε από την Εθνική;

Σίγουρα έλειψε, όπως έλειψαν και πολλοί παίχτες. Αλλά η Εθνική δεν είναι μια ομάδα που λες ότι θα στήσω ένα κορμό και τελείωσε. Πρέπει να αλλάζει συνέχεια και να βγαίνουν καινούριοι παίχτες από κάτω. Πρέπει να έχει μια βάση η οποία βγάζει παίχτες και να μην ξέρεις ποιον να διαλέξεις. Να μη φεύγει κάποιος και να λες 'αμάν, τι γίνεται'. Η Εθνική θα πρέπει να προβληματίζεται στο ποιον θα κόψει και ποιον θα πάρει για να μπορείς να έχεις κάθε χρόνο άλλους 12. Να κάνει dream team 1, dream team 2-3.Ο Σακίλ είτε πήγαινε είτε όχι, θα έπαιρναν πρωτάθλημα.

Έφυγα απ' την Εθνική για πολιτικούς λόγους, προσπάθησα να αλλάξουν κάποια πράγματα

-Εσύ έλειψες από την Εθνική;

Εγώ σταμάτησα την Εθνική για άλλους λόγους. Σταμάτησα για συνδικαλιστικούς λόγους. Δεν συμφώνησα με την Ομοσπονδία στην ανάπτυξη και την οργάνωση του μπάσκετ γενικά. Ας πούμε ότι ήταν πολιτικοί οι λόγοι που σταμάτησα. Πίστευα και πιστεύω ότι πρέπει να αλλάξουν κάποια πράγματα, τα οποία δεν άλλαξαν, αλλά κάνουμε προσπάθειες να αλλάξουν. Εγώ τουλάχιστον προσπάθησα.

-Σε στεναχώρησε αυτή η κατάσταση;

Ναι με στεναχώρησε. Είναι πάρα πολύ ωραίο το κλίμα, είναι ωραία φάση η Εθνική. Μαζεύονται παιδιά από άλλες ομάδες που παίζουν αντίπαλοι και έχει ωραίο κλίμα και ωραία αύρα.

-Και παρόλα αυτά, έβαλες αυτά τα συναισθήματα σε δεύτερη μοίρα και αποχώρησες επειδή δεν συμφωνούσες με ορισμένους ανθρώπους;

Εγώ δεν συμφωνούσα με όλη την οργάνωση. Πίστευα ότι πρέπει όλο αυτό να στηθεί διαφορετικά. Θεωρούσα ότι μια πίεση από τους παίχτες στο να αλλάξει αυτή η κατάσταση θα έφερνε περισσότερα θετικά αποτελέσματα από το να στοιχίσω την καριέρα μου. Πιστεύω ότι πρέπει να ακουστεί και μια διαφορετική άποψη, ότι υπάρχει και μια άλλη δομή και ότι θα μπορούσε να στηθεί με διαφορετικό τρόπο.

-Αλλαγές βλέπεις να γίνονται;

Όχι. Δεν γίνονται αλλαγές, δεν υπάρχουν καινούργιες ιδέες, τα πράγματα είναι τυποποιημένα και επαναλαμβάνονται τα ίδια λάθη από χρόνο σε χρόνο. Δεν βλέπω να υπάρχει μια στροφή σε μια άλλη αντίληψη.

-Για να γίνει αυτή η στροφή πρέπει να ξηλωθεί όλο το σύστημα;

Πρέπει ή να αλλάξουν μυαλά αυτοί που ήδη υπάρχουν, πράγμα δύσκολο σε αυτή την ηλικία, ή να μπουν καινούργια μυαλά.

Βέβαια. Πρέπει να μπουν νέα άτομα, νέες ιδέες. Για να γίνει η στροφή πρέπει ή να αλλάξουν μυαλά αυτοί που ήδη υπάρχουν, πράγμα δύσκολο σε αυτή την ηλικία, ή να μπουν καινούργια μυαλά. Πρέπει να υπάρχει άλλο κίνητρο. Αν το μόνο κίνητρο είναι μείνεις σε μια θέση και να στήνεις όλη την οργάνωση με αυτό το κριτήριο, βάζεις το μπάσκετ σε δεύτερη μοίρα και λειτουργείς πολιτικά με στόχο να μείνεις στην εξουσία. Αυτό ποτέ δεν έφερε καλά αποτελέσματα. Δεν είναι δική μου ανακάλυψη ότι το μπάσκετ δεν είναι στο επίπεδο που θέλαμε, όλοι επιθυμούμε αλλαγές.

-Το γεγονός ότι η Ομοσπονδία επιμένει με Κατσικάρη είναι κάτι που σε βρίσκει σύμφωνο;

Πρέπει καταρχάς να δοθεί χρόνος και να γίνει μακροχρόνιος σχεδιασμός. Αν θέλουν να κάνουν μια αναβάθμιση στους παίχτες, χρειάζεται χρόνο. Ήταν λάθος που ξοδέψαμε χρήματα για να πάρουμε τη wild card. Θα μπορούσαν να επενδυθούν στις βάσεις και τις δομές, να κάνουν υπομονή 1-2 χρόνια, να δουλευτεί η ομάδα και να προκριθείς με το σπαθί σου. Τώρα δεν υπάρχει καν το μπάτζετ για τα προεφηβικά πρωταθλήματα.

Η κατάσταση φθίνει, επενδύουν μόνο για τη βιτρίνα και οι αποθήκες είναι άδειες.

-Έχουμε την "πολυτέλεια" να έχουμε τον Παναγιώτη Γιαννάκη εκτός μπάσκετ;

Όχι δεν έχουμε τέτοια πολυτέλεια. Θα έπρεπε να είναι σε μία ομάδα, του ταιριάζει πολύ. Θα μπορούσε να είναι και στην Ομοσπονδία, να αναλάβει όλη την οργάνωση και την δομή που αφορά το αναπτυξιακό κομμάτι. Όπως και το προπονητικό. Να μην είναι ανεξάρτητος ο σύνδεσμος των προπονητών από την Ομοσπονδία. Εκεί θα μπορούσε να παίξει ένα πολύ ενεργό ρόλο.

-Και γιατί τον έχουν απ' έξω;

Είναι λάθος οργάνωση, λάθος προτεραιότητες. Αυτά είναι λάθη. Όπως και ο Ροδόπουλος θα έπρεπε να έχει ρόλο στα αναπτυξιακά ή ο Νικολαΐδης. Είναι προπονητές που άλλοι έρχονται και πληρώνουν λεφτά για να μάθουν, ενώ εμείς τους έχουμε και δεν τους εκμεταλλευόμαστε.

-Οι ομάδες της Θεσσαλονίκης να κάνουν μια προσπάθεια να πρωταγωνιστούν στο πρωτάθλημα. Υπάρχει μέλλον;

Ναι, ο Άρης και ο ΠΑΟΚ προσπαθούν. Είναι καλό να υπάρχει ανταγωνισμός. Χάρηκα πολύ που ο Άρης πέρασε στα play off,μακάρι αυτό να συνεχιστεί και να έχει ανοδική πορεία. Έχουμε δει και τον ΠΑΟΚ να κάνει το μπαμ, να κάνει μπαρούφες που ήταν πυροτέχνημα μισής χρονιάς. Κάνουν μεταγραφές και την επόμενη χρονιά παλεύουν να σωθούν.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Athlenda, το Linkedin του αθλητισμού με "σφραγίδα" Λάζαρου Παπαδόπουλου