Το μεγαλείο της ψυχής ενός τυφλού αγνού Ομονοιάτη!

Διαβάστε τη συγκινητική ιστορία όπως την παρουσιάζει η Ομόνοια μέσα από την επίσημη της σελίδας:

"Στην μεγάλη οικογένεια της Ομόνοιας υπάρχει και ένας άνθρωπος που ζει την ομάδα μας με ένα διαφορετικό τρόπο, ίσως τον αγνότερο απ’ τον καθένα μας, καθώς χρησιμοποιεί τα μάτια της ψυχής του για να την κρατά δυνατά στη ζωή του. Στην ανατολική κερκίδα του ΓΣΠ, στο χώρο των εισιτηρίων διαρκείας, δεσπόζει η φυσιογνωμία του Μάριου Βουτή, ενός ανθρώπου του οποίου η ιδιαιτερότητα όχι μόνο δεν αποτελεί λόγο για να τον κρατήσει μακριά από την Ομόνοια, αλλά είναι η αιτία για να την αγαπήσει στον μεγαλύτερο βαθμό.

Ο Μάριος συνοδευόμενος από τον πατέρα του, Χρίστο και με παρέα ένα ραδιοφωνάκι, ζει με πάθος την κάθε στιγμή της ομάδας μας, έστω και εάν δεν έχει την δυνατότητα να βλέπει. «Όταν πάω στο γήπεδο έχω πάντοτε ένα μικρό ραδιοφωνάκι μαζί μου, βάζω τα ακουστικά στα αυτιά μου και ακούω το ποδόσφαιρο. Όταν στο ραδιόφωνο δεν μεταδίδει την Ομόνοια βγάζω τα ακουστικά και ο πατέρας μου, μου περιγράφει τι γίνεται στο γήπεδο», ανέφερε στην επίσημη ιστοσελίδα του Σωματείου μας ο Μάριος.

«Απολαμβάνω να πηγαίνω στο γήπεδο για να παρακολουθώ τους αγώνες της Ομόνοιας. Μου αρέσει να ακούω τα συνθήματα, τις αντιδράσεις του κόσμου, τη χαρά τους, τη λύπη τους, την αγωνία τους» μας εξομολογήθηκε ο Μάριος Βουτής, ο οποίος με μεγάλο κόπο και προσπάθεια, σπουδάζει στο Τμήμα Βυζαντινών Νεοελληνικών Σπουδών, του Πανεπιστημίου Κύπρου.

Η σχέση του με την Ομόνοια, όπως ο ίδιος ανέφερε στην επίσημη ιστοσελίδα του Σωματείου μας, ξεκίνησε πριν από πάρα πολλά χρόνια: «Άρχισα να υποστηρίζω την Ομόνοια πιο έντονα από την εποχή που αγωνιζόταν ο Ράινερ Ράουφμαν, ενώ άρχισα να πηγαίνω στο γήπεδο από το 2009. Αρχικά δοκίμασα να πηγαίνω στο ΓΣΠ, διότι ήταν σε καλύτερη κατάσταση σε σχέση με άλλα γήπεδα. Σταδιακά γινόταν πιο συχνή η παρουσία μου στο γήπεδο. Σήμερα παρακολουθώ από το γήπεδο πολύ τακτικά τους αγώνες της Ομόνοιας».

Η μεγάλη αγάπη που έχει για την ομάδα μας αναπτύχθηκε μέσα από τα βιώματα του πατέρα του: «Ο πατέρας μου είναι οπαδός της Ομόνοιας και όταν ήμουν μικρός πάντοτε μου μιλούσε με θαυμασμό για την ομάδα. Μου έλεγε για την ιστορία και τα ιδανικά της, για το τι πρεσβεύει, ενώ μου μιλούσε και για τους τίτλους που έχει κατακτήσει, αλλά και τα επιτεύγματά της στους αγωνιστικούς χώρους. Από την μέρα της ίδρυσής της μέχρι σήμερα, η Ομόνοια έχει κατακτήσει τους περισσότερους τίτλους από κάθε άλλη ομάδα στην Κύπρο. Επίσης, μου αρέσει η Ομόνοια για το κοινωνικό πρόσωπο που βγάζει».

Ο Μάριος θέλησε να στείλει το δικό του μήνυμα προς τον κόσμο της Ομόνοιας: «Θέλω να ζητήσω από τον κόσμο της Ομόνοιας να παραμείνει στο πλευρό της ομάδας, όπως άλλωστε κάνει με ζηλευτή αφοσίωση. Θα πρέπει να στηρίζουμε τους ποδοσφαιριστές μας. Ελπίζω ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες στην Ομόνοια και πως θα καταφέρουμε να την κάνουμε ξανά όπως ήταν στο παρελθόν και όπως της αρμόζει να είναι».

Ακολούθως, ο Μάριος μας εξήγησε πώς ο ίδιος αντιμετωπίζει το ποδόσφαιρο: «Δεν μου αρέσει ο φανατισμός, δεν έχει θέση στον αθλητισμό. Στο γήπεδο πρέπει να πηγαίνουμε για να περνούμε όμορφα. Γιατί να ενεργώ με τρόπο που θα τιμωρήσω την ομάδα μου ή γιατί οι ενέργειές μου να αποτελούν κίνδυνο για άλλους θεατές; Στο ποδόσφαιρο γίνονται λάθη, αλλά πρέπει να παραμένουμε ψύχραιμοι. Το ποδόσφαιρο είναι θέαμα».

Όσο για τους ποδοσφαιριστές της Ομόνοιας, ο Μάριος ένιωσε την ανάγκη να τους δώσει μία συμβουλή: «Πρέπει να πιστεύουν στις δυνάμεις τους και να μην επηρεάζονται αρνητικά από την οποιαδήποτε αμφισβήτηση, απ’ όπου και εάν αυτή προέρχεται. Όταν δέχονται αμφισβήτηση, πρέπει να πεισμώνουν ακόμη περισσότερο και να αποδεικνύουν στο γήπεδο ποιοι πραγματικά είναι».

Για τις ευχάριστες στιγμές που κράτησε στο μυαλό του, μας ανέφερε: «Υπήρχαν πολλές ευχάριστες στιγμές, όπως η κατάκτηση του πρωταθλήματος το 2010 και οι δύο κατακτήσεις κυπέλλων που ακολούθησαν. Επίσης, θυμάμαι σαν πολύ ευχάριστες στιγμές την περσινή νίκη επί του ΑΠΟΕΛ με 3-0, μία νίκη επί της Ανόρθωσης εκτός έδρας με 3-1, όταν είχαμε κερδίσει την ΑΕΛ 4-0 τη σεζόν που κατακτήσαμε το πρωτάθλημα, όπως και μία νίκη με 5-2 επί του Απόλλωνα στο Τσίρειο».

Όπως μας επεσήμανε ο Μάριος, ζει έντονα μέσα του τις στιγμές της ομάδας μας. Στη μνήμη του έχουν μείνει και ορισμένες δυσάρεστες στιγμές: «Οι πιο δυσάρεστες στιγμές προέρχονται από τα Ευρωπαϊκά παιχνίδια. Ο αποκλεισμός από τη Σάλτσμπουργκ και από τον Ερυθρό Αστέρα στα πέναλτι, ήταν από τις πιο δυσάρεστες στιγμές».