Solamente Manolo: Μια ωδή στον Μανώλη Μαυρομμάτη

O αγώνας ανώμαλων γυναικών, ο Ράμπο μποξέρ, ο ξαφνικός θάνατος, τα αδέρφια Ντε Μπουρ και Ντε Μπέερ, ο Μουνίτς, ο Καπούτσο, το σουτ-τηλεφώνημα και το σίριαλ με την υπογραφή του Νίκου Φώσκολου. Ο Zastro αποθεώνει την φωνή των ντέρμπι (και όχι μόνο), Μανώλη Μαυρομμάτη.

Solamente Manolo: Μια ωδή στον Μανώλη Μαυρομμάτη

Το ποδόσφαιρο δεν είναι τόσο τα γκολ, η τακτική, η διάταξη, το σκορ. Το ποδόσφαιρο είναι οι στιγμές, οι μυρωδιές, οι απογοητεύσεις, οι χαρές, το μαξιλάρι από φελιζόλ που βάζαμε πάνω στο τσιμέντο και κινδυνεύει να εκλείψει, το "βρώμικο" απ’ έξω, η παρέα στο σπίτι στις βραδιές του Champions League, η καζούρα στο γραφείο, η περηφάνια στο σχολείο, η ντρίμπλα του ήρωα που προσπαθεί να αναπαραστήσει ο πιτσιρικάς, η μπάλα που για κάθε γενιά είναι διαφορετική (από την Tango στη Select και από τη NIKE στη Jabulani), η πρώτη εμπειρία σε μια εκδρομή εκτός έδρας και τόσες άλλες παράπλευρες εμπειρίες που συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με αυτό.

Κυρίως όμως είναι οι ατάκες, τα αποστάγματα σοφίας του μπαρουτοκαπνισμένου εξηντάρη στο γήπεδο, τα αυτοσχέδια συνθήματα της εξέδρας που έμειναν στην ιστορία ("είναι παρθένα του Ελληνιάδη η χτένα"), τα πρώτα μαθήματα του "Ζανό" Γιάννη Διακογιάννη στους ασπρόμαυρους δέκτες της ΕΡΤ, ο λυρισμός του Γιάννη Αργυρίου, το επιτηδευμένο (τρις) γκολ του Βερνίκου στον τελικό του Euro, οι σοβαροφανείς περιγραφές του Σωτηρακόπουλου, οι φιλοσοφικές αναζητήσεις του Σπυρόπουλου, η τοπικιστικού χαρακτήρα περιγραφή των ανταποκριτών της ελληνικής ραδιοφωνίας στα γήπεδα της επαρχίας, το μοναδικό θάρρος της γνώμης του Αλέκου Θεοφιλόπουλου. Κι έπειτα είναι εκείνος, ο sui generis και μοναδικός latin Έλληνας sportscaster: ο Μανώλης Μαυρομμάτης.

Solamente Manolo: Μια ωδή στον Μανώλη Μαυρομμάτη

Από τον Φώσκολο στα αθλητικά


Γεννημένος 15αύγουστο του 1941 στον Πλατανιά Χανιών, σπουδαγμένος με πτυχίο Κοινωνιολογίας στην κοσμοπολίτικη Ρώμη, από τα τέλη της δεκαετίας του ’60 στην ΕΙΡ (Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας) μετά στην ΕΙΡΤ, μέχρι να λάβει την τελική μορφή της και γίνει η αγαπημένη ΕΡΤ. Με καλλιτεχνικές ανησυχίες, σκηνοθέτης γαρ και μάλιστα με μία εξ ολοκλήρου δική του δουλειά με σεναριογράφο το Νίκο Φώσκολο, το "13ο Ανακριτικό Γραφείο" που προβλήθηκε Φεβρουάριο του 1971 και ήταν το πρώτο Law & Order στην ιστορία της τηλεόρασης. Πολλοί λένε ότι το Φώσκολος mode τον βοήθησε σε πολλές εκφάνσεις της καριέρας του, με ό,τι κι αν καταπιανόταν, από το σινεμά και την έντυπη δημοσιογραφία, μέχρι αργότερα την πολιτική.

Ο Μαυρομμάτης όμως ήταν ταγμένος για το μικρόφωνο, γεννημένος να περιγράφει αθλητικά γεγονότα κι όταν το 1972 πέρασε στο αθλητικό, ένας μύθος ξεκίνησε να παίρνει σάρκα και οστά. Άριστη γνώση της ιταλικής, καλά ισπανικά, λίγα πορτουγκέζικα, γενικότερα μια latin κουλτούρα και προσέγγιση της ζωής. Εκείνος πήγαινε να πάρει συνέντευξη από τις καραβιές "ομογενών" της Λατινικής Αμερικής που κατέκλυσαν τη δεκαετία του ’70 το ελληνικό ποδόσφαιρο, διανθίζοντας πολλές φορές τις απαντήσεις των τυπικών ποδοσφαιριστών με δικές του, πιασάρικες ατάκες, συνοδευόμενες πάντα από τα χαρακτηριστικά επιρρήματα και επιφωνήματα που προσέδιδαν το υπεραπαραίτητο χρώμα στο λόγο:

"Ο Νέστωρ -α- Ερρέα, ένας -α- αίλουρος των γηπέδων, μία -α- μοναδική περίπτωση θα μπορούσαμε να πούμε που αναμφίβολα -α- δίνει στο ελληνικό πρωτάθλημα ουρουγουάνικο χαρακτήρα, διότι -α- μην ξεχνάμε, η Ουρουγουάη ήταν εκείνη -α- που κατέκτησε το πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο με εκείνον -α- το φανταστικό αγώνα στο περίφημο -α- Μαρακανά της Βραζιλίας του μεγάλου Πελέ, του καλύτερου -α- ποδοσφαιριστή που ανέδειξε ποτέ η υφήλιος -α- και θαυμάσαμε πριν μερικά χρόνια στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας -α- κόντρα στις θαυμάσιες ομάδες μας -α- την ΑΕΚ –α- τον Ολυμπιακό -α- και βεβαίως τον Παναθηναϊκό -α- του αναμφίβολα κορυφαίου Φέρεντς Πούσκας που πραγματοποιώντας -α- μια θαυμάσια πορεία, έφτασε μέχρι τον τελικό -α- εναντίον του μεγάλου Άγιαξ -α- του τρομερού Γιόχαν Κρόιφ -α-στο φημισμένο Wembley -α- στη Μεγάλη Βρετανία, τη χώρα που γέννησε το ποδόσφαιρο και αναμφίβολα -α- σε κάθε περίπτωση χάρισε μεγάλες –α- συγκινήσεις στους Έλληνες φιλάθλους".

Solamente Manolo: Μια ωδή στον Μανώλη Μαυρομμάτη

Ο Ερρέα και ο κάθε Ερρέα κοιτούσε σαστισμένος, ο Μαυρομμάτης σε μία (!) πρόταση χωρίς τελεία, χωρίς ροή, είχε κατορθώσει να πάρει 2 λεπτά τηλεοπτικού χρόνου εξιστορώντας περίπου τη μισή ιστορία του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, με το κοινό να παρακολουθεί μαγεμένο και να ακούει εκστασιασμένο την ανεπανάληπτη περιγραφή.

Η συνέντευξη που ακολουθούσε σπανίως είχε σημασία ή ενδιαφέρον, ο ποδοσφαιριστής απαντούσε μονολεκτικά λέγοντας τα τετριμμένα, αλλά και πάλι ο Μαυρομμάτης φρόντιζε να τα διανθίσει με δικές του ατάκες, δικές του κρίσεις, δικά του γεγονότα. Ποιος γνώριζε άλλωστε ισπανικά, ποιος μπορούσε να αμφισβητήσει και σε τελική ανάλυση σε ποιον έκανε κακό η υπερβολή;

Λέγεται ότι κάποτε συνάντησε το Μενότι (τότε εκλέκτορα της Αργεντινής) στο αεροπλάνο και καθόλη τη διάρκεια της πτήσης κατόρθωσε να του πάρει μια τρομερή συνέντευξη. Το πρόβλημα στην προκειμένη περίπτωση ήταν ότι σε άλλη πτήση, άλλος δημοσιογράφος, ορκιζόταν ότι καθόταν δίπλα στο Μενότι και του είχε πάρει κάποιες δηλώσεις και τις είχε στείλει στο έντυπο που εργαζόταν. Η συνέντευξη του Μανόλο ήταν 3 σελίδες, του άλλου ρεπόρτερ δύο παράγραφοι. Στο Μουντιάλ του ’82 στην Ισπανία, στο ημίχρονο βρήκε το μεγάλο Αλφρέντο Ντι Στέφανο και τον έβαλε να κάτσει δίπλα του, να πει δυο λόγια μέχρι να αρχίσει το παιχνίδι που μετέδιδε η ΕΡΤ.

Τεράστια δημοσιογραφική επιτυχία, ο Ντι Στέφανο μίλησε σχεδόν πέντε λεπτά στην ελληνική τηλεόραση (τρόπος του λέγειν διότι περισσότερο μίλησε ο Μαυρομμάτης) και μετά ξεκίνησε το παιχνίδι. Λεπτομέρεια της υπόθεσης ότι αυτόπτες μάρτυρες ορκίζονται πως ο συνεντευξιαζόμενος δεν ήταν ο Ντι Στέφανο, αλλά υπάλληλος του γηπέδου, τον οποίο ο Μανόλο στρατολόγησε προκειμένου να γεμίσει το κενό του ημιχρόνου. Ισπανικά μιλούσε, ό,τι ήθελε μετέφραζε ο Έλληνας δημοσιογράφος, ό,τι ήθελε άκουγε η φίλαθλη Ελλάδα. Harmless, λευκό ψεματάκι που μας έκανε όλους χαρούμενους.

Τα αδέρφια Ντε Μπουρ και ο Ξανθόπουλος


Η τηλεόραση όμως εξελίχθηκε, το μέσο γιγαντώθηκε και η "ραδιοφωνική χροιά" έδωσε τη θέση της στην εικόνα. Ο Μαυρομμάτης προσαρμόστηκε άμεσα, συνήθιζε να μιλάει ακατάπαυστα περιγράφοντας. Ποτέ δεν διάβαζε στατιστικά, ποτέ δεν έκανε αναδρομές όπως ας πούμε ο Διακογιάννης, ποτέ δεν συνόδευε μια περιγραφή με άχρηστα στοιχεία. Ξεκινούσε να μιλάει και δεν σταματούσε, ανέβαζε την ένταση, σε έκανε να ζεις το παιχνίδι τρώγοντας τα νύχια σου. Μπορεί η μπάλα να παιζόταν στο κέντρο, ο Μαυρομμάτης όμως έβρισκε τον τρόπο να προσδώσει την αγωνία, να σε κάνει να κολλήσεις το πρόσωπο στην οθόνη, πολλές φορές επικαλούμενος το λάθος πλάνο του σκηνοθέτη: "βρισκόμαστε σε ένα θαυμάσιο γήπεδο, με μια καταπληκτική ατμόσφαιρα, την οποία θα ζήσετε κι εσείς φίλοι και φίλες όταν ο σκηνοθέτης ανοίξει το πλάνο".

Το μεγαλύτερο προσόν του Μαυρομμάτη όμως, δεν είναι άλλο από τα σαρδάμ. Κατά κάποιους το έκανε επιτηδευμένα για να προσδώσει ενδιαφέρον στο ανιαρό ματς, κατ’ άλλους ήθελε να ξεχωρίζει. Ο ίδιος σε μια συνέντευξή του έχει δηλώσει ότι πριν από την έναρξη της εκάστοτε μετάδοσης στο εξωτερικό, επέλεγε να επισκεφτεί το καμαράκι του ντόπιου συναδέλφου και τον έβαζε να εκφέρει τα ονόματα. Ακόμη και έτσι όμως, το λάτιν ταμπεραμέντο έβγαινε από μέσα του, δεν άντεχε να μην επιλέξει τους λατίνους στη μονομαχία. Έτσι, ο Ρόσσι γινόταν "Πάολο", ενώ ο αντίπαλος Μπρέμε, γινόταν Μπρούεμε. Γενικώς πρόφερε τα ονόματα με ιταλοισπανική προφορά μέχρι να βρεθούμε ενώπιον του αξιώματος Ντε Μπουρ.

Ο Φραν και ο Ρόναλντ Ντε Μπουρ, ήταν δύο δίδυμα αδέλφια, πολύ αξιόλογοι ποδοσφαιριστές που εκτός από συμπαίκτες στον Άγιαξ ήταν και συμπαίκτες στην Εθνική Ολλανδίας. Ο Μανόλο μετέδιδε Οράνιε και έπρεπε να ικανοποιήσει όλο το ακροατήριο: "Κόβει θαυμάσια ο Ντε Μπέερ, πάντα Ντε Μπέερ, επιλέγει τελικά τη λύση του αδελφού του, Ντε Μπούουρ, πάντα με τη μπάλα, ενώ ανοίγεται δεξιά ο Όφερμαρς". Είχε τετραγωνιστεί ο κύκλος, ήταν μια εκ των κορυφαίων στιγμών της καριέρας του, ίσως η κορυφαία. Ψήγματα βέβαια είχαν δοθεί και στο ελληνικό πρωτάθλημα, όταν σε ένα παιχνίδι Ηρακλή-Ολυμπιακού στο Καυταντζόγλειο, ειπώθηκε το εξής: "Ξανθόπουλος, πάντα Ξανθόπουλος, - παύση - για τον Ξανθόπουλο τον άλλον".

Solamente Manolo: Μια ωδή στον Μανώλη Μαυρομμάτη

Μπάμπης Ξανθόπουλος (του Ηρακλή) από τη μία, Πέτρος Ξανθόπουλος (του Ολυμπιακού) από την άλλη. Ο Μανόλο είχε κάνει λάθος, τη μπάλα την είχε άλλος παίκτης του Ηρακλή και την πάσαρε - στον ευδιάκριτο λόγω κοντινού - Μπάμπη Ξανθόπουλου. Κανένα πρόβλημα. Οι Ξανθόπουλοι είναι οι περισσότεροι μέσα στο γήπεδο, άρα Ξανθόπουλος it is. Στο ίδιο γήπεδο έχει φύγει και το σαρδάμ "Μπορμπόκης για τον Πεππέ, πάντα Μπερμπέκης" το οποίο του πιστώνεται λόγω έντασης, όπως άλλωστε και όλα του τα σαρδάμ. Ο Μαυρομμάτης ξεστόμιζε 340 λέξεις το λεπτό, το έχει μετρήσει και είναι περήφανος γι’ αυτό διότι η ταχύτητα του λόγου, τον βοήθησε πολύ στην καριέρα του.

Κάπως έτσι προέκυψαν τα Βιλφόρντ (Βιλτόρτ), Ζινεντίν Ζινεντάν (Ζιντάν), Τρεζεμπεκέ (Τρεζεγκέ), Σαμπανέφσκι (Σαμπανάτζοβιτς), μέχρι που προέκυψε το τεράστιο πρόβλημα Πέδρο Μουνίτις και Νούνο Καπούτσο σε ένα παιχνίδι Ισπανίας – Πορτογαλίας. Για κακή του τύχη, Καπούτσο και Μουνίτις έπαιζαν αμφότεροι στην ίδια πλευρά, πολλές φορές μέσα στο ματς τύχαινε ο Καπούτσο να κλείνει το Μουνίτις, ο Μουνίτις να εμποδίζει τον Καπούτσο. Στην παρουσίαση των ομάδων το πρόβλημα δεν είχε ακόμη εντοπιστεί, τα ονόματα ειπώθηκαν κανονικά. Στην πορεία το πράγμα έγινε σοβαρό. "Καπούτσο πάντα Καπούτσο, κλέβει θαυμάσια ο Μουνίτις" δεν ήταν (ας το πούμε κομψά) εύηχο.

Από σεβασμό στον τηλεθεατή, ο Μαυρομμάτης το έκανε ακόμη καλύτερο: "Μουνίτιθ πάντα Μουνίτιθ" και πάλι όμως το αποτέλεσμα ήταν ιλαρό. Στο Νούνο Καπούτσο το πρόβλημα αποκαταστάθηκε κόβοντας το "τ" και για το υπόλοιπο του αγώνα ήταν Καπούσο. Συνεπώς μετά το ’20 η περιγραφή ήταν "Μουνίτιθ, απέναντί του ο Καπούσο". Και πάλι όμως υπήρχε θέμα. Λύθηκε αφού πρώτα ετέθη ο προβληματισμός στους τηλεθεατές με την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου: "Κυρίες και κύριοι, όπως με ενημέρωσαν οι Ισπανοί συνάδελφοι -α- εδώ στα θαυμάσια μπουθ, ο Μουνίτις επιθυμεί να προσφωνείται με το μικρό του όνομα -α- όπως άλλωστε και η πλειοψηφία των Ισπανών που χρησιμοποιούν ένα όνομα αφού ομολογουμένως -α- έχουν πολλά ονόματα και όπως πιθανόν γνωρίζετε χρησιμοποιούν και το επώνυμο της μητέρας τους. Πάμε όμως στο παιχνίδι μας".

Το πρόβλημα λύθηκε ως δια μαγείας, στο εξής ο Μουνίτις ήταν Πέδρο, το σεξουαλικό υπονοούμενο εξαφανίστηκε, όλοι ευχαριστημένοι. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι στο παρελθόν δεν είχε ακούσια δημιουργήσει συνειρμούς, με χαρακτηριστικότερη την περίπτωση της συζύγου -τότε- του Βραζιλιάνου Ρονάλντο στο Μουντιάλ της Γαλλίας. Ο σκηνοθέτης μετά από μια μεγάλη ευκαιρία που έχασε ο Ρονάλντο στέλντοντας τη μπάλα στο δοκάρι, κάνει κοντινό στη γυναίκα του: "Και εδώ κυρίες και κύριοι, είναι η Ροναλντίνια, η οποία αν κρίνουμε από το χαμόγελο στο πρόσωπό της, πρέπει να είναι πολύ ικανοποιημένη από το δοκάρι που έχει ο Ρονάλντο". Ακολούθησε μακρά για δεδομένα Μανόλο παύση, σκέφτηκε αυτό που είπε και στο επόμενο κοντινό του σκηνοθέτη στη Ροναλντίνια, αγνόησε την ύπαρξή της.

Solamente Manolo: Μια ωδή στον Μανώλη Μαυρομμάτη

Ξεχύθηκε σαν εμετός


Το Μουντιάλ της Γαλλίας ήταν γενικώς από τις καλύτερες στιγμές του, οι latin ομάδες πήγαιναν καλά, οι κακοί βορειοευρωπαίοι όχι. Η καλύτερη του Μανόλο, η αποθέωση του latin ποδοσφαίρου. Η Χιλή παίρνει την ισοπαλία από το Καμερούν την τελευταία αγωνιστική στους ομίλους και η κάμερα εστιάζει στους πανηγυρισμούς: "είναι ένα μοναδικό γκολ θα μπορούσαμε να πούμε, ένα γκολ που πανηγυρίζεται έξαλλα από τους παίκτες της Χιλής, πανηγυρίζεται και στη Χιλή πιθανόν, όπως μπορούμε να εικάσουμε, αφού δυστυχώς δεν είμαστε εκεί, αναμφίβολα όμως είναι μια μεγάλη επιτυχία για το χιλιανό ποδόσφαιρο και την όμορφη αυτή χώρα στη Λατινική Αμερική".

Ήταν η εκδίκησή του αφού στο παιχνίδι Νιγηρίας-Ισπανίας είχε στενοχωρηθεί αφάνταστα. Η Ισπανία έχασε 3-2 αν και προηγήθηκε 2-1. Ισοφαρίστηκε από τεράστιο σφάλμα του Θουμπιθαρέτα στο 70’ και στο 77’ γίνεται η μοιραία φάση: "Ο Θούμπι-θαρέτα κάνει την έξοδο, βλέπουμε εδώ και χωρίς λόγο ο Ολιζέ (εννοούσε Ολίσε) κάνει το 2-3. Πετάχτηκε λοιπόν χωρίς κανέναν λόγο ο Ολιζέ και βλέπουμε εδώ και πάλι στο replay που μας δίνει ο Γάλλος σκηνοθέτης το γκολ της Νιγηρίας που προηγείται με 3-2." Δεν έπρεπε να το κάνει αυτό ο Ολίσε, πραγματικά η Ισπανία εξ αιτίας εκείνης της ήττας αποκλείστηκε από τη συνέχεια του Μουντιάλ και ένα από τα φαβορί του Μανόλο έμεινε εκτός.

Ευτυχώς πήγαιναν καλά η Ιταλία (στην οποία όσοι είχαν πρόθεμα στο επώνυμο το έκοβε λόγω οικειότητας: Ντι Μπιάτζο - Μπιάζτο, Ντελ Πιέρο - Πιέρο, Ντι Φραντσέσκο - Φραντσέσκο κ.ο.κ.) και η αγαπημένη του Βραζιλία του Αλμπέρτο Κάρλος (συνδυασμός του αγαπημένου του Κάρλος Αλμπέρτο με το Ρομπέρτο Κάρλος) με τα τρίτα φοβερά και τρομερά "Ρο": Ρομάριο, Ρονάλντο και Μπεμπέτο (ναι το είπε). Η ατάκα που έμεινε στην ιστορία όμως ήταν η εξής: "θαυμάσια οι Βραζιλιάνοι τώρα στην αντεπίθεση, Ρονάλντο, ξεχύνεται σαν εμετός, πάντα Ρονάλντο". Σε αυτό το τιμημένο Μουντιάλ ήταν που η Κροατία "κέρδισε το κόρνερ σε πολύ πλεονεκτική θέση", σε αυτό ο Πετίτ "έτρεξε χιλιόμετρα για να προλάβει τη μπάλα", στη Γαλλία ήταν που "οι γιατροί κάνουν πρόχειρα ράμματα κάτω από το μάτι, στο φρύδι του παίκτη".

Σε εκείνο το Μουντιάλ καταλάβαμε όλοι τη διαφορά του "και γκολλλλλλλλλλλλλ" το οποίο σκόραρε, συμπτωματικά πάντα, latin ομάδα, από το απλό και σφιχτό "γκολ -α-" που σκόραραν οι αντίπαλοι, εκεί έγινε σαφές ότι το χειροκρότημα μπορεί να γίνει και με το στόμα "αποθέωση κυρίες και κύριοι, 45 χιλιάδες και πλέον στόματα χειροκροτούν", εκεί ο Ρονάλντο ντρίμπλαρε δώδεκα παίκτες, εκεί το φάουλ μετά το replay (του πάντα καλού σκηνοθέτη) έγινε πιο σκληρό, εκεί η μπάλα στο σουτ του Μπιάτζο (Ντι Μπιάτζο) πέρασε ξυστά κάτω από το οριζόντιο δοκάρι του Μπαρτέζ, εκεί ο Ρονάλντο χάνει τη θαυμάσια ευκαιρία για δύο γκολ στην ίδια φάση. Γιατί ο Ρονάλντο ήταν ο αγαπημένος του, ήταν εμφανές και στον πιο αδαή ότι μετά τον αποκλεισμό Ιταλίας και Ισπανίας, στήριζε το "καλό" ποδόσφαιρο, το ποδόσφαιρο της Βραζιλίας.

Ποιος είναι ο Σέστιτς, αγάπη μου;


Ανέκαθεν είχε αδυναμία σε ποδοσφαιριστές και έβγαινε στη μετάδοση. Από τα χρόνια που μετέδιδε στο ΟΑΚΑ τον Ολυμπιακό και ήθελε να σκοράρει ο (φίλος του) Νίκος Αναστόπουλος που τότε συνήθιζε τα εντυπωσιακά γυριστά: "Σέστις στο χώρο του κέντρου ενώ περιμένει μπροστά ο Αναστόπουλος, πάντα Σέστιτς με τη μπάλα περνάει το Ζήφκα ενώ περιμένει ο Αναστόπουλος, Σέστιτς με τη μπάλα δεξιά ενώ πάντα περιμένει ο Αναστόπουλος, Σέστιτς, Σέστιτς, περιμένει ο Αναστόπουλος, πάντα Σέστιτς στη μεγάλη περιοχή, στη μικρή ο Αναστόπουλος, Σέστιτς σουτάρει δυνατά, θαυμάσια από πολύ κοντά και γκολλλλλ, ενώ πάντα περιμένει ο Αναστόπουλος". Λέγεται ότι δικαιολόγησε την εμμονή σε συνάδελφο που τον ρώτησε για εκείνο το γκολ: "Ποιος είναι ο Σέστιτς αγάπη μου; Ένας ξένος που ήρθε για ένα άντε δύο χρόνια στον Ολυμπιακό. Ενώ ο Αναστόπουλος είναι φίλος μου, δικαιωματικά έπρεπε να βάλει το γκολ ο Αναστόπουλος".

Τελευταίο του Euro ήταν εκείνο του 2000 σε Βέλγιο και Ολλανδία, ώριμος και star των μεταδόσεων αφού ο Διακογιάννης είχε συνταξιοδοτηθεί προ πολλού. Άλλωστε ο Ζανό ήταν προσκείμενος σε Γαλλία και Αγγλία, άτυπος εχθρός του Μανόλο, εραστή του λατινοαμερικάνικου και νοτιοευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Ήθελε πολύ να το πάρει η Ιταλία εκείνο το Euro, σε βαθμό που τον ημιτελικό τον γιόρτασε σαν κατάκτηση τροπαίου. Η Ιταλία αντιμετώπιζε τη γηπεδούχο Ολλανδία του Ντάβιτς που τον είχε περιλάβει νωρίτερα "ο Ντάβιτς, ένα δυνατό συρτό σουτ, ψηλά άουτ, πάνω από τα δοκάρια του Τόλντο" αλλά και είχε εξηγήσει το γλαύκωμα στα μάτια του: "εδώ βλέπουμε το Ντάβιτς και τα περίφημα γυαλιά που φοράει, αφού πήρε μια ειδική άδεια για τα μάτια του, γιατί παίρνει φάρμακα και δεν μπορεί να παίξει με γυαλιά".

Solamente Manolo: Μια ωδή στον Μανώλη Μαυρομμάτη

Ο ημιτελικός Ολλανδίας-Ιταλίας οδηγείται στην παράταση, ο Μαυρομμάτης επεξηγεί στο κοινό τον κανονισμό που έχει αλλάξει: "κυρίες και κύριοι, δεν ισχύει ο ξαφνικός θάνατος, διότι η UEFA άλλαξε τον κανονισμό και ο θάνατος δεν ισχύει, αλλά από την άλλη μεριά ισχύει το χρυσό γκολ". Για κακή τύχη της Ιταλίας η Γαλλία ισοφάρισε στις καθυστερήσεις του κανονικού αγώνα και ο Μανόλο πάνω στην ένταση είχε παρεκκλίνει: "από πολύ κοντά, είναι το γκολ-α-. Είναι ο θάνατος κυρίες και κύριοι, είναι η ψυχρολουσία, είναι το 1-1, είναι το τέλος". Στην παράταση παρά το ψυχολογικό ντεζαβαντάζ ήταν ψύχραιμος, μπέρδεψε μόνο τον Καναβάρο με τον Τσέζαρε Μαλντίνι, λέγοντας ότι ο γιος του Πάολο πάσαρε τη μπάλα στον Τσέζαρε, όταν οι Γάλλοι κέρδισαν το ματς και το Euro, το πανηγύρισε μαζί μας, έβγαλε την ένταση της στιγμής ενθυμούμενος το ένδοξο παρελθόν, όταν υπό άλλες συνθήκες είχε υποστηρίξει τη Γαλλία του Πλατινί.

Ήταν στο Μουντιάλ του ’86 όταν ο Πλατινί με ένα από τα γνωστά φάουλ-μπανάνα σκόραρε για τη Γαλλία και ο Μανόλο ενθυμούμενος την εξήγηση του Διακογιάννη από το Euro του ’84, είχε καταθέσει την προσωπική του άποψη / εμπειρία / μάθημα ζωής περί του φαλτσαριστού φάουλ πάνω από το τείχος: "Αυτό είναι το περίφημο φάουλ-μπανάνα του Μισέλ Πλατινί κυρίες και κύριοι, όπως βλέπουμε εδώ στο replay του σκηνοθέτη μας. Ρωτήσαμε ειδικούς επιστήμονες για το πως είναι δυνατόν η μπάλα να παίρνει αυτή την τροχιά και μας απάντησαν πως είναι λόγω της διαφοράς ατμοσφαιρικής πίεσης και λόγω αλλαγής του υψομέτρου εδώ στον αραιό αέρα του Μεξικού. Αυτό είναι λοιπόν το φάουλ-μπανάνα, που λέει ο φίλος μου ο Διακογιάννης και πρέπει να σας πούμε ότι οι Βραζιλιάνο το έκαναν πρώτοι και αυτή που σας δώσαμε είναι η καλύτερη εξήγηση". Μύθος.

Το αγαπάει πολύ το ποδόσφαιρο, το λατρεύει. Κι ας τον έστελνε η ΕΡΤ να μεταδώσει Ολυμπιακούς Αγώνες, εκείνος στο μόνιτορ πάντοτε θα έβλεπε ποδόσφαιρο ακόμη κι αν μετέδιδε άλλο άθλημα. Κάποτε στην Ατλάντα μετέδιδε ράθυμα έναν αγώνα πυγμαχίας, χρησιμοποιούσε πάντοτε ορολογία του αθλήματος που μετέδιδε, πλην όμως παρακολουθούσε και τα τεκταινόμενα από το μόνιτορ: "μια θαυμάσια γροθιά, ένα τρομερό άπερκατ, απαντάει ο Πολωνός με ένα δεξί ντιρέκτ, γκολλλλλ". Είχε σκοράρει η Νιγηρία στο Ολυμπιακό τουρνουά το οποίο παρακολουθούσε στο μόνιτορ, ακομπλεξάριστα το παραδέχτηκε, ενημέρωσε τους τηλεθεατές για την εξέλιξη και συνέχισε τη μετάδοση. Διότι ανέκαθεν ακομπλεξάριστα μετέδιδε και πάντοτε ήξερε τους πάντες στο γήπεδο.

Τiro telefonato: Το σουτ-τηλεφώνημα


Όπως στην τελετή έναρξης στο Σίντνεϊ όταν ενημερώνεται ως σωστός δημοσιογράφος ακούγοντας τους διπλανούς συναδέλφους και όταν το πλάνο δείχνει τους stars στην οθόνη αναφωνεί "ο σπουδαίος ηθοποιός Τόμι Κρουζ, δίπλα του ο γνωστός τραγουδιστής Σάβατζ Γκάρντεν μαζί με τη γοητευτική Κάιλι Μινόγκ, ένα μεγάλο γεγονός αναμφίβολα κυρίες και κύριοι για την ανθρωπότητα οι Ολυμπιακοί Αγώνες στην Αυστραλία, το μεγαλείο του αθλητισμού". Η κορυφαία του στιγμή βέβαια σε Ολυμπιακούς Αγώνες ήταν η Σεούλ: "και εδώ περνάμε στον αγώνα δρόμου ανώμαλων γυναικών" ατάκα που δεν διαφοροποίησε, δεν άλλαξε, την άφησε να περάσει κι όποιος την έπιασε.

Σκόπιμα έμεινε τελευταίο το σουτ-τηλεφώνημα, η ακριβής μετάφραση του tiro telefonato, μιας διαδεδομένης έκφρασης των Ιταλών spotscasters που καταδεικνύει το δικό μας αντίστοιχο "χλιαρό" σουτ. Δεν είναι τόσο η μεταφρασμένη ατάκα, όσο η εξήγηση που δίνει ο Μαυρομμάτης, το μεγαλείο της οποίας διέδωσε ο Καίσαρης με τον Τσάρλυ, αφιερώνοντας σε αυτήν τον τίτλο της εκπομπής τους στο ραδιόφωνο: "Ένα σουτ τηλεφώνημα. Το σουτ δηλαδή που ο τερματοφύλακας πρέπει να το περιμένει, γιατί ο παίχτης που το κάνει, του έχει προηγουμένως τηλεφωνήσει". Τόσο απλά, τόσο γλαφυρά, τόσο μαυρομμάτικα.

Solamente Manolo: Μια ωδή στον Μανώλη Μαυρομμάτη

Μια καριέρα που ξεκίνησε από το San Giovanni, πέρασε από το "13ο Ανακριτικό Γραφείο" με το Φώσκολο, το μιούζικαλ "Πυροτεχνήματα" με τον Κώστα Πρετεντέρη, τον Πάμπλο Νερούντα στο θέατρο Ακάδημος, εκατοντάδες συνεντεύξεις μεταξύ των οποίων οι θρυλικές με τον Πελέ, τον Πούσκας, το Μαραντόνα, χιλιάδες ποδοσφαιρικούς αγώνες, αθλητικά γεγονότα σε όλη την υφήλιο και κατέληξε στην Αντιπροεδρία της Επιτροπής Παιδείας και Πολιτισμού στην Ευρωβουλή. Μια διαδρομή καθόλου "τηλεφώνημα" όπως θα έλεγε κι ίδιος, πίνοντας σήμερα καφέ στο Κολωνάκι και διηγούμενος τις ιστορίες μιας ζωής.

Παντρεμένος με τη γνωστή ηθοποιό Ρένα Βενιέρη, έχει τιμηθεί με το βραβείο δημοσιογραφίας του Ιδρύματος Μπότση, με το διεθνές βραβείο "Abdi İpekçi" και από την Ευρωπαϊκή Ένωση Ποδοσφαιρικών Πρωταθλημάτων για το έργο του και τη «Λευκή Βίβλο για τον Αθλητισμό». Το μεγαλύτερο βραβείο του όμως, είναι ότι τον μνημονεύει μια γενιά που δεν τον πρόλαβε καν να μεταδίδει, δεν έζησε τις χρυσές εποχές, δεν πρόλαβε την ακατάσχετη πολυλογία σε τόσο υψηλή ένταση που σήμερα μας λείπει όσο λίγες στις μεταδόσεις ποδοσφαίρου. Το να speakάρεις σαν τον Μαυρομμάτη είναι αδύνατον, διάδοχος δεν υπάρχει. Μοναδικός στο είδος του, solamente Manolo.

ΥΓ: Για επίλογο, αυτό...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:

Κανένας άντρας δεν θα ξεπεράσει ποτέ τον Μανώλη Μαυρομμάτη

News 24/7

24MEDIA NETWORK