Ο νέος Ολυμπιακός (2015-2016): O τρίτος δρόμος... ευθεία!

Πριν από τρεις δεκαετίες την εποχή που το ΠΑΣΟΚ έγινε εξουσία ο ευφυής και ευφάνταστος σκιτσογράφος Γιάννης Ιωάννου είχε λανσάρει μια σειρά σκίτσων που μακροημέρευσε με τον τίτλο "Ο τρίτος δρόμος δεξιά".

Ο τίτλος (και όχι το περιεχόμενο) μοιάζει επίκαιρος με ένα μικρό... πειραγματάκι από μέρους μας αν καθίσουμε να μιλήσουμε για τον φετινό μπασκετικό Ολυμπιακό. Υπάρχουν λίγα πράγματα που δεν μπορούμε να μαντέψουμε για την εικόνα των πρωταθλητών Ελλάδος τη νέα περίοδο. Το μάλλον σίγουρο στοίχημα είναι ότι στην πρώτη δική του ομάδα ο Γιάννης Σφαιρόπουλος επιλέγει τον….τρίτο δρόμο ευθεία!

Όπως έχω ξαναγράψει ο Σφαιρόπουλος είναι προπονητής by the book. Δεν του αρέσουν οι καινοτομίες (για τις... καινοτομίες και όχι για την ουσία), δεν του αρέσουν τα μη ελεγχόμενα ρίσκα, δεν του αρέσει να διαβάζει... ανάποδα τις σελίδες του βιβλίου. Πέρσι, δούλεψε με ένα υλικό που το βρήκε και δεν το επέλεξε. Υλικό όμως που το δούλεψε στη διάρκεια της σεζόν, σεβόμενος τη βασική αρχή: Οι παίκτες δύσκολα αλλάζουν. Βελτιώνονται αλλά δεν αλλάζουν τις... συνήθειες τους.

Ακόμα περισσότερος Σπανούλης

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από τα... εύκολα: Ο Ολυμπιακός θα κινηθεί και πάλι φέτος γύρω από τον Βασίλη Σπανούλη. Όταν ανέλαβε ο Σφαιρόπουλος οι αναλύσεις υποστήριζαν ότι το πρόβλημα στον Ολυμπιακό (του Μπαρτζώκα) ήταν ότι ο Σπανούλης κρατούσε πολύ ώρα τη μπάλα στα χέρια του. Ο Σφαιρόπουλος άλλαξε αρκετά επιθετικά plays με ένα προσανατολισμό: Να κρατάει τη μπάλα ακόμη περισσότερο στα χέρια του ο αρχηγός του Ολυμπιακού. Πολύ δύσκολα θα αλλάξει λοιπόν φέτος την πεπατημένη, όχι μόνο γιατί λειτούργησε αλλά γιατί ο Σφαιρόπουλος έχει βρει πεδίο επικοινωνίας με τον Σπανούλη.

Η βασική αλλαγή που θα δούμε και πρέπει να περιμένουμε έχει να κάνει με τη φιλοσοφία επιλογής και αξιοποίησης των ψηλών. Πριν από μερικά χρόνια, η επιμονή της διοίκησης του Ολυμπιακού στην επιλογή ενός παίκτη που λεγόταν Τζόι Ντόρσεϊ άλλαξε όλη τη φιλοσοφία, όχι μόνο της ομάδας αλλά και ολόκληρης της Ευρωλίγκας. Η επιτυχία της επιλογής του Ντόρσεϊ και του πειράματος με ένα σέντερ που ήταν 2μ.02 αλλά με γρήγορα πόδια και μεγάλη ικανότητα στην αντιμετώπιση των pick’n’roll και η κατάκτηση της Ευρωλίγκας από τον Ολυμπιακό που είχε και ένα ακόμη ψηλό... τσέπης (Κάιλ Χάινς) δημιούργησε μια μόδα που επεκτάθηκε με τη μορφή…επιδημίας. Είναι γνωστό ότι σε πανευρωπαϊκό επίπεδο η κατάκτηση ενός τίτλου από μια ομάδα βρίσκει άξιους μιμητές του προτύπου.

Τα ίδια έγιναν παλαιότερα με τη ‘’λογική Λιμόζ’’ του Μάλκοβιτς με την συνεπακόλουθη καταστροφή των επιθέσεων για μια δεκαετία. Τα ίδια έγιναν με την υιοθέτηση του pick’n’roll όταν ο Παναθηναϊκός του Ομπράντοβιτς το έκανε κανόνα στην επίθεσή του.

Τα ίδια ακριβώς έγιναν την τελευταία τετραετία λόγω Χάινς- Ντόρσεϊ (και Ντάνστον στη συνέχεια) με όλες τις ομάδες να ψάχνουν σαν τρελές Αμερικάνους σέντερ με μπόι γύρω ή λίγο πάνω από τα 2 μέτρα όπως οι παλιοί τυχοδιώκτες έψαχναν το μυθικό και χρυσοφόρο Ελντοράντο ή το Άγιο Δισκοπότηρο. Το Ελντοράντο που θρυλείται ότι είχε δρόμους και σπίτια από χρυσάφι δεν βρέθηκε ποτέ αλλά οι ψηλοί-ημίψηλοι πέρασαν σε πρώτο πλάνο. Υπήρχαν προπονητές που επέμειναν στην παλιά φόρμα. Των ψηλών δεινόσαυρων θεωρώντας ότι έτσι θα αποκτήσουν πλεονέκτημα. Οι διαδοχικές αποτυχίες της προικισμένης με πολύ ταλέντο αλλά ελάχιστα αθλητικά προσόντα Μπαρτσελόνα του Τσάβι Πασκουάλ τα τελευταία χρόνια δείχνουν ότι οι σχετικές προσπάθειες έπεσαν στο κενό.

Κανονικοί και γρήγοροι ψηλοί

Φέτος, λοιπόν ο Ολυμπιακός του Σφαιρόπουλου επιλέγει τον τρίτο δρόμο... ευθεία. Ούτε ημίψηλοι σέντερ, ούτε δυσκίνητοι δεινόσαυροι της ρακέτας. Αλλά γρήγοροι αληθινοί και κανονικοί ψηλοί που μπορούν να μαρκάρουν τα pick’n’roll αλλά και να ασχοληθούν με την ξεχασμένη τέχνη στην επίθεση: Παιχνίδι και στο χαμηλό ποστ, ενίοτε με πλάτη και όχι κινήσεις μόνο με πρόσωπο στο καλάθι.

Το κλειδί του πειράματος δεν είναι άλλος από τον Πάτρικ Γιανγκ. Ο Αμερικάνος σέντερ με μπόι 2μ.09 είναι ένα σπάνιο μείγμα ταχύτητας, δύναμης και ύψους που μπορεί να γεμίσει τη ρακέτα σε άμυνα και επίθεση με πολλούς τρόπους. Μπορεί οι μικρές για το μπόι του παλάμες να του στερούν την ικανότητα ενός σούπερ ριμπάουντερ αλλά σε όλα τα υπόλοιπα ο Γιανγκ έχει το πλήρες πακέτο. Και ο Σφαιρόπουλος αποφάσισε να λανσάρει ένα καινούργιο στιλ γρήγορου κανονικού ψηλού. Ακόμη και οι άλλοι δύο ξένοι ψηλοί του Ολυμπιακού δεν πλησιάζουν πολύ το παλιό πρότυπο. Ο πιο κοντινός σε αυτή τη λογική είναι ο Χάντερ. Ο Μιλουτίνοφ με μπόι 2μ.11 είναι πολύ πιο... ελαφρύς και γρήγορος από ότι πιστεύει ο περισσότερος κόσμος. Ότι του λείπει σε όγκο και δύναμη το συμπληρώνει σε ταχύτητα που είναι μεγαλύτερη από το μέσο όρο ενός τυπικού παίκτη με μπόι πάνω από 2μ.10.

Θα δουλέψει το σύστημα απέναντι σε ομάδες (της Ευρωλίγκας) που έχουν υιοθετήσει πλέον πιστά το δόγμα των σέντερ 2-2μ.05; Απαντήσεις προσεχώς…

Σημειώστε πάντως ότι επειδή ο Ολυμπιακός δεν έχει να αντιμετωπίσει μόνο ομάδες της Ευρωλίγκας αλλά και τον Παναθηναϊκό θα δει και πάλι τον... καθρέφτη. Ή για να το θέσουμε καλύτερα οι δύο ομάδες κοιτάζονταν στον καθρέφτη όταν έκαναν τις καλοκαιρινές επιλογές τους. Με Ραντούλιτσα, Κούζμιτς, Παπαγιάννη ο Παναθηναϊκός κινείται περίπου στην ίδια λογική.

Το δεύτερο κρίσιμο ερώτημα του Ολυμπιακού έχει να κάνει με τη θέση "3"’. Η φυγή του Σλούκα δημιούργησε μια συγκεκριμένη... τρύπα. Όχι στην περιφέρεια αφού βρέθηκε ο ικανός και πολυσύνθετος Χάκετ για τον οποίο θα γράψουμε λίγο πιο κάτω. Η τρύπα που δημιουργήθηκε είχε να κάνει με το αυτονόητο: Ο Σλούκας καταλάμβανε θέση ‘Ελληνα και το γεγονός ότι ο αντικαταστάτης του είναι κοινοτικός υποχρέωσε τον Ολυμπιακό να "κόψει" μια θέση ξένου από το "3"’. Το βάρος της θέσης θα κληθούν να καλύψουν ο Λοτζέσκι με τον Παπαπέτρου. Ο δεύτερος κάνει μια μεγάλη προσπάθεια επιστροφής αφού τις προηγούμενες σεζόν κτυπήθηκε από πολλούς (και διαφορετικούς) τραυματισμούς. Εφόσον το δίδυμο αντέξει και βγάλει όλη τη χρονιά ο Ολυμπιακός δεν θα έχει προβλήματα. Σε διαφορετική περίπτωση ο Σφαιρόπουλος θα υποχρεωθεί για μεγάλο ή μικρό διάστημα να καταφύγει σε πεντάδες με τρεις κοντούς για να καλύψει τις όποιες αδυναμίες ή προβλήματα.

Χάκετ, το τρίτο μεγάλο στοίχημα

Ο Χάκετ για παράδειγμα μπορεί να σταθεί εύκολα σε ένα τέτοιο σχήμα και να μαρκάρει ελαφριά αντίπαλα τριάρια. Ο Αμερικάνος με Ιταλικό διαβατήριο γκαρντ αποτελεί το τρίτο μεγάλο στοίχημα του Σφαιρόπουλου.

Διαθέτει άφθονο ταλέντο και προσόντα ενός πολυσύνθετου παίκτη αλλά τον ακολουθούν πολλά ερωτηματικά από τη θητεία του στην Ιταλία. Στο Μιλάνο τα κρούσματα απειθαρχίας και κακής ζωής ήταν στην ημερήσια διάταξη αλλά στον Ολυμπιακό πείσθηκαν ότι αυτό δεν είχε να κάνει με τον ίδιο τον Χάκετ αλλά με την celebrity ατμόσφαιρα της ομάδας του Mr. Armani. Εφόσον οι πληροφορίες τους βγουν αληθινές η επιλογή του Χάκετ δεν θα είναι απλά μια πετυχημένη κίνηση αλλά μια ‘’κλοπή’’. Σε διαφορετική περίπτωση ο Χάκετ θα βρεθεί σε αποδυτήρια απολύτως περιχαρακωμένα και με στεγανά και θα πρέπει ή να αλλάξει ή να απορριφθεί. Με ότι συνεπάγεται κάθε μια από αυτές τις δύο περιπτώσεις.

Οι πιθανοί συνδυασμοί

Ας δούμε επί τάπητος κάποια από τα πιθανά σχήματα που μπορεί να χρησιμοποιήσει στον νέο Ολυμπιακό ο Γιάννης Σφαιρόπουλος, με δεδομένες πλέον τις επιλογές που έχει στη "φαρέτρα" του.

Σχήμα 1

Σχήμα 2

Σχήμα 3