Ακυβέρνητο καράβι ο Παναθηναϊκός

Δεν πάει τίποτα καλά στον Παναθηναϊκό. Το έχει η μοίρα του συλλόγου να πληρώνει σκληρά τα λάθη του. Η αλήθεια είναι πως το καλοκαίρι που πέρασε έγινε μία προσπάθεια για να είναι η ομάδα έτοιμη από νωρίς, ώστε να διεκδικήσει τις όποιες πιθανότητες της αναλογούσαν για να μπει στους χρυσούς ομίλους του Champions League.

Ο χρόνος που έκλεισαν οι εκκρεμότητες και συμπληρώθηκε το παζλ, έδιναν στο τεχνικό επιτελείο την δυνατότητα να δουλέψει, να ετοιμάσει την ομάδα για τα ευρωπαϊκά παιχνίδια, αλλά και τον χρόνο για να επισημανθούν λάθη και να διορθωθούν παραλήψεις. Όταν καλείσαι να κάνεις μεταγραφές, είναι φυσικό να υπάρξουν και αστοχίες. Η αλήθεια είναι πως ειδικά στην περίπτωση του Βέμερ, η αστοχία είναι ακραία, αλλά είναι κάτι το οποίο μπορεί να συμβεί. Αυτό που προκάλεσε εντύπωση και ενόχλησε είναι η άρνηση των ανθρώπων που έτρεξαν τον μεταγραφικό σχεδιασμό και έκαναν τις επιλογές να παραδεχθούν τα λάθη τους έγκαιρα για το καλό της ομάδας.

Με αυτόν τον τρόπο έχασαν το πλεονέκτημα που σου δίνεται όταν κλείνεις τις αρχικές σου εκκρεμότητες έγκαιρα. Ο Παναθηναϊκός όπως και πέρυσι έτσι και φέτος έδωσε 4 ανταγωνιστικά επίσημα παιχνίδια μες στο καλοκαίρι. Αγώνες που του έδειξαν τα αδύναμα σημεία. Για δεύτερη συνεχόμενη φορά ο τεχνικός του δεν κατάφερε να τα εντοπίσει και κανείς από όσους βρίσκονται γύρω από τον Αλαφούζο δεν βγήκε μπροστά να επιβάλει όχι την γνώμη του, αλλά τον δρόμο της λογικής. Για αυτόν τον λόγο, λοιπόν, χάθηκε το πλεονέκτημα που πήρε.

Δυστυχώς για τον σύλλογο από τον αποκλεισμό με την Καμπάλα και μετά, γίνεται φανερό πως λείπει το διοικητικό στέλεχος που την κρίσιμη ώρα θα βγει μπροστά και θα επιβάλει τις ορθές ποδοσφαιρικές αποφάσεις. Υπάρχουν μία σωρεία λαθών και παραλείψεων που συνέβησαν χωρίς αντίδραση.

Το πρώτο λάθος ήταν η μεταγραφή Βέμερ

Ο Παναθηναϊκός, έψαχνε από τις αρχές της πρώτης σεζόν του Αναστασίου ένα δεξί μπακ που θα βοηθήσει την ομάδα να εξελιχθεί. Βλέπετε ο Αναστασίου εφαρμόζει τον ρόμβο, ο Νάνο, μετά τα πρώτα παιχνίδια, πήρε την αριστερή πλευρά, αλλά στα δεξιά έπαιζε ο άτεχνος στόπερ Τριανταφυλλόπουλος. Το πρώτο καλοκαίρι η επιλογή ήταν ο Μπούρμπος. Πέρασε και η μεταγραφική περίοδος του Ιανουαρίου δίχως να γίνει διορθωτική κίνηση. Οι άνθρωποι που πληρώνει ο Γιάννης Αλαφούζος για να του βελτιώσουν την πρώτη ομάδα, άφησαν τον Παναθηναϊκό για δύο χρόνια να έχει στα δεξιά των Τριανταφυλλόπουλο, τον Μπούρμπο και τον νεαρό με χαμηλό ταβάνι Μαρινάκη.

Στα τέλη της προηγούμενης σεζόν βγαίνει στην επιφάνεια πως κάποιο λαγωνικό είδε τον Βέμερ. Βλέποντας τα στατιστικά του Βέμερ αμέσως το μάτι πήγαινε στο υπερβολικά χαμηλό ποσοστό που είχε ο μπακ της Πάντερμπορν στις εύστοχες πάσες. Κανένας στον Παναθηναϊκό δεν πονηρεύτηκε και η μεταγραφή ολοκληρώθηκε. Από το πρώτο παιχνίδι φάνηκε πως ο ποδοσφαιριστής που αποκτήθηκε είναι εντελώς άτεχνος. Ταυτόχρονα και ανασταλτικά οι τοποθετήσεις του στοίχησαν στον Παναθηναϊκό. Στην εξέλιξη του ρόμβου, ήταν απαραίτητη η προσθήκη ενός καλού δεξιού μπακ. Κανείς από όσους πληρώνονται για να βοηθήσουν την ομάδα δεν βγήκε μπροστά για να λύσει το πρόβλημα και να επιβάλει αυτό που προστάζει η λογική.

Ήρθε Ιούνιο ο Εσιέν και δεν κατάλαβαν πως κάτι τρέχει;

Οφείλω να σημειώσω εδώ πως η δουλειά του δημοσιογράφου φθάνει μέχρι ενός σημείου. Μπορεί να καταδείξει το πιθανό πρόβλημα, φέρνοντας επιχειρήματα που πολλές φορές προέρχονται από το ρεπορτάζ του και άλλες αξιολογώντας τα δεδομένα με βάση την λογική. Ο Εσιέν υπήρξε ένας μεγάλος χαφ. Ήταν ο αγαπημένος μου αμυντικός μέσος. Ήταν δεδομένο πως αν είναι υγιής στην Ελλάδα θα κάνει πλάκα. Θεωρούσα λοιπόν από την στιγμή που είχα ενημέρωση ότι οι συστάσεις που είχαν έρθει από την Μίλαν για την ιατρική του κατάσταση δεν ήταν καλές, πως είχα την υποχρέωση να βάζω μπροστά από κάθε πρόταση για τον ποδοσφαιριστή Εσιέν το "αν είναι υγιής". Ακόμα και την ημέρα που έγινε η υποδοχή του στο αεροδρόμιο. Τόνιζα πως θα πρέπει να δουν οι γιατροί του Παναθηναϊκού το ιατρικό του φάκελο με προσοχή και μετά να του κάνουν συμβόλαιο. Δεν μπορούσα να τον πάρω από το χεράκι και να τον πάω εγώ για ιατρικές εξετάσεις.

Ακόμα όμως και να μην σου έχει κελαηδήσει κανείς τίποτα, το γεγονός πως ένα τόσο μεγάλο όνομα διάλεξε το ελληνικό πρωτάθλημα από τις αρχές Ιουνίου ήταν από μόνο του ύποπτο. Αν το συνδυάσει κανείς πως επρόκειτο για έναν ποδοσφαιριστή που έχει κάνει τρεις επεμβάσεις στα γόνατα του, που το τελευταίο του επίσημο παιχνίδι το είχε δοθεί στα τέλη Φεβρουαρίου και στο τελευταίο κομμάτι της σεζόν δεν έκανε ούτε προπονήσεις με την Μίλαν, βγάζεις και λογικό συμπέρασμα. Δεν χρειάζεται καν να δεις τον ιατρικό του φάκελο για να υποψιαστείς πως κάτι συμβαίνει.

Προσέξτε, αν ο Εσιέν ήταν καλά, θα περίμενε τις τελευταίες ημέρες των μεταγραφών για να κάνει καμία χοντρή μπάζα, από πρωταθλήματα που πληρώνουν καλά. Όπως λειτουργεί πλέον η αγορά, μεγάλο όνομα που τον ξέβραζει το υψηλό επίπεδο τύπου Μπερμπάτοφ και Εσιέν και πρέπει να πάει σε ένα χαμηλότερο απαιτήσεων πρωτάθλημα για να κάνει την διαφορά, μπορείς να το αποκτήσεις μόνο στα τέλη του καλοκαιριού.

Επαναλαμβάνω, ακόμα και να μην υπάρχει ειδοποίηση από γιατρό της Μίλαν για την κατάσταση του Εσιέν, δεν γίνεται να μην σε πονηρεύει το χρονικό διάστημα που αποφάσισε να κλείσει την μεταγραφή του ο Γκανέζος χαφ. Και σε αυτήν την περίπτωση λοιπόν, δεν βρέθηκε κάποιος από αυτούς που πληρώνει ο Αλαφούζος να βοηθήσουν για να αποφευχθεί ένα μοιραίο όπως εξελίσσεται λάθος.

Οι άσχημες σχέσεις Σάντσεθ-Ταυλαρίδη

Συνεχίζοντας στην αναδρομή των λαθών, έρχεται το πρώτο φιλικό με την Ουντινέζε και στην συνέχεια ο αγώνας με την Μπριζ. Ο εκλεκτός για αντικαταστάτης του Σίλντενφελντ, είναι ο Σάντσεθ, ποδοσφαιριστής, που έχει τα στοιχεία που λείπουν από τον Ταυλαρίδη και θεωρητικά έχουν την δυνατότητα να δημιουργήσουν ένα αμυντικό δίδυμο που θα κάνει την διαφορά. Από την αρχή όμως φάνηκε πως δεν ταιριάζουν τα χνώτα τους. Είναι γνωστό και έπαψε πλέον να είναι μυστικό ότι οι μεταξύ τους σχέσεις δεν είναι καλές. Δεν μπορεί να ανεχτεί ο Σάντσεθ, που έχει μάθει να είναι αυτός που παίζει με το στόμα και δίνει την κατεύθυνση στην άμυνα του, το γεγονός πως ο Ταυλαρίδης έχει υπερβολικές αρμοδιότητες και ελευθερίες από τον προπονητή του. Στην ουσία ο Σάντσεθ, που παίζει σαν λίμπερο, νιώθει πως δεν μπορεί να ταιριάξει με έναν στόπερ που μιλάει και δίνει περισσότερες εντολές από αυτόν και χρησιμοποιεί γλώσσα που δεν έχει συνηθίσει. Αν δει κανείς τον τρόπο που λειτουργούν οι δυο τους στο δεύτερο γκολ που δέχεται ο Παναθηναϊκός από την Καμπάλα, αντιλαμβάνεται πόσο κακιά είναι η μεταξύ τους χημεία.

Και εδώ το πρόβλημα είχε παρουσιαστεί έγκαιρα, αλλά κανείς δεν κατάφερε να βοηθήσει αυτούς τους δύο επαγγελματίες που δεν γνωρίζονταν να βρουν τις ισορροπίες τους, να δουν που πρέπει να κάνουν πίσω, για να μπορέσει να δέσει η άμυνα του Παναθηναϊκού ώστε να αποδώσει και ο Σάντσεθ σύμφωνα με τις προσδοκίες.

Έρχεται το ισχυρό σοκ με την Καμπάλα. Είναι δεδομένο πως το συγκεκριμένο αποτέλεσμα αποτελεί το τέλος του Αναστασίου στον Παναθηναϊκό. Είναι σαν μία σχέση ενός ζευγαριού, που στην πορεία εμφανίζονται ρωγμές, πληγές που επουλώνονται, αλλά κάποια στιγμή συμβαίνει κάτι μη αναστρέψιμο. Είναι μη αναστρέψιμο, γιατί ο Αναστασίου απέτυχε εμφατικά στον μεγάλο στόχο της φετινής χρονιάς, που ήταν η ευρωπαϊκή εξέλιξη του Παναθηναϊκού και αποδείχθηκε ακατάλληλος να διαχειριστεί ευρωπαϊκά παιχνίδια.

Το τέλος του Αναστασίου με τον Παναθηναϊκό γράφτηκε οριστικά στο παιχνίδι με την Καμπάλα, γιατί ακόμα και να υποθέσουμε,πως συνεχίζει και καταφέρνει με ένα μαγικό τρόπο να ολοκληρώσει την χρονιά, υπάρχει κανένας που θα εμπιστευόταν στον Αναστασίου να κοουτσάρει ξανά σε ευρωπαϊκά παιχνίδια τον Παναθηναϊκό; Πρόκειται για έναν προπονητή που ταπείνωσε τον σύλλογο την πρώτη χρονιά με τα αποτελέσματα και τις δηλώσεις του και φέτος με τον αποκλεισμό από την Μπριζ και ειδικά από την Καμπάλα. Άραγε έχουν αντίληψη η άνθρωποι του Παναθηναϊκού για τα υπόλοιπα αποτελέσματα της Μπριζ ή τι έκανε πέρυσι η Σταντάρ Λιέγης τους επόμενους δύο μήνες από την ημέρα που απέκλεισε τον Παναθηναϊκό;

Οι σέλφι και το κενό μεταξύ διοίκησης και ποδοσφαιριστών

Και εδώ το πρόβλημα έχει να κάνει με την αδυναμία να βγουν μπροστά προσωπικότητες και να πάρουν αναγκαστικές αποφάσεις και ευθύνες, βελτιώνοντας με αυτόν τον τρόπο το μέλλον της ομάδας. Ο καθένας καταλαβαίνει πως ο αποκλεισμός από την Καμπάλα δημιούργησε ένα κλίμα πολύ βαρύ για τον προπονητή του Παναθηναϊκού. Ο κόσμος μπήκε στο γήπεδο στράφηκε σε ποδοσφαιριστές, πιθανότατα επειδή δεν ξέχασε πώς μετά τον αποκλεισμό από την Μπριζ κάποιοι έβγαζα σέλφι σε παραλίες κάποιοι εθεάθησαν να γλεντάνε, χωρίς η εικόνα τους στο γήπεδο να δικαιολογεί αυτήν την χαλαρή διάθεση. Και σε αυτό το κομμάτι φαίνεται το κενό που υπάρχει στον Παναθηναϊκό μεταξύ διοίκησης και ποδοσφαιριστών. Να εξηγήσει στον Σάντσεθ τι συμβαίνει στην Ελλάδα και ότι δεν μπορεί αν εμφανίζεται λες και είναι σε περίοδο διακοπών, μετά από αποτυχία της ομάδας.

Ήταν μονόδρομος η αλλαγή προπονητή

Ο Παναθηναϊκός μετά τον αποκλεισμό από την Καμπάλα, είχε να διαχειριστεί μία πολύ δύσκολη κατάσταση, ένα άσχημο κλίμα στα αποδυτήρια, παίκτες που δεν έχουν καλές σχέσεις μεταξύ τους, ένα προπονητή που έχασε το έρεισμα του μέσα στην ομάδα κι ένα κόσμο που στήριξε το όλο εγχείρημα και νιώθει προδομένος. Παράλληλα βλέπει ότι ο προπονητής είναι αυτή την στιγμή ανεπαρκής για να φέρει τον σύλλογο εκεί που ανήκει και αντιλαμβάνεται πως οι ποδοσφαιριστές έχουν σταματήσει να παίζουν για αυτόν. Εκεί χρειάζεται η σημαντική απόφαση.

Δεν είναι καλό να λες για έναν εργαζόμενο πως πρέπει να απομακρυνθεί, αλλά εδώ μιλάμε για ένα προδιαγεγραμμένο τέλος. Που απλά έπρεπε να επισπευσθεί για την ήρεμη λειτουργία της ομάδας. Ο Παναθηναϊκός το μόνο που έχει να διαχειριστεί φέτος είναι το ελληνικό πρωτάθλημα. Έπρεπε να εκμεταλλευτεί το εύκολο πρόγραμμα που έχει στο ξεκίνημα. Προσέξτε μετά το παιχνίδι με την Καμπάλα, υπήρχε ο αγώνας με την Καλλονή και στην συνέχεια δύο βδομάδες κενό. Διάστημα που κανονικά έπρεπε να χρησιμοποιηθεί για να βρεθεί ο νέος προπονητής και η ομάδα να πάει με αυτόν στην Νέα Σμύρνη και στην συνέχεια να εκμεταλλευτεί τα δύο παιχνίδια στην Λεωφόρο με Λεβαδειακό και Πλατανιά για να πάρει νίκες και μέσα από αυτές να φτιάξει το κλίμα αλλά και να εφαρμόσει το σχέδιο του.

Διαμορφώνεται σκηνικό τρόμου

Αντί για να συμβεί αυτό, άφησαν την ομάδα με ένα προπονητή που δεν εμπνέει πλέον κανέναν και που οι ποδοσφαιριστές ήταν φανερό πως στην Νέα Σμύρνη δεν ήθελαν να παίξουν για αυτόν και ήρθε φυσιολογικά η πρώτη ήττα στο πρωτάθλημα.

Διαμορφώθηκε έτσι ένα σκηνικό τρόμου για τα δύο παιχνίδια που έρχονται στην Λεωφόρο με Λεβαδειακό, Πλατανιά. Ο κόσμος θα πάει στο γήπεδο νιώθοντας προδομένος από μία προσπάθεια που στήριξε, μη πιστεύοντας τον προπονητή αλλά και έχοντας στο μυαλό του πως οι ποδοσφαιριστές θέλουν να φάνε τον Αναστασίου. Δηλαδή από την απόφαση των διοικούντων να μην βγουν μπροστά, να μην μαζέψουν την κατάσταση, ελέγχοντας οι ίδιοι το μέλλον, αφήνουν τα πάντα στην τύχη τους.

Περπατώντας στον αέρα

Και ερχόμαστε ξανά στην υπόθεση Εσιέν. Θεωρώ ότι κάπου εδώ κλείνει το παζλ της προχειρότητας. Ότι ο Εσιέν δεν θα βοηθήσει τον Παναθηναϊκό, είχε γίνει κατανοητό από νωρίς. Έκανε την επέμβαση στους κοιλιακούς και φρόντισαν να επικοινωνήσουν πως θα επιστρέψει το γρηγορότερο δυνατόν. Έφτασε η στιγμή όμως της επιστροφής. Το πρώτο φιλικό με τον Πανελευσινιακό το έκαναν κεκλεισμένων των θυρών και ο Θανάσης Δημόπουλος λειτούργησε σαν εκπρόσωπος Τύπου κάνοντας την αβανταδόρικη δήλωση "ο Εσιέν περπατούσε στον αέρα".

Πιθανότατα ο άνθρωπός να ήθελε να αναδείξει ότι ο Εσιέν περπατούσε και για να υπερτονίσει ότι περπατούσε να χρησιμοποίησε λανθασμένη λέξη. Πάντως όντως ο Εσιέν περπατούσε και το αντιλήφθηκαν όσοι παρακολούθησαν το επόμενο φιλικό με την ομάδα του Θανάση Δημόπουλου. Το ψέμα έχει κοντά ποδάρια, δεν μπορεί να γνωρίζει κάνεις πώς τα κατάφεραν και έκαναν συμβόλαιο σε έναν ποδοσφαιριστή που όλα έδειχναν πως θα είναι τραυματίας, όμως το λάθος έγινε.

Αφού τον πληρώνετε, κάντε τον προπονητή ή τεχνικό διευθυντή!

Αφού τον πληρώνουν που τον πληρώνουν και μπάλα δεν πρόκειται να παίξει, ας το κάνουν προπονητή ή τεχνικό διευθυντή. Παραστάσεις έχει, όνομα μεγάλο είναι, γνωριμίες έχει και σίγουρα από μπάλα ξέρει. θα πληρωθεί που θα πληρωθεί ας κάνει και καμία δουλειά.

Μην μένει στην Ελλάδα μόνο για να ξενυχτάει! Ειδικά αν ισχύει ότι ο κύριος λόγος που δεν έχει απομακρυνθεί ακόμα ο Αναστασίου είναι οικονομικός, το να γίνει προπονητής ο Εσιέν θα βοηθούσε.

Δεν τον θέλουν πια στο Βέλγιο;

Απορώ γιατί μετά την ήττα από την Καμπάλα σταμάτησαν να γράφονται δημοσιεύματα σχετικά με τις προτάσεις που έχει ο Γιάννης Αναστασίου από το Βέλγιο. Λίγες μέρες πριν τον επαναληπτικό με την Καμπάλα τον ζήταγε το μισό Βέλγιο. Λογικό, άλλωστε όποτε έβλεπε βελγική ομάδα την ισοπέδωνε. Από την στιγμή όμως που υπήρχε τόσο ζωηρό ενδιαφέρον από την Γάνδη και την Σταντάρ πριν το παιχνίδι με την Καμπάλα, γιατί έπαψε να υφίσταται μετά το αποκλεισμό; Και γιατί ο Γιάννης Αναστασίου, αφού μπορεί να βρει δουλειά όπως γραφόταν με καλύτερες απολαβές δεν απάλλαξε, στην δύσκολη στιγμή τον σύλλογο;

Όταν κάνεις λάθη, δεν ορίζεις την μοίρα σου μόνος σου και αφήνεις τον χρόνο να διαδραματίσει τις εξελίξεις, θα έχεις και γκίνια. Το περιστατικό με τον Εσιέν, ήταν εκτός υπολογισμού. Κάτι που στην προκειμένη περίπτωση είναι και το κερασάκι στην τούρτα μιας ομάδας που έχει χάσει την υγεία της. Όπως ανέφερε το ρεπορτάζ του Contra.gr και επιβεβαιώνεται και από δικό μου ρεπορτάζ, ο Μάικλ Εσιέν πιάστηκε στην Αττική οδό ξημερώματα και βρέθηκε θετικός σε αλκοτέστ.

Τα δύο παιχνίδια που έρχονται στην Λεωφόρο με Λεβαδειακό και Πλατανιά τα τρέμουν στον Παναθηναϊκό. Και ο λόγος που φθάσαμε σε αυτό το οριακό σημείο είναι πως δεν υπάρχουν άνθρωποι στον Παναθηναϊκό να καθορίσουν αυτοί με τις αποφάσεις τους το μέλλον του συλλόγου και έχουν κάνει την ομάδα να μοιάζει με ακυβέρνητο καράβι χωρίς καπετάνιο ικανό να ορίσει την τύχη του...

Διαβάστε ακόμη

Φάκελος Παναθηναϊκός: Όταν τελείωσε η ανοχή