Χριστίνα Σκέντζιου: "Η ζωή μου μέσα στους άντρες"

Η φιλολογία, η... αλλαγή σελίδας και η ενασχόληση με το μπάσκετ, η συνεργασία με κορυφαίους προπονητές και NBAers, οι παραξενιές τους, ο Άρης, η Εθνική και ο Γιάννης Αντετοκούνμπο. Η υπεύθυνη γραφείου Τύπου και Επικοινωνίας του Φάρoυ Κερατσινίου εξηγεί στο Contra.gr για το πως μια γυναίκα επιβιώνει σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο και μοιράζεται μαζί μας τις μπασκετικές εμπειρίες της.

Χριστίνα Σκέντζιου: "Η ζωή μου μέσα στους άντρες"
FRANCESCA GIAITZOGLOU WATKINSON

Αν η ζωή της ήταν βιβλίο, ο τίτλος θα μπορούσε να ήταν "η ζωή μου μέσα στους άντρες". Η Χριστίνα Σκέντζιου, υπεύθυνη γραφείου Τύπου και Επικοινωνίας στον Φάρο Κερατσινίου, δεν είναι σαν όλες τις άλλες γυναίκες. Η ιστορία της είναι σαν... παραμύθι. Ξεκίνησε να εργάζεται ως φιλόλογος στην Ισπανία, η ζωή όμως τα έφερε έτσι και κατέληξε να ασχολείται με το μπάσκετ που από το 2007 είναι η μεγάλη της αγάπη.

Στα χρόνια που μεσολάβησαν εργάστηκε σε μεγάλες διοργανώσεις, συνεργάστηκε με κορυφαία ονόματα του χώρου, γνώρισε NBAers και τις παραξενιές τους, χρειάστηκε όμως και να θυσιάσει κομμάτια της προσωπικής ζωής της για να αφοσιωθεί σε αυτό που αγαπά. Πλέον έχει βρει το... Λιμάνι της στον Φάρο ή καλύτερα την "οικογένεια του Φάρου", όπως αποκαλεί η ίδια την ομάδα. Πως είναι όμως να εργάζεσαι σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο; Είναι καλύτερη η συνεργασία με άντρες ή γυναίκες; Τι προβλήματα μπορεί να αντιμετωπίζει μια γυναίκα στον χώρο; Η Χριστίνα απάντησε σε όλα.

Πες μας λίγα πράγματα για σένα. Τι κάνεις, πως ξεκίνησε η συνεργασία με τον Φάρο;

"Αυτή τη στιγμή είμαι υπεύθυνη γραφείου τύπου και επικοινωνίας στο Φάρο Κερατσινίου, ο οποίος είναι η μεγάλη έκπληξη της φετινής χρονιάς. Μέσα σε πάρα πολύ σύντομο χρονικό διάστημα η ομάδα έφτασε να βρίσκεται στον τελικό του Κυπέλλου με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό. Όλο αυτό δεν είναι τυχαίο, καθώς η ομάδα έχει πάρα πολύ καλούς παίκτες οι οποίοι τα προηγούμενα χρόνια ήταν στην Α1 και το προπονητικό επιτελείο απαρτίζεται από έμπειρους ανθρώπους.

Τον Σεπτέμβριο, οι άνθρωποι του Φάρου ήρθαν σε επαφή μαζί μου και στα πρώτα πέντε λεπτά με έπεισαν να ασχοληθώ ξανά με τα μπασκετικά δρώμενα της χώρας μου, γιατί τα τελευταία χρόνια δούλευα στο εξωτερικό και έκανα μόνο μερικές δουλειές στην Ελλάδα. Με έπεισαν από την πρώτη στιγμή ότι γεννιέται κάτι νέο, κάτι υγιές και ότι αξίζει να είμαι μέλος του Φάρου".

Χριστίνα Σκέντζιου: "Η ζωή μου μέσα στους άντρες"
FRANCESCA GIAITZOGLOU WATKINSON

Από τη φιλολογία στο μπάσκετ

Φαντάζομαι πως είχες κάποια σχέση με το μπάσκετ, δεν... ξετρύπωσες ξαφνικά.

"Δεν ξετρύπωσα ξαφνικά. Ο πατέρας μου είχε ασχοληθεί πολύ με το ποδόσφαιρο. Είχε ιδρύσει τα ποδοσφαιρικά σωματεία στα Γρεβενά από όπου και κατάγομαι. Εγώ επέλεξα να παίξω και να ασχοληθώ με το μπάσκετ για να μην ξέρω κανέναν, να μην έχω κάποιον από την οικογένεια να ασχολείται με αυτό. Και γι'αυτό όσα ακολούθησαν μοιάζουν με παραμύθι.

Στο παρελθόν ήμουν επίσης στο γραφείο Τύπου και επικοινωνίας στον Άρη για 2 χρόνια. Πριν από αυτό είχα συνεργαστεί με την Εθνική και στο προολυμπιακό τουρνουά και στο Ευρωπαϊκό της Ισπανίας το 2007. Ουσιαστικά από εκεί με ανακάλυψαν γιατί από εκεί ξεκίνησα.

Δούλευα στην Ισπανία το 2007 ως φιλόλογος, καμία σχέση με αυτό που κάνω τώρα και οι συγκυρίες έφεραν στο δρόμο μου το Ευρωμπάσκετ που διεξήχθη στην Ισπανία. Συγκεκριμένα η Ελλάδα βρισκόταν στον όμιλο της Γρανάδας, όπου διέμενα εγώ όλη την προηγούμενη χρονιά. Ένας φίλος μου με έπεισε να κάνω τα χαρτιά μου για να δουλέψω στο Ευρωμπάσκετ. Έτσι κι έγινε. Ξαφνικά από εκεί που ήμουν φιλόλογος άλλαξα τελείως πορεία και ακολούθησα το κομμάτι της δημοσιογραφίας.

Δεν είμαι καθαρά δημοσιογράφος με την έννοια του ρεπορτάζ. Ήμουν πάντα σε γραφεία Τύπου, δεν κυνηγάω την είδηση, έδινα την είδηση. Δεν είμαι δηλαδή ενεργή δημοσιογράφος. Την επόμενη χρονιά από το Ευρωμπάσκετ επέστρεψα στην Ελλάδα και σπούδασα δημοσιογραφία, πήγα στον Άρη, έφυγα στο εξωτερικό και τα τελευταία χρόνια συνεργαζόμουν με εθνικές ομάδες μπάσκετ του εξωτερικού. Έχω συνεργαστεί με πάρα πολλές εθνικές ομάδες στο οργανωτικό κομμάτι. Ήμουν υπεύθυνη για την προετοιμασία τους πριν από μεγάλα τουρνουά και διοργανώσεις, ευρωπαϊκά, παγκόσμια, Ολυμπιακούς Αγώνες".

Υπήρχαν παίκτες που δεν ήθελαν να με βλέπουν μπροστά τους

Είσαι σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο. Πως είναι αυτή η εμπειρία;

"Ήμουν πολύ τυχερή σε αυτό το κομμάτι. Δεν ξέρω αν το έβγαλα εγώ σαν άνθρωπος. Δεν είμαι πολύ ήρεμη, ούτε είμαι καμιά... γατούλα που να μπορείς εύκολα να την πλησιάσεις και να της μιλήσεις. Είμαι πολύ επιθετική και αντιδραστική στο πλαίσιο του φυσιολογικού. Υπάρχει ένα τείχος σε ό,τι έχει να κάνει με τη δουλειά.

Υπήρχαν παίκτες στον Άρη που δεν ήθελαν να με βλέπουν μπροστά τους. Γιατί ήμουν πολύ αυστηρή, πολύ τυπική, απόμακρη. Ήμουν πολύ μικρή και δεν ήξερα πως να το αντιμετωπίσω όλο αυτό χωρίς να πάρει ο άλλος αέρα και να δώσεις δικαιώματα. Το "κλειδί" είναι να κρατάς τα προσχήματα. Ναι μεν να είσαι καλή και φιλική αλλά και αυστηρή για να σε σέβονται. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και στον Φάρο. Με τα περισσότερα από αυτά τα παιδιά έχω συνεργαστεί σε προηγούμενες ομάδες και είναι φίλοι μου. Έκανα παρέα μαζί τους και στο παρελθόν. Αυτό από τη μία είναι καλό αλλά πρέπει να βρεις το "κλειδί" για να μπορείς να συνδυάσεις και αυτό και το ρόλο μου στην ομάδα. Ήξερα όμως πως να το αντιμετωπίσω όλο αυτό μετά τον Άρη.

Χριστίνα Σκέντζιου: "Η ζωή μου μέσα στους άντρες"
FRANCESCA GIAITZOGLOU WATKINSON

Είχα πολλά προβλήματα στον Άρη όχι εντός ομάδας, αλλά εκτός. Από δημοσιογράφους. Είχα πρόβλημα γιατί προσπαθούσα να τακτοποιήσω το γραφείο Τύπου του Άρη. Προσπαθούσα να κάνω ό,τι κάνω με ισότητα. Να δίνω την είδηση σε όλους. Αυτό ήθελε χρόνο για να το συνηθίσουν οι άλλοι. Ειδικά όταν είσαι γυναίκα θέλει περισσότερο χρόνο.

Μπορεί τότε να αναρωτιόντουσαν όλοι "πως ήρθε τώρα εδώ αυτή τόσο μικρή χωρίς να έχει εμπειρία σε μια τέτοια θέση;". Τώρα πλέον, μετά από τόσα χρόνια έχω κάνει τόσα πράγματα και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, που είναι άλλη ιστορία, δεν είναι τόσο εύκολο όσο είναι στην Ελλάδα. Αν δεν αξίζεις σε διώχνουν την επόμενη μέρα είτε έχεις συμβόλαιο είτε δεν έχεις. Θέλει πολλή δουλειά.

Στην αρχή πρέπει να κάνεις υπομονή. Όλοι κρινόμαστε, αλλά στην πορεία, ο καθένας και με τη συμπεριφορά του αλλά και με τη δουλειά του δείχνει αν πραγματικά αξίζει".

Πως επιβίωσες;

"Ό,τι έχω καταφέρει το έχω καταφέρει με τη δουλειά. Έχω ξοδέψει πολλές ώρες. Δεν έχω κοιμηθεί για τρεις μέρες σε τουρνουά. Έχω αφιερώσει τη ζωή μου στην καριέρα και αυτό έχει αντίκτυπο στην προσωπική ζωή. Κάποιοι με ρωτούν "πως γίνεται να τα συνδυάζεις όλα;". Δεν γίνεται να τα συνδυάζεις όλα. Κάτι αφήνεις πίσω. Άφησα την προσωπική ζωή μου για πολλά χρόνια και τώρα επιστρέφοντας στην Ελλάδα πάλι άφησα κάτι πίσω. Αλλά ο καθένας κάνει τις επιλογές του και όλα γίνονται για κάποιο λόγο".

Είναι καλύτερα να συνεργάζεσαι με άντρες ή με γυναίκες;

"Άντρες. Οι γυναίκες είμαστε πολύ ανταγωνιστικές. Εγώ ποτέ δεν έβαλα τρικλοποδιά σε γυναίκα. Επειδή όμως υπάρχει ανταγωνισμός θα προτιμούσα σίγουρα τους άντρες. Ίσως μετά από τόσα χρόνια στη δουλειά να σκέφτομαι σαν άντρας".

Ο Γιαννάκης, ο Μπλατ και οι NBAers

Έχεις γνωρίσει και συνεργαστεί με πολλούς παίκτες...

"Έχω συνεργαστεί με κορυφαίους παίκτες και προπονητές όπως είναι ο Ντέβιτ Μπλατ, ο Φώτης ο Κατσικάρης, ο Πιανιτζιάνι, ο Λευτέρης Σούμποτιτς, ο Ηλίας Ζούρος, ο Παναγιώτης Γιαννάκης με τον οποίο ξεκίνησα γιατί ήταν τότε προπονητής της Εθνικής ομάδας".

Υπάρχει κάποια συνεργασία που σου έχει μείνει περισσότερο από άλλες;

"Πάντα είχα πολύ καλές σχέσεις με παίκτες και προπονητές. Ποτέ δεν αντιμετώπισα κάποιο πρόβλημα όντας γυναίκα μέσα σε έναν τέτοιο χώρο. Πολύ καλή συνεργασία είχα με τον Ντέιβιντ Μπλατ και όταν ήταν προπονητής στον Άρη και όταν ήταν στην εθνική Ρωσίας.

Από παίκτες έχω συνεργαστεί με πολύ μεγάλα ονόματα. Το 2011 κάναμε στην Κύπρο το μεγαλύτερο τουρνουά που έχει γίνει στην Ευρώπη με έξι εθνικές ομάδες, Ελλάδα, Ιταλία, Ισραήλ, Πολωνία, Βουλγαρία και Ρωσία του Ντέιβιντ Μπλατ. Είχαμε 11-12 NBAers. Περιμέναμε πολύ μεγαλύτερες απαιτήσεις, αλλά δεν είχαν. Ήταν από την εθνική Ιταλίας ο Μπελινέλι, ο Γκαλινάρι, ο Μπαρνιάνι, ήταν ο Ντατόμε που δεν έπαιζε τότε στο NBA, ο Γκόρτατ, ο Κιριλένκο, ο Κουφός από τους Έλληνες.

Περίμενα να αντιμετωπίσω προβλήματα με τα δωμάτια, να θέλει να μείνει κάποιος μόνος του. Θυμάμαι ο Μάρτσιν Γκόρτατ δεν ήθελε να κοιμάται με τον συμπαίκτη του γιατί ροχάλιζε. Έκλεινε όμως το δωμάτιο μόνος του και το πλήρωνε μόνος του. Και στη Βουλγαρία και στο Βέλγιο έκανε το ίδιο. Είχε πρόβλημα με τον συγκάτοικό του".

Αγαπημένος παίκτης;

"Ο Ντανίλο Γκαλινάρι. Είναι ένα παιδί που μου έκανε εντύπωση από την αρχή. Αυτό που είπα και πριν δεν είχε σταριλίκι. Τα τελευταία 5 χρόνια που τον γνωρίζω, ό,τι και να του έχω ζητήσει την επόμενη στιγμή το έκανε. Δεν θέλω να πω κάποιον Έλληνα γιατί θα αδικήσω πολλούς".

Επειδή έχεις εργαστεί και στο εξωτερικό, μπορείς να διακρίνεις τις διαφορές σε σχέση με το μπάσκετ στην Ελλάδα...

"Στην Ελλάδα αγαπάμε πολύ το μπάσκετ και δεν ξέρουμε πως να τη διοχετεύσουμε στο άθλημα αυτή την αγάπη. Έχουμε την ποιότητα να κάνουμε σπουδαία πράγματα γιατί είμαστε έξυπνος λαός και αγαπάμε τον αθλητισμό. Κάτι όμως μας έχει αφήσει πίσω. Ίσως η οικονομική κρίση. Είμαστε όμως τυχεροί που υπάρχουν άνθρωποι που βάζουν τα λεφτά τους. Αυτό που νοσεί στην Ελλάδα είναι η οργάνωση. Σε αυτό φταίει η οικονομία της χώρας. Και η Ομοσπονδία και ο ΕΣΑΚΕ δεν μπορούν να κάνουν πολλά χωρίς κονδύλια. Είμαστε πολύ μπροστά, έχουμε τις γνώσεις αλλά δεν έχουμε τα χρήματα. Σε αυτά υστερούμε"

Με το Φάρο τι ήταν αυτό που έγινε φέτος;

"Αυτό που έγινε φέτος ήταν όνειρο. Το Κύπελλο το πήραμε μετά τη νίκη με τον ΠΑΟΚ. Το κινητό χτυπούσε τρεις μέρες. Έγινε πρώτο θέμα σε Ιταλία, Ισπανία, Ουκρανία, Τουρκία, Κύπρο, Ισραήλ. Η ομάδα αυτή πέρυσι έπαιζε στη Β΄Εθνική και φέτος έπαιζε στην Α2. Από την αρχή Σεπτεμβρίου ξεκινήσαμε να φτιάχνουμε το επικοινωνιακό κομμάτι και ήμασταν έτοιμοι ακόμη και για έναν τελικό. Πιστεύω πως παρουσιάσαμε μια αξιοπρεπέστατοι στον τελικό του Κυπέλλου.

Ο Φάρος είναι οικογένεια. Είναι και αυτό που με έκανε να επιστρέψω στην Ελλάδα. Δεν ήταν κάτι απρόσωπο. Δεν είμαι σε μια ομάδα δηλαδή απλά για να είμαι. Δεν κάνουμε παρέα μόνο όταν... πρέπει. Κάνω παρέα και με τις συζύγους των παικτών, βγαίνουμε, περνάμε ωραία. Αισθάνομαι ότι δεν έχω μόνο συνεργάτες αλλά και φίλους. Στον Άρη δεν ήταν τόσο οικογενειακό το κλίμα. Στον Φάρο είναι.

Στην αρχή κάποιο πρόβλημα θα υπήρχε, αλλά πολλές από τις κοπέλες τις ήξερα από πριν και γνώριζαν ότι δεν έχω κάποιον σκοπό. Αυτό με βοήθησε να γίνω αποδεκτή από τις κοπέλες κι έτσι δεν αντιμετωπίζω κάποιο πρόβλημα. Δεν έχω να αποδείξω κάτι πλέον. Όχι ότι δεν έχω εχθρούς. Προσπαθώ όμως όλα τα αρνητικά να τα φιλτράρω".

Χριστίνα Σκέντζιου: "Η ζωή μου μέσα στους άντρες"
FRANCESCA GIAITZOGLOU WATKINSON

Και τώρα Α1;

"Το πρωτάθλημα της Α2 είναι πολύ διαφορετικό από την Α1. Αυτή η ομάδα φτιάχτηκε προφανώς για να ανέβει στην Α1. Δεν παλεύουμε για την παραμονή μας, αυτό θα ήταν αστείο".

Έχεις συνεργαστεί με την Εθνική, σε είδαμε και στις κερκίδες με την ελληνική σημαία στο Ευρωμπάσκετ. Τι θα κάνουμε στο προολυμπιακό;

"Ήλπιζα να ήμαστε στις Φιλιππίνες. Τώρα στην Ιταλία δεν ξέρω κατά πόσο θα είναι εύκολο να αντιμετωπίσουμε την έδρα. Δεν έχουμε να φοβηθούμε κάτι άλλο. Έχουμε πολύ καλούς παίκτες που δίνουν και την ψυχή τους και πολύ καλό προπονητή. Νομίζω ότι την έχουμε την πρόκριση".

Μελλοντικός ηγέτης της Εθνικής ο Giannis

Και αφού μιλάμε για Εθνική, ποια η γνώμη σου για τον Αντετοκούνμπο; Στο NBA ασχολούνται όλοι μαζί του...

"Δεν είναι... άδικη η τρέλα για Αντετοκούνμπο. Με φίλους μου παίκτες από το NBA που μιλάω κατά καιρούς, όποτε μιλάμε μου αναφέρουν κάτι για τον Γιάννη. Θυμάμαι που ο Γκόρτατ μου είχε πει: "Τι είναι αυτός; Τον είδα στο πρώτο μας παιχνίδι όταν παίζαμε αντίπαλοι και όταν ήταν στις βολές του είπα 'αγόρι μου εσύ θα κάνεις τεράστια καριέρα έχεις απίστευτο ταλέντο'". Όλα αυτά την πρώτη χρονιά του Γιάννη στο NBA.

Πιστεύω πως τίποτα δεν ήταν τυχαίο. Είναι ένα παιδί το οποίο δεν έχει αλλάξει. Είναι τόσο φιλικός, προσγειωμένος, καλό παιδί. Αντί τα μυαλά του να πάρουν αέρα με αυτό που του συνέβη σε τόσο μικρή ηλικία, που από την Α2 βρέθηκε να παίζει στον μαγικό κόσμο του NBA, αντί να νομίζει ότι κάποιος είναι, έχει κατεβάσει το κεφάλι και δουλεύει σκληρά. Έχει την οικογένειά του και τον μάνατζέρ του που είναι βράχος δίπλα του. Αυτό είναι πολύ σημαντικό για ένα παιδί όπως ο Γιάννης για να μπορέσει να αντιμετωπίσει τη δημοσιότητα και όλα όσα λέγονται γι'αυτόν. Πιστεύω ότι θα κάνει τεράστια καριέρα. Δεν το λέω επειδή είμαι Ελληνίδα.

Χριστίνα Σκέντζιου: "Η ζωή μου μέσα στους άντρες"
FRANCESCA GIAITZOGLOU WATKINSON

Είναι αυτός που ήταν. Δεν έχει σταριλίκι. Όσο τον έχω ζήσει είναι ένα παιδί που είναι αγνό και αγαπά αυτό που κάνει. Πιστεύω πως θα φτάσει ψηλά γιατί έχει ένα άστρο που τον ακολουθεί. Δεν έχει μείνει στατικός. Εξελίσσεται. Είναι ένα παιδί που αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση. Θα φτάσει πολύ ψηλά και θα βοηθήσει και την Εθνική ομάδα σε αυτό το νέο κομμάτι που πάει να χτίσει. Γιατί θέλει ανανέωση. Και ο Γιάννης θα πρωτοστατήσει σε αυτή την ανανέωση.

Πιστεύω είναι ένας από τους μελλοντικούς ηγέτες. Γιατί πέρα από όλα τα άλλα, αγαπά πολύ την Ελλάδα και είναι σπάνιο αυτό. Ούτε οι ίδιοι οι Έλληνες δεν το κάνουν αυτό. Ζει στην Αμερική και αγαπά τη χώρα μας πιο πολύ από εμάς τους ίδιους".

* Φωτογραφίες: Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου - Watkinson

** Η φωτογράφιση έγινε στο "Darling - the Bar" στον Πειραιά

News 24/7

24MEDIA NETWORK